ترجمه قدیمی گویا
|
آواز خود را بلند كن و دريغ مدار و آواز خود را مثل كَرِنّا بلند كرده، به قوم من تقصير ايشان را و به خاندان يعقوب گناهان ايشان را اعلام نما. 2 و ايشان هر روز مرا ميطلبند و از دانستن طريقهاي من مسرور ميباشند. مثل امّتي كه عدالت را بجا آورده،حكم خداي خود را ترك ننمودند. احكام عدالت را از من سؤال نموده، از تقرّب جستن به خدا مسرور ميشوند 3 (و ميگويند): چرا روزه داشتيم و نديدي و جانهاي خويش را رنجانيديم و ندانستي. اينك شما در روز روزه خويش خوشي خود را مييابيد و بر عملههاي خود ظلم مينماييد. 4 اينك به جهت نزاع و مخاصمه روزه ميگيريد و به لطمه شرارت ميزنيد. امروز روزه نميگيريد كه آواز خود را در اعلي' عليّيّن بشنوانيد. 5 آيا روزهاي كه من ميپسندم مثل اين است، روزي كه آدمي جان خود را برنجاند و سر خود را مثل ني خم ساخته، پلاس و خاكستر زير خود بگستراند؟ آيا اين را روزه و روز مقبول خداوند ميخواني؟
6 مگر روزهاي كه من ميپسندم اين نيست كه بندهاي شرارت را بگشاييد و گرههاي يوغ را باز كنيد و مظلومان را آزاد سازيد و هر يوغ را بشكنيد؟ 7 مگر اين نيست كه نان خود را به گرسنگان تقسيم نمايي و فقيران رانده شده را به خانه خود بياوري و چون برهنه را ببيني او را بپوشاني و خود را از آناني كه از گوشت تو ميباشند مخفي نسازي؟ 8 آنگاه نور تو مثل فجر طالع خواهد شد و صحّت تو بزودي خواهد روييد و عدالت تو پيش تو خواهد خراميد و جلال خداوند ساقه تو خواهد بود. 9 آنگاه دعا خواهي كرد و خداوند تو را اجابت خواهد فرمود و استغاثه خواهي نمود و او خواهد گفت كه اينك حاضر هستم. اگر يوغ و اشاره كردن به انگشت و گفتن ناحقّ را از ميان خود دور كني، 10 و آرزوي جان خود را به گرسنگان ببخشي و جان ذليلان را سير كني، آنگاه نور تو در تاريكي خواهد درخشيد و تاريكي غليظ تو مثل ظهر خواهد بود. 11 و خداوند تو را هميشه هدايت نموده، جان تو را در مكانهاي خشك سير خواهد كرد و استخوانهايت را قوّي خواهد ساخت و تو مثل باغ سيرآب و مانند چشمه آب كه آبش كم نشود خواهي بود. 12 و كسان تو خرابههاي قديم را بنا خواهند نمود و تو اساسهاي دورههاي بسيار را برپا خواهي داشت و تو را عمارت كننده رخنهها و مرمّت كننده كوچهها براي سكونت خواهند خواند.
خداوند ميفرمايد: «صداي خود را چون شيپور بلند كن و گناهان قومم را به ايشان اعلام كن. 2 آنها هر روز مرا عبادت ميكنند و وانمود ميكنند كه مايلند احكام مرا بدانند و اوامر مرا اجرا كنند. ميگويند كه هرگز احكام عادلانه مرا زيرپا نگذاشتهاند و هميشه از پرستش من لذت بردهاند.»
3 قوم اسرائيل ميگويند: «چرا وقتي روزه ميگيريم خداوند نميبيند؟ چرا وقتي به خود رياضت ميدهيم او به ما توجه نميكند؟»
خداوند چنين پاسخ ميدهد: «دليلش اين است كه در ايام روزهداري باز دنبال سود خود هستيد و بر كارگران زيردست خود ظلم ميكنيد. 4 روزهداري شما باعث ميشود با يكديگر با خشونت رفتار كنيد و بجنگيد. آيا فكر ميكنيد اين نوع روزه مقبول من است؟ 5 هنگامي كه قصد داريد روزه بگيريد، خود را رياضت ميدهيد و سرتان را مثل ني خم ميكنيد و روي پلاس و خاكستر دراز ميكشيد و گمان ميكنيد با اين كارها مقبول من خواهيد شد.
6 روزهاي كه من ميپسندم اين است كه زنجيرهاي ظلم را پاره كنيد و يوغ ستم را بشكنيد و مظلومان را آزاد كنيد؛ 7 خوراكتان را با گرسنگان تقسيم كنيد و فقيران بيكس را به خانه خود بياوريد؛ اشخاص برهنه را لباس بپوشانيد و از كمك به بستگانتان دريغ نكنيد. 8 اگر چنين كنيد من نيز رحمت خود را همچون سپيده دم بر شما خواهم تاباند و امراض شما را فوري شفا خواهم داد. حضور پرجلال من هميشه با شما خواهد بود و شما را از هر طرف محافظت خواهد كرد. 9 وقتي دعا كنيد اجابت خواهم كرد و هنگامي كه كمك بطلبيد، به ياري شما خواهم آمد.
«اگر از ظلم كردن به ضعفا دست برداريد و ناحق به كسي تهمت نزنيد و سخنان دروغ شايع نكنيد؛ 10 از خوراك خود به گرسنگان بدهيد و به كساني كه در تنگنا هستند كمك كنيد، آنگاه نور شما در تاريكيخواهد درخشيد و تاريكي اطرافتان مانند روز روشن خواهد شد؛ 11 و من شما را هميشه هدايت نموده، با چيزهاي خوب سيرتان خواهم كرد. شما را قوي و سالم نگاه خواهم داشت. شما مانند باغي پربار و چشمهاي پرآب خواهيد بود. 12 هموطنانتان خرابههاي قديمي شهرهايتان را دوباره بنا خواهند كرد و شما به قومي معروف خواهيد شد كه حصارها و شهرهاي خود را بازسازي ميكند.»