ترجمه قدیمی گویا
|
اي عاقرهاي كه نزاييدهاي بسرا! اي كه درد زه نكشيدهاي به آواز بلند ترنّم نما و فرياد برآور! زيرا خداوند ميگويد پسران زن بيكس از پسران زن منكوحه زيادهاند. 2 مكان خيمه خود را وسيع گردان و پردههاي مسكنهاي تو پهن بشود دريغ مدار و طنابهاي خود را دراز كرده، ميخهايت را محكم بساز. 3 زيرا كه بطرف راست و چپ منتشر خواهي شد و ذريّت تو امّتها را تصرّف خواهند نمود و شهرهاي ويران را مسكون خواهند ساخت. 4 مترس زيرا كه خجل نخواهي شد و مشوّش مشو زيرا كه رسوا نخواهي گرديد. چونكه خجالت جواني خويشرا فراموش خواهي كرد و عار بيوگي خود را ديگر به ياد نخواهي آورد. 5 زيرا كه آفريننده تو كه اسمش يهوه صبايوت است شوهر تو است، و قدّوس اسرائيل كه به خداي تمام جهان مسمّي' است ولّي تو ميباشد. 6 زيرا خداوند تو را مثل زن مهجور و رنجيده دل خوانده است و مانند زوجه جواني كه ترك شده باشد. خداي تو اين را ميگويد. 7 زيرا تو را به اندك لحظهاي ترك كردم امّا به رحمتهاي عظيم تو را جمع خواهم نمود. 8 و خداوند وليّ تو ميگويد: به جوشش غضبي خود را از تو براي لحظهاي پوشانيدم امّا به احسان جاوداني برتو رحمت خواهم فرمود. 9 زيرا كه اين براي من مثل آبهاي نوح ميباشد. چنانكه قسم خوردم كه آبهاي نوح بار ديگر بر زمين جاري نخواهد شد، همچنان قسم خوردم كه بر تو غضب نكنم و تو را عتاب ننمايم. 10 هرآينه كوهها زايل خواهد شد و تلّها متحرّك خواهد گرديد، ليكن احسان من از تو زايل نخواهد شد و عهد سلامتي من متحرّك نخواهد گرديد. خداوند كه بر تو رحمت ميكند اين را ميگويد.
11 اي رنجانيده و مضطرب شده كه تسلّي نيافتهاي، اينك من سنگهاي تو را در سنگ سرمه نصب خواهم كرد و بنياد تو را در ياقوت زرد خواهم نهاد. 12 و منارههاي تو را از لعل و دروازههايت را از سنگهاي بهرمان و تمامي حدود تو را از سنگهاي گران قيمت خواهم ساخت. 13 و جميع پسرانت از خداوند تعليم خواهند يافت و پسرانت را سلامتي عظيم خواهد بود. 14 در عدالت ثابت شده و از ظلم دور مانده،نخواهي ترسيد و هم از آشفتگي دور خواهي ماند و به تو نزديكي نخواهد نمود. 15 همانا جمع خواهند شد امّا نه به اذن من. آناني كه به ضّد تو جمع شوند به سبب تو خواهند افتاد. 16 اينك من آهنگري را كه زغال را به آتش دميده، آلتي براي كار خود بيرون ميآورد، آفريدم. و من نيز هلاك كننده را براي خراب نمودن آفريدم. 17 هر آلتي كه به ضدّ تو ساخته شود، پيش نخواهد برد و هر زباني را كه براي محاكمه به ضدّ تو برخيزد، تكذيب خواهي نمود. اين است نصيب بندگان خداوند و عدالت ايشان از جانب من. خداوند ميگويد.
اي اورشليم، اي زن بياولاد، شاد باش و سرود بخوان، زيرا فرزندان تو زيادتر از فرزندان زني خواهند شد كه شوهرش او را ترك نگفته باشد! 2 خيمهاي را كه در آن زندگي ميكني وسيعتر كن و پردههاي آن را پهنتر ساز، طنابهايش را دراز كن و ميخهايش را محكم ساز؛ 3 زيرا بزودي جمعيت تو زياد خواهد شد. فرزندانت نزد تو باز خواهند گشت و اين سرزمين را كه بدست بيگانگان افتاده، تصاحب خواهند كرد و شهرهاي ويران را دوباره آباد خواهند ساخت.
4 نترس و نگران نباش، زيرا ديگر رسوا و خوار نخواهي شد. خيانتي را كه در جوانيت مرتكب شدهاي به ياد نخواهي آورد و تنهايي زمان بيوگيات را فراموش خواهي كرد؛ 5 زيرا آفريننده تو كه نامش خداوند قادر متعال است، شوهر تو خواهد بود. خداي مقدس اسرائيل كه خداي تمام جهان است، نجات دهنده تو خواهد بود. 6 اي اسرائيل، تو مانند زن جوان رنجديدهاي هستي كه شوهرش او را ترك گفته باشد. اما خداوند تو را دوباره نـزد خود ميخواند و ميگويد: 7 «براي اندك مدتي تو راترك گفتم، اما اينك با محبتـي عميـق تـو را نزد خود برميگردانـم.» 8 خداوند كه حامي توست ميفرمايد: «در لحظه غضب، روي خـود را از تـو برگردانيـدم،اما اينك با محبت جاوداني تو را دوست خواهم داشت.
9 «همانگونه كه در زمان نوح قسم خوردم كه ديگر نگذارم طوفان جهان را فرا گيرد، اكنون نيز قسم ميخورم كه بار ديگر بر تو خشمگين نشوم و تو را تنبيه نكنم. 10 هر چند كوهها جابجا شوند و تپهها نابود گردند، اما محبت من نسبت به تو هرگز از بين نخواهد رفت و پيمان سلامتياي كه با تو بستهام هيچوقت شكسته نخواهد شد.» خداوند كه تو را دوست دارد اين را ميگويد.
11 «اي شهر داغديده و رنجور من كه تسلي نيافتهاي، من تو را بازسازي خواهم كرد؛ تو را با سنگهاي قيمتي بنياد خواهم نهاد. 12 برجهايت را با لعل و دروازهها و ديوارهايت را با گوهرهاي درخشان بنا خواهم كرد. 13 همه ساكنانت از من تعليم خواهند گرفت و سلامتي و كاميابي روز افزوني نصيب ايشان خواهد شد. 14 عدل و انصاف در تو حكمفرما خواهد شد و تو از ظلم و آزار ديگران در امان خواهي ماند. در صلح و آرامش بسر خواهي برد و ديگر نخواهي ترسيد. 15 اگر قومي بر تو هجوم آورند، اين امر با اجازه من نخواهد بود. پس آناني كه با تو بجنگند، از پاي در خواهند آمد.
16 «آهنگر را كه آتش كوره را ميدمد و اسلحه ميسازد، من آفريدهام. سرباز را نيز كه اسلحه بدست ميگيرد و ميجنگد، من بوجود آوردهام؛ 17 و من ميگويم هر اسلحهاي كه بر ضد تو ساخته شود كاري از پيش نخواهد برد و تو بر تمام مدعيانت غالب خواهي شد. من خدمتگزارانم را حمايت ميكنم و به آنان پيروزي ميبخشم.» اين است آنچه خداوند ميفرمايد.
راهنما