|
ترجمه قدیمی گویا
|
ترجمه قدیمی(کتاب ارمیا)
نتيجه شرارت
كلامي كه درباره تمامي يهود كه در زمين مصر ساكن بودند و در مَجْدَل و تَحْفَنْحِيس و نوف و زمين فَتْرُوس سكونت داشتند، به ارميا نازل شده، گفت: 2 «يهوه صبايوت خداي اسرائيل چنين ميفرمايد: شما تمامي بلايي را كه من بر اورشليم و تمامي شهرهاي يهودا وارد آوردم ديديد كه اينك امروزخراب شده است و ساكني در آنها نيست، 3 به سبب شرارتي كه كردند و خشم مرا به هيجان آوردند از اينكه رفته، بخور سوزانيدند و خدايان غير را كه نه ايشان و نه شما و نه پدران شما آنها را شناخته بوديد عبادت نمودند. 4 و من جميع بندگان خود انبيا را نزد شما فرستادم و صبح زود برخاسته، ايشان را ارسال نموده، گفتم اين رجاست را كه من از آن نفرت دارم بعمل نياوريد. 5 اما ايشان نشنيدند و گوش خود را فرا نداشتند تا از شرارت خود بازگشت نمايند و براي خدايان غير بخور نسوزانند. 6 بنابراين خشم و غضب من ريخته و بر شهرهاي يهودا و كوچههاي اورشليم افروخته گرديد كه آنها مثل امروز خراب و ويران گرديده است. 7 پس حال يهوه خداي صبايوت خداي اسرائيل چنين ميگويد: شما چرا اين شرارت عظيم را بر جان خود وارد ميآوريد تا خويشتن را از مرد و زن و طفل و شيرخواره از ميان يهودا منقطع سازيد و از براي خود بقيّهاي نگذاريد؟ 8 زيرا كه در زمين مصر كه به آنجا براي سكونت رفتهايد براي خدايان غير بخور سوزانيده، خشم مرا به اعمال دستهاي خود به هيجان ميآوريد تا من شما را منقطع سازم و شما در ميان تمامي امّتهاي زمين مورد لعنت و عار بشويد. 9 آيا شرارت پدران خود و شرارت پادشاهان يهودا و شرارت زنان ايشان و شرارت خود و شرارت زنان خويش را كه در زمين يهودا و كوچههاي اورشليم بعمل آورديد، فراموش كردهايد؟ 10 و تا امروز متواضع نشده و ترسان نگشتهاند و به شريعت و فرايض من كه به حضور شما و به حضور پدران شما گذاشتهام، سالك نگرديدهاند.
11 «بنابراين يهوه صبايوت خداي اسرائيلچنين ميگويد: اينك من روي خود را بر شما به بلا ميگردانم تا تمامي يهودا را هلاك كنم. 12 و بقيّه يهودا را كه رفتن به مصر و ساكن شدن در آنجا را جزم نمودهاند، خواهم گرفت تا جميع ايشان در زمين مصر هلاك شوند. و ايشان به شمشير و قحط خواهند افتاد و از خُرد و بزرگ به شمشير و قحط تلف شده، خواهند مرد و مورد نفرين و دهشت و لعنت و عار خواهند گرديد. 13 و به آناني كه در زمين مصر ساكن شوند به شمشيرو قحط و وبا عقوبت خواهم رسانيد. چنانكه به اورشليم عقوبت رسانيدم. 14 و از بقيّه يهودا كه به زمين مصر رفته، در آنجا سكونت پذيرند احدي خلاصي نخواهد يافت و باقي نخواهد ماند تا به زمين يهودا كه ايشان مشتاق برگشتن و ساكن شدن در آنجا خواهند شد، مراجعت نمايد. زيرا احدي از ايشان غير از ناجيان مراجعت نخواهد كرد.»
15 آنگاه تمامي مرداني كه آگاه بودند كه زنان ايشان براي خدايان غير بخور ميسوزانند و جميع زناني كه حاضر بودند با گروهي عظيم و تمامي كساني كه در زمين مصر در فَتْرُوس ساكن بودند، در جواب ارميا گفتند: 16 «ما تو را در اين كلامي كه به اسم خداوند به ما گفتي گوش نخواهيم گرفت. 17 بلكه به هر چيزي كه از دهان ما صادر شود البته عمل خواهيم نمود و براي ملكه آسمان بخور سوزانيده، هديه ريختني به جهت او خواهيم ريخت چنانكه خود ما و پدران ما و پادشاهان و سروران ما در شهرهاي يهودا و كوچههاي اورشليم ميكرديم. زيرا كه در آن زمان از نان سير شده، سعادتمند ميبوديم و بلا را نميديديم. 18 اما از زماني كه بخور سوزانيدن را براي ملكه آسمان و ريختن هداياي ريختني را به جهت او ترك نموديم، محتاج همه چيز شديم وبه شمشير و قحط هلاك گرديديم. 19 و چون به جهت ملكه آسمان بخور ميسوزانيديم و هديه ريختني براي او ميريختيم، آيا بياطلاع شوهران خويش قرصها به شبيه او ميپختيم و هديه ريختني به جهت او ميريختيم؟»
20 پس ارميا تمامي قوم را از مردان و زنان و همه كساني كه اين جواب را بدو داده بودند خطاب كرده، گفت: 21 «آيا خداوند بخوري را كه شما و پدران شما و پادشاهان و سروران شما و اهل مُلك در شهرهاي يهودا و كوچههاي اورشليم سوزانيدند، بياد نياورده و آيا به خاطر او خطور نكرده است؟ 22 چنانكه خداوند به سبب شرارت اعمال شما و رجاساتي كه بعمل آورده بوديد، ديگر نتوانست تحمّل نمايد. لهذا زمين شما ويران و مورد دهشت و لعنت و غيرمسكون گرديده، چنانكه امروز شده است. 23 چونكه بخور سوزانيديد و به خداوند گناه ورزيده، به قول خداوند گوش نداديد و به شريعت و فرايض و شهادات او سلوك ننموديد، بنابراين اين بلا مثل امروز بر شما وارد شده است.»
24 و ارميا به تمامي قوم و به جميع زنان گفت: «اي تمامي يهودا كه در زمين مصر هستيد كلام خداوند را بشنويد! 25 يهوه صبايوت خداي اسرائيل چنين ميگويد: شما و زنان شما هم با دهان خود تكلّم مينماييد و هم با دستهاي خود بجا ميآوريد و ميگوييد نذرهايي را كه كرديم البته وفا خواهيم نمود و بخور براي ملكه آسمان خواهيم سوزانيد و هداياي ريختني براي او خواهيم ريخت. پس نذرهاي خود را استوار خواهيد كرد و نذرهاي خود را وفا خواهيد نمود.26 بنابراين اي تمامي يهودا كه در زمين مصر ساكن هستيد، كلام خداوند را بشنويد. اينك خداوند ميگويد: من به اسم عظيم خود قسم خوردم كه اسم من بار ديگر به دهان هيچكدام از يهود در تمامي زمين مصر آورده نخواهد شد و نخواهند گفت: به حيات خداوند يهوه قسم. 27 اينك من بر ايشان به بدي مراقب خواهم بود و نه به نيكويي تا جميع مردان يهودا كه در زمين مصر ميباشند به شمشير و قحط هلاك شده، تمام شوند. 28 ليكن عدد قليلي از شمشير رهايي يافته، از زمين مصر به زمين يهودا مراجعت خواهند نمود و تمامي بقيّه يهودا كه به جهت سكونت آنجا در زمين مصر رفتهاند، خواهند دانست كه كلام كدام يك از من و ايشان استوار خواهد شد. 29 و خداوند ميگويد: اين است علامت براي شما كه من در اينجا به شما عقوبت خواهم رسانيد تا بدانيد كه كلام من درباره شما البته به بدي استوار خواهد شد. 30 خداوند چنين ميگويد: اينك من فرعون حُفْرَعْ پادشاه مصر را به دست دشمنانش و به دست آناني كه قصد جان او دارند تسليم خواهم كرد. چنانكه صدقيّا پادشاه يهودا را به دست دشمنش نبوكدرصّر پادشاه بابل كه قصد جان او ميداشت، تسليم نمودم.»
ترجمه تفسيری
كلام خدا براي يهوديان متواري به مصر
خداوند قادر متعال، خداي بنياسرائيل درباره تمام يهودياني كه در شمال مصر زندگي ميكردند، يعني در شهرهاي مجدل، تحفنحيس، ممفيس، و آنهايي كه در سراسر جنوب مصر ساكن بودند، به من چنين فرمود:
«شما ديديد كه من با اورشليم و ساير شهرهاي يهودا چه كردم! حتي امروز هم ويران و خالي از سكنه هستند، 3 چون ساكنين آنها خدايان بيگانهاي را ميپرستيدند كه نه خودشان ميشناختند و نه اجدادشان، و با اين شرارتها خشم مرا شعلهور ساختند. 4 با اينكه من همواره خدمتگزاران خود، انبياء را ميفرستادم تا ايشان را از اين كارهاي نفرتانگيز منع كنند، 5 ولي آنها گوش نميدادند و از گناهان خود دست نميكشيدند، بلكه به پرستش بتها ادامه ميدادند. 6 به همين جهت، خشم و غضب من همانند آتش بر شهرهاي يهودا و كوچههاي اورشليم فرود آمد و همانطور كه امروز ميبينيد، همه جا راويران ساخته است.
7 «پس حال چرا تيشه به ريشه خود ميزنيد؟ چرا كاري ميكنيد كه همگي از مرد و زن، طفل و نوزاد، از بين برويد، و كسي از شما باقي نماند؟ 8 چون شما در مصر با پرستيدن بتها و سوزاندن بخور براي آنها، آتش خشم و غضب مرا شعلهور ميسازيد، و با اين كارها مرا وادار ميكنيد كه شما را بكلي نابود كنم و مورد لعنت و نفرت همه قومهاي روي زمين قرار دهم. 9 آيا گناهان پدران خود را فراموش كردهايد؟ آيا گناهاني را كه پادشاهان و ملكههايتان، خود شما و زنانتان در يهودا و اورشليم مرتكب شدهايد، از ياد بردهايد؟ 10 حتي تا اين لحظه نيز، هيچكس از كرده خود پشيمان نشده و هيچكس نخواسته نزد من باز گردد و از دستوراتي كه به شما و پدران شما دادهام، پيروي نمايد.
11 «از اين رو من، خداوند قادر متعال، خداي اسرائيل اراده كردهام همه شما را نابود كنم، 12 و باقيمانده مردم يهودا را نيز كه تصميم دارند مانند شما به مصر بيايند، از بين ببرم. در اينجا آنها خوار و ذليل، ملعون و منفور خواهند گرديد و در اثر جنگ و قحطي همه از خرد و بزرگ هلاك خواهند شد.
13 «همانگونه كه ايشان را در اورشليم با جنگ، قحطي و مرض مجازات كردم، در مصر نيز همانطور مجازات خواهم نمود. 14 از اهالي يهودا كه در مصر سكونت گزيدهاند، كسي زنده باقي نخواهد ماند؛ بجز چند فراري، هيچيك از آنها نخواهند توانست به يهودا باز گردند به جايي كه اينقدر مشتاقش هستند!»
15 آنگاه تمام مرداني كه ميدانستند همسرانشان براي بتها بخور ميسوزانند، و زنان حاضر در آنجا و گروه بزرگي از يهوديان ساكن جنوب مصر، چنين جواب دادند:
16 «ما به دروغهاي تو كه ادعا ميكني پيغام خداوند است، گوش نخواهيم داد! 17 ما هر چه دوست داشته باشيم، خواهيم كرد. براي ملكه آسمان بخور خواهيم سوزاند و برايش قرباني خواهيم كرد، همانگونه كه خود و اجدادمان، پادشاهان و بزرگانمان، قبلاً در شهرهاي يهودا و در كوچههاياورشليم اين كار را انجام ميداديم. در آن زمان خوراك به اندازه كافي داشتيم، خوشبخت بوديم و دچار هيچ بلايي نميشديم! 18 ولي از روزي كه از بخور سوزاندن و پرستش ملكه آسمان دست كشيديم، بدبخت شدهايم و در اثر جنگ و قحطي از بين ميرويم.»
19 زنان نيز چنين گفتند: «آيا خيال ميكني ما بدون اطلاع و كمك شوهرانمان ملكه آسمان را ميپرستيديم و هداياي نوشيدني، تقديمش ميكرديم و براي او نانهاي شيريني با تصوير خودش ميپختيم؟»
20 پس به تمام مردان و زناني كه اين جواب را به من دادند، گفتم:
21 «آيا تصور ميكنيد خداوند نميدانست كه شما و اجدادتان، پادشاهان و بزرگانتان، و تمام مردم در شهرهاي يهودا و كوچههاي اورشليم، براي بتها بخور ميسوزانديد؟ بلي، او ميدانست، 22 ولي چون ديگر نميتوانست بيش از اين كارهاي زشت شما را تحمل كند، سرزمينتان را ويران و ملعون كرد، بطوري كه تا به امروز خالي از سكنه مانده است. 23 به اين دليل تمام اين بلاها بر سر شما آمده كه براي بتها بخور ميسوزانيديد و نسبت به خداوند گناه ميكرديد و نميخواستيد او را اطاعت كنيد.»
24 سخنان خود را خطاب به قوم مخصوصاً به زنان، ادامه دادم و توجه آنها را به كلام خداوند جلب كرده، گفتم كه 25 خداوند قادر متعال، خداي اسرائيل چنين ميفرمايد: «شما و زنانتان گفتهايد كه هرگز از پيروي و پرستش ملكه آسمان دست نخواهيد كشيد و اين را با اعمال و رفتارتان ثابت كردهايد. بسيـار خوب، پس به قـول و قرار و نذرتان وفا كنيد! 26 ولي اي اهالي يهودا كه در مصر ساكن هستيد، به آنچه ميگويم، گوش كنيد! من به نام پر شكوه خود قسم خوردهام كه از اين پس هرگز به دعاي شما توجهي نكنم و به درخواست كمك شما اعتنايي ننمايم. 27 من هميشه مراقب شما خواهم بود، اما نه براي خوبي كردن! ترتيبي خواهم داد كه بدي و بلا بر سرتان نازل شود و در اثر جنگ و قحطي نابود شويد و از بينبرويد.
28 «فقط عده كمي از مرگ رهايي يافته، از مصر به يهودا مراجعت خواهند كرد. آنگاه آناني كه زنده مانده باشند، خواهند دانست چه كسي راست ميگويد من يا آنها! 29 و براي اينكه به شما ثابت شود كه همينجا در مصر شما را مجازات خواهم كرد و بر شما بلا نازل خواهم نمود، اين علامت را به شما ميدهم: 30 حفرع، پادشاه مصر را بدست دشمنانش كه به خونش تشنهاند خواهم سپرد، همانگونه كه صدقيا، پادشاه يهودا را تحويل نبوكدنصر پادشاه بابل دادم.»
راهنما
باب 44 . آخرين درخواست ارمياء
اين آخرين مساعي ارمياء در وادار كردن قوم به ترك بتپرستي بود. اما آنها نسبت به اين امر بياعتنا بودند. «ملكة آسمان» (آية 17)، عشتاروت بود، كه عبادت آن با انجام اعمالي خارج از شئون اخلاقي توأم بود. در اين مورد، زنان اين كارها را با موافقت شوهرانشان انجام ميدادند (آيات 15 و 19).
از چگونگي و محل مرگ ارمياء اطلاعي در دست نيست. بر اساس يكي از روايات، او را در مصر سنگسار كردند. و در روايت ديگر چنين نقل شده است كه نبوكدنصر، ارمياء و باروك را به بابل برد و او در آنجا وفات يافت.
