|
ترجمه قدیمی گویا
|
ترجمه قدیمی(کتاب لاویان)
قانون قرباني جرم
«و اين است قانون قرباني جرم؛ اين‌قدس‌اقداس است. 2 در جايي كه قرباني سوختني را ذبح كنند، قرباني جرم را نيز ذبح بكنند، و خونش را به اطراف مذبح بپاشند. 3 و از آن همه پيه‌اش را بگذراند، دنبه و پيه كه احشا را مي‌پوشاند. 4 و دو گُرده و پيهي كه بر آنهاست كه بر دو تهيگاه است، و سفيدي را كه بر جگر است، با گُرده‌ها جدا كند. 5 و كاهن آنها را براي هدية آتشين بجهت خداوند بسوزاند. اين قرباني جرم است. 6 و هر ذكوري از كاهنان آن را بخورد، در مكان مقدّس خورده شود. اين قدس‌اقداس است.
7 «قرباني جرم مانند قرباني گناه است. آنها را يك قانون است. كاهني كه به آن كفاره كند از آن او خواهد بود. 8 و كاهني كه قرباني سوختني كسي را گذراند، آن كاهن پوست قرباني سوختني را كه گذرانيـد براي خـود نگاه دارد. 9 و هر هديـة آردي كه در تنـور پخته شـود و هـر چه بـر تابـه يـا سـاج ساخته شـود از آن كاهـن كه آن را گذرانيـد خواهـد بـود. 10 و هر هديـة آردي، خواه به روغـن سرشتـه شده، خواه خشك، از آن همـة پسـران هـارون بي‌تفـاوت يكديگـر خواهـد بـود.
قانون ذبيحه سلامتي
11 «و اين است قانون ذبيحه سلامتي كه كسي نزد خداوند بگذراند. 12 اگر آن را براي تشكر بگذراند پس با ذبيحه تشكر، قرصهاي فطير سرشته شده به روغن، و نازكهاي فطير ماليده شده به روغن، و از آرد نرم آميخته شده، قرصهاي سرشته شدة به روغن را بگذراند. 13 با قرصهاي نان خمير مايه‌دار قرباني خود را همراه ذبيحه تشكر سلامتي خود بگذراند. 14 و از آن از هر قرباني يكي را براي هديه افراشتني نزد خداوند بگذراند، و از آنِ آن كاهن كه خون ذبيحه سلامتي را مي‌پاشد خواهد بود. 15 و گوشت ذبيحه تشكر سلامتي او در روز قرباني وي خورده شود، چيزي از آن را تا صبح نگذارد. 16 و اگر ذبيحه قرباني او نذري يا تبرعي باشد، در روزي كه ذبيحه خود را مي‌گذراند خورده شود، و باقي آن در فرداي آن روز خورده شود. 17 و باقي گوشت ذبيحه در روز سوم به آتش سوخته شود. 18 و اگر چيزي از گوشت ذبيحه سلامتي او در روز سوم خورده شود مقبول نخواهد شد و براي كسي كه آن را گذرانيد محسوب نخواهد شد، نجس خواهد بود. و كسي كه آن را بخورد گناه خود را متحمل خواهد شد. 19 و گوشتي كه به هر چيز نجس برخورد، خورده نشود، به آتش سوخته شود، و هر كه طاهر باشد از آن گوشت بخورد. 20 ليكن كسي كه از گوشت ذبيحه سلامتي كه براي خداوند است بخورد و نجاست او بر او باشد، آن كس از قوم خود منقطع خواهد شد. 21 و كسي كه هر چيز نجس را خواه نجاست آدمي، خواه بهيمة نجس، خواه هر چيز مكروه نجس را لمس كند، و از گوشت ذبيحه سلامتي كه براي خداوند است بخورد، آن كس از قوم خود منقطع‌خواهد شد.»
قانون در مورد پيه و خون
22 و خداوند موسي را خطاب كرده، گفت: 23 «بني‌اسرائيل را خطاب كرده، بگو: هيچ پيه گاو و گوسفند و بز را مخوريد. 24 اما پيه مردار و پيه حيوان دريده شده براي هر كار استعمال مي‌شود، ليكن هرگز خورده نشود. 25 زيرا هر كه پيه جانوري كه از آن هدية آتشين براي خداوند مي‌گذرانند بخورد، آن كس كه خورد، از قوم خود منقطع شود. 26 و هيچ خون را خواه از مرغ خواه از بهايم در همة مسكنهاي خود مخوريد. 27 هر كسي كه از هر قسم خون بخورد، آن كس از قوم خود منقطع خواهد شد.»
حصه كاهنان
28 و خداوند موسي را خطاب كرده، گفت: 29 «بني‌اسرائيل را خطاب كرده، بگو: هر كه ذبيحه سلامتي خود را براي خداوند بگذراند، قرباني خود را از ذبيحه سلامتي خود نزد خداوند بياورد. 30 به دستهاي خود هداياي آتشين خداوند را بياورد، پيه را با سينه بياورد تا سينه بجهت هدية جنبانيدني به حضور خداوند جنبانيده شود. 31 و كاهن پيه را بر مذبح بسوزاند، و سينه از آن هارون و پسرانش خواهد بود. 32 و ران راست را براي هديه افراشتني از ذبايح سلامتي خود به كاهن بدهيد. 33 آن كس از پسران هارون كه خون ذبيحه سلامتي وپيه را گذرانيد، ران راست حِصِّة وي خواهد بود. 34 زيرا سينة جنبانيدني و ران افراشتني را از بني‌اسرائيل ازذبايح سلامتي ايشان گرفتم، و آنها را به هارون كاهن و پسرانش به فريضة ابدي از جانب بني‌اسرائيل دادم.» 35 اين است حصة مسح هارون و حصّة مسح پسرانش از هداياي آتشين خداوند ، در روزي كه ايشان را نزديك آورد تا براي خداوند كهانت كنند. 36 كه خداوند امر فرمود كه به ايشان داده شود، در روزي كه ايشان را از ميان بني‌اسرائيل مسح كرد، اين فريضة ابدي در نسلهاي ايشان است. 37 اين است قانون قرباني سوختني و هديه آردي و قرباني گناه و قرباني جرم و قرباني تقديس و ذبيحه سلامتي، 38 كه خداوند به موسي در كوه سينا امر فرموده بود، در روزي كه بني‌اسرائيل را مأمور فرمود تا قرباني‌هاي خود را نزد خداوند بگذرانند در صحراي سينا.
ترجمه تفسیری
مقررات قرباني جبران كه قرباني بسيار مقدسي است، از اين قرار مي‌باشد: 2 حيوان قرباني بايد در مكاني كه قرباني سوختني را سر مي‌برند، ذبح شود و خونش بر چهار طرف قربانگاه پاشيده شود. 3 كاهن تمام پيه آن را كه شامل دنبه و پيه داخل شكم، 4 و نيز قلوه‌ها و چربي روي آنها، و سفيدي روي جگر مي‌شود روي قربانگاه بگذارد. 5 سپس، او همه آنها را بعنوان قرباني جبران بر آتش قربانگاه براي خداوند بسوزاند. 6 پسران كاهنان مي‌توانند از اين گوشت بخورند. اين گوشت بايد در جاي مقدسي خورده شود. اين قرباني، بسيار مقدس است.
7 قانوني كه بايد در مورد قرباني گناه و قرباني جبران رعايت شود اين است: گوشت قرباني به كاهني تعلق دارد كه مراسم كفاره را اجرا مي‌كند. 8 (در ضمن پوست قرباني سوختني نيز به آن كاهن تعلق دارد.) 9 هر هديه آردي كه در تنور يا در تابه يا روي‌ساج پخته مي‌شود به كاهني تعلق خواهد گرفت كه آن را به خداوند تقديم مي‌كند. 10 تمام هداياي آردي ديگر، خواه مخلوط با روغن زيتون و خواه خشك، بطور مساوي به پسران هارون تعلق دارد.
مقررات قرباني سلامتي
11 مقررات قرباني سلامتي كه به خداوند تقديم مي‌شود از اين قرار است: 12 اگر قرباني به منظور شكرگزاري باشد، همراه آن بايد اين نانهاي بدون خميرمايه نيز تقديم شود قرصهاي نان كه با روغن زيتون مخلوط شده باشد، نانهاي نازك كه روغن مالي شده باشد، نانهايي كه از مخلوط آرد مرغوب و روغن زيتون تهيه شده باشد. 13 در ضمن همراه قرباني بايد قرصهاي نان خميرمايه‌دار نيز تقديم شود. 14 از هر نوع نان بايد يك قسمت بعنوان هديه مخصوص به خداوند تقديم شود تا به كاهني تعلق گيرد كه خون حيوان قرباني را روي قربانگاه مي‌پاشد. 15 گوشت حيوان قرباني سلامتي بايد در روزي كه بعنوان هديه شكرگزاري تقديم مي‌گردد، خورده شود و چيزي از آن براي روز بعد باقي نماند.
16 اگر قرباني، داوطلبانه يا نذري باشد، گوشت قرباني در روزي كه آن را تقديم مي‌كنند، خورده شود. اگر از گوشت قرباني چيزي باقي بماند مي‌توان آن را روز بعد نيز خورد. 17و18 ولي هر چه تا روز سوم باقي بماند، بايد سوزاند. اگر در روز سوم چيزي از گوشت قرباني خورده شود، خداوند آن قرباني را قبول نخواهد كرد و به حساب نخواهد آورد زيرا آن گوشت نجس شده است. كسي هم كه آن را بخورد مجرم مي‌باشد. 19 گوشتي را كه به چيزي نجس خورده است نبايد خورد، بلكه بايد آن را سوزاند.
گوشت قرباني را فقط كساني مي‌توانند بخورند كه طاهر هستند. 20 هر كه طاهر نباشد و گوشت قرباني سلامتي را بخورد بايد از ميان قوم خدا طرد شود زيرا اين قرباني، مقدس است. 21 هر كس به چيزي نجس دست بزند، خواه نجاست انسان باشد، خواه حيوان نجس و ياهر چيز نجس ديگر، و بعد از گوشت قرباني سلامتي بخورد، بايد از ميان قوم خدا طرد شود زيرااين قرباني، مقدس است.
22و23 خداوند به موسي فرمود كه اين دستورات را به قوم اسرائيل بدهد: هرگز پيه گاو و گوسفند و بز را نخوريد. 24 پيه حيواني كه مرده يا توسط جانوري دريده شده باشد هرگز خورده نشود بلكه از آن براي كارهاي ديگر استفاده شود. 25 هر كس پيه حيواني را كه بر آتش به خداوند تقديم مي‌شود بخورد بايد از ميان قوم طرد شود.
26و27 هرگز خون نخوريد، نه خون پرنده و نه خون حيوان چهارپا. هركس، در هرجا، خون بخورد، بايد از ميان قوم خدا طرد شود.
سهم كاهن از قرباني
28و29و30 خداوند به موسي فرمود كه اين دستورات را به قوم اسرائيل بدهد: هركس بخواهد قرباني سلامتي به خداوند تقديم كند بايد با دست خود آن قرباني را كه بر آتش به خداوند تقديم مي‌شود، بياورد. پيه و سينه را جلو قربانگاه تقديم كند و سينه قرباني را بعنوان هديه مخصوص، در حضور خداوند تكان دهد. 31 كاهن پيه را بر قربانگاه بسوزاند، ولي سينه قرباني متعلق به هارون و پسرانش باشد. 32و33 ران راست قرباني، بعنوان هديه مخصوص، به كاهني داده شود كه خون و پيه قرباني را تقديم مي‌كند؛ 34 زيرا خداوند سينه و ران قرباني سلامتي را از قوم اسرائيل گرفته و آنها را بعنوان هديه مخصوص به كاهنان داده است و هميشه به ايشان تعلق خواهد داشت. 35 (اين قسمت از هدايايي كه بر آتش به خداوند تقديم مي‌شود در روز انتصاب هارون و پسرانش به خدمت خداوند، به ايشان داده شد. 36 در روزي كه ايشان مسح شدند، خداوند دستور داد كه قوم اسرائيل اين قسمت را به ايشان بدهند. اين، قانوني براي تمام نسلهاي ايشان مي‌باشد.)
37و38 اينها مقرراتي بود درمورد قرباني سوختني، هديه آردي، قرباني گناه، قرباني جبران، قرباني تقديس و قرباني سلامتي كه خداوند در بيابان، در كوه سينا به موسي داد تا قوم اسرائيل بدانند چگونه قرباني‌هاي خود را به خداوند تقديم كنند.
راهنما
باب‌هاي 6 و 7 . قوانين ديگر مربوط به قرباني‌ها
علاوه بر قرباني‌هاي ياد شده، هداياي ديگري نيز وجود داشت كه عبارت بودند از: هداياي نوشيدني، هداياي افراشتني، و هداياي جنباندني.
نحوة تقديم قرباني: حيوان به خيمه برده مي‌شد. هديه‌دهنده دستهاي خود را بر آن مي‌نهاد و به اين وسيله آن را نمايندة خود مي‌كرد. سپس حيوان ذبح مي‌شد. خون آن بر مذبح پاشيده مي‌شد. سپس اعضاي مشخص شدة آن سوزانده مي‌شد.
زمان تقديم قرباني‌ها: قرباني‌هاي سوختني روزانه، قرباني‌هاي اول هر ماه، قرباني‌هاي عيدهاي فصح، پنطيكاست و خيمه‌ها، قرباني‌هاي روز كفاره، و انواع قرباني‌هاي مخصوص.
