|
ترجمه قدیمی گویا
|
ترجمه قدیمی(کتاب تثنیه)
چون كسي زني گرفته، به نكاح خود درآورد، اگر در نظر او پسند نيايد از اين كه چيزي ناشايسته در او بيابد، آنگاه طلاقنامهاي نوشته، بدستش دهد، و او را از خانهاش رها كند. 2 و از خانه او روانه شده، برود و زن ديگري شود. 3 و اگر شوهر ديگر نيز او را مكروه دارد و طلاقنامهاي نوشته، به دستش بدهد و او را از خانهاش رها كند، يا اگر شوهري ديگر كه او را به زني گرفت، بميرد، 4 شوهر اول كه او را رها كرده بود، نميتواند دوباره او را به نكاح خود درآورد. بعد از آن كه ناپاك شده است، زيرا كه اين به نظر خداوند مكروه است. پس بر زميني كه يَهُوَه، خدايت، تو را به ملكيت ميدهد، گناه مياور.
5 چون كسي زن تازهاي بگيرد، در لشكر بيرون نرود، و هيچ كار به او تكليف نشود، تا يك سال در خانة خود آزاد بماند، و زني را كه گرفته است، مسرور سازد.
6 هيچكس آسيا يا سنگ بالايي آن را به گرو نگيرد، زيرا كه جان را به گرو گرفته است.
7 اگر كسي يافت شود كه يكي از برادران خود از بنياسرائيل را دزديده، بر او ظلم كند يا بفروشد، آن دزد كشته شود، پس بدي را از ميان خود دور كردهاي.
8 دربارة بلاي برص هوشيار باش كه به هر آنچه لاويان كهنه شما را تعليم دهند، به دقت توجه نموده، عمل نماييد و موافق آنچه به ايشان امر فرمودم، هوشيار باشيد كه عمل نماييد. 9 بياد آور كه يَهُوَه خدايت در راه با مريم چه كرد، وقتي كه شما از مصر بيرون آمديد.
10 چون به همساية خود هر قسم قرض دهي، براي گرفتن گرو به خانهاش داخل مشو. 11 بلكه بيرون بايست تا شخصي كه به او قرض ميدهي گرو را نزد تو بيرون آورد. 12 و اگر مرد فقير باشد در گرو او مخواب. 13 البته به وقت غروب آفتاب، گرو را به او پس بده، تا در رخت خود بخوابد و تو را بركت دهد و به حضور يَهُوَه خدايت، عدالت شمرده خواهد شد.
14 بر مزدوري كه فقير و مسكين باشد، خواه از برادرانت و خواه از غريباني كه در زمينت در اندرون دروازههاي تو باشند ظلم منما. 15 در همان روز مزدش را بده، و آفتاب بر آن غروب نكند، چونكه او فقير است و دل خود را به آن بسته است، مبادا بر تو نزد خداوند فرياد برآورد و براي تو گناه باشد.
16 پدران به عوض پسران كشته نشوند، و نه پسران به عوض پدران كشته شوند. هر كس براي گناه خود كشته شود.
17 داوري غريب و يتيم را منحرف مساز، و جامة بيوه را به گرو مگير. 18 و بياد آور كه در مصر غلام بودي و يَهُوَه، خدايت، تو را از آنجا فديه داد. بنابراين من تو را امر ميفرمايم كه اين كار را معمول داري.
19 چون محصول خود را در مزرعة خويش درو كني، و در مزرعه، بافهاي فراموش كني، براي برداشتن آن برمگرد؛ براي غريب و يتيم و بيوهزن باشد تا يَهُوَه خدايت تو را در همة كارهاي دستت بركت دهد. 20 چون زيتون خود را بتكاني، بار ديگر شاخهها را متكان؛ براي غريب و يتيم و بيوهباشد.
21 چون انگور تاكستان خود را بچيني بار ديگر آن را مچين ، براي غريب و يتيم و بيوه باشد. 22 و بياد آور كه در زمين مصر غلام بودي. بنابراين تو را امر ميفرمايم كه اين كار را معمول داري.
ترجمه تفسیری
اگر مردي پس از ازدواج با زني، به عللي از او راضي نباشد، و طلاقنامهاي نوشته، به دستش دهد و او را رها سازد 2 و آن زن دوباره ازدواج كند 3 و شوهر دومي نيز از او راضي نباشد و او را طلاق دهد يا بميرد، 4 آنگاه شوهر اولش نميتواند دوباره با او ازدواج كند، زيرا آن زن نجس شده است. خداوند از چنين ازدواجي متنفر است و اين عمل باعث ميشود زميني كه خداوند، خدايتان به شما داده است به گناه آلوده شود.
5 مردي را كه تازه ازدواج كرده است نبايد به سربازي احضار نمود و يا مسئوليتهاي بخصوص ديگري به وي محول كرد، بلكه مدت يك سال در خانه خود آزاد بماند و با زنش خوش باشد.
6 گرو گرفتن سنگ آسياب خلاف قانون است، چون وسيله امرار معاش صاحبش ميباشد. 7 اگر كسي يكي از برادران اسرائيلي خود را بدزدد و با او مثل برده رفتار كند و يا او را بفروشد، اين آدم دزد بايد كشته شود تا شرارت از ميان شما پاك گردد.
8 هرگاه كسي به مرض جذام مبتلا شود، بايد بدقت آنچه را كه كاهنان به او ميگويند انجام دهد؛ او بايد از دستوراتي كه من به كاهنان دادهام پيروي كند. 9 به خاطر بياوريد آنچه را كه خداوند، هنگامي كه از مصر بيرون ميآمديد با مريم كرد.
10 اگر به كسي چيزي قرض ميدهيد نبايد براي گرفتن گرو به خانهاش وارد شويد. 11 بيرون خانه بايستيد تا صاحب خانه آن را برايتان بياورد. 12و13 اگر آن مرد، فقير بوده، ردايش را كه در آن ميخوابد بعنوان گرو به شما بدهد نبايد تا روز بعد، پيش خود نگه داريد بلكه هنگام غروب آفتاب آن را به او بازگردانيد تا بتواند شب در آن بخوابد. آنگاه او براي شما دعاي خير خواهد كرد و خداوند، خدايتان از شما راضي خواهد بود.
14و15 هرگز به يك كارگر روزمزد فقير و محتاج ظلم نكنيد، چه اسرائيلي باشد و چه غريبي كه در شهر شما زندگي ميكند. مزدش را هر روز قبل از غروب آفتاب به وي پرداخت كنيد، چون او فقير است و چشم اميدش به آن مزد است. اگر چنين نكنيد،ممكن است نزد خداوند از دست شما ناله كند و اين براي شما گناه محسوب شود.
16 پدران نبايد بسبب گناهان پسرانشان كشته شوند، و نه پسران بسبب گناهان پدرانشان. هر كس بايد بسبب گناه خودش كشته شود.
17 با غريبان و يتيمان به عدالت رفتار كنيد و هرگز لباس بيوهزني را در مقابل قرضي كه به او دادهايد گرو نگيريد. 18 هميشه به ياد داشته باشيد كه در مصر برده بوديد و خداوند، خدايتان شما را نجات داد. به همين دليل است كه من اين دستور را به شما ميدهم.
19 اگر هنگام درو كردن محصول فراموش كرديد يكي از بافهها را از مزرعه بياوريد، براي برداشتن آن به مزرعه باز نگرديد. آن را براي غريبان، يتيمان و بيوه زنان بگذاريد تا خداوند، خدايتان دسترنج شما را بركت دهد. 20 وقتي كه محصول زيتون خود را از درخت ميتكانيد شاخهها را براي بار دوم تكان ندهيد، بلكه باقيمانده را براي غريبان، يتيمان و بيوه زنان بگذاريد. 21 درمورد انگور تاكستانتان نيز چنين عمل كنيد. دوباره سراغ تاكي كه انگورهايش را چيدهايد نرويد، بلكه آنچه را كه از انگورها باقي مانده است براي نيازمندان بگذاريد. 22 يادتان باشد كه در سرزمين مصر برده بوديد. به همين سبب است كه من اين دستور را به شما ميدهم.
