|
ترجمه قدیمی گویا
|
ترجمه قدیمی(کتاب اعداد)
عيد فصح
و در ماه اول سال دوم بعد از بيرون آمدن ايشان از زمين مصر، خداوند موسي را در صحراي سينا خطاب كرده، گفت: 2 «بني‌اسرائيل عيد فصح را در موسمش بجا آورند. 3 در روز چهاردهم اين ماه آن را در وقت عصر در موسمش بجا آوريد، برحسب همة فرايضش و همة احكامش آن را معمول داريد.»
4 پس موسي به بني‌اسرائيل گفت كه فصح را بجا آورند. 5 و فصح را در روز چهاردهم ماه اول، در وقت عصر در صحراي سينا بجا آوردند؛ برحسب هرچه خداوند به موسي امر فرموده بود بني‌اسرائيل چنان عمل نمودند. 6 اما بعضي اشخاص بودند كه از مِيِّت آدمي نجس شده، فصح را در آن روز نتوانستند بجا آورند، پس در آن روز نزد موسي و هارون آمدند، 7 و آن‌اشخاص وي را گفتند كه «ما از ميت آدمي نجس هستيم؛ پس چرا از گذرانيدن قرباني خداوند در موسمش در ميان بني‌اسرائيل ممنوع شويم؟»
8 موسي ايشان را گفت: «بايستيد تا آنچه خداوند در حق شما امر فرمايد، بشنوم.»
9 و خداوند موسي را خطاب كرده، گفت: 10 «بني‌اسرائيل را خطاب كرده، بگو: اگر كسي از شما يا از اعقاب شما از ميّت نجس شود، يا در سَفَرِ دور باشد، مع‌ه'ذا فصح را براي خداوند بجا آورد. 11 در روز چهاردهم ماه دوم، آن را در وقت عصر بجا آورند، و آن را با نان فطير و سبزي تلخ بخورند. 12 چيزي از آن تا صبح نگذارند و از آن استخواني نشكنند؛ برحسب جميع فرايض فصح آن را معمول دارند. 13 اما كسي كه طاهر باشد و در سفر نباشد و از بجا آوردن فصح بازايستد، آن كس از قوم خود منقطع شود، چونكه قرباني خداوند را در موسمش نگذرانيده است، آن شخص گناه خود را متحمل خواهد شد. 14 و اگر غريبي در ميان شما مأوا گزيند و بخواهد كه فصح را براي خداوند بجا آورد، برحسب فريضه و حكم فصح عمل نمايد، براي شما يك فريضه مي‌باشد خواه براي غريب و خواه براي متوطن.»
ابر و آتش
15 و در روزي كه مسكن برپا شد، ابر مسكن خيمة شهادت را پوشانيد، و از شب تا صبح مثل منظر آتش بر مسكن مي‌بود. 16 هميشه چنين بود كه ابر آن را مي‌پوشانيد و منظر آتش در شب. 17 و هرگاه ابر از خيمه برمي‌خاست، بعد از آن‌بني‌اسرائيل كوچ مي‌كردند و در هر جايي كه ابر ساكن مي‌شد، آنجا بني‌اسرائيل اردو مي‌زدند. 18 به فرمان خداوند بني‌اسرائيل كوچ مي‌كردند و به فرمان خداوند اردو مي‌زدند، همة روزهايي كه ابر بر مسكن ساكن مي‌بود، در اردو مي‌ماندند. 19 و چون ابر، روزهاي بسيار برمسكن توقف مي‌نمود، بني‌اسرائيل وديعت خداوند را نگاه مي‌داشتند و كوچ نمي‌كردند. 20 و بعضي اوقات ابر ايام قليلي بر مسكن مي‌ماند، آنگاه به فرمان خداوند در اردو مي‌ماندند و به فرمان خداوند كوچ مي‌كردند. 21 و بعضي اوقات، ابر از شام تا صبح مي‌ماند و در وقت صبح ابر برمي‌خاست، آنگاه كوچ مي‌كردند، يا اگر روز و شب مي‌ماند چون ابر برمي‌خاست، مي‌كوچيدند. 22 خواه دو روز و خواه يك ماه و خواه يك سال، هر قدر ابر بر مسكن توقف نموده، بر آن ساكن مي‌بود، بني‌اسرائيل در اردو مي‌ماندند، و كوچ نمي‌كردند و چون برمي‌خاست، مي‌كوچيدند. 23 به فرمان خداوند اردو مي‌زدند، و به فرمان خداوند كوچ مي‌كردند، و وديعت خداوند را برحسب آنچه خداوند به واسطة موسي فرموده بود، نگاه مي‌داشتند.
ترجمه تفسیری
دومين پسح
در ماه اول سال دوم پس از بيرون آمدن قوم اسرائيل از سرزمين مصر وقتي كه موسي و قوم اسرائيل در صحراي سينا بودند، خداوند به موسي گفت:
2و3 «قوم اسرائيل بايد هر ساله در غروب روز چهاردهم همين ماه مراسم عيد پسح را بجا آورند. در اجراي اين مراسم بايد از تمام دستوراتي كه من در اين مورد داده‌ام پيروي كنند.»
4و5 پس موسي همانطور كه خداوند دستور داده بود، اعلام كرد كه مراسم عيد پسح را بجا آورند. بني‌اسرائيل طبق اين دستور، عصر روز چهاردهم، در صحراي سينا مراسم را آغاز كردند. 6و7 ولي عده‌اي از مردان در آن روز نتوانستنـد در مراسم پسح شركت كنند، زيرا در اثر تماس با جنازه نجس شده بودند. ايشان نزد موسي و هارون آمده، مشكل خود را با آنان در ميان گذاشتند و به موسي گفتند: «چرا ما نبايد مثل ساير اسرائيلي‌ها در اين عيد به خداوند قرباني تقديم كنيم.»
8 موسي جواب داد: «صبر كنيد تا در اين باره از خداوند كسب تكليف كنم.» 9 جواب خداوند از اين قرار بود:
10 «اگر فردي از افراد بني‌اسرائيل، چه در حال حاضر و چه در نسل‌هاي بعد، به هنگام عيد پسح بسبب تماس با جنازه نجس شود، يا اينكه در سفر بوده، نتواند در مراسم عيد حضور يابد، باز مي‌تواند عيد پسح را جشن بگيـرد، 11 ولي بعد از يك ماه، يعني غروب روز چهاردهم از ماه دوم؛ در آن هنگام مي‌تواند بره پسح را با نان فطير و سبزيجات تلخ بخورد. 12 نبايد چيزي از آن را تا صبح روز بعد باقي بگذارد و نبايد استخواني از آن را بشكند. او بايد كليه دستورات مربوط به عيد پسح را اجرا نمايد.
13 «ولي فردي كه نجس نبوده يا كسي كه در سفر نباشد و با وجود اين از انجام مراسم عيد پسح در موعد مقرر سر باز زند بايد بعلت خودداري از تقديم قرباني به خداوند در وقت مقرر، از ميان قوم اسرائيل رانده شود. او مسئول گناه خويش خواهد بود. 14 اگر بيگانه‌اي در ميان شما ساكن است و مي‌خواهد مراسم عيد پسح را براي خداوند بجا آورد، بايد از تمامي اين دستورات پيروي نمايد. اين قانون براي همه است.»
ابر آتشين
(خروج 40:34-38)
15 در آن روزي كه خيمه عبادت برپا شد، ابري ظاهر شده، خيمه را پوشانيد و هنگام شب، آن ابر به شكل آتش درآمد و تا صبح به همان صورت باقي ماند. 16 اين ابر هميشه خيمه را مي‌پوشانيد و در شب به شكل آتش در مي‌آمد. 17 وقتي كه ابر حركت مي‌كرد، قوم اسرائيل كوچ مي‌كردند و هر وقت ابر مي‌ايستاد، آنها نيز توقف مي‌كردند و در آنجا اردو مي‌زدند. 18 به اين ترتيب، ايشان به دستور خداوند كوچ نموده، در هرجايي كه ايشان را راهنمايي مي‌كرد، توقف مي‌كردند و تا زماني كه ابر ساكن بود در همان مكان مي‌ماندند. 19 اگر ابر مدت زيادي مي‌ايستاد، آنها هم از دستور خداوند اطاعت كرده، به همان اندازه توقف مي‌كردند. 20 ولي اگر ابر فقط چند روزي مي‌ايستاد، آنگاه ايشان هم طبق دستور خداوند فقط چند روز مي‌ماندند. 21 گاهي ابر آتشين فقط شب مي‌ايستاد و صبح روز بعد حركت مي‌كرد؛ ولي، چه شب و چه روز، وقتي كه حركت مي‌كرد، قوم اسرائيل نيز بدنبال آن راه مي‌افتادند. 22 اگر ابر دو روز، يك ماه، يا يك سال بالاي خيمه عبادت مي‌ايستاد، بني‌اسرائيل هم بهمان اندازه توقف مي‌كردند، ولي بمجردي كه به حركت در مي‌آمد قوم هم كوچ مي‌كردند، 23 به اين ترتيب بود كه بني‌اسرائيل به فرمان‌خداوند كوچ مي‌كردند و اردو مي‌زدند. آنها هر آنچه را كه خداوند به موسي امر مي‌كرد، بجا مي‌آوردند.
راهنما
باب‌هاي 7 و 8 و 9 . مهيا شدن براي سفر
هداياي رؤساي اسباط، تخصيص خيمه، تقديس لاويان، برگزاري فصح، ابر (9 : 12 - 25 ، به خروج 13 : 21 مراجعه كنيد).
