|
ترجمه قدیمی گویا
|
ترجمه قديمي(کتاب عزرا)
بازگشت اسيران
و اينانند اهل ولايتها كه از اسيريِ آن‌اشخاصي كه نبوكدنصّر، پادشاه بابل، به بابل به اسيري برده بود، برآمدند و هر كدام از ايشان به اورشليم و يهودا و شهر خود برگشتند. 2 اما آناني كه همراه زرُّبابل آمدند، يَشوع و نَحَميا و سَرايا و رَعِيلايا و مُردَخاي و بِلْشان و مِسْفار و بِغْواي و رَحُوم و بَعْنَه. و شماره مردان قوم اسرائيل:
3 بني‌فرعُوش دو هزار و يكصد و هفتاد و دو. 4 بني‌شَفَطْيا سيصد و هفتاد و دو. 5 بني‌آرَح هفتصد و هفتاد و پنج. 6 بني‌فَحَت مُوآب از بني‌يَشُوع و يُوآب دو هزار و هشتصد و دوازده. 7 بني‌عيلام هزار و دويست و پنجاه و چهار. 8 بني‌زَتُّونَه صد و چهل و پنج. 9 بني‌زَكّاي هفتصدو شصت. 10 بني‌باني ششصد و چهل و دو. 11 بني‌باباي ششصد و بيست و سه. 12 بني‌اَزْجَد هزار و دويست و بيست و دو. 13 بني‌اَدُونيقام ششصد و شصت و شش. 14 بني‌بِغْواي دو هزار و پنجاه و شش. 15 بني‌عادين چهارصد و پنجاه و چهار. 16 بني‌آطير (از خاندان) يَحِزْقيا نود و هشت. 17 بني‌بيصاي سيصد و بيست و سه. 18 بني‌يُورَه صد و دوازده. 19 بني‌حاشوم دويست و بيست و سه. 20 بني‌جَبّار نود و پنج. 21 بني‌بيت‌لحم صد و بيست و سه. 22 مردان نَطُوفَه پنجاه و شش. 23 مردان عَناتُوت صد و بيست و هشت. 24 بني‌عَزْمُوت چهل و دو. 25 بني‌قريه عاريم و كَفِيرَه و بَئِيرُوت هفتصد و چهل و سه. 26 بني‌رامَه و جِبَع ششصد و بيست و يك. 27 مردان مِكْماس صد و بيست و دو. 28 مردان بيت‌ئيل و عاي دويست و بيست و سه. 29 بني‌نَبُو پنجاه و دو. 30 بني‌مَغبيش صد و پنجاه و شش. 31 بني‌عيلام ديگر، هزار و دويست و پنجاه چهار. 32 بني‌حاريم سيصد و بيست. 33 بني‌لُود و حادِيد و اُرْنُو هفتصد و بيست و پنج. 34 بني‌اَريحا سيصد و چهل و پنج. 35 بني‌سَنائة سه هزار و ششصد و سي.
36 و اما كاهنان: بني‌يَدَعْيا از خاندان يَشُوع نُه صد و هفتاد و سه. 37 بني‌اِمّير هزار و پنجاه و دو. 38 بني‌فَشْحُور هزار و دويست و چهل و هفت. 39 بني‌حاريم هزار و هفده.
40 و اما لاويان: بني‌يَشُوع و قَدْميئيل از نسل هُودُويا هفتاد و چهار. 41 و مغنّيان: بني‌آساف صد و بيست و هشت.
42 و پسرانِ دربانان: بني‌شَلُّوم و بني‌آطير وبني‌طَلْمون و بني‌عَقُّوب و بني‌حَطيطا و بني‌شوباي جميع اينها صد و سي و نُه. 43 و اما نتينيم: بني‌صيحا و بني‌حَسُوفا و بني‌طَبّاعُوت، 44 و بني‌قيروس و بني‌سيعَها و بني‌فادُوم، 45 و بني‌لَبانَه و بني‌حَجابَه و بني‌عَقُّوب، 46 و بني‌حاجاب و بني‌شَمْلاي و بني‌حانان، 47 و بني‌جِدّيل و بني‌جَحَر و بني‌رَآيا، 48 و بني‌رَصين و بني‌نَقُودا و بني‌جَزّام، 49 و بني‌عُزَّه و بني‌فاسيح و بني‌بيساي، 50 و بني‌اَسْنَه و بني‌مَعُونيم و بني‌نَفُوسيم، 51 و بني‌بَقْبُوق و بني‌حَقُوفا و بني‌حَرْحُور، 52 و بني‌بَصْلُوت و بني‌محيدا و بني‌حَرْشا، 53 و بني‌بَرْقُوس و بني‌سِيسَرا و بني‌تامَح، 54 و بني‌نَصيح و بني‌حَطيفا.
55 و پسران خادمان سُليمان: بني‌سُوطاي و بني‌هَصُوفَرَت و بني‌فَرُودا، 56 و بني‌يَعْلَه و بني‌دَرْقون و بني‌جِدّيل، 57 و بني‌شَفَطْيا و بني‌حَطّيل و بني‌فُوخَرَةِ ظبائيم و بني‌آمي.
58 جميع نَتينيم و پسران خادمان سُليمان سيصد و نود و دو.
59 و اينانند آناني كه از تَلّ مِلْح و تَلّ حَرْشا برآمدند يعني كِرُوب و اَدّان و اِمّير؛ اما خاندان پدران و عشيره خود را نشان نتوانستند داد كه آيا از اسرائيليان بودند يا نه. 60 بني‌دَلايا و بني‌طوبيّا و بني‌نَقُودا ششصد و پنجاه و دو. 61 و از پسران كاهنان، بني‌حَبايا و بني‌هَقُّوص و بني‌بَرْزِلاّي كه يكي از دختران بَرْزِلاّييِ جلعادي را به زني گرفت، پس به نام ايشان مسمّي شدند. 62 اينان انساب خود را در ميان آناني كه در نسب‌نامه‌ها ثبت شده بودند طلبيدند، اما نيافتند، پس از كهانت اخراج شدند. 63 پس تِرْشاتا به ايشان امرفرمود كه تا كاهني با اُوريم و تُمّيم برقرار نشود، ايشان از قدس‌اقداس نخورند. 64 تماميِ جماعت، با هم چهل و دو هزار و سيصد و شصت نفر بودند. 65 سواي غلامان و كنيزان ايشان، كه هفتهزار و سيصد و سي و هفت نفر بودند، و مغنّيان و مغنياة ايشان دويست نفر بودند. 66 و اسبان ايشان هفتصد و سي و شش، و قاطران ايشان دويست و چهل و پنج. 67 و شتران ايشان چهارصد و سي و پنج و حماران ايشان ششهزار و هفتصد و بيست.
68 و چون ايشان به خانه خداوند كه در اورشليم است رسيدند، بعضي از رؤساي آبا، هداياي تَبَرُّعي به جهت خانه خدا آوردند تا آن را در جايش برپا نمايند. 69 برحسب قوّه خود، شصت و يك هزار درهم طلا و پنج هزار مَناي نقره و صد (دست) لباس كهانت به خزانه به جهت كار دادند. 70 پس كاهنان و لاويان و بعضي از قوم و مغنّيان و دربانان و نتينيم در شهرهاي خود ساكن شدند و تمامي اسرائيل در شهرهاي خود مسكن گرفتند.
ترجمه تفسيري
گروهي كه به اورشليم بازگشتند
(نحميا 7:734)
عده زيادي از يهودياني كه نبوكدنصر، پادشاه بابل، آنها را اسير كرده به بابل برده بود، به يهودا و اورشليم بازگشتند و هركس به زادگاه خود رفت. 2 رهبران يهوديان در اين سفر عبارت بودند از: زروبابل، يهوشع، نحميا، سرايا، رعيلايا، مردخاي، بلشان، مسفار، بغواي، رحوم و بعنه.
نام طايفه‌هاي يهودياني كه به وطن بازگشتند و تعداد آنها، به شرح زير است:
3-35 از طايفه فرعوش 172ر2 نفر؛
از طايفه شفطيا 372 نفر؛
از طايفه آرح 775 نفر؛
از طايفه فحت موآب (كه از نسل يشوع و يوآب بود) 812ر2 نفر؛
از طايفه عيلام 254ر1 نفر؛
از طايفه زتو 945 نفر؛
از طايفه زكاي 760 نفر؛
از طايفه باني 642 نفر؛
از طايفه بباي 623 نفر؛
از طايفه ازجد 222ر1 نفر؛
از طايفه ادونيقام 666 نفر؛
از طايفه بغواي 056ر2 نفر؛
از طايفه عادين 454 نفر؛
از طايفه آطير (كه از نسل حزقيا بود) 98 نفر؛
از طايفه بيصاي 323 نفر؛
از طايفه يوره 112 نفر؛
از طايفه حاشوم 223 نفر؛
از طايفه جبار 95 نفر؛
از طايفه بيت‌لحم 123 نفر؛
از طايفه نطوفه 56 نفر؛
از طايفه عناتوت 128 نفر؛
از طايفه عزموت 42 نفر؛
از طايفه‌هاي قريت يعاريم و كفيره و بئيروت 743 نفر؛
از طايفه‌هاي رامه و جبع 621 نفر؛
از طايفه مخماس 122 نفر؛
از طايفه‌هاي بيت‌ئيل و عاي 223 نفر؛
از طايفه نبو 52 نفر؛
از طايفه مغبيش 156 نفر؛
از طايفه عيلام 254ر1 نفر؛
از طايفه حاريم 320 نفر؛
از طايفه‌هاي لود، حاديد و اونو 725 نفر؛
از طايفه اريحا 345 نفر؛
از طايفه سناعه 630ر3 نفر.
36-39 تعداد كاهناني كه به وطن بازگشتند به شرح زير است:
از طايفه يدعيا (كه از نسل يشوع بود) 973 نفر؛
از طايفه امير 052ر1 نفر؛
از طايفه فشحور 247ر1 نفر؛
از طايفه حاريم 017ر1 نفر.
40و41و42 تعداد لاوياني كه به وطن برگشتند به شرح زير است:
از طايفه‌هاي يشوع و قدمي‌ئيل (كه از نسل هودويا بودند) 74 نفر؛
خوانندگان و نوازندگان خانه خدا (كه از نسل آساف بودند) 128 نفر؛
نگهبانان خانه خدا (كه از نسل شلوم، آطير، طلمون، عقوب، حطيطا و شوباي بودند)139 نفر.
43-54 خدمتگزاران خانه خدا كه به وطن بازگشتند از طايفه‌هاي زير بودند:
صيحا، حسوفا، طباعوت، قيروس، سيعها،
فادون، لبانه، حجابه، عقوب، حاجاب،
شملاي، حانان، جديل، جحر، رآيا، رصين،
نقودا، جزام، عزه، فاسيح، بيساي، اسنه،
معـونيم، نفوسيم، بقبوق، حقوفا، حرحور، بصلوت،
محيدا، حرشا، برقوس، سيسرا، تامح،
نصيح، حطيفا.
55و56و57 اين افراد نيز كه از نسل خادمان سليمان پادشاه بودند به وطن برگشتند:
سوطاي، هصوفرت، فرودا،
يعله، درقون، جديل،
شفطيا، حطيل، فوخرت حظبائيم و آمي.
58 خدمتگزاران خانه خدا و نسل خادمان سليمان پادشاه، جمعاً 392 نفر بودند.
59 در اين هنگام گروهي ديگر از تل ملح، تل حرشا، كروب، ادان و امير به اورشليم و ساير شهرهاي يهودا بازگشتند. آنها نمي‌توانستند از طريق نسب‌نامه‌هاي خود ثابت كنند كه اسرائيلي‌اند. 60 اينها از طايفه‌هاي دلايا، طوبيا و نقودا بودند كه جمعاً 652 نفر مي‌شدند.
61 از كاهنان سه طايفه به نامهاي حبايا و هقوص و برزلائي به اورشليم بازگشتند. (بزرگ طايفه برزلائي همان كسي است كه با يكي از دختران برزلائي جلعادي ازدواج كرد و نام خانوادگي او را روي خود گذاشت.) 62 ولي ايشان چون نتوانستند از طريق نسب‌نامه‌هاي خود ثابت كنند كه از نسل كاهنان هستند، از كهانت اخراج شدند. 63 حاكم يهوديان به ايشان اجازه نداد از قرباني‌هاي سهم كاهنان بخورند تا اينكه بوسيله اوريم و تُميم از طرف خداوند معلوم شود كه آيا ايشان واقعاً از نسل كاهنان هستند يا نه.
64و65 پس جمعاً 360ر42 نفر به سرزمين يهودا بازگشتند. علاوه بر اين تعداد 337ر7 غلام و كنيز و 200 نوازنده مـرد و زن نيـز به وطـن بازگـشتنـد. 66و67 آنها 736 اسب، 245 قاطر، 435 شتر و 720ر6 الاغ با خود بردند.
68 وقتي يهوديان به اورشليم رسيدند، بعضي از سران قوم براي بازسازي خانه خداوند هداياي داوطلبانه تقديم كردند. 69 هر يك از ايشان بقدر توانايي خود هديه داد، كه رويهمرفته عبارت بود از: 500 كيلوگرم طلا و 800ر2 كيلوگرم نقره و صد دست لباس براي كاهنان.
70 پس كاهنان، لاويان، خوانندگان و نوازندگان و نگهبانان و خدمتگزاران خانه خدا و بعضي از مردم در اورشليم و شهرهاي اطراف آن ساكن شدند. بقيه قوم نيز به شهرهاي خود رفتند.
راهنما
باب 2 . ثبت اسامي بازگشتگان
360ر42 نفر، علاوه بر غلامان و كنيزان (آيات 64 و 65). ولي مجموع اعداد ذكر شده، حدود 000ر11 نفر كمتر از اين عدد است. تصور بر اين است كه اين 000ر11 نفر اضافي از تبعيديان اسباط ديگر غير از يهودا تشكيل شده بودند. در اول تواريخ 9 : 3 از افرايم و منسي سخن به ميان آمده است. در عزرا 10 : 25 از «اسرائيل» نام برده شده است. اصطلاح «همة اسرائيل» دربارة همه كساني كه باز گشتند، بكار رفته (2 : 70 ؛ 6 : 17 ؛ 8 : 35). 12 گاو نر و 12 بز نر از طرف «همة اسرائيل» قرباني شدند. به نظر مي‌رسد تبعيديان يهودا در طي سفر بازگشت خود به كشورشان افرادي از اسباط ديگر را نيز به درون خود پذيرفتند. اين مطلب در درك اين نكته كه در دوران عهد جديد يهوديان به عنوان «دوازده سبط» شناخته مي‌شدند، كمك مي‌كند (لوقا 22 : 30 ؛ اعمال 26-27؛ يعقوب 1:1).
