|
ترجمه قدیمی گویا
|
ترجمه قدیمی(کتاب لاویان)
قرباني گناه
و خداوند موسي را خطاب كرده، گفت:2 «بني‌اسرائيل را خطاب كرده، بگو: اگر كسي سهواً گناه كند، در هر كدام از نواهي خداوند كه نبايد كرد، و به خلاف هريك از آنها عمل كند، 3 اگر كاهن كه مسح شده است گناهي ورزد و قوم را مجرم سازد، پس براي گناهي كه كرده است، گوساله‌اي بي‌عيب از رمه براي قرباني گناه نزد خداوند بگذراند. 4 و گوساله را به در خيمة اجتماع به حضور خداوند بياورد، و دست خود را بر سر گوساله بنهد و گوساله را به حضور خداوند ذبح نمايد. 5 و كاهن مسح شده از خون گوساله گرفته، آن را به خيمة اجتماع درآورد. 6 و كاهن انگشت خود را در خون فرو برد، و به حضور خداوند پيش حجاب قدس قدري از خون را هفت مرتبه بپاشد. 7 و كاهن قدري از خون را بر شاخه‌هاي مذبح بخور معطر كه در خيمة اجتماع است، به حضور خداوند بپاشد، وهمة خون گوساله را بر بنيان مذبح قرباني سوختني كه به در خيمة اجتماع است بريزد. 8 و تمامي پيه گوسالة قرباني گناه، يعني پيهي كه احشا را مي‌پوشاند و همة پيه را كه بر احشاست از آن بردارد. 9 و دو گُرده و پيهي كه بر آنهاست كه بر دو تهيگاه است و سفيدي را كه بر جگر است با گُرده‌ها جدا كند. 10 چنانكه از گاو ذبيحة سلامتي برداشته مي‌شود و كاهن آنها را بر مذبح قرباني سوختني بسوزاند. 11 و پوست گوساله و تمامي گوشتش با سرش و پاچه‌هايش و احشايش و سرگينش، 12 يعني تمامي گوساله را بيرون لشكرگاه در مكان پاك جايي كه خاكستر را مي‌ريزند ببرد، و آن را بر هيزم به آتش بسوزاند. در جايي كه خاكستر را مي‌ريزند سوخته شود.
13 «و هرگاه تمامي جماعت اسرائيل سهواً گناه كنند و آن امر از چشمان جماعت مخفي باشد، و كاري را كه نبايد كرد از جميع نواهي خداوند كرده، مجرم شده باشند، 14 چون گناهي كه كردند معلوم شود، آنگاه جماعت گوساله‌اي از رمه براي قرباني گناه بگذرانند و آن را پيش خيمة اجتماع بياورند. 15 و مشايخ جماعت دستهاي خود را بر سر گوساله به حضور خداوند بنهند، و گوساله به حضور خداوند ذبح شود. 16 و كاهن مسح شده، قدري از خون گوساله را به خيمة اجتماع درآورد. 17 و كاهن انگشت خود را در خون فروبرد و آن را به حضور خداوند پيش حجاب هفت مرتبه بپاشد. 18 و قدري از خون را بر شاخهاي مذبح كه به حضور خداوند در خيمة اجتماع است بگذارد، و همة خون را بر بنيان مذبح قرباني سوختني كه نزد در خيمة اجتماع است بريزد. 19 و همة پية آن را از آن برداشته، بر مذبح بسوزاند. 20 و با گوساله عمل نمايد چنانكه با گوسالة قرباني گناه عمل كرد، همچنان با اين بكند و كاهن براي ايشان كفاره كند، و آمرزيده خواهند شد. 21 و گوساله را بيرون لشكرگاه برده، آن را بسوزاند چنانكه گوسالة اول را سوزانيد. اين قرباني گناه جماعت است.
22 «و هرگاه رئيس گناه كند، و كاري را كه نبايد كرد از جميع نواهي يهوه خداي خود سهواً بكند و مجرم شود، 23 چون گناهي كه كرده است بر او معلوم شود، آنگاه بز نر بي‌عيب براي قرباني خود بياورد. 24 و دست خود را بر سر بز بنهد و آن را در جايي كه قرباني سوختني را ذبح كنند به حضور خداوند ذبح نمايد. اين قرباني گناه است. 25 و كاهن قدري از خون قرباني گناه را به انگشت خود گرفته، بر شاخهاي مذبح قرباني سوختني بگذارد، و خونش را بر بنيان مذبح سوختني بريزد. 26 و همة پيه آن را مثل پيه ذبيحة سلامتي بر مذبح بسوزاند، و كاهن براي او گناهش را كفاره خواهد كرد و آمرزيده خواهد شد.
27 «و هرگاه كسي از اهل زمين سهواً گناه ورزد و كاري را كه نبايد كرد از همة نواهي خداوند بكند و مجرم شود، 28 چون گناهي كه كرده است بر او معلوم شود، آنگاه براي قرباني خود بز مادة بي‌عيب بجهت گناهي كه كرده است بياورد. 29 و دست خود را بر سر قرباني گناه بنهد و قرباني گناه را در جاي قرباني سوختني ذبح نمايد. 30 و كاهن قدري از خونش را به انگشت خود گرفته، آن را بر شاخهاي مذبح قرباني سوختني بگذارد، و همة خونش را بر بنيان مذبح بريزد. 31 و همة پيه آن را جدا كند چنانكه پيه از ذبيحة سلامتي جدا مي‌شود، و كاهن آن را بر مذبح بسوزاند براي عطرخوشبو بجهت خداوند و كاهن براي او كفاره خواهد كرد و آمرزيده خواهد شد. 32 و اگر براي قرباني خود بره‌اي بجهت قرباني گناه بياورد آن را مادة بي‌عيب بياورد. 33 و دست خود را بر سر قرباني گناه بنهد و آن را براي قرباني گناه در جايي كه قرباني سوختني ذبح مي‌شود ذبح نمايد. 34 و كاهن قدري از خون قرباني گناه را به انگشت خود گرفته، بر شاخهاي مذبح قرباني سوختني بگذارد و همة خونش را بر بنيان مذبح بريزد. 35 و همة پيه آن را جدا كند، چنانكه پيه برة ذبيحة سلامتي جدا مي‌شود، و كاهن آن را بر مذبح بر هداياي آتشين خداوند بسوزاند، و كاهن براي او بجهت گناهي كه كرده است كفاره خواهد كرد و آمرزيده خواهد شد.
ترجمه تفسیری
خداوند به موسي فرمود تا 2 به قوم اسرائيل بگويد كه هر كه سهواً مرتكب گناهي شود و يكي از قوانين خداوند را زير پا گذارد، بايد طبق اين مقررات عمل كند:
3 اگر خطا از كاهن اعظم سر زده باشد و بدين ترتيب قوم را نيز گناهكار ساخته باشد، براي گناه خود بايد گوساله‌هاي سالم و بي‌عيب به خداوند تقديم كند. 4 گوساله را دم در خيمه عبادت بياورد، دستش را روي سر آن بگذارد و همانجا در حضور خداوند سرش را ببرد. 5 كاهن اعظم مقداري از خون گوساله رابه داخل خيمه عبادت ببرد، 6 انگشت خود را در خون فرو برد و در حضور خداوند آن را هفت بار جلو پرده قدس‌الاقداس بپاشد. 7 سپس در حضور خداوند قدري از خون را روي شاخهاي قربانگاه بخور كه داخل خيمه است، بمالد. باقيمانده خون را به پاي قربانگاه قرباني سوختني كه نزديك در خيمه عبادت است، بريـزد. 8 آنگاه تمـام پيـه داخل شكم، 9 قلوه‌ها و چربي روي آنها، و سفيدي روي جگر را بردارد، 10 و آنها را روي قربانگاه قرباني سوختني بسوزاند، درست همانطور كه پيه گاو قرباني سلامتي‌را مي‌سوزاند. 11و12 اما باقيمانده گوساله، يعني پوست، گوشت، كله، پاچه، دل و روده و سرگين را به مكان طاهري ببرد كه در خارج از اردوگاه براي ريختن خاكستر قربانگاه مقرر شده است و در آنجا آنها را روي هيزم بسوزاند.
13 اگر تمام قوم اسرائيل سهواً مرتكب گناهي شوند و يكي از قوانين خداوند را زير پا بگذارند، هر چند اين كار را ندانسته انجام داده باشند، مقصر محسوب مي‌شوند. 14 وقتي آنها به گناه خود پي‌بردند، بايد گوساله‌اي براي كفاره گناه خود قرباني كنند. گوساله را به خيمه عبادت بياورند 15 و در آنجا بزرگان قوم در حضور خداوند دستهاي خود را روي سر حيوان بگذارند و آن را ذبح كنند. 16 آنگاه كاهن اعظم مقداري از خون گوساله را به داخل خيمه عبادت بياورد 17 و انگشت خود را در خون فرو برد و در حضور خداوند آن را هفت بار جلو پرده قدس‌الاقداس بپاشد. 18 بعد در حضور خداوند قدري از خون را بر شاخهاي قربانگاه بخور كه در خيمه عبادت است، بمالد و باقي مانده خون را به پاي قربانگاه قرباني سوختني كه نزديك در خيمه است، بريزد. 19 تمام پيـه بايد روي قربانگاه سوزانده شـود. 20 كاهن اعظم بايد از همان روش قرباني گناه پيروي كند. به اين طريق براي قوم خدا كفاره خواهد كرد و خطاي آنان بخشيده خواهد شد. 21 او گوساله قرباني شده را از اردوگاه بيرون ببرد و بسوزاند، همانطور كه گوساله قرباني گناه خود را مي‌سوزاند. اين قرباني گناه تمام قوم اسرائيل است.
22 اگر يكي از رهبران سهواً مرتكب گناهي شود و يكي از قوانين خداوند، خداي خود را زير پا گذارد، مقصر محسوب مي‌شود. 23 وقتي او به گناهش پي‌برد، بايد يك بز نر سالم و بي‌عيب تقديم كند. 24 دست خود را روي سر بز بگذارد و در جايي كه قرباني‌هاي سوختني را سر مي‌برند آن را ذبح كند و به خداوند تقديم نمايد. اين، قرباني گناه اوست. 25 بعد كاهن قدري از خون قرباني گناه را بگيرد و با انگشت خود روي شاخهاي قربانگاه قرباني سوختني بمالد و بقيه خون را به پاي قربانگاه بريزد. 26 تمام پيه بايد مثل پيه‌قرباني سلامتي، روي قربانگاه سوزانده شود. به اين ترتيب كاهن براي گناه رهبر كفاره خواهد كرد و او بخشيده خواهد شد.
27 اگر يك فرد عادي سهواً مرتكب گناهي شود و يكي از قوانين خداوند را زير پا گذارد، مقصر محسوب مي‌شود. 28 وقتي او به گناه خود پي‌برد، بايد يك بز ماده سالم و بي‌عيب بياورد تا آن را براي گناهش قرباني كند. 29 بز را به مكاني بياورد كه قرباني‌هاي سوختني را سر مي‌برند. در آنجا دست خود را روي سر حيوان بگذارد و آن را ذبح كند. 30 كاهن با انگشت خـود قـدري از خون را روي شاخهاي قربانگاه قرباني سوختني بمالد و بقيه خون را به پاي قربانگاه بريزد. 31 تمام پيه بايد مثل پيه قرباني سلامتي، روي قربانگاه سوزانده شود و اين مورد پسند خداوند خواهد بود. به اين ترتيب كاهن گناه آن شخص را كفاره خواهد كرد و او بخشيده خواهد شد.
32 اگر آن شخص بخواهد براي كفاره گناهش بره قرباني كند، بايد آن بره، ماده و بي‌عيب باشد. 33 او بايد دست خود را روي سر بره بگذارد و آن را در مكاني كه قرباني‌هاي سوختني را سر مي‌برند، بعنوان قرباني گناه ذبح كند. 34 كاهن با انگشت خود قدري از خون را بر شاخهاي قربانگاه قرباني سوختني بمالد و بقيه خون را به پاي قربانگاه بريزد. 35 پيه آن مثل پيه بره قرباني سلامتي روي قربانگاه سوزانده شود. كاهن آن را مانند قرباني‌هايي كه بر آتش به خداوند تقديم مي‌شود، بسوزاند. به اين ترتيب كاهن گناه آن شخص را كفاره خواهد كرد و او بخشيده خواهد شد.
راهنما
باب‌هاي 1 - 5 . انواع هدايا
قرباني‌هاي سوختني: گاو نر، قوچ، بز، قمري، كبوتر؛ اينها به نشانة وقف كامل به خدا، تماماً سوزانده مي‌شدند.
قرباني‌هاي خوراكي: گندم، آرد يا نان بدون خمير مايه؛ يك مشت از آنها سوزانده مي‌شد و باقي به كاهنان داده مي‌شد.
قرباني‌هاي سلامتي: گاو، گوسفند يا بز؛ چربي آنها سوزانده مي‌شد، و باقي آن را كاهنان و هديه دهندگان مي‌خوردند.
قرباني گناه و قرباني جرم: قرباني‌هاي مختلف براي گناهان مختلف؛ چربي قرباني سوزانده مي‌شد و بقية آن در برخي موارد سوزانده مي‌شد و گاهي توسط كاهنان خورده مي‌شد. اگر كسي به ديگري خسارتي وارد كرده بود، مي‌بايست پيش از گذراندن قرباني، آن مقدار را به اضافة يك پنجم آن به او بازگرداند.
