|
ترجمه قدیمی گویا
|
ترجمه قدیمی(کتاب تثنیه)
ده فرمان
و موسي تمامي بني‌اسرائيل را خوانده، به ايشان گفت: اي اسرائيل فرايض و احكامي را كه من امروز به گوش شما مي‌گويم بشنويد، تا آنها را ياد گرفته، متوجه باشيد كه آنها را بجا آوريد. 2 يَهُوَه خداي ما با ما در حوريب عهد بست. 3 خداوند اين عهد را با پدران ما نبست، بلكه با ما كه جميعاً امروز در اينجا زنده هستيم. 4 خداوند در كوه از ميان آتش با شما روبرو متكلم شد. 5 (من در آن وقت ميان خداوند و شما ايستاده بودم، تا كلام خداوند را براي شما بيان كنم، زيرا كه شما به سبب آتش مي‌ترسيديد و به فراز كوه برنيامديد) و گفت:
6 «من هستم يَهُوَه، خداي تو، كه تو را از زمين مصر از خانه بندگي بيرون آوردم. 7 تو را به حضور من خدايان ديگر نباشند.
8 «به جهت خود صورت تراشيده يا هيچ تمثالي از آنچه بالا در آسمان، يا از آنچه پايين در زمين، يا از آنچه در آبهاي زير زمين است مساز. 9 آنها را سجده و عبادت منما. زيرا من كه يَهُوَه خداي تو هستم، خداي غيورم، و گناه پدران را بر پسران تا پشت سوم و چهارم از آناني كه مرا دشمن دارند، مي‌رسانم. 10 و رحمت مي‌كنم تا هزار پشت برآناني كه مرا دوست دارند و احكام مرا نگاه دارند.
11 «نام يَهُوَه خداي خود را به باطل مبر، زيرا خداوند كسي را كه نام او را به باطل بَرَد، بي‌گناه نخواهد شمرد.
12 «روز سَبَّت را نگاه دار و آن را تقديس نما، چنانكه يَهُوَه خدايت به تو امر فرموده است. 13 شش روز مشغول باش و هركار خود را بكن. 14 اما روز هفتمين سَبَّت يَهُوَه خداي توست. در آن هيچكاري مكن، تو و پسرت و دخترت و غلامت و كنيزت و گاوت و الاغت و همه بهايمت و مهمانت كه در اندرون دروازه‌هاي تو باشد، تا غلامت و كنيزت مثل تو آرام گيرند. 15 و بياد آور كه در زمين مصر غلام بودي، و يَهُوَه خدايت تو را به دست قوي و بازوي دراز از آنجا بيرون آورد. بنابراين يَهُوَه، خدايت، تو را امر فرموده است كه روز سَبَّت را نگاه داري.
16 «پدر و مادر خود را حرمت دار، چنانكه يَهُوَه خدايت تو را امر فرموده است، تا روزهايت‌دراز شود و تو را در زميني كه يَهُوَه خدايت به تو مي‌بخشد، نيكويي باشد.
17 «قتل مكن. 18 و زنا مكن. 19 و دزدي مكن. 20 و بر همسايه خود شهادت دروغ مده. 21 و بر زن همسايه‌ات طمع مورز، و به خانه همسايه‌ات و به مزرعه او و به غلامش و كنيزش و گاوش و الاغش و به هرچه از آنِ همسايه تو باشد، طمع مكن.»
22 اين سخنان را خداوند به تمامي جماعت شما در كوه از ميان آتش و ابر و ظلمت غليظ به آواز بلند گفت، و بر آنها چيزي نيفزود و آنها را بر دو لوح سنگ نوشته، به من داد. 23 و چون شما آن آواز را از ميان تاريكي شنيديد، و كوه به آتش مي‌سوخت، شما با جميع رؤساي اسباط و مشايخ خود نزد من آمده، 24 گفتيد: اينك يَهُوَه، خداي ما، جلال و عظمت خود را بر ما ظاهر كرده است، و آواز او را از ميان آتش شنيديم؛ پس امروز ديديم كه خدا با انسان سخن مي‌گويد و زنده است. 25 و اما الا´ن چرا بميريم زيرا كه اين آتشِ عظيمْ ما را خواهد سوخت؛ اگر آواز يَهُوَه خداي خود را ديگر بشنويم، خواهيم مُرد. 26 زيرا از تمامي بشر كيست كه مثل ما آواز خداي حيّ را كه از ميان آتش سخن گويد، بشنود و زنده ماند؟ 27 تو نزديك برو و هرآنچه يَهُوَه خداي ما بگويد، بشنو و هرآنچه يَهُوَه خداي ما به تو بگويد براي ما بيان كن، پس خواهيم شنيد و به عمل خواهيم آورد.
28 و خداوند آواز سخنان شما را كه به من‌گفتيد شنيد، و خداوند مرا گفت: «آواز سخنان اين قوم را كه به تو گفتند، شنيدم؛ هرچه گفتند نيكو گفتند. 29 كاش كه دلي را مثل اين داشتند تا از من مي‌ترسيدند، و تمامي اوامر مرا در هر وقت بجا مي‌آوردند، تا ايشان را و فرزندان ايشان را تا به ابد نيكو باشد. 30 برو و ايشان را بگو به خيمه‌هاي خود برگرديد. 31 و اما تو در اينجا پيش من بايست، تا جميع اوامر و فرايض و احكامي را كه مي‌بايد به ايشان تعليم دهي به تو بگويم، و آنها را در زميني كه من به ايشان مي‌دهم تا در آن تصرّف نمايند، بجا آورند.»
32 پس توجه نماييد تا آنچه يَهُوَه، خداي شما، به شما امر فرموده است، به عمل آوريد، و به راست و چپ انحراف منماييد. 33 در تمامي آن طريقي كه يَهُوَه، خداي شما، به شما امر فرموده است، سلوك نماييد، تا براي شما نيكو باشد و ايام خود را در زميني كه به تصرف خواهيد آورد، طويل نماييد.
ترجمه تفسیری
ده فرمان
(خروج 20:1-17)
موسي به سخنانش ادامه داده، گفت:اي قوم اسرائيل، اكنون به قوانيني كه خداوند به شما داده است گوش كنيد. آنها را ياد بگيريد و بدقت انجام دهيد.
2 خداوند، خدايمان در كوه حوريب عهدي با شما بست. 3 اين عهد را نه با پدرانتان بلكه با شما كه امروز زنده هستيد بست. 4 او در آن كوه از ميان آتش رودررو با شما سخن گفت. 5 من بعنوان واسطه‌اي بين شما و خداوند ايستادم، زيرا شما از آن آتش مي‌ترسيديد و بالاي كوه پيش او نرفتيد. او با من سخن گفت و من قوانينش را به شما سپردم. آنچه فرمود اين است:
6 «من خداوند، خداي تو هستم، همان خدايي كه تو را از اسارت و بندگي مصر آزاد كرد.
7 «تو را خدايان ديگر غير از من نباشد.
8 «هيچگونه بتي به شكل حيوان يا پرنده يا ماهي براي خود درست نكن. 9 دربرابر آنها زانو نزن و آنها را پرستش نكن، زيرا من كه خداوند، خداي تو مي‌باشم، خداي غيوري هستم و كساني را كه از من نفرت دارند مجازات مي‌كنم. اين مجازات شامل حال فرزندان آنها تا نسل سوم و چهارم نيز مي‌شود. 10 اما بر كساني كه مرا دوست بدارند و دستورات مرا پيروي كنند، تا هزار پشت رحمت مي‌كنم.
11 «از نام من كه خداوند، خداي تو هستم سوء استفاده نكن. اگر نام مرا با بي‌احترامي بر زبان بياوري يا به آن قسم دروغ بخوري، تو را مجازات مي‌كنم.
12 «روز سَبَت را به ياد داشته باش و آن را مقدس بدار. من كه خداوند، خداي تو هستم اين را به تو امر مي‌كنم. 13 در هفته شش روز كار كن، 14 ولي در روز هفتم كه «سبت خداوند» است هيچ كاري نكن نه خودت، نه پسرت، نه دخترت، نه غلامت، نه كنيزت، نه مهمانانت و نه حتي چهارپايانت. غلام و كنيزت بايد مثل خودت استراحت كنند. 15 به ياد آور كه در سرزمين مصر غلام بودي و من كه خداوند، خداي تو هستم با قدرت و قوت عظيم خود تو را از آنجا بيرون آوردم. به اين دليل است كه به تو امر مي‌كنم سبت را نگه داري.
16 «پدر و مادر خود را احترام كن، زيرا اين فرمان خداوند، خداي توست. اگر چنين كني، در سرزميني كه خداوند، خدايت به تو خواهد بخشيد، عمري طولاني و پربركت خواهي داشت.
17 «قتل نكن.
18 «زنا نكن.
19 «دزدي نكن.
20 «دروغ نگو.
21 «چشم طمع به مال و ناموس ديگران نداشته باش. به فكر تصاحب غلام و كنيز، گاو و الاغ، زمين و اموال همسايه‌ات نباش.»
ترس مردم
(خروج 20:18-21)
22 اين بود قوانيني كه خداوند در كوه سينا به شما داد. او اين قوانين را با صداي بلند از ميان آتش و ابر غليظ اعلام فرمود و غير از اين قوانين، قانون ديگري نداد. آنها را روي دو لوح سنگي نوشت و به من داد. 23 ولي وقتي كه آن صداي بلند از درون تاريكي به گوشتان رسيد و آتش مهيب سر كوه را ديديد كليه رهبران قبيله‌هايتان نزد من آمدند 24 و گفتند: «امروز خداوند، خدايمان جلال و عظمتش را به ما نشان داده است، ما حتي صدايش را از درون آتش شنيديم. اكنون مي‌دانيم كه ممكن است خدا با انسان صحبت كند و او نميرد. 25 ولي مطمئناً اگر دوباره با ما سخن بگويد خواهيم مرد. اين آتش هولناك، ما را خواهد سوزانيد. 26و27 چه كسي مي‌تواند صداي خداوند زنده را كه از درون آتش سخن مي‌گويد، بشنود و زنده بماند؟ پس تو برو و به تمامي سخناني كه خداوند مي‌گويد گوش كن، بعد آمده، آنها را براي ما بازگو كن و ما آنها را پذيرفته، اطاعت خواهيم كرد.»
28 خداوند درخواستتان را پذيرفت و به من گفت: «آنچه كه قوم اسرائيل به تو گفتند شنيدم و مي‌پذيرم. 29 اي كاش هميشه چنين دلي داشته باشند و از من بترسند و تمام اوامر مرا بجا آورند. در آنصورت زندگي خودشان و زندگي فرزندانشان در تمام نسل‌ها با خير و بركت خواهد گذشت. 30 اكنون برو و به آنها بگو كه به خيمه‌هايشان بازگردند. 31 سپس برگشته، اينجا دركنار من بايست و من تمامي اوامرم را به تو خواهم داد. تو بايد آنها را به قوم تعليم دهي تا قوانين مرا در سرزميني كه به ايشان مي‌دهم اطاعت كنند.»
32و33 پس بايستي تمام اوامر خداوند، خدايتان را اطاعت كنيد و دستورات او را بدقت بجا آوريد و آنچه را كه او مي‌خواهد انجام دهيد. اگر چنين كنيد در سرزميني كه به تصرف در مي‌آوريد زندگي طولاني و پربركتي خواهيد داشت.
راهنما
باب‌هاي 4 ، 5 . چسبيدن به كلام خدا
اين دو باب شامل نصيحت‌هاي صميمانة موسي براي اطاعت از فرمان‌هاي خدا، تعليم مستمر آنها به فرزندان و اجتناب از بُت‌پرستي هستند؛ و مكرراً يادآوري شده كه امنيت و خوشبختيِ قوم به وفاداري و اطاعتشان از خدا بستگي دارد.
ده فرمان (باب 5)، در خروج 20 نيز ذكر شده‌اند.
