ترجمه قدیمی گویا
|
در آن روز، اين سرود در زمين يهودا سراييده خواهد شد؛ ما را شهري قوي است كه ديوارها و حصار آن نجات است. 2 دروازهها را بگشاييد تا امّت عادل كه امانت را نگاه ميدارند داخل شوند. 3 دل ثابت را در سلامتي كامل نگاه خواهي داشت، زيرا كه بر تو توكّل دارد. 4 بر خداوند تا به ابد توكّل نماييد، چونكه در ياه يهوه صخره جاوداني است. 5 زيرا آناني را كه بر بلنديها ساكنند، فرود ميآورد؛ و شهر رفيع را به زير مياندازد. آن را به زمين انداخته، با خاك يكسان ميسازد. 6 پايها آن را پايمال خواهد كرد، يعني پايهاي فقيران و قدمهاي مسكينان.
7 طريق عادلان استقامت است. اي تو كه مستقيم هستي، طريق عادلان را هموار خواهي ساخت. 8 پس اي خداوند در طريق داوريهاي تو انتظار تو را كشيدهايم. و جان ما به اسم تو و ذكر تومشتاق است. 9 شبانگاه به جان خود مشتاق تو هستم، و بامدادان به روح خود در اندرونم تو را ميطلبم، زيرا هنگامي كه داوريهاي تو بر زمين آيد، سكنه ربع مسكون عدالت را خواهند آموخت. 10 هرچند بر شرير ترحّم شود عدالت را نخواهد آموخت. در زمين راستان شرارت ميورزد و جلال خداوند را مشاهده نمينمايد. 11 اي خداوند دست تو برافراشته شده است امّا نميبينند. ليكن چون غيرت تو را براي قوم ملاحظه كنند، خجل خواهند شد. و آتش نيز دشمنانت را فرو خواهد برد.
12 اي خداوند سلامتي را براي ما تعيين خواهي نمود. زيرا كه تمام كارهاي ما را نيز براي ما به عمل آوردهاي. 13 اي يهوه خداي ما آقايان غير از تو بر ما استيلا داشتند. امّا به تو فقط اسم تو را ذكر خواهيم كرد. 14 ايشان مردند و زنده نخواهند شد. خيالها گرديدند و نخواهند برخاست. بنابراين ايشان را سزا داده، هلاك ساختي و تمام ذكر ايشان را محو نمودي. 15 قوم را افزودي اي خداوند ، قوم را مزيد ساخته، خويشتن را جلال دادي. و تمامي حدود زمين را وسيع گردانيدي.
16 اي خداوند ايشان در حين تنگي، تو را خواهند طلبيد. و چون ايشان را تأديب نمايي دعاهاي خفيه خواهند ريخت. 17 مثل زن حاملهاي كه نزديك زاييدن باشد و درد او را گرفته، از آلام خود فرياد بكند، همچنين ما نيز اي خداوند در حضور تو هستيم. 18 حامله شده، درد زه ما را گرفت و باد را زاييديم. و در زمين هيچ نجات به ظهور نياورديم و ساكنان ربع مسكوننيفتادند.
19 مردگان تو زنده خواهند شد و جسدهاي من خواهند برخاست. اي شما كه در خاك ساكنيد بيدار شده، ترنّم نماييد! زيرا كه شبنم تو شبنم نباتات است. و زمين مردگان خود را بيرون خواهد افكند. 20 اي قوم من بياييد به حجرههاي خويش داخل شويد و درهاي خود را در عقب خويش ببنديد. خويشتن را اندك لحظهاي پنهان كنيد تا غضب بگذرد. 21 زيرا اينك خداوند از مكان خود بيرون ميآيد تا سزاي گناهان ساكنان زمين را به ايشان برساند. پس زمين خونهاي خود را مكشوف خواهد ساخت و كشتگان خويش را ديگر پنهان نخواهد نمود.
در آن روز، اين سرود در سرزمين يهودا خوانده خواهد شد:
شهر ما قوي و محكم است و خدا با حصار نجاتبخش خود ما را حفظ ميكند. 2 دروازهها را بگشاييد تا قوم عادل و با ايمان وارد شوند. 3 اي خداوند، تو كساني را كه به تو توكل دارند و در عزم خود راسخند در آرامش كامل نگاه خواهي داشت. 4 هميشه بر خداوند توكل كنيد؛ او جانپناه جاوداني ماست! 5 خدا اشخاص مغرور را پست گردانيده و شهر مستحكم آنان را با خاك يكسان كرده است. 6 كساني كه زير ظلم و ستم بودهاند اينك پيروزمندانه بر خرابههاي شهر قدم ميگذارند و آن را لگدمال ميكنند.
7 راه درستكاران راست است؛ پس اي خداي راستي راه ايشان را هموار ساز. 8 اي خداوند، ما از خواست تو پيروي ميكنيم و به تو اميد بستهايم؛ اشتياق قلب ما تنها تو هستي. 9 شب را در اشتياق تو بسر ميبرم و هنگام سپيده دم تو را ميطلبم. هنگامي كه تو جهان را داوري كني آنگاه مردم مفهوم عدالت را خواهند آموخت.
10 هر چند تو نسبت به گناهكاران رحيم هستي، اما آنان هرگز ياد نميگيرند كه خوبي كنند. آنان در اين سرزمين خوبان به بدكاري خود ادامه ميدهند و به جلال و عظمت تو توجه نميكنند. 11 دشمنانت نميدانند كه تو آنها را مجازات خواهي كرد. خداوندا، آنها را مجازات كن و نشان بده كه قومت را دوست داري. بگذار سرافكنده شوند؛ بگذار در آتش خشم تو بسوزند.
12 خداوندا، ميدانيم تو براي ما صلح و سلامتي به ارمغان خواهي آورد، زيرا تابحال هر موفقيتي كه كسب كردهايـم، در واقـع تو به ما عنايت فرمودهاي. 13 اي خداوند، اربابان بسياري بر ما حكـومت كردهاند، اما ارباب واقعي ما تو هستي و ما تنها تو راپرستش خواهيم كرد. 14 آنان مردند و از بين رفتند و ديگر هرگز باز نميگردند. تو آنها را به سزاي اعمالشان رساندي و نابود كردي و نامشان را از خاطرها محو ساختي. 15 اي خداوند، قوم خود را افزودي و مملكت ما را وسيع ساختي. اين سبب شده است كه تو معروف شوي و نامت بر سر زبانها بيافتد.
16 خداوندا، تو قومت را تنبيه كردي و ايشان هنگام سختي، در خفا به درگاه تو دعا كردند. 17 اي خداوند، ما در حضور تو مثل زن حاملهاي هستيم كه هنگام زاييدن درد ميكشد و فرياد برميآورد. 18 هر چند حامله شده، درد كشيديم، ولي چيزي نزاييديم و نتوانستيم براي ساكنان زمين نجات به ارمغان آوريم.
19 اما مردگان قوم تو زنده شده، از خاك بر خواهند خاست؛ زيرا شبنم تو بر بدنهاي ايشان خواهد نشست و به آنها حيات خواهد بخشيد. كساني كه در خاك زمين خفتهاند بيدار شده، سرود شادماني سر خواهند داد.
مجازات و رستگاري اسرائيل
20 اي قوم من، به خانههاي خود برويد و درها را پشت سر خود ببنديد. مدت كوتاهي خود را پنهان كنيد تا غضب خدا بگذرد. 21 زيرا خداوند از آسمان ميآيد تا مردم دنيا را بسبب گناهانشان مجازات كند. زمين تمام خونهاي ريخته شده را آشكار خواهد ساخت و ديگر اجساد كشتهشدگان را در خود پنهان نخواهد كرد.