|
ترجمه قدیمی گویا
|
ترجمه قدیمی(کتاب ارمیا)
عادلي نيست
«در كوچه‌هاي اورشليم گردش كرده،ببينيد و بفهميد و در چهارسوهايش تفتيش نماييد كه آيا كسي را كه به انصاف عمل نمايد و طالب راستي باشد توانيد يافت تا من آن را بيامرزم؟ 2 و اگر چه بگويند: قسم به حيات يهوه، ليكن به دروغ قسم مي‌خورند.»
3 اي خداوند آيا چشمان تو براستي نگران نيست؟ ايشان را زدي اما محزون نشدند. و ايشان را تلف نمودي اما نخواستند تأديب را بپذيرند. رويهاي خود را از صخره سختتر گردانيدند و نخواستند بازگشت نمايند. 4 و من گفتم: «به درستي كه اينان فقيرند و جاهل هستند كه راه خداوند و احكام خداي خود را نمي‌دانند. 5 پس نزد بزرگان مي‌روم و با ايشان تكلّم خواهم نمود زيرا كه ايشان طريق خداوند و احكام خداي خود را مي‌دانند.» ليكن ايشان متّفقاً يوغ را شكسته و بندها را گسيخته‌اند. 6 از اين جهت شيري از جنگل ايشان را خواهد كشت و گرگ بيابان ايشان را تاراج خواهد كرد و پلنگ بر شهرهاي ايشان در كمين خواهد نشست و هر كه از آنها بيرون رود دريده خواهد شد، زيرا كه تقصيرهاي ايشان بسيار و ارتدادهاي ايشان عظيم‌است.
7 «چگونه تو را براي اين بيامرزم كه پسرانت مرا ترك كردند و به آنچه خدا نيست قسم خوردند و چون من ايشان را سير نمودم مرتكب زنا شدند و در خانه‌هاي فاحشه‌ها ازدحام نمودند. 8 مثل اسبان پرورده شده مست شدند كه هر يكي از ايشان براي زن همسايه خود شيهه مي‌زند.»
9 و خداوند مي‌گويد: «آيا به سبب اين كارها عقوبت نخواهم رسانيد و آيا جان من از چنين طايفه‌اي انتقام نخواهد كشيد؟» 10 بر حصارهايش برآييد و آنها را خراب كنيد اما بالكلّ هلاك مكنيد و شاخه‌هايش را قطع نماييد زيرا كه از آن خداوند نيستند.
11 خداوند مي‌گويد: «هر آينه خاندان اسرائيل و خاندان يهودا به من به شدت خيانت ورزيده‌اند.» 12 خداوند را انكار نموده، مي‌گويند كه او نيست و بلا به ما نخواهد رسيد و شمشير و قحط را نخواهيم ديد. 13 و انبيا باد مي‌شوند و كلام در ايشان نيست پس به ايشان چنين واقع خواهد شد. 14 بنابراين يهوه خداي صبايوت چنين مي‌گويد: «چونكه اين كلام را گفتيد همانا من كلام خود را در دهان تو آتش و اين قوم را هيزم خواهم ساخت و ايشان را خواهد سوزانيد.» 15 خداوند مي‌گويد: «اي خاندان اسرائيل، اينك من امّتي را از دور بر شما خواهم آورد. امّتي كه زورآورند و امّتي كه قديمند و امّتي كه زبان ايشان را نمي‌داني و گفتار ايشان را نمي‌فهمي. 16 تركش ايشان قبر گشاده است و جميع ايشان جبّارند. 17 و خرمن و نان تو را كه پسران و دخترانت آن رامي‌بايد بخورند خواهند خورد و گوسفندان و گاوان تو را خواهند خورد و انگورها و انجيرهاي تو را خواهند خورد و شهرهاي حصاردار تو را كه به آنها توكّل مي‌نمايي با شمشير هلاك خواهند ساخت.» 18 ليكن خداوند مي‌گويد: «در آن روزها نيز شما را بالكّل هلاك نخواهم ساخت. 19 و چون شما گوييد كه يهوه خداي ما چرا تمامي اين بلاها را بر ما وارد آورده است، آنگاه تو به ايشان بگو از اين جهت كه مرا ترك كرديد و خدايان غير را در زمين خويش عبادت نموديد. پس غريبان را در زميني كه از آن شما نباشد بندگي خواهيد نمود.
20 «اين را به خاندان يعقوب اخبار نماييد و به يهودا اعلان كرده، گوييد 21 كه اي قوم جاهل و بي‌فهم كه چشم داريد اما نمي‌بينيد و گوش داريد اما نمي‌شنويد اين را بشنويد. 22 خداوند مي‌گويد آيا از من نمي‌ترسيد و آيا از حضور من نمي‌لرزيد كه ريگ را به قانون جاوداني، حدّ دريا گذاشته‌ام كه از آن نتواند گذشت و اگر چه امواجش متلاطم شود غالب نخواهد آمد و هر چند شورش نمايد اما از آن تجاوز نمي‌تواند كرد؟ 23 اما اين قوم، دل فتنه‌انگيز و متمرّد دارند. ايشان فتنه انگيخته و رفته‌اند. 24 و در دلهاي خود نمي‌گويند كه از يهوه خداي خود بترسيم كه باران اول و آخر را در موسمش مي‌بخشد و هفته‌هاي معيّن حصاد را به جهت ما نگاه مي‌دارد. 25 خطاياي شما اين چيزها را دور كرده و گناهان شما نيكويي را از شما منع نموده است. 26 زيرا در ميان قوم من شريران پيدا شده‌اند كه مثل كمين نشستن صيادان در كمين مي‌نشينند. دامهاگسترانيده، مردم را صيد مي‌كنند. 27 مثل قفسي كه پر از پرندگان باشد، همچنين خانه‌هاي ايشان پر از فريب است و از اين جهت بزرگ و دولتمند شده‌اند. 28 فربه و درخشنده مي‌شوند و در اعمال زشت هم از حدّ تجاوز مي‌كنند. دعوي يعني دعوي يتيمان را فيصل نمي‌دهند و با وجود آن كامياب مي‌شوند و فقيران را دادرسي نمي‌كنند. 29 و خداوند مي‌گويد: آيا به سبب اين كارها عقوبت نخواهم رسانيد و آيا جان من از چنين طايفه‌اي انتقام نخواهد كشيد؟»
30 امري عجيب و هولناك در زمين واقع شده است. 31 انبيا به دروغ نبوّت مي‌كنند و كاهنان به واسطه ايشان حكمراني مي‌نمايند و قوم من اين حالت را دوست مي‌دارند و شما در آخر اين چه خواهيد كرد؟»
ترجمه تفسيری
گناه اورشليم
خداوند مي‌فرمايد: «تمام كوچه‌هاي اورشليم را بگرديد. بر سر چهارراه‌ها بايستيد. همه جا را خوب جستجو كنيد! اگر بتوانيد حتي يك شخص باانصاف و درستكار پيدا كنيد، من اين شهر را از بين نخواهم برد! 2 اين قوم حتي به نام من قسم مي‌خورند!»
3 اي خداوند، تو به يك چيز اهميت مي‌دهي و آن راستي و درستي است. تو سعي كردي ايشان را اصلاح كني، اما آنها نخواستند؛ هر چند ايشان را زدي، ولي دردي احساس نكردند! روي خود را از سنگ هم سختتر كرده‌اند و نمي‌خواهند توبه كنند.
4 آنگاه گفتم: «از اشخاص فقير و نادان چه انتظاري مي‌شود داشت؟ آنها از راه‌ها و فرمانهاي خدا چيزي نمي‌فهمند! پس چطور مي‌توانند دستورات او را اطاعت كنند؟ 5 بنابراين نزد رهبران ايشان رفته و با آنها وارد گفتگو خواهم شد، زيرا آنها راه‌هاي خداوند و دستورات او را مي‌دانند.» ولي ديدم كه ايشان هم از پيروي خدا برگشته و عليه او سر به طغيان برداشته‌اند.
6 به همين دليل شيرهاي درنده جنگل به جان ايشان خواهند افتاد، گرگهاي بيابان به ايشان حمله خواهند كرد و پلنگها در اطراف شهرهايشان كمين خواهند كرد تا هر كس را كه بيرون برود، پاره‌پاره كنند؛ زيرا گناهانشان از حد گذشته و بارها از خدا روي برگردانده‌اند.
7 خداوند مي‌گويد: «ديگر چگونه مي‌توانم شما را ببخشم؟ چون حتي فرزندانتان مرا ترك گفته‌اند و آنچه را كه خدا نيست مي‌پرستند. من خوراك به آنها دادم تا سير بشوند، ولي بجاي تشكر، غرق زناكاري شدند و وقت خود را با فاحشه‌ها تلف كردند. 8 آنها مثل اسبان سير و سرحالي هستند كه براي جفت ماده همسايه خود شيهه مي‌كشند. 9 آيا براي اين كارهاي شرم‌آور تنبيه‌شان نكنم؟ آيا نبايد از چنين قومي انتقام بگيرم؟ 10 پس اي دشمنان به تاكستان‌هايشان هجوم‌ببريد و خرابشان كنيد! ولي بكلي نابود نكنيد. شاخه‌هايشان را قطع كنيد، چون از آن خداوند نيستند.»
هشدار خداوند
11 خداوند مي‌فرمايد: «مردم اسرائيل و مردم يهودا به من خيانت بزرگي كرده‌اند؛ 12 ايشان مرا انكار كرده و گفته‌اند: خدا با ما كاري ندارد! هيچ بلايي بر سر ما نخواهـد آمد! نه قحطي خواهد شد و نه جنگ! 13 انبياء، همگي طبل‌هاي تو خالي هستند و كلام خدا در دهان هيچيك از ايشان نيست؛ بلايي كه ما را از آن مي‌ترسانند، بر سر خودشان خواهد آمد!»
14 از اين رو خداوند قادر متعال به من چنين فرمود: «براي اينگونه سخنان است كه من كلام خود را در دهان تو اي ارميا، مانند آتش مي‌سازم و اين قوم را همانند هيزم مي‌گردانم تا ايشان را بسوزاند.»
15 خداوند مي‌فرمايد: «اي بني‌اسرائيل، من قومي را از دور دست برضد تو خواهم فرستاد، قومي نيرومند و قـديمي را كه زبانشان را نمي‌فهمي. 16 كمانداران آنها همه جنگجوياني نيرومندند كه بدون ترحم مي‌كشند. 17 آنها خرمن تو را غارت كرده، نان فرزندانت را خواهند برد؛ گله‌هاي گوسفند و رمه‌هاي گاو، انگور و انجير تو را به يغما برده، شهرهاي حصاردارت را كه خيال مي‌كني در امن و امانند، تاراج خواهند كرد. 18 اما در آن زمان هم باز شما را بكلي از ميان نخواهم برد.
19 «پس اگر از تو اي ارميا بپرسند: چرا خداوند ما را دچار اين بلايا مي‌كند؟ در پاسخ بگو: همانطور كه شما خدا را فراموش كرديد و در سرزمين خود خدايان بيگانه را پرستيديد، به همان ترتيب بيگانگان را در سرزميني كه از آن شما نيست خدمت و بردگي خواهيد كرد.»
20 خداوند مي‌فرمايد كه به اهالي يهودا و به قوم اسرائيل چنين اعلام نماييد:
21 «اي قوم نادان و بي‌فهم كه چشم داريد، ولي نمي‌بينيد؛ گوش داريد، ولي نمي‌شنويد، اين را بشنويد: 22 آيا نبايد به من احترام بگذاريد؟ آيا نبايددر حضور من، ترس وجودتان را فرا گيرد؟ من كه شن را بعنوان قانوني جاوداني، حد درياها قرار دادم؛ اگر چه درياها خروش برآورند و امواجشان به تلاطم آيند، از اين حد نمي‌توانند بگذرند!»
23و24 خداوند مي‌فرمايد: «قوم من دلي سركش و طغيان‌گر دارند. ايشان ياغي شده و مرا ترك گفته‌اند، و هيچگاه حرمت مرا نگه نداشته‌اند، هر چند من باران را در بهار و پاييز به ايشان عطا كردم، و فصل كشت و برداشت محصول را براي آنان تعيين نمودم. 25 براي همين است كه اين بركات نيكو را از ايشان گرفته‌ام؛ گناه، ايشان را از تمام اين بخششها محروم كرده است.
26 «در ميان قوم من اشخاص بدكاري وجود دارند كه همچون شكارچياني كه براي شكار كمين مي‌گذارند، ايشان هم براي انسان دام مي‌گذارند. 27 همانطور كه شكارچي قفس خود را پر از پرنده مي‌كند، ايشان نيز خانه‌هاي خود را از نقشه‌هاي فريبكارانه و غارتگرانه پركرده‌اند، به همين دليل است كه اكنون قدرتمند و ثروتمند هستند. 28 خوب مي‌خورند و خوب مي‌پوشند و رفتار بدشان حد و اندازه‌اي ندارد؛ نه به داد يتيمان مي‌رسند و نه حق فقيران را به آنها مي‌دهند. 29 بنابراين من ايشان را مجازات خواهم كرد و از چنين قومي انتقام خواهم گرفت!
30 «اتفاق عجيب و هولناكي در اين سرزمين روي داده است: 31 انبياء پيامهاي دروغين مي‌دهند و كاهنان نيز بنابر گفته ايشان عمل مي‌نمايند، قوم من هم از اين وضع راضي‌اند. اما بدانيد كه چيزي به نابودي شما نمانده است؛ آنوقت چه خواهيد كرد؟»
راهنما
باب 5 . مفاسد عمومي در يهودا
كسي را كه به انصاف عمل نمايد و طالب راستي باشد نمي‌توان يافت (آية 1). آشفتگي اخلاقي در زمينه‌هاي جنسي به حدّي بود كه دامنة اين فساد به خانواده‌ها كشيده شده بود، بطوري كه همچون حيوانات با يكديگر بسر مي‌بردند (آيات 7 و 8). كلام انبياء را به تمسخر مي‌گرفتند (آية 12). همه با فريب، ظلم و دزدي زندگي مي‌كردند (آيات 26 الي 28). و از فسادي كه در زمينة امور حكومتي وجود داشت، ناراضي نبودند (آيات 30 و 31. جهت ملاحظه در خصوص انبياي كذبة مذكور در آية 30 به ذيل باب 23 رجوع كنيد).
