|
ترجمه قدیمی گویا
|
ترجمه قدیمی(کتاب لاویان)
غذاي نجس و طاهر
و خداوند موسي و هارون را خطاب‌كرده، به ايشان گفت: 2 «بني‌اسرائيل را خطاب كرده، بگوييد: اينها حيواناتي هستند كه مي‌بايد بخوريد، از همه بهايمي كه بر روي زمين‌اند. 3 هر شكافته سم كه شكاف تمام دارد و نشخوار كننده‌اي از بهايم، آن را بخوريد. 4 اما از نشخواركنندگان و شكافتگان سم اينها رامخوريد، يعني شتر، زيرا نشخوار مي‌كند ليكن شكافته سم نيست، آن براي شما نجس است. 5 و وَنَك، زيرا نشخوار مي‌كند اما شكافته سم نيست، اين براي شما نجس است. 6 و خرگوش، زيرا نشخوار مي‌كند ولي شكافته سم نيست، اين براي شما نجس است. 7 و خوك، زيرا شكافته سم است و شكاف تمام دارد ليكن نشخوار نمي‌كند، اين براي شما نجس است. 8 از گوشت آنها مخوريد و لاش آنها را لمس مكنيد، اينها براي شما نجس‌اند. 9 از همة آنچه در آب است اينها را بخوريد، هر چه پر و فلس دارد در آب خواه در دريا خواه در نهرها، آنها را بخوريد. 10 و هر چه پر و فلس ندارد در دريا يا در نهرها، از همة حشرات آب و همة جانوراني كه در آب مي‌باشند، اينها نزد شما مكروه باشند. 11 البته نزد شما مكروه‌اند، از گوشت آنها مخوريد و لاشهاي آنها را مكروه داريد. 12 هر چه در آبها پر و فلس ندارد نزد شما مكروه خواهد بود. 13 و از مرغان اينها را مكروه داريد، خورده نشوند، زيرا مكروه‌اند، عقاب و استخوان‌خوار و نَسْرِبَحر. 14 و كركس و لاشخوار به اجناس آن. 15 و غُراب به اجناس آن. 16 و شترمرغ و جغد و مرغ دريايي و باز به اجناس آن. 17 و بوم و غواص و بوتيمار. 18 و قاز و مرغ سقا و رخم. 19 و لقلق و كُلنگ به اجناس آن و هدهد و شبپره. 20 و همة حشرات بالدار كه بر چهارپا مي‌روند براي شما مكروه‌اند. 21 ليكن اينها را بخوريد از همة حشرات بالدار كه بر چهار پا مي‌روند، هر كدام كه بر پايهاي خود ساقها براي جستن بر زمين دارند. 22 از آن قسم اينها را بخوريد. ملخ به اجناس آن و دُبا به اجناس آن و حَرجَوان به اجناس آن و حَدَب به اجناس آن. 23 و ساير حشرات بالدار كه چهار پا دارندبراي شما مكروه‌اند. 24 از آنها نجس مي‌شويد، هركه لاش آنها را لمس كند تا شام نجس باشد. 25 و هر كه چيزي از لاش آنها را بردارد، رخت خود را بشويد و تا شام نجس باشد. 26 و هر بهيمه‌اي كه شكافته سم باشد ليكن شكاف تمام ندارد و نشخوار نكند اينها براي شما نجسند، و هر كه آنها را لمس كند نجس است. 27 و هر چه بر كف پا رود از همة جانوراني كه بر چهار پا مي‌روند، اينها براي شما نجس‌اند، هر كه لاش آنها را لمس كند تا شام نجس باشد. 28 و هر كه لاش آنها را بردارد، رخت خود را بشويد و تا شام نجس باشد. اينها براي شما نجس‌اند.
29 «و از حشراتي كه بر زمين مي‌خزند اينها براي شما نجس‌اند: موش كور و موش و سوسمار به اجناس آن، 30 و دَله و وَرَل و چلپاسه و كرباسه و بوقلمون. 31 از جميع حشرات اينها براي شما نجس‌اند: هر كه لاش آنها را لمس كند تا شام نجس باشد، 32 و بر هر چيزي كه يكي از اينها بعد از موتش بيفتد نجس باشد، خواه هر ظرف چوبي، خواه رخت، خواه چرم، خواه جوال؛ هر ظرفي كه در آن كار كرده شود در آب گذاشته شود و تا شام نجس باشد، پس طاهر خواهد بود. 33 و هر ظرف سفالين كه يكي از اينها در آن بيفتد آنچه در آن است نجس باشد و آن را بشكنيد. 34 هر خوراك در آن كه خورده شود، اگر آب بر آن ريخته شد نجس باشد، و هر مشروبي كه آشاميده شود كه در چنين ظرف است نجس باشد. 35 و بر هر چيزي كه پاره‌اي از لاش آنها بيفتد نجس باشد، خواه تنور، خواه اجاق، شكسته شود؛ اينها نجس‌اند و نزد شما نجس‌خواهند بود. 36 و چشمه و حوض كه مجمع آب باشد طاهر است ليكن هر كه لاش آنها را لمس كند نجس خواهد بود. 37 و اگر پاره‌اي از لاش آنها بر تخم كاشتني كه بايد كاشته شود بيفتد طاهر است. 38 ليكن اگر آب بر تخم ريخته شود و پاره‌اي از لاش آنها بر آن بيفتد، اين براي شما نجس باشد. 39 و اگر يكي از بهايمي كه براي شما خوردني است بميرد، هر كه لاش آن را لمس كند تا شام نجس باشد. 40 و هر كه لاش آن را بخورد رخت خود را بشويد و تا شام نجس باشد. و هر كه لاش آن را بردارد، رخت خود را بشويد و تا شام نجس باشد.
41 «و هر حشراتي كه بر زمين مي‌خزد مكروه است؛ خورده نشود. 42 و هر چه بر شكم راه رود و هر چه بر چهارپا راه رود و هر چه پايهاي زياده دارد، يعني همة حشراتي كه بر زمين مي‌خزند، آنها را مخوريد زيرا كه مكروه‌اند. 43 خويشتن را به هر حشراتي كه مي‌خزد مكروه مسازيد، و خود را به آنها نجس مسازيد، مبادا از آنها ناپاك شويد. 44 زيرا من يهوه خداي شما هستم، پس خود را تقديس نماييد و مقدس باشيد، زيرا من قدوس هستم پس خويشتن را به همة حشراتي كه بر زمين مي‌خزند نجس مسازيد. 45 زيرا من يهوه هستم كه شما را از زمين مصر بيرون آوردم تا خداي شما باشم، پس مقدس باشيد زيرا من قدوس هستم. 46 اين است قانون بهايم و مرغان و هر حيواني كه در آبها حركت مي‌كند و هر حيواني كه بر زمين مي‌خزد. 47 تا در ميان نجس و طاهر و در ميان حيواناتي كه خورده شوند و حيواناتي كه خورده نشوند امتياز بشود.»
ترجمه تفسیری
خداونـد به موسي و هارون فرمود كه اين دستورات را به قوم اسرائيل بدهند: هر حيواني كه شكافته سم باشد و نشخوار كند حلال گوشت است. 4-7 ولي گوشت شتر، گوركن و خرگوش را نبايد خورد، زيرا اين حيوانات هر چند نشخوار مي‌كنند اما شكافته‌سم نيستند؛ همچنين گوشت خوك را نيز نبايد خورد، زيرا هر چند شكافته سم است اما نشخوار نمي‌كند. 8 پس نبايد اين حيوانات را بخوريد و يا حتي دست به لاشه آنها بزنيد، زيرا گوشت آنها حرام است.
9 از حيواناتي كه در آب زندگي مي‌كنند چه در رودخانه باشند و چه در دريا آنهايي را مي‌توانيد بخوريد كه باله و فلس داشته باشند. 10 تمام جانوران آبزي ديگر براي شما حرامند؛ 11 نه گوشت آنها را بخوريد و نه به لاشه آنها دست بزنيد. 12 باز تكرار مي‌كنم، هر جانور آبزي كه باله و فلس نداشته باشد براي شما حرام است.
13-19 از ميان پرندگان اينها را نبايد بخوريد: عقاب، جغد، باز، شاهين، لاشخور، كركس، كلاغ، شترمرغ، مرغ دريايي، لك‌لك، مرغ ماهي‌خوار، مرغ سقا، قره‌قاز، هدهد و خفاش.
20 حشرات بالدار نبايد خورده شوند، 21و22 بجز آنهايي كه مي‌جهند، يعني ملخ و انواع گوناگون آن. اينها را مي‌توان خورد. 23 اما ساير حشرات بالدار براي‌شما حرامند.
24 هر كس به لاشه اين حيوانات حرام گوشت دست بزند تا غروب شرعاً نجس خواهد بود. 25 هركس لاشه آنها را بردارد بايد لباسش را بشويد؛ او تا غروب شرعاً نجس خواهد بود.
26 اگر به حيواني دست بزنيد كه سمش كاملاً شكافته نباشد و يا نشخوار نكند، شرعاً نجس خواهيد بود، زيرا حرام گوشت هستند. 27 هر حيوان چهارپا كه روي پنجه راه رود خوردنش حرام است. هركس به لاشه چنين حيواني دست بزند تا غروب نجس خواهد بود. 28 هركس لاشه آن را بردارد تا غروب نجس خواهد بود و بايد لباس خود را بشويد. اين حيوانات براي شما حرام هستند.
29و30 موش كور، موش صحرايي، موش خانگي و انواع مارمولك حرامند و نبايد خورده شوند. 31 هركس به لاشه اين جانوران دست بزند تا غروب شرعاً نجس خواهد بود. 32 اگر لاشه آنها روي شي‌اي كه از جنس چوب، پارچه، چرم يا گوني باشد بيفتد آن شي شرعاً نجس خواهد شد؛ بايد آن را در آب بگذاريد و آن تا غروب نجس خواهد بود ولي بعد از آن، مي‌توان دوباره آن را بكار برد. 33 اگر لاشه يكي از اين جانوران در يك ظرف سفالين بيفتد، هر چيزي كه در ظرف باشد نجس خواهد بود و بايد ظرف را شكست. 34 اگر آب چنين ظرفي روي خوراكي ريخته شود آن خوراك نيز شرعاً نجس خواهد شد و هر آشاميدني هم كه در چنين ظرفي باشد، نجس خواهد بود.
35 اگر لاشه يكي از اين جانوران روي تنور يا اجاقي بيفتد، آن تنور يا اجاق شرعاً نجس خواهد شد و بايد آن را شكست. 36 اما اگر لاشه در چشمه يا آب انباري بيفتد، چشمه يا آب انبار نجس نخواهد شد ولي كسي كه لاشه را بيرون مي‌آورد نجس خواهد شد. 37و38 اگر لاشه روي دانه‌هايي كه قرار است كاشته شود بيفتد آن دانه‌ها نجس نخواهند شد، ولي اگر روي دانه‌هاي خيس كرده بيفتد دانه‌ها نجس خواهند گرديد.
39 اگر حيوان حلال گوشتي بميرد، هركس لاشه‌آن را لمس كند تا غروب شرعاً نجس خواهد بود. 40 همچنين اگر كسي گوشت آن را بخورد و يا لاشه آن را جابجا كند بايد لباس خود را بشويد و او تا غروب نجس خواهد بود.
41و42 جانوراني كه روي زمين مي‌خزند، چه آنهايي كه دست و پا ندارند و چه آنهايي كه چهار دست و پا و يا پاهاي زياد دارند، حرامند و نبايد خورده شوند. 43 با آنها خود را نجس نسازيد. 44 من خداوند، خداي شما هستم. خود را تقديس نماييد و مقدس باشيد، چون من مقدس هستم. پس با اين جانوراني كه روي زمين مي‌خزند خود را نجس نكنيد. 45 من همان خداوندي هستم كه شما را از سرزمين مصر بيرون آوردم تا خداي شما باشم. بنابراين بايد مقدس باشيد، زيرا من مقدس هستم.
46 اين قوانين را بايد در مورد حيوانات، پرندگان، جانوران آبزي و خزندگان رعايت كنيد. 47 بايد در ميان حيوانات نجس و طاهر، حرام گوشت و حلال گوشت، تفاوت قائل شويد.
راهنما
باب 11 . حيوانات پاك و ناپاك
پيش از طوفان نوح، ميان حيوانات پاك و ناپاك تمايزي وجود داشت (پيدايش 7 : 2). موسي آن را بصورت يك قانون وضع كرد. اين تمايز، از يك سو بر اساس سالم بودن حيوانات براي تغذيه قرار داشت، و از سوي ديگر بر پاية ملاحظات مذهبي استوار بود و نشانه‌اي بود از جدايي اسرائيل از ملل ديگر. عيسي اين تمايز را منسوخ كرد (مرقس 7 : 19)، و همة انواع گوشت را پاك شمرد.
