|
ترجمه قدیمی گویا
|
ترجمه قدیمی(کتاب اشعیا)
شده و ويرانه‌هاي دهرهاي بسيار را تعمير روح خداوند يهوه بر من است زيرا خداوند مرا مسح كرده است تا مسكينان را بشارت دهم و مرا فرستاده تا شكسته دلان را التيام بخشم و اسيران را به رستگاري و محبوسان را به آزادي ندا كنم، 2 و تا از سال پسنديده خداوند و از يوم انتقام خداي ما ندا نمايم و جميع ماتميان را تسلّي بخشم. 3 تا قرار دهم براي ماتميانِ صهيون و به ايشان ببخشم تاجي را به عوض خاكستر و روغن شادماني را به عوض نوحه‌گري و رداي تسبيح را به جاي روح كدورت تا ايشان درختان عدالت و مغروس خداوند به جهت تمجيد وي ناميده شوند.
4 و ايشان خرابه‌هاي قديم را بنا خواهند نمود و ويرانه‌هاي سلف را بر پا خواهند داشت و شهرهاي خراب خواهند نمود. 5 و غريبان برپا شده، گلّه‌هاي شما را خواهند چرانيد و بيگانگان، فلاّحان و باغبانان شما خواهند بود. 6 و شما كاهنان خداوند ناميده خواهيد شد و شما را به خدّام خداي ما مسمّي خواهند نمود. دولت امّت‌ها را خواهيد خورد و در جلال ايشان فخر خواهيد نمود. 7 به عوض خجالت، نصيب مضاعف خواهند يافت و به عوض رسوايي از نصيب خود مسرور خواهيد شد. بنابراين ايشان در زمين خود نصيب مضاعف خواهند يافت و شادي جاوداني براي ايشان خواهد بود. 8 زيرا من كه يهوه هستم، عدالت را دوست مي‌دارم و از غارت و ستم نفرت مي‌دارم و اجرت ايشان را به راستي به ايشان خواهم داد و عهد جاوداني باايشان خواهم بست. 9 و نسل ايشان در ميان امّت‌ها و ذريّت ايشان در ميان قومها معروف خواهند شد. هر كه ايشان را بيند اعتراف خواهد نمود كه ايشان ذريّت مبارك خداوند مي‌باشند.
10 در خداوند شادي بسيار مي‌كنم و جان من در خداي خود وجد مي‌نمايد زيرا كه مرا به جامه نجات ملبّس ساخته، رداي عدالت را به من پوشانيد. چنانكه داماد خويشتن را به تاج آرايش مي‌دهد و عروس، خود را به زيورها زينت مي‌بخشد. 11 زيرا چنانكه زمين، نباتات خود را مي‌روياند و باغ، زرع خويش را نمّو مي‌دهد، همچنان خداوند يهوه عدالت و تسبيح را پيش روي تمامي امّت‌ها خواهد رويانيد.
4 و ايشان خرابه‌هاي قديم را بنا خواهند نمود و ويرانه‌هاي سلف را بر پا خواهند داشت و شهرهاي خراب خواهند نمود. 5 و غريبان برپا شده، گلّه‌هاي شما را خواهند چرانيد و بيگانگان، فلاّحان و باغبانان شما خواهند بود. 6 و شما كاهنان خداوند ناميده خواهيد شد و شما را به خدّام خداي ما مسمّي خواهند نمود. دولت امّت‌ها را خواهيد خورد و در جلال ايشان فخر خواهيد نمود. 7 به عوض خجالت، نصيب مضاعف خواهند يافت و به عوض رسوايي از نصيب خود مسرور خواهيد شد. بنابراين ايشان در زمين خود نصيب مضاعف خواهند يافت و شادي جاوداني براي ايشان خواهد بود. 8 زيرا من كه يهوه هستم، عدالت را دوست مي‌دارم و از غارت و ستم نفرت مي‌دارم و اجرت ايشان را به راستي به ايشان خواهم داد و عهد جاوداني باايشان خواهم بست. 9 و نسل ايشان در ميان امّت‌ها و ذريّت ايشان در ميان قومها معروف خواهند شد. هر كه ايشان را بيند اعتراف خواهد نمود كه ايشان ذريّت مبارك خداوند مي‌باشند.
10 در خداوند شادي بسيار مي‌كنم و جان من در خداي خود وجد مي‌نمايد زيرا كه مرا به جامه نجات ملبّس ساخته، رداي عدالت را به من پوشانيد. چنانكه داماد خويشتن را به تاج آرايش مي‌دهد و عروس، خود را به زيورها زينت مي‌بخشد. 11 زيرا چنانكه زمين، نباتات خود را مي‌روياند و باغ، زرع خويش را نمّو مي‌دهد، همچنان خداوند يهوه عدالت و تسبيح را پيش روي تمامي امّت‌ها خواهد رويانيد.
ترجمه تفسیری
روح خداوند بر من است. خداوند مرا برگزيده تا به رنجديدگان بشارت دهم، دل شكستگان را شفا بخشم، به اسيران مژده آزادي دهم و كوران را بينا سازم. 2 او مرا فرستاده تا به قوم او كه سوگوارند تسلي دهم و بگويم كه زمان رحمت خداوند براي ايشان و روز غضب او براي دشمنانشان فرا رسيده است. 3 من غم مردم ماتم زده اورشليم را به شادي و سرور، و نوحه آنان را به سرود حمد و ستايش تبديل خواهم كرد. آنان همچون درختان بدست خداوند كاشته خواهند شد و آنچه را كه راست و درست است انجام داده، باعث سرافرازي و ستايش وي خواهند بود. 4 ايشان خرابه‌هاي قديمي را بازسازي خواهند كرد و شهرهايي را كه از مدتها پيش ويران بوده‌اند آباد خواهند نمود.
5 اي قوم من، بيگانگان شما را خدمت خواهند كرد. ايشان گله‌هايتان را خواهند چرانيد و زمينهايتان را شخم خواهند زد و از باغهايتان نگهداري خواهند كرد. 6 شما «كاهنان خداوند» و «خدمتگزاران خداي ما» ناميده خواهيد شد. گنجهاي قومها را تصاحب خواهيد كرد و ثروت آنان از آن شما خواهد شد. 7 رسوايي و سرافكندگي شما پايان خواهد يافت و سعادت مضاعف و شادي ابدي نصيبتان خواهد شد.
8 خداوند مي‌فرمايد: «عدل و انصاف را دوست دارم و از غارت و ستم بيزارم. پاداش رنج و زحمت قوم خود راخواهم داد و با ايشان عهد جاوداني خواهم بست. 9 فرزندانشان در ميان قومهاي جهان‌معروف خواهند شد. هر كه آنان را ببيند اعتراف خواهد كرد كه قوم برگزيده و مبارك خداوند هستند.»
10 اورشليم مي‌گويد: «خداوند خوشي عظيمي به من داده و مرا شاد ساخته است! او لباس نجات و رداي عدالت را به من پوشانده است! من مانند دامادي هستم كه بر سرش تاج نهاده‌اند و همچون عروسي هستم كه با زيورآلات، خود را آراسته است. 11 خداوند عدالت خود را در تمام جهان آشكار خواهد كرد و همه قومها او را ستايش خواهند نمود. عدالت او در باغ جهان خواهد روييد و شكوفه خواهد آورد!»
راهنما
باب 61
عيسي مسيح 61 : 1 - 3 را بعنوان نبوتي دربارة خودش ذكر مي‌كند (لوقا 4 : 18). «اسم جديد» صهيون (62 : 2) كه در 65 : 15 نيز تكرار شده است اشاره به آن دارد كه بندگان خدا «به اسم ديگري» ناميده خواهند شد. در زمان ظهور مسيح در نظر ديگران قوم خدا «يهوديان» يا «عبرانيان» بودند. اما بعد از آن قوم خدا «مسيحيان» ناميده شدند
