ترجمه قدیمی گویا
|
واي بر اَريئيل! واي بر اَريئيل! شهري كه داود در آن خيمه زد. سال بر سال مزيد كنيد و عيدها دور زنند. 2 و من اريئيل را به تنگي خواهم انداخت و ماتم و نوحهگري خواهدبود و آن براي من مثل اريئيل خواهد بود. 3 و بر تو به هر طرف اردو زده، تو را به بارهها محاصره خواهم نمود و منجنيقها بر تو خواهم افراشت. 4 و به زير افكنده شده، از زمين تكلّم خواهي نمود و كلام تو از ميان غبار پست خواهد گرديد و آواز تو از زمين مثل آواز جنّ خواهد بود و زبان تو از ميان غبار زمزم خواهد كرد. 5 امّا گروه دشمنانت مثل گرد نرم خواهند شد و گروه ستم كيشان مانند كاه كه ميگذرد. و اين بغتةً در لحظهاي واقع خواهد شد. 6 و از جانب يهوه صبايوت با رعد و زلزله و صوت عظيم و گردباد و طوفان و شعله آتش سوزنده از تو پرسش خواهد شد. 7 و جمعيّت تمام امّتهايي كه با اريئيل جنگ ميكنند، يعني تمامي آناني كه بر او و بر قلعه وي مقاتله مينمايند و او را بتنگ ميآورند مثل خواب و رؤياي شب خواهند شد. 8 و مثل شخص گرسنه كه خواب ميبيند كه ميخورد و چون بيدار شود شكم او تهي است. يا شخص تشنه كه خواب ميبيند كه آب مينوشد و چون بيدار شود اينك ضعف دارد و جانش مشتهي ميباشد. همچنين تمامي جماعت امّتهايي كه با كوه صهيون جنگ ميكنند، خواهند شد.
9 درنگ كنيد و متحيّر باشيد و تمتّع بريد و كور باشيد. ايشان مست ميشوند، ليكن نه از شراب و نوان ميگردند، امّا نه از مسكرات. 10 زيرا خداوند بر شما روح خواب سنگين را عارض گردانيده، چشمان شما را بسته است. و انبيا و رؤساي شما يعني رائيان را محجوب كرده است. 11 و تمامي رؤيا براي شما مثل كلام تومار مختوم گرديده است كه آن را به كسي كه خواندنميداند داده، ميگويند: اين را بخوان و او ميگويد: نميتوانم چونكه مختوم است. 12 و آن طومار را به كسي كه خواندن نداند داده، ميگويند اين را بخوان و او ميگويد خواندن نميدانم.
13 و خداوند ميگويد: «چونكه اين قوم از دهان خود به من تقرّب ميجويند و به لبهاي خويش مرا تمجيد مينمايند، امّا دل خود را از من دور كردهاند و ترس ايشان از من وصيّتي است كه از انسان آموختهاند؛ 14 بنابراين اينك من بار ديگر با اين قوم عمل عجيب و غريب بجا خواهم آورد و حكمت حكيمان ايشان باطل و فهم فهيمان ايشان مستور خواهد شد.»
15 واي بر آناني كه مشورت خود را از خداوند بسيار عميق پنهان ميكنند و اعمال ايشان در تاريكي ميباشد و ميگويند: «كيست كه مارا ببيند و كيست كه ما را بشناسد؟» 16 اي زير و زبر كنندگان هرچيز! آيا كوزهگر مثل گل محسوب شود يا مصنوع دربارة صانع خود گويد مرا نساخته است و يا تصوير دربارة مصوّرش گويد كه فهم ندارد؟ 17 آيا در اندك زماني واقع نخواهد شد كه لبنان به بوستان مبدّل گردد و بوستان به جنگل محسوب شود؟ 18 و در آن روز كّران كلام كتاب را خواهند شنيد و چشمان كوران از ميان ظلمت و تاريكي خواهد ديد. 19 و حليمان شادماني خود را در خداوند مزيد خواهند كرد و مسكينان مردمان در قدّوس اسرائيل وجد خواهند نمود. 20 زيرا كه ستمگران نابود و استهزاكنندگان معدوم خواهند شد و پيروان شرارت منقطع خواهند گرديد. 21 كه انسان را به سخني مجرم ميسازند و براي كسي كه درمحكمه حكم ميكند دام ميگسترانند و عادل را به بطالت منحرف ميسازند. 22 بنابراين خداوند كه ابراهيم را فديه داده است دربارة خاندان يعقوب چنين ميگويد كه از اين به بعد يعقوب خجل نخواهد شد و رنگ چهرهاش ديگر نخواهد پريد. 23 بلكه چون فرزندان خود را كه عمل دست من ميباشند، در ميان خويش بيند،آنگاه ايشان اسم مرا تقديس خواهند نمود و قدّوس يعقوب را تقديس خواهند كرد و از خداي اسرائيل خواهند ترسيد. 24 و آناني كه روح گمراهي دارند فهيم خواهند شد و متمّردان تعليم را خواهند آموخت.
واي بر تو اي اورشليم، اي شهر داود! هر سال قربانيهاي زيادتري به خدا تقديم ميكني، 2 ولي خدا تو را سخت مجازات خواهد كرد و تو را كه به «قربانگاه خدا» معروف هستي به قربانگاهي پوشيده از خون تبديل خواهد كرد. 3 او از هر طرف تو را محاصره كرده، بر تو يورش خواهد برد. 4 تو سقوط خواهي كرد و نالهات مانند صداي ارواح مردگان، از زير خاك بزحمت شنيده خواهد شد.
5و6 اما دشمنان تو نيز خرد خواهند شد و كساني كه بر تو ظلم ميكردند همچون كاه در برابر باد، رانده و پراكنده خواهند شد. در يك چشم بهم زدن خداوند قادر متعال با رعد و زلزله و صداي مهيب، با گردباد و طوفان و شعله آتش به كمك تو خواهد شتافت 7 و تمام سپاهيان دشمن را كه تو را محاصره و مورد يورش خود قرار دادهاند و با تو ميجنگند مثل خواب و رؤياي شبانه محو و نابود خواهد كرد. 8 اي اورشليم، آناني كه با تو جنگ ميكنند مانند شخص گرسنهاي خواهند بود كه خواب ميبيند كه خوراك ميخورد، اما وقتي بيدار ميشود هنوز گرسنه است، و يا شخص تشنهاي كه در خواب ميبيند كه آب مينوشد، اما وقتي بيدار ميشود عطش او همچنان باقي است.
9 اي شكاكان، در حيرت و كوري خود باقي بمانيد! شما مست هستيد اما نه از ميگساري، سرگيجه گرفتهايد اما نه از شرابخواري! 10 خداوند خواب سنگيني به شما داده است. او چشمان انبياي شما را بسته است، 11 آنگونه كه رؤياها و الهامهايي را كه داده ميشود نميتوانند ببينند. اين رؤياها براي ايشان مانند طوماري است مهر و موم شده كه اگر آن را بدست كسي كه خواندن ميداند بدهيد، ميگويد: «نميتوانم بخوانم چون مهر و موم شده است،» 12 و اگر به كسي بدهيد كه خواندن نميداند او نيز ميگويد: «نميتوانم بخوانم چون خواندن نميدانم.»
13 خداوند ميفرمايد: «اين قوم با زبان خود مرا ميپرستند، ولي دلشان از من دور است. پرستشايشان مراسمي است توخالي و انساني. 14 پس با ضربات غير منتظره خود، اين قوم را به حيرت خواهم انداخت. حكمت حكيمان ايشان نابود خواهد شد و فهم فهيمان ايشان از بين خواهد رفت.»
15 واي بر آناني كه كوشش ميكنند نقشههاي خود را از خداوند پنهان كنند. آنان نقشههاي خود را در تاريكي به اجرا ميگذارند و ميگويند: «چه كسي ميتواند ما را ببيند؟ چه كسي ميتواند ما را بشناسد؟» 16 آنان در اشتباه هستند و فرقي بين كوزه و كوزهگر قائل نيستند. آيا مصنوع به صانع خود ميگويد: «تو مرا نساختهاي؟» و يا به او ميگويد: «تو نميداني چه ميكني»؟
17 پس از مدت كوتاهي لبنان دو باره به بوستان پر ثمر و جنگل پر درخت تبديل خواهد شد. 18 در آن روز، كران كلمات كتابي را كه خوانده شود خواهند شنيد و كوران كه در تاريكي زندگي كردهاند با چشمانشان خواهند ديد. 19 بار ديگر فقيران و فروتنان وجد و شادي خود را در خداوند، خداي قدوس اسرائيل ، باز خواهند يافت. 20 زيرا ستمگران و مسخرهكنندگان از بين خواهند رفت و تمام كساني كه شرارت ميكنند نابود خواهند شد. 21 كساني كه با شهادت دروغ بيگناه را مجرم ميسازند، با نيرنگ رأي دادگاه را تغيير ميدهند و با سخنان بياساس باعث ميشوند حق به حقدار نرسد، جان سالم بدر نخواهند برد.
22 بنابراين، خداوندي كه ابراهيم را رهانيد درباره اسرائيل چنين ميگويد: «اي قوم من، از اين به بعد ديگر سرافكنده نخواهيد شد و رنگ چهرهتان از ترس نخواهد پريد. 23 وقتي فرزندان خود را كه من به شما ميبخشم ببينيد، آنگاه با ترس و احترام مرا كه خداي قدوس اسرائيل هستـم ستايـش خواهيد كرد. 24 اشخاص گمراه حقيقت را خواهند شناخت و افراد سركش تعليم پذير خواهند شد.»