|
ترجمه قدیمی گویا
|
ترجمه قدیمی(کتاب دوم تواریخ)
تقديس خانة خدا
و چون سليمان از دعا كردن فارغ شد، آتش از آسمان فرود آمده، قربانيهاي سوختني و ذبايح را سوزانيد و جلال خداوند خانه را مملو ساخت. 2 و كاهنان به خانة خداوند نتوانستند داخل شوند، زيرا جلال يَهُوَه خانة خداوند را پر كرده بود. 3 و چون تماميِ بني‌اسرائيل آتش را كه فرود مي‌آمد و جلال خداوند را كه بر خانه مي‌بود ديدند، روي خود را به زمين بر سنگفرش نهادند و سجده نموده، خداوند را حمد گفتند كه او نيكو است، زيرا كه رحمت او تا ابدالا´باد است.
4 و پادشاه و تماميِ قوم قربانيها در حضور خداوند گذرانيدند. 5 و سليمان پادشاه بيست و دو هزار گاو و صد و بيست هزار گوسفند براي قرباني گذرانيد و پادشاه و تمامي قوم، خانة خدارا تبريك نمودند. 6 و كاهنان بر سر شغلهاي مخصوص خود ايستاده بودند و لاويان، آلا´ت نغمة خداوند را (به دست گرفتند) كه داود پادشاه آنها را ساخته بود، تا خداوند را به آنها حمد گويند، زيرا كه رحمت او تا ابدالا´باد است؛ و داود به وساطت آنها تسبيح مي‌خواند و كاهنان پيش ايشان كَرِنّا مي‌نواختند و تمام اسرائيل ايستاده بودند.
7 و سليمان وسط صحني را كه پيش خانة خداوند بود، تقديـس نمـود زيرا كـه در آنجا قربانيهاي سوختني و پيه ذبايح سلامتي را مي‌گذرانيـد، چونكـه مذبـح برنجينـي كـه سليمـان ساخته بود، قربانيهاي سوختني و هدايـاي آردي و پيـه ذبايـح را گنجايـش نداشـت.
8 و در آنوقت سليمان و تماميِ اسرائيل با وي هفت روز را عيد نگاه داشتند و آن انجمن بسيار بزرگ از مدخل حمات تا نهر مصر بود. 9 و در روز هشتم محفلي مقدّس برپا داشتند، زيرا كه براي تبريك مذبح هفت روز و براي عيد هفت روز نگاه داشتند. 10 و در روز بيست و سوم ماه هفتم، قوم را به خيمه‌هاي ايشان مرخص فرمود و ايشان به سبب احساني كه خداوند به داود و سليمان و قوم خود اسرائيل كرده بود، شادمان و خوشدل بودند.
11 پس سليمان خانة خداوند و خانة پادشاه را تمام كرد و هرآنچه سليمان قصد نموده بود كه در خانة خداوند و در خانة خود بسازد، آن را نيكو به انجام رسانيد.
سخن خدا به سليمان
12 و خداوند بر سليمان در شب ظاهر شده، او را گفت: «دعاي تو را اجابت نمودم و اين مكان را براي خود برگزيدم تا خانة قربانيها شود. 13 اگر آسمان را ببندم تا باران نبارد و اگر امر كنم كه ملخ، حاصل زمين را بخورد و اگر وبا در ميان قوم خود بفرستم، 14 و قوم من كه به اسم من ناميده شده‌اند متواضع شوند، و دعا كرده، طالب حضور من باشند، و از راههاي بد خويش بازگشت نمايند، آنگاه من از آسمان اجابت خواهم فرمود، و گناهان ايشان را خواهم آمرزيد و زمين ايشان را شفا خواهم داد. 15 و از اين به بعد، چشمان من گشاده، و گوشهاي من به دعايي كه در اين مكان كرده شود شنوا خواهد بود. 16 و حال اين خانه را اختيار كرده، و تقديس نموده‌ام كه اسم من تا به ابد در آن قرار گيرد و چشم و دل من هميشه بر آن باشد. 17 و اگر تو به حضور من سلوك نمايي، چنانكه پدرت داود سلوك نمود و برحسب هرآنچه تو را امر فرمايم عمل نمايي و فرايض و احكام مرا نگاه داري، 18 آنگاه كرسي سلطنت تو را استوار خواهم ساخت چنانكه با پدرت داود عهد بسته، گفتم كسي كه بر اسرائيل سلطنت نمايد از تو منقطع نخواهد شد.
19 «ليكن اگر شما برگرديد و فرايض و احكام مرا كه پيش روي شما نهاده‌ام ترك نماييد و رفته، خدايان غير را عبادت كنيد، و آنها را سجده نماييد، 20 آنگاه ايشان را از زميني كه به ايشان داده‌ام خواهم كند و اين خانه را كه براي اسم خود تقديس نموده‌ام، از حضور خود خواهم افكند و آن را در ميان جميع قوم‌ها ضرب‌المثل و مسخره‌خواهم ساخت. 21 و اين خانه كه اينقدر رفيع است، هركه از آن بگذرد متحيّر شده، خواهد گفت: براي چه خداوند به اين زمين و به اين خانه چنين عمل نموده است؟ 22 و جواب خواهند داد: چونكه يَهُوَه خداي پدران خود را كه ايشان را از زمين مصر بيرون آورد ترك كردند و به خدايان غير متمسّك شده، آنها را سجده و عبادت نمودند از اين جهت تماميِ اين بلا را بر ايشان وارد آورده است.»
ترجمه تفسیری
تقديس خانه خدا
(اول پادشاهان 8:62-66)
وقتي دعاي سليمان به پايان رسيد، از آسمان آتشي فرود آمد و قربانيها را سوزانيد و حضور پر جلال خداوند عبادتگاه را پر كرد، بطوري كه كاهنان نتوانستند داخل خانه خداوند شوند! 3 بني‌اسرائيل چون اين منظره را ديدند بر خاك افتاده، خداوند را بسبب نيكويي و محبت بي‌پايانش سجده و ستايش كردند.
4و5 آنگاه پادشاه و تمام قوم اسرائيل با قربانيها، خانه خدا را تبرك كردند. سليمان پادشاه براي اين‌منظور 000ر22 گاو و 000ر120 گوسفند قرباني كرد. 6 كاهنان سر خدمت بودند و لاويان سرود شكرگزاري مي‌خواندند و مي‌گفتند: «محبت او بي‌پايان است.» آنها از آلات موسيقي‌اي استفاده مي‌كردند كه داود پادشاه ساخته بود و در زمان او براي ستايش خداوند بكار مي‌رفت. سپس وقتي كاهنان شيپورها را نواختند، تمام جماعت بر پا ايستادند. 7 سليمان آن روز، وسط حياط خانه خداوند را براي قرباني كردن تقديس * كرد، زيرا قربانگاه مفرغي گنجايش آن همه قربانيهاي سوختني و هداياي آردي و پيه قربانيهاي سلامتي را نداشت.
8 سليمان و تمام مردم اسرائيل، عيد خيمه‌ها را تا هفت روز جشن گرفتند. عده زيادي از گذرگاه حمات تا سرحد مصر آمده بودند تا در اين جشن شركت كنند. 9 آنها هفت روز براي تبرك قربانگاه و هفت روز ديگر براي عيد خيمه‌ها صرف كردند و در روز آخر، جشن ديگري برپا داشتند. 10 روز بعد يعني بيست و سوم ماه هفتم، سليمان مردم را روانه خانه‌هايشان كرد. آنها براي تمام بركاتي كه خداوند به داود و سليمان و قوم خود اسرائيل عطا كرده بود، خوشحال بودند.
خداوند دوباره بر سليمان ظاهر مي‌شود
(اول پادشاهان 9:1-9)
11 پس از آنكه سليمان بناي خانه خداوند و كاخ سلطنتي خود را تمام كرد و تمام طرح‌هايي را كه براي آنها داشت تكميل نمود، 12 يك شب، خداوند بر او ظاهر شد و فرمود: «من دعاي تو را مستجاب كرده و اين خانه را انتخاب نموده‌ام تا مردم در آنجا براي من قرباني كنند. 13 هرگاه آسمان را ببندم تا باران نبارد، يا امر كنم كه ملخ تمام محصولات زمين را بخورد، و بلا بر قوم خود نازل كنم، 14 اگر قوم من كه به اسم من خوانده مي‌شوند فروتن شده، دعا كنند و مرا بطلبند و از راههاي بد خويش بازگشت نمايند، آنگاه ايشان را از آسمان اجابت نموده، گناهانشان را مي‌بخشم و سلامتي را به سرزمين آنها باز مي‌گردانم. 15 از اين پس، چشمانم بر اين خانه خواهد بود و گوشهايم‌دعاهايي را كه در آنجا كرده مي‌شود خواهد شنيد، 16 زيرا اين خانه را برگزيده‌ام و آن را تقديس كرده‌ام تا نام من تا به ابد بر آن باشد. چشم و دل من هميشه بر اين خانه خواهد بود.
17 «اگر تو مثل پدرت داود مرا پيروي كني و اوامر و احكام مرا نگهداري، 18 آنگاه همانطور كه به پدرت داود قول داده‌ام هميشه يك نفر از نسل او بر اسرائيل سلطنت خواهد كرد.
19 «ولي اگر شما از دستوراتي كه به شما داده‌ام سرپيچي كنيد و از من روي بگردانيد و به بت‌پرستي بگراييد، 20 آنگاه بني‌اسرائيل را از اين سرزمين كه به آنان بخشيده‌ام، بيرون مي‌رانم و حتي اين خانه را كه به نام خود تقديس نموده‌ام ترك خواهم گفت، بطوري كه اسرائيل رسوا شده، زبانزد ملت‌هاي ديگر خواهد شد. 21 اين خانه كه چنين شهرتي دارد با خاك يكسان خواهد گرديد، بطوري كه هر كس از كنارش بگذرد حيران شده، خواهد پرسيد: «چرا خداوند با اين سرزمين و اين خانه چنين كرده است؟» 22 در جواب خواهند گفت: «چون بني‌اسرائيل خداوند، خداي اجدادشان را كه آنها را از مصر بيرون آورده بود ترك گفته، بت‌پرست شدند، به همين علت خدا اين بلا را بر سر آنها آورده است.»
راهنما
دوم تواريخ
سلطنت سليمان
هيكل
تاريخ يهودا پس از جدا شدن ده سبط
كتاب دوم تواريخ در بردارنده مطالب كتابهاي اول و دوم پادشاهان است، با اين تفاوت كه به وقايع مربوط به پادشاهان ده سبط جدا شده نمي‌پردازد.
باب‌هاي 1 تا 9 . هيكل ، و شكوه سلطنت سليمان
(به اول پادشاهان 1 تا 11 نيز مراجعه كنيد).
به مدت 400 سال اسرائيل خيمه‌اي را به منظور مكان سكونت خدا در ميان خودشان، در اختيار داشتند و به نظر مي‌رسد خدا از اين امر راضي بود (دوم سموئيل 7 : 5 - 7). ولي هنگامي كه قوم مصلحت ديدند كه معبدي براي خدا بسازند، خدا نظر خود را دربارة نوع ساختمان آن اظهار داشت و نقشة آن را با «دست خط خودش» به داود داد (اول تواريخ 28 : 19 ؛ خروج 25 : 9)، تا «بسيار عظيم و نامي و جليل در تمامي زمينها» بشود (اول تواريخ 22 : 5).
داود قصد داشت هيكل را بسازد، ولي خدا او را منع كرد چرا كه او يك مرد جنگجو بود (اول تواريخ 22 : 8). خدا به داود در جنگها كمك مي‌كرد. ولي ظاهراً از نظر خدا مناسب نبود كه يك مرد جنگجو بنا كنندة خانة خدا باشد؛ تا ملل مغلوب احساس تلخي نسبت به خداي اسرائيل نداشته باشند، چرا كه در نهايت هدف خدا اين بود كه از طريق قوم خودش، ملل ديگر را به سوي خود بكشاند.
هيكل از سنگهاي عظيم و تيرها و تخته‌هايي از جنس سرو كه با طلا پوشانده شده بودند، ساخته شده بود (اول پادشاهان 6 : 14 - 22؛ 7 : 9 - 12). ارزش طلا و نقره و مواد ديگري كه در بناي هيكل بكار رفته‌اند (اول تواريخ 22 : 14 - 16 ؛ 29 : 2 - 9)، با پول امروزي ما بين 2 تا 5 ميليارد دلار تخمين زده شده كه بدون ترديد در آن زمان گرانقيمت‌ترين و باشكوه‌ترين ساختمان روي زمين بوده است. جلال و عظمت هيكل شايد هدفي داشته، ولي طلاي آن حرص و آز پادشاهان ديگر را برانگيخت.
هيكل بر اساس نقشة كلي خيمه ساخته شد (به نقشة 26 مراجعه كنيد)، ولي اندازة هر قسمت آن دو برابر خيمه بود؛ يعني اگر هر ذراع را 5/0 متر حساب كنيم، ابعاد هيكل به اين صورت بودند: 30 متر طول، 10 متر عرض و 15 متر ارتفاع (اول پادشاهان 6:2).
هيكل رو به شرق داشت. 10 متر غربي آن، قدس‌الاقداس يا محراب را تشكيل مي‌داد. 20 متر شرقي مكان اقدس يا خانه بود (اول پادشاهان 6 : 16 - 20). اين دو قسمت بوسيلة يك پرده از يكديگر جدا مي‌شدند (دوم تواريخ 3 : 14).
در قدس‌الاقداس، صندوق عهد قرار داشت كه دو كروبي بر آن سايه مي‌افكندند (اول پادشاهان 6:23 - 28). در مكان اقدس در كنار پرده و در مركز، مذبح طلايي بخور، در قسمت شمالي و قسمت جنوبي هر يك 5 شمعدان طلايي و 5 ميز نان تقدمه وجود داشت (اول پادشاهان 7 : 48 ، 49 ؛ دوم تواريخ 4 : 8).
در جلو، به جانب شرق، ايواني به عرض خانه وجود داشت كه عرض آن 5 متر بود. در دو سوي ايوان دو ستون برنزي، هر يك به قطر 2 متر و ارتفاع 12 متر قرار داشت (اول پادشاهان 6:3؛ 7:15-21).
در طول ديوارهاي شمالي، جنوبي و غربي هيكل، سه طبقه اتاق براي كاهنان بنا شده بود (اول پادشاهان 6 : 5 - 10).
در برابر هيكل، مذبح برنزي قربانيهاي سوختني به مساحت 10 مترمربع و ارتفاع 5 متر نصب شده بود (دوم تواريخ 4 : 1)؛ كه تصور مي‌شود محل آن همان صخره‌اي بوده كه ابراهيم اسحق را بر آن تقديم كرد و امروزه صخرة گنبد ناميده مي‌شود و دقيقاً در زير مركز مسجد مسلمانان قرار دارد. در نزديكي آن در سمت جنوب حوض برنزي عظيمي به قطر 15 فوت و عمق 8 فوت قرار داشت كه بر روي 12 گاو برنزي نصب شده بود تا كاهنان در آن شستشو كنند. و 10 حوضچة كوچك‌تر قابل حمل نيز، يعني 5 عدد در قسمت شمالي و 5 عدد در قسمت جنوبي، وجود داشت كه آب لازم را براي گذراندن قربانيها فراهم مي‌كرد (اول پادشاهان 7:38و39؛ دوم تواريخ 4:1-6).
هيكل بين دو حياط احاطه شده بود: حياط يا «صحن دروني» و «صحن بزرگ» (اول پادشاهان 6:36 ؛ 7:12). مساحت آنها مشخص نيست. احتمالاً ساختمان قصر نيز در صحن بزرگ قرار داشته است.
هيكل بدست 000/30 اسرائيلي و 000/150 كنعاني بنا شد (اول پادشاهان 5:13-16؛ دوم تواريخ 2:17، 18؛ 8:7-9). بناي آن 7 سال طول كشيد (اول پادشاهان 6 : 38). هر قسمت آن در فاصله‌اي دور از محل هيكل ساخته و آماده مي‌شد و سپس در جاي مناسب خودش قرار داده مي‌شد، بي‌آنكه صداي چكش يا ابزار ديگري شنيده شود (اول پادشاهان 6:7).
اورشليم بر 5 تپه بنا شده بود (به نقشة شماره 8 مراجعه كنيد). «ديوار داود» تپة جنوب شرقي را مي‌پوشاند. «ديوار سليمان» تصور مي‌شود تپه‌هاي شرقي مركزي و جنوب غربي را در برداشته. «قصر سليمان» در پايين تپه و درست در شرق حياط هيكل قرار داشت؛ در جنوب قصر محل تخت سلطنت سليمان و در جنوب آن خانة جنگل لبنان بود، كه تصور مي‌شود اسلحه خانه بوده باشد (اول پادشاهان 7 : 2 و 8).
هيكل سليمان 400 سال پا بر جا ماند (970 - 589 ق. م.)؛ معبد زروبابل 500 سال (520 - 20 ق. م.) و معبد هيروديس 90 سال (20 ق. م. 70 ميلادي).
معبدهاي خدا
خيمه: به صورت چادر بود. محل سكونت خدا در ميان قوم اسرائيل به مدت 400 سال بود. بيشتر مواقع در شيلوه نگهداري مي‌شد (به خروج 25 تا 40 مراجعه كنيد).
معبد سليمان: شكوه آن چندان دوامي نداشت. در عرض پنج سال پس از مرگ سليمان اين معبد دستخوش غارت و چپاول گرديد. سرانجام در 586 ق.م. بدست بابلي‌ها ويران شد.
معبد حزقيال (حزقيال 40 - 43): معبد واقعي نبود بلكه رؤياي معبد ايده‌آل ساخته شدة آينده بود.
نقشه 41 - نماي احتمالي هيكل (معبد) و كاخ سليمان
كنايس: در طول دوران اسارت به وجود آمدند. به صورت معبد نبودند بلكه بصورت ساختمانهايي كوچك در جوامع پراكندة يهودي بودند.
معبد زروبابل: پس از بازگشت از اسارت ساخته شد (به قسمت مربوط به عزرا و نحميا مراجعه كنيد). 500 سال دوام آورد.
معبد هيروديس: اين همان معبدي است كه مسيح در آن پا نهاد. بدست هيروديس، و از مرمر و طلا ساخته شد. شكوه و جلال آن غير قابل توصيف بود. در 70 ق. م. بدست روميان تخريب شد (به قسمت مربوط به يوحنا 2 : 13 مراجعه كنيد).
بدن مسيح: عيسي از بدن خود به عنوان معبد ياد مي‌كرد (يوحنا 2:19-21). خدا بواسطة او در ميان انسانها سكونت گزيد. از نظر عيسي، وجود معابد زميني براي پرستش خدا ضروري نيست (يوحنا 4:20-24).
كليسا به صورت جامع، معبد خدا و محل سكونت خدا در جهان است (اول قرنتيان 3:16-19).
هر فرد مسيحي، يك معبد خداست (اول قرنتيان 6:19)، كه عظمت و جلال معبد سليمان شايد نمونه‌اي از آن بوده باشد.
ساختمانهاي كليساها گاهي معابد خدا ناميده مي‌شوند، ولي اين مطلب در هيچ جاي كتاب‌مقدس ذكر نشده است.
معبد در آسمان: خيمه، الگوي چيزي در آسمان بود (عبرانيان 9:11 و 24). يوحنا معبدي را در رؤيا ديد (مكاشفه 11:19). بعدها خدا و بره خودشان معبد شدند (مكاشفه 21:22).
