|
ترجمه قدیمی گویا
|
ترجمه قدیمی(کتاب اشعیا)
وحي دربارة مصر:
اينك خداوند بر اَبْرِ تيزرو سوار شده، به مصر ميآيد و بتهاي مصر از حضور وي خواهد لرزيد و دلهاي مصريان در اندرون ايشان گداخته خواهد شد. 2 و مصريان را بر مصريان خواهم برانگيخت. برادر با برادر خود و همسايه با همسايه خويش و شهر با شهر و كشور با كشور جنگ خواهند نمود. 3 و روح مصر در اندرونش افسرده شده، مشورتش را باطل خواهم گردانيد و ايشان از بتها و فالگيران و صاحبان اجنّه و جادوگران سؤال خواهند نمود. 4 و مصريان را به دست آقاي ستمكيش تسليم خواهم نمود و پادشاه زورآور بر ايشان حكمراني خواهد كرد. خداوند يهوه صبايوت چنين ميگويد.
5 و آب از دريا (نيل) كم شده، نهر خراب و خشك خواهد گرديد. 6 و نهرها متعفّن شده، جويهاي ماصور كم شده ميخشكد و ني و بوريا پژمرده خواهد شد. 7 و مَرغْزاري كه بر كنار نيل و بر دهنه نيل است و همه مزرعههاي نيل خشك و رانده شده و نابود خواهد گرديد. 8 و ماهي گيران ماتم ميگيرند و همه آناني كه قلاّب به نيل اندازند زاري ميكنند و آناني كه دام بر روي آب گسترانند افسرده خواهند شد. 9 و عاملان كتان شانه زده و بافندگان پارچه سفيد خجل خواهند شد. 10 و اركان او ساييده و جميع مزدوران رنجيده دل خواهند شد.
11 سروران صوعن بالكّل احمق ميشوند ومشورت مشيران دانشمند فرعون وحشي ميگردد. پس چگونه به فرعون ميگوييد كه من پسر حكما و پسر پادشاهان قديم ميباشم. 12 پس حكيمان تو كجايند تا ايشان تو را اطّلاع دهند و بدانند كه يهوه صبايوت دربارة مصر چه تقدير نموده است؟ 13 سروران صوعن ابله شده و سروران نوف فريب خوردهاند و آناني كه سنگ زاويه اسباط مصر هستند آن را گمراه كردهاند. 14 و خداوند روح خيرگي در وسط آن آميخته است كه ايشان مصريان را در همه كارهاي ايشان گمراه كردهاند، مثل مستان كه در قي خود افتان و خيزان راه ميروند. 15 و مصريان را كاري نخواهد ماند كه سر يا دم نخل يا بوريا بكند.
16 در آن روز اهل مصر مثل زنان ميباشند و از حركت دست يهوه صبايوت كه آن را بر مصر به حركت ميآورد لرزان و هراسان خواهند شد. 17 و زمين يهودا باعث خوف مصر خواهد شد كه هركه ذكر آن را بشنود خواهد ترسيد به سبب تقديري كه يهوه صبايوت بر آن مقدّر نموده است. 18 در آن روز پنج شهر در زمين مصر به زبان كنعان متكلّم شده، براي يهوه صبايوت قسم خواهند خورد و يكي شهر هلاكت ناميده خواهد شد.
19 در آن روز مذبحي براي خداوند در ميان زمين مصر و ستوني نزد حدودش براي خداوند خواهد بود. 20 و آن آيتي و شهادتي براي يهوه صبايوت در زمين مصر خواهد بود. زيرا كه نزد خداوند به سبب جفاكنندگان خويش استغاثه خواهد نمود و او نجات دهنده و حمايت كنندهاي براي ايشان خواهد فرستاد و ايشان را خواهد رهانيد. 21 و خداوند بر مصريان معروف خواهد شد و در آن روز مصريان خداوند راخواهند شناخت و با ذبايح و هدايا او را عبادت خواهند كرد و براي خداوند نذر كرده، آن را وفا خواهند نمود. 22 و خداوند مصريان را خواهد زد و به زدن شفا خواهد داد زيرا چون بسوي خداوند بازگشت نمايند ايشان را اجابت نموده، شفا خواهد داد.
23 در آن روز شاهراهي از مصر به آشور خواهد بود و آشوريان به مصر و مصريان به آشور خواهند رفت و مصريان با آشوريان عبادت خواهند نمود. 24 در آن روز اسرائيل سوم مصر و آشور خواهد شد و آنها در ميان جهان بركت خواهند بود. 25 زيرا كه يهوه صبايوت آنها را بركت داده خواهد گفت قوم من مصر و صنعت دست من آشور و ميراث من اسرائيل مبارك باشند.
ترجمه تفسیری
پيامي براي مصر:خداوند بر ابري تندرو سوار شده و به جنگ مصر ميآيد. بتهاي مصر در برابر او ميلرزند و دل مصريها از ترس ضعف ميكند. 2 خداوند ميفرمايد: «مصريها را برضد يكديگر خواهم برانگيخت تا برادر با برادر، همسايه با همسايه، شهر با شهر، و مملكت با مملكت بجنگند. 3 تدبيرهايي را كه مصريها انديشيدهاند بياثر خواهم كرد و آنان روحيه خود را خواهند باخت. ايشان براي دريافت كمك، به بتهايشان پناه خواهند برد و براي چارهجويي، به احضاركنندگان ارواح و افسونگران و جادوگران متوسل خواهند شد.»
4 خداوند قادر متعال ميفرمايد: «من مصريها را به دست حاكمي ستمگر و بيرحم تسليم ميكنم تا بر آنها حكمراني كند.»
5 آب رود نيل كم خواهد شد و بعد از مدتي خشك خواهد گرديد. 6 نهرها متعفن خواهند شد و آب جويها كم شده، خواهند خشكيد. ني و بوريا پژمرده خواهند گرديد، 7 تمام سبزهها و مزرعههاي كنار رود نيل خشك شده، از بين خواهند رفت و تمام محصول تلف خواهد شد. 8 همه ماهيگيراني كه تور و قلاب به رود نيل مياندازند نوميد خواهند شد و زاري خواهند كرد. 9 پارچهبافاني كه با كتان پارچه ميبافتند مأيوس خواهند گرديد، 10 و همه بافندگان و كارگران نوميد و دل شكسته خواهند شد.
11 بزرگان شهر صوعن نادانند و هر مشورت و پندي كه به پادشاه مصر ميدهند احمقانه است. پس چگونه به پادشاه ميگويند: «ما از نسل حكيمان وپادشاهان قديم هستيم!» 12 اي پادشاه مصر مشاوران داناي تو كجا هستند؟ بگذار آنها به تو اطلاع دهند كه خداوند قادر متعال برضد مصر چه اراده كرده است. 13 رهبران صوعن و ممفيس و تمام بزرگان مصر احمـق و گمراهند، مصـر را به نابودي كشاندهاند. 14 خداوند سرگيجه به آنها داده و آنها مردم مصر را مانند اشخاص مست كه بر قي خود ميافتند و بلند ميشوند و نميدانند به كجا ميروند، گمراه كردهاند. 15 هيچكس نميتواند مصر را نجات دهد نه بزرگ نه كوچك، نه ثروتمند و نه فقير.
16 در آن روز، مصريها مانند زنان ضعيف خواهند شد و هنگامي كه ببينند خداوند قادر متعال دستش را براي مجازات آنان دراز كرده است از ترس خواهند لرزيد. 17 ايشان با شنيدن اسم سرزمين يهودا به وحشت خواهند افتاد. اين را خداوند قادر متعال اراده نموده است. 18 در آن زمان، پنج شهر در سرزمين مصر از خداوند قادر متعال پيروي نموده، به زبان عبري سخن خواهند گفت، و يكي از اين شهرها «شهر آفتاب» ناميده خواهد شد.
19 در آن روز، قربانگاهي در وسط مصر، و ستون يادبـودي در مـرز آن، براي خداوند برپا خواهد شد. 20 اينها نشان دهنده حضور خداوند قادر متعال در سرزمين مصر خواهند بود. از آن پس، هرگاه مصريها دعا كرده، از خداوند بخواهند تا آنها را از دست ظالمان برهاند، او براي ايشان حامي و نجات دهندهاي خواهد فرستاد و ايشان را نجات خواهد داد. 21 خداوند خود را به مصريها آشكار خواهد كرد و ايشان خداوند را خواهند شناخت. مردم مصر با تقديم قربانيها و هدايا او را عبادت خواهند كرد و نذرهاي خود را به وي ادا خواهند نمود. 22 به اين ترتيب، خداوند اول مصريها را تنبيه خواهد كرد، سپس برگشته ايشان را شفا خواهد داد. بلي، مصريها بسوي خداوند بازگشت خواهند كرد و او دعايشان را شنيده، آنان را شفا خواهد داد.
23 در آن روز، شاهراهي از مصر به آشور كشيده خواهد شد، و مصريها و آشوريها به سرزمينهاي يكديگر رفت وآمد خواهند كرد و هر دو يك خدا راخواهند پرستيد. 24 اسرائيل نيز با ايشان متحد خواهد شد و هر سه مملكت با هم باعث بركت تمام جهان خواهند گرديد. 25 خداوند قادر متعال آنها را بركت داده، خواهد گفت: «متبارك باد قوم من مصر و صنعت دست من آشور و ميراث من اسرائيل!»
راهنما
باب 19 . مصر
پيامي براي مصر:خداوند بر ابري تندرو سوار شده و به جنگ مصر ميآيد. بتهاي مصر در برابر او ميلرزند و دل مصريها از ترس ضعف ميكند. 2 خداوند ميفرمايد: «مصريها را برضد يكديگر خواهم برانگيخت تا برادر با برادر، همسايه با همسايه، شهر با شهر، و مملكت با مملكت بجنگند. 3 تدبيرهايي را كه مصريها انديشيدهاند بياثر خواهم كرد و آنان روحيه خود را خواهند باخت. ايشان براي دريافت كمك، به بتهايشان پناه خواهند برد و براي چارهجويي، به احضاركنندگان ارواح و افسونگران و جادوگران متوسل خواهند شد.»
4 خداوند قادر متعال ميفرمايد: «من مصريها را به دست حاكمي ستمگر و بيرحم تسليم ميكنم تا بر آنها حكمراني كند.»
5 آب رود نيل كم خواهد شد و بعد از مدتي خشك خواهد گرديد. 6 نهرها متعفن خواهند شد و آب جويها كم شده، خواهند خشكيد. ني و بوريا پژمرده خواهند گرديد، 7 تمام سبزهها و مزرعههاي كنار رود نيل خشك شده، از بين خواهند رفت و تمام محصول تلف خواهد شد. 8 همه ماهيگيراني كه تور و قلاب به رود نيل مياندازند نوميد خواهند شد و زاري خواهند كرد. 9 پارچهبافاني كه با كتان پارچه ميبافتند مأيوس خواهند گرديد، 10 و همه بافندگان و كارگران نوميد و دل شكسته خواهند شد.
11 بزرگان شهر صوعن نادانند و هر مشورت و پندي كه به پادشاه مصر ميدهند احمقانه است. پس چگونه به پادشاه ميگويند: «ما از نسل حكيمان وپادشاهان قديم هستيم!» 12 اي پادشاه مصر مشاوران داناي تو كجا هستند؟ بگذار آنها به تو اطلاع دهند كه خداوند قادر متعال برضد مصر چه اراده كرده است. 13 رهبران صوعن و ممفيس و تمام بزرگان مصر احمـق و گمراهند، مصـر را به نابودي كشاندهاند. 14 خداوند سرگيجه به آنها داده و آنها مردم مصر را مانند اشخاص مست كه بر قي خود ميافتند و بلند ميشوند و نميدانند به كجا ميروند، گمراه كردهاند. 15 هيچكس نميتواند مصر را نجات دهد نه بزرگ نه كوچك، نه ثروتمند و نه فقير.
16 در آن روز، مصريها مانند زنان ضعيف خواهند شد و هنگامي كه ببينند خداوند قادر متعال دستش را براي مجازات آنان دراز كرده است از ترس خواهند لرزيد. 17 ايشان با شنيدن اسم سرزمين يهودا به وحشت خواهند افتاد. اين را خداوند قادر متعال اراده نموده است. 18 در آن زمان، پنج شهر در سرزمين مصر از خداوند قادر متعال پيروي نموده، به زبان عبري سخن خواهند گفت، و يكي از اين شهرها «شهر آفتاب» ناميده خواهد شد.
19 در آن روز، قربانگاهي در وسط مصر، و ستون يادبـودي در مـرز آن، براي خداوند برپا خواهد شد. 20 اينها نشان دهنده حضور خداوند قادر متعال در سرزمين مصر خواهند بود. از آن پس، هرگاه مصريها دعا كرده، از خداوند بخواهند تا آنها را از دست ظالمان برهاند، او براي ايشان حامي و نجات دهندهاي خواهد فرستاد و ايشان را نجات خواهد داد. 21 خداوند خود را به مصريها آشكار خواهد كرد و ايشان خداوند را خواهند شناخت. مردم مصر با تقديم قربانيها و هدايا او را عبادت خواهند كرد و نذرهاي خود را به وي ادا خواهند نمود. 22 به اين ترتيب، خداوند اول مصريها را تنبيه خواهد كرد، سپس برگشته ايشان را شفا خواهد داد. بلي، مصريها بسوي خداوند بازگشت خواهند كرد و او دعايشان را شنيده، آنان را شفا خواهد داد.
23 در آن روز، شاهراهي از مصر به آشور كشيده خواهد شد، و مصريها و آشوريها به سرزمينهاي يكديگر رفت وآمد خواهند كرد و هر دو يك خدا راخواهند پرستيد. 24 اسرائيل نيز با ايشان متحد خواهد شد و هر سه مملكت با هم باعث بركت تمام جهان خواهند گرديد. 25 خداوند قادر متعال آنها را بركت داده، خواهد گفت: «متبارك باد قوم من مصر و صنعت دست من آشور و ميراث من اسرائيل!»
راهنما
باب 19 . مصر
در اين باب به دوراني اشاره شده است كه حاكي از شورش و هرج و مرج دروني است (آيات 1-4). اين اوضاع تقريباً از زمان مرگ اشعيا به بعد آغاز شده بود. «آقاي ستم كيش» مذكور در آية 4 به «اسرحدون» اشاره ميكند كه كمي پس از مرگ اشعيا بر مصر استيلا يافت و آن را به كشورهاي كوچكي تقسيم كرد، كه كار عمدة آنها عبارت بود از «قتل و غارت و چپاول».
در آيات 5 الي 17 زوال و فروپاشي مصر پيشگويي شده است. بعدها تمام اين نبوتها كاملاً بوقوع پيوست (رجوع كنيد به ارميا باب 46 و حزقيال باب 29).
در آيات 18 - 25 به نفوذ و گسترش مذهب يهودا در مصر و آشور اشاره شده است. پس از اسارت يهوديان، بسياري از آنها در درههاي اطراف رود فرات باقي ماندند و شمار كثيري از آنان نيز در مصر ساكن شدند. اسكندريه، دومين شهر بزرگ جهان در دوران عيسي مسيح، به شهر يهوديان شهرت داشت. ترجمة يوناني عهدعتيق موسوم به «ترجمة هفتاد» در اين شهر انجام گرفت. در شهر «هليوپوليس»، معروف به «شهر آفتاب»، معبدي به سبك آنچه كه قبلاً در اورشليم بود، بر پا شد (149 ق.م.) كه مركز عبادت يهوديان مصري بشمار ميرفت. در زمان ظهور عيسي مسيح، قوم يهود از سه بخش اصلي تركيب شده بود كه بوسيلة شاهراههايي (آية 23) به هم مربوط ميشدند. اين سه بخش عبارت بودند از: فلسطينيان، مصريان و اهالي بينالنهرين؛ كه مجموع اينها، اسرائيل را به ملتي سه قومي مبدل ساخته بود (آية 24). اين نواحي، نخستين قسمتهايي بودند كه به مسيحيت گرويدند. همچنين اين باب از قبل، يكي از دورانهاي حيات ملت يهود را كه در پيش بود به تصوير ميكشد؛ دوراني كه ششصد سال از تاريخ اين قوم را شامل ميشد.
