تا چند روز و یا تا چند ساعت دیگر، سفر 365 روزه ما به سال نو آغاز می‌شود. بنابراین خوب است که با آمادگی به این سفر برَویم، تا زمانی که به پایان سفر خود یعنی به آخر سال می‌رسیم، نه تنها خسته و درمانده نشویم، بلکه از سفر خود لذت هم ببریم.
سفر ما به سال تازه، سفر به تنهایی نیست، بلکه همراه با تور کلیسا و دسته جمعی مسافرت می‌کنیم. برای داشتن یک سفر خوب و خوشایند لازم است به چند نکته توجه کنیم:
تا آنجایی که می‌توانید سبک بار سفر کنید
کسانی که با هر وسیله سفر کرده‌اند می‌دانند اگر بیش از اندازه چمدان و کیف دستی و لوازم گوناگون همراه داشته باشند، حمل و نقل آنها دردسر آفرین می‌شود. در سفر به سال نو بایستی بارهای اضافی را همراه نبریم و از خودمان دور کنیم. بارهای اضافی مانند گناه، حس تقصیر، تلخی، ترس، نگرانی و شک نباید در چمدانهای روحانی ما باشد، در غیر این صورت از سفر خود لذت نخواهیم بُرد. در عبرانیان 12 : 1 می‌خوانیم: «...هر بار گران و گناهی را که ما را سخت می‌پیچد دور بکنیم و با صبر در آن میدان که پیش روی ما مقرر شده است بدویم.»
از سوی دیگر وقتی که بارهای اضافی همراه نداشته باشیم و سبک بار باشیم، جا خواهیم داشت که بارهای دیگران را حمل کنیم و یا همراه خود تنقلاتی مانند آجیل و شیرینی ببریم و به دیگران بدهیم. تنقلات ما همین شهادتهای ما و کارهایی است که خداوند در زندگی ما انجام داده است.
نقشه همراه ببَرید
آیا تا کنون برایتان پیش آمده که در جریان سفر متوجه شده باشید که نقشه همراه ندارید؟! همان نقشه‌ای که پیش از آغاز سفر جاهای دیدنی و آثار باستانی را در آن نشان گذاشتید و راه را مشخص کردید؟
کتابمقدس نقشه راه سفر ما به سال نو است. در مزمور 119 : 105 می‌خوانیم:«کلام تو برای پایهای من چراغ و برای راههای من نور است.» کتابمقدس مانند نقشه‌ای است که به ما نشان می‌دهد کجا نباید باشیم یا برَویم، مانع از گم شدن ما می‌شود، جلوی تلف شدن وقت ما را می‌گیرد و راه نزدیک و درست را به ما می‌آموزد.
دخترکی بود که نام خدا را در تمام کتابمقدس با رنگ سبز نشان گذاشته بود. از او پرسیدند که چرا این کار را کرده است؟ پاسخ داد که تا هر وقت به او نیاز داشتم بتوانم او را زود پیدا کنم و دنبال نامش نگردم.
آنچه را لازم است با خود ببرید
برخی از خانمها که به سفر می‌روند، همه لوازم آرایش خودشان را همراه می‌برند. آنها چند چمدان لباس و کفش با خود برمی‌دارند. وقتی که وارد اتاقشان در هتل می‌شوند آن قدر چمدانها و لباسها و کفشها زیاد است که حتی یادشان نیست که در کدام چمدان چی گذاشته‌اند! زمانی که کسی داخل اتاق می‌شود، مانند این است که با آتشفشانی از لباس و کفش و لوازم آرایش روبرو شده که روی زمین و روی تختها پخش و پلاست!
در سفر به سال نو چه چیزهایی را همراه خود ببریم؟
نخست - اعتماد و اطمینان
به حضور خدا، به محبت خدا و به قدرت خدا که همواره با ماست اعتماد و اطمینان داشته باشیم. البته لازم است که نه تنها به خدا بلکه تا اندازه‌ای به خودمان هم اعتماد به نفس و اطمینان داشته باشیم. «قوت هر چیز را دارم در مسیح که مرا تقویت می‌بخشد»(فیلپیان 4 : 13). ابتدا ببینید که چه استعدادها، عطایا و یا توانایی‌هایی خدا به شما داده است، سپس بدانید که تقویت از جانب اوست و انجام دادن آنها از جانب ماست!
دوم - رضایت خاطر و خشنودی
ما مدیون خدا هستیم، زیرا بهترین را به ما می‌دهد. ما مدیون خودمان هستیم، زیرا تلاش می‌کنیم تا به آنچه بهترین است دسترسی یابیم. ما مدیون دیگران هم هستیم، زیرا آنها نیز در رسیدن ما به بهترین نقش دارند. این گونه اندیشیدن همان روح ِ رضایت خاطر و خشنودی است که لازم است آن را با خودمان حمل کنیم و به سفر سال تازه ببریم.
سوم - شجاعت و دلیری
پس از هر رویداد بد در زندگی باید چه کار کنیم؟ لازم است قوی دل گردیم تا برای پیشامدهای دیگر آمادگی پیدا کنیم. این کار را پولس ِ فرستاده، انجام داد. وقتی که در راه روم بود و از آن توفان سهمگین جان سالم به در بُرد و به اپیوس رسید در اعمال رسولان 28 : 15 می‌خوانیم که پولس «خدا را شکر نموده، قوی دل گشت.» زمانی که او نیکویی خدا را به یاد آورد، قوت دل یافت و شجاع شد!
لژیونرهای ارتش فرانسه که از ساکنان کشورهای مستعمره تشکیل شده بودند این شعار را داشتند: «اگر از ترس به لرزه افتادم، مرا به جلو هُل بده؛ اگر به زمین افتادم، مرا بلند کن؛ اگر عقب نشینی کردم، مرا با تیر بزن و بکُش.»
چهارم - قدوسیت
لازم است آنچه را که وقت، توان، پول و تندرستی را از ما می‌گیرد و هیچ گونه پیامد خوبی برای زندگی پاک و مقدس ما ندارد از خود دور کنیم. لذات دنیا و شهوات جسم ما را ناپاک می‌کند. آنچه مفید نیست را باید از خود دور کنیم. در عبرانیان 12 : 14 می‌خوانیم: «در پی سلامتی با همه بکوشید و تقدسی که به غیر از آن هیچ کس خداوند را نخواهد دید.»
به نشانه‌های اِخباری در کنار جاده توجه کنید
در درازای راه و مسیر جاده صبور باشید. تابلوهای کنار جاده برای حفاظت از شما نصب شده است. شاید گاهی موجب نا امیدی و دلسردی ما شوند، به ویژه وقتی که بنزین خودرو در حال تمام شدن است، یا بسیار گرسنه هستیم، یا دنبال استراحتگاه و دستشویی می‌گردیم، یا با جاده‌های پُر پیچ و خم روبرو می‌شویم؛ و یا بدون انتظار با نشانه خطر ریزش کوه، جاده باریک می‌شود، جاده یک طرفه و غیره روبرو می‌گردیم!
سخنرانی شبانان و پند و اندرز سایر برادران و خواهران مسیحی نشانه‌های هشدار دهنده و آگاه کننده برای حفاظت از شما و جلوگیری از خطر تصادف مرگبار است! به محدودیت سرعت توجه کنید و تند رانندگی نکنید. زودتر از خدا به جایی نرَوید. گاهی لازم است که توقف کنید و در خداوند استراحت نمایید.
در انتظار لذت بردن از سفر خود باشید
فرصتهای گرانبها و برکات فراوانی را خدا در سال نو برای شما تدارک دیده است؛ منتظر آنها باشید. گاهی وقتی که می‌خواهیم سفر تازه‌ای را آغاز کنیم، به یاد کمبودها، خطرات و مشکلات آخرین مسافرتی می‌افتیم که داشتیم و مانند این است که دوست نداریم به سفر تازه‌ای برَویم. به بیانی دیگر در انتظار رخدادهای تلخ سال گذشته هستیم. ولی بیایید این دید را در خودمان پرورش دهیم که تجربه‌های تلخ سفر پیشین برای بهتر شدن سفر کنونی ماست.
زمانی که سفر به سال 2006 میلادی را آغاز کردم هرگز گمان نمی‌کردم که در آخرین روزهای سال با این خبر بد و تلخ روبرو خواهم شد که سرطان خون دارم! در آن زمان تصور اینکه به پایان سفر سال 2007 خواهم رسید یا نه برایم دشوار بود. ولی هم اکنون که شش سال از آن زمان می‌گذرد و دارم سفر به سال جدید را آغاز می‌کنم تنها و تنها یک چیز را می‌دانم که خدا چیزهایی را که چشمی ندید و گوشی نشنید برای دوستداران خود همواره مهیا کرده است و من هم یکی از همین کوچکترین دوستداران خدا هستم و خواهم بود.
بیایید در سال تازه منتظر باشیم تا برکات بیشتر را در زندگی خود تجربه کنیم. خداوند را بهتر از سال گذشته بشناسیم. جانهای بیشتری را برای خداوند صید کنیم. پیروزی بر وسوسه‌ها، رشد کلیسا، پاسخ دعاها و رشد روز افزون را در ایمان شاهد باشیم. اگر چنین انتظاراتی داشته باشیم، هرگز در جریان سفر خسته نخواهیم شد و از سفر به سال نو لذت خواهیم بُرد.
