|
ترجمه قدیمی گویا
|
ترجمه قدیمی(کتاب اعداد)
تطهير اردوگاه
و خداوند موسي را خطاب كرده، گفت: 2 «بني‌اسرائيل را امر فرما كه مبروص را و هركه جريان دارد و هركه از مَيتَه نجس شود، از اردو اخراج كنند. 3 خواه مرد و خواه زن، ايشان را اخراج نماييد؛ بيرون از اردو ايشان را اخراج‌نماييد، تا اردوي خود را جايي كه من در ميان ايشان ساكن هستم، نجس نسازند.» 4 و بني‌اسرائيل چنين كردند، و آن كسان را بيرون از اردو اخراج كردند. چنانكه خداوند به موسي گفته بود، بني‌اسرائيل به آن طور عمل نمودند.
جبران جرم
5 و خداوند موسي را خطاب كرده، گفت: 6 «بني‌اسرائيل را بگو: هرگاه مردي يا زني به هركدام از جميع گناهان انسان مرتكب شده، به خداوند خيانت ورزد، و آن شخص مجرم شود، 7 آنگاه گناهي را كه كرده است اعتراف بنمايد، و اصل جرم خود را رد نمايد، و خمس آن را برآن مزيد كرده، به كسي كه بر او جرم نموده است، بدهد. 8 و اگر آن كس را وليّاي نباشد كه دية جرم به او داده شود، آنگاه دية جرمي كه براي خداوند داده مي‌شود، از آن كاهن خواهد بود، علاوه بر قوچ كفاره كه به آن دربارة وي كفاره مي‌شود. 9 و هر هدية افراشتني از همة موقوفات بني‌اسرائيل كه نزد كاهن مي‌آورند، از آن او باشد. 10 و موقوفات هر كس از آن او خواهد بود، و هرچه كه كسي به كاهن بدهد، از آن او باشد.»
خيانت زن شوهردار
11 و خداوند موسي را خطاب كرده، گفت: 12 «بني‌اسرائيل را خطاب كرده، به ايشان بگو: هرگاه زن كسي از او برگشته، به وي خيانت ورزد، 13 و مردي ديگر با او همبستر شود، و اين از چشمان شوهرش پوشيده و مستور باشد، آن زن نجس مي‌باشد. و اگر بر او شاهدي نباشد و درعين فعل گرفتار نشود، 14 و روح غيرت بر او بيايد و به زن خود غيور شود، و آن زن نجس شده باشد، يا روح غيرت بر او بيايد و به زن خود غيور شود، و آن زن نجس نشده باشد، 15 پس آن مرد زن خود را نزد كاهن بياورد، و بجهت او براي هديه، يك عشر ايفة آرد جوين بياورد، و روغن بر آن نريزد، و كندر بر آن ننهد، زيرا كه هدية غيرت است و هدية يادگار، كه گناه را بياد مي‌آورد.
16 «و كاهن او را نزديك آورده، به حضور خداوند برپا دارد. 17 و كاهن آب مقدس در ظرف سفالين بگيرد، و كاهن قدري از غباري كه بر زمين مسكن باشد گرفته، بر آب بپاشد. 18 و كاهن زن را به حضور خداوند برپا داشته، موي سر او را باز كند و هدية يادگار را كه هدية غيرت باشد بر دست آن زن بگذارد، و آب تلخ لعنت بر دست كاهن باشد. 19 و كاهن به زن قسم داده، به وي بگويد: اگر كسي با تو همبستر نشده، و اگر بسوي نجاست به كسي غير از شوهر خود برنگشته‌اي، پس از اين آب تلخ لعنت مبرا شوي. 20 و ليكن اگر به غير از شوهر خود برگشته، نجس شده‌اي، و كسي غير از شوهرت با تو همبستر شده‌است، 21 آنگاه كاهن زن را قسم لعنت بدهد و كاهن به زن بگويد: خداوند تو را در ميان قومت مورد لعنت و قسم بسازد به اينكه خداوند ران تو را ساقط و شكم تو را مُنْتَفَخ گرداند. 22 و اين آب لعنت در احشاي تو داخل شده، شكم تو را منتفخ و ران تو را ساقط بسازد. و آن زن بگويد: آمين آمين.
23 «و كاهن اين لعنتها را در طوماري بنويسد، و آنها را در آب تلخ محو كند. 24 و آن آب لعنت‌تلخ را به زن بنوشاند، و آن آب لعنت در او داخل شده، تلخ خواهد شد. 25 و كاهن هدية غيرت را از دست زن گرفته، آن هديه را به حضور خداوند بجنباند، و آن را نزد مذبح بياورد. 26 و كاهن مشتي از هديه براي يادگاري آن گرفته، آن را بر مذبح بسوزاند و بعد از آن، آن آب را به زن بنوشاند. 27 و چون آب را به او نوشانيد، اگر نجس شده و به شوهر خود خيانت ورزيده باشد، آن آب لعنت داخل او شده، تلخ خواهد شد، و شكم او مُنْتَفَخ و ران او ساقط خواهد گرديد، و آن زن در ميان قوم خود مورد لعنت خواهدبود. 28 و اگر آن زن نجس نشده، طاهر باشد، آنگاه مبرا شده، اولاد خواهد زاييد.
29 «اين است قانون غيرت، هنگامي كه زن از شوهر خود برگشته، نجس شده باشد. 30 يا هنگامي كه روح غيرت بر مرد بيايد، و بر زنش غيور شود، آنگاه زن را به حضور خداوند برپا بدارد، و كاهن تمامي اين قانون را دربارة او اجرا دارد. 31 پس آن مرد از گناه مبرا شود، و زن گناه خود را متحمل خواهد بود.»
ترجمه تفسیری
پاكسازي اردو
خداوند به موسي گفت: «به قوم اسرائيل بگو كه تمام اشخاص جذامي و همه كساني را كه جراحت دارند و آناني را كه در اثر تماس با جنازه نجس شده‌اند، از اردوگاه بيرون رانند. 3 خواه مرد باشند خواه زن، ايشان را بيرون كنند تا اردوگاه شما كه من در آن ساكنم نجس نشود.» 4 قوم اسرائيل طبق دستور خداوند عمل كرده، اين اشخاص را بيرون راندند.
جبران خسارت
5و6 سپس خداوند به موسي امر فرمود به قـوم‌اسرائيل بگويد كه هر كس، چه مرد باشد چه زن، هرگاه به خداوند خيانت كرده، خسارتي به كسي وارد آورد، 7 بايد به گناه خود اعتراف نموده، علاوه بر جبران كامل خسارت، يك پنجم خسارت وارده را نيز به شخص خسارت ديده بپردازد. 8 ولي اگر شخصي كه خسارت ديده است بميرد و قوم و خويش نزديكي نداشته باشد تا به او خسارت پرداخت شود، در آنصورت بايد خسارت با يك قوچ براي كفاره به كاهن داده شود. 9و10 وقتي قوم اسرائيل براي خداوند هداياي مخصوص مي‌آورند بايد آنها را به كاهنان بدهند و كاهنان آنها را براي خود نگه دارند.
زناني كه مورد سوءظن شوهران قرار مي‌گيرند
11-14 خداوند به موسي فرمود به قوم‌اسرائيل بگويد كه هرگاه مردي نسبت به زنش مشكوك شود و گمان برد كه او با مرد ديگري همبستر شده است، ولي بعلت نبـودن شهـود، دليلـي در دست نداشتـه باشـد، 15 آنوقت براي روشن شدن حقيقت، زن خود را پيش كاهن بياورد. در ضمن آن مرد بايد يك كيلو آرد جو هم با خود بياورد، ولي آن را با روغن يا كندر مخلوط نكند، چون اين «هديه بدگماني» است و براي تشخيص گناه تقديم مي‌شود.
16 كاهن، آن زن را به حضور خداوند بياورد، 17 و قدري آب مقدس در كوزه‌اي سفالين بريزد و مقداري از غبار كف عبادتگاه را با آن مخلوط كند. 18 سپس موي بافته سر زن را باز كند و هديه بدگماني را در دستهايش بگذارد تا معلوم شود كه آيا بدگماني شوهرش بجاست يا نه. كاهن در حاليكه كوزه آب تلخ لعنت را در دست دارد جلو زن بايستد. 19 آنگاه از آن زن بخواهد قسم بخورد كه بي‌گناه است و به او بگويد: «اگر غير از شوهرت مرد ديگري با تو همبستر نشده است، از اثرات اين آب تلخ لعنت مبرا شو. 20 ولي اگر زنا كرده‌اي 21و22 لعنت خداوند درميان قومت گريبانگير تو شود و شكمت متورم شده، نازا شوي.» و آن زن بگويد: «آري، اينچنين شود.» 23 بعد كاهن اين لعنتها را در يك طومار بنويسد و آنها را در
آب تلخ بشويد. 24 سپس آن آب تلخ را به زن بدهد تا بنوشد.
25 سپس كاهن هديه بدگماني را از دست زن بگيرد و آن را در حضور خداوند تكان داده، روي قربانگاه بگذارد. 26 مشتي از آن را بعنوان نمونه روي آتش قربانگاه بسوزاند و بعد، از زن بخواهد آب را بنوشد. 27 اگر او به شوهرش خيانت كرده باشد آب بر او اثر مي‌كند و شكمش متورم شده، نازا مي‌گردد و در ميان قوم اسرائيل مورد لعنت قرار مي‌گيرد 28 ولي اگر او پاك بوده و زنا نكرده باشد، به او آسيبي نمي‌رسد و مي‌تواند حامله شود.
29 اين است قانون بدگماني درمورد زني كه شوهرش نسبت به وي بدگمان شده باشد. 30 همانطور كه گفته شد در چنين موردي شوهر بايد زن خود را به حضور خداوند بياورد تا كاهن طي مراسمي قضيه را روشن سازد كه آيا زن به شوهرش خيانت كرده يا نه. 31 اگر زن مقصر شناخته شود، تاوان گناهش را پس خواهد داد، اما شوهرش در اين مورد بي‌تقصير خواهد بود، زيرا خود زن مسئول گناهش است.
راهنما
باب‌هاي 5 و 6 . مجموعه‌اي از قوانين
دربارة ابرصان، جبران خسارت، زنان مشكوك به زنا و نذرها. دعاي بركت زيبا (6 : 24 - 26).
