|
ترجمه قدیمی گویا
|
ترجمه قدیمی(کتاب اشعیا)
و در آن روز هفت زن به يك مرد متمسّك شده، خواهند گفت: «نان خود را خواهيم خورد و رخت خود را خواهيم پوشيد، فقط نام تو بر ما خوانده شود و عار ما را بردار.»
2 در آن روز شاخه خداوند زيبا و جليل و ميوه زمين به جهت ناجيان اسرائيل فخر و زينت خواهد بود. 3 و واقع ميشود كه هركه در صهيون باقي ماند و هر كه در اورشليم ترك شود، مقدّس خوانده خواهد شد يعني هركه در اورشليم در دفتر حيات مكتوب باشد. 4 هنگامي كه خداوند چرك دختران صهيون را بشويد و خون اورشليم را به روح انصاف و روح سوختگي را از ميانش رفع نمايد، 5 خداوند بر جميع مساكن كوه صهيون و بر محفلهايش ابر و دود در روز و درخشندگي آتشِ مشتعل در شب خواهد آفريد، زيرا كه بر تمامي جلال آن پوششي خواهد بود. 6 و در وقت روز سايهباني به جهت سايه از گرما و به جهت ملجاء و پناهگاه از طوفان و باران خواهد بود.
ترجمه تفسیری
در آن زمان تعداد مردان بقدري كم خواهد بود كه هفت زن دست به دامن يك مرد شده، خواهند گفت: «ما خود خوراك و پوشاك خود را تهيه ميكنيم. فقط اجازه بده تو را شوهر خود بخوانيم تا نزد مردم شرمگين نشويم.»
«شاخه خداوند»
2 در آن روز «شاخه خداوند» زيبا و پرشكوه خواهد بود و ثمري كه خداوند در اسرائيل توليد نموده است مايه فخر و زينت نجات يافتگان آن سرزمين خواهد گرديد. 3 كساني كه برگزيده شدهاند تا در اورشليم زنده بمانند، در امان خواهند بود و «قوم پاك خدا» ناميده خواهند شد. 4 خداوند قوم اسرائيل را داوري كرده، ايشان را پاك خواهد ساخت و گناه اورشليم و خوني را كه در آن ريخته شده است، خواهد شست. 5 سايه خداوند بر سر همه ساكنان اورشليم خواهد بود و او مانند گذشته، در روز با ابر غليظ و در شب با شعله آتش از ايشان محافظت خواهد كرد. 6 جلال او در گرماي روز سايبان ايشان خواهد بـود و در باران و طوفـان پناهگاه ايشان.
راهنما
بابهاي 2 و 3 و 4 . نبوتي از ظهور مسيح
بنظر ميرسد مضمون اين سه باب در توضيح مطالب انتهايي باب 1 باشد: آيندة پر جلال صهيون و داوري شريران. اشاراتي كه در 6:2-9 در مورد بت پرستي و رسوم امتهاي بيگانه شده احتمالاً دلالت بر آن دارد كه اين رؤيا در زمان سلطنت آحاز بوده است.
در دوراني كه همة امتّها واحد خواهند بود و صلح و سلامتي جاوداني بر كلّ جهان حاكم خواهد شد، صهيون در كانون تمدن بشري قرار خواهد گرفت (2:2-4). اين پيغام با شكوه و خوشبينانه، زماني ادا ميشد كه اورشليم در اوج پليدي و فساد قرار داشت. با برچيده شدن شريران، سعادت و نيكبختي در هر زمان، در هر جا و به هر صورتي بعنوان ميراث قوم خدا به آنها تعلق خواهد گرفت (رجوع كنيد به توضيح 11 : 6 - 9).
داوري سخت خدا از آن پرستندگان بت ميباشد (2 : 5 - 22). مصيبت و اسارت، پيشِ روي يهودا قرار دارد (3:1-15)، مانند آنچه در مورد زنهاي عياش سامره (عاموس 1:4-3) صورت گرفت، اين داوريها متوجه دختران زيور كردة اورشليم نيز ميشد (16:3-26). «هفت زن به يك مرد» (1:4)، اشاره بدان دارد كه مردان بسياري در ميدانهاي جنگ كشته خواهند شد.
«شاخة خداوند» ظهور خواهد كرد (2:4-6). اين نخستين اشارة اشعيا به مسيح آينده است. «شاخه» از تنة درخت خاندانِ بريده شدة داود خواهد شكفت (11 : 1 ، 53 : 2 و ارميا 23 : 5 ، 15:33 و زكريا 3 : 8 ، 6 : 12). «او» كسي خواهد بود كه صهيون را از ناپاكيهايش پاك كرده و آن را براي جهان ماية بركت خواهد ساخت.
