|
ترجمه قدیمی گویا
|
ترجمه قدیمی(کتاب ارمیا)
و مي‌گويد: «اگر مرد، زن خود را طلاق دهد و او از وي جدا شده، زن مرد ديگري بشود آيا بار ديگر به آن زن رجوع خواهد نمود؟ مگر آن زمين بسيار ملوّث نخواهد شد؟ ليكن خداوند مي‌گويد: تو با ياران بسيار زنا كردي اما نزد من رجوع نما. 2 چشمان خود را به بلنديها برافراز و ببين كه كدام جا است كه در آن با تو همخواب نشده‌اند. براي ايشان بسر راهها مثل (زن) عرب در بيابان نشستي و زمين را به زنا و بدرفتاري خود ملوّث ساختي. 3 پس بارش‌ها بازداشته شد و باران بهاري نيامد و تو را جبين زن زانيه بوده، حيا را از خود دور كردي. 4 آيا از اين به بعد مرا صدا نخواهي زد كه اي پدر من، تو يار جواني من بودي؟ 5 آيا غضب خود را تا به ابد خواهد نمود و آن را تا به آخر نگاه خواهد داشت؟ اينك اين را گفتي اما اعمال بد را بجا آورده، كامياب شدي.»
بي‌وفايي اسرائيل
6 و خداوند در ايّام يوشيّا پادشاه به من گفت: «آيا ملاحظه كردي كه اسرائيل مرتدّ چه كرده است؟ چگونه به فراز هر كوه بلند و زير هر درخت سبز رفته در آنجا زنا كرده است؟ 7 و بعد از آنكه همه اين كارها را كرده بود من گفتم نزد من رجوع نما، اما رجوع نكرد و خواهر خائن او يهودا اين را بديد. 8 و من ديدم با آنكه اسرائيل مرتدّ زنا كرد و از همه جهات او را بيرون كردم و طلاق‌نامه‌اي به وي دادم لكن خواهر خائن او يهودا نترسيد بلكه او نيز رفته، مرتكب زنا شد. 9 و واقع شد كه به سبب سهل‌انگاري او در زناكاري‌اش زمين ملوّث گرديد و او با سنگها و چوبها زنا نمود. 10 و نيز خداوند مي‌گويد: با وجود اين همه، خواهر خائن او يهودا نزد من با تمامي دل خود رجوع نكرد بلكه با رياكاري.»
11 پس خداوند مرا گفت: «اسرائيلِ مرتدّ خويشتن را از يهوداي خائن عادل‌تر نموده است. 12 له'ذا برو و اين سخنان را بسوي شمال ندا كرده، بگو: خداوند مي‌گويد: اي اسرائيل مرتدّ رجوع نما! و بر تو غضب نخواهم نمود زيرا خداوند مي‌گويد: من رؤف هستم و تا به ابد خشم خود را نگاه نخواهم داشت. 13 فقط به گناهانت اعتراف نما كه بر يهوه خداي خويش عاصي شدي و راههاي خود را زير هر درخت سبز براي بيگانگان منشعب ساختي. و خداوند مي‌گويد كه شما آواز مرا نشنيديد. 14 پس خداوند مي‌گويد: اي پسران مرتدّ رجوع نماييد زيرا كه من شوهر شما هستم و از شما يك نفر از شهري و دو نفر از قبيله‌اي گرفته، شما را به صهيون خواهم آورد.15 و به شما شبانان موافق دل خود خواهم داد كه شما را به معرفت و حكمت خواهند چرانيد.
16 «و خداوند مي‌گويد كه چون در زمين افزوده و بارور شويد در آن ايّام بار ديگر تابوت عهد يهوه را به زبان نخواهند آورد و آن به خاطر ايشان نخواهد آمد و آن را ذكر نخواهند كرد و آن را زيارت نخواهند نمود و بار ديگر ساخته نخواهد شد. 17 زيرا در آن زمان اورشليم را كرسي يهوه خواهند ناميد و تمامي امّت‌ها به آنجا به جهت اسم يهوه به اورشليم جمع خواهند شد و ايشان بار ديگر پيروي سركشي دلهاي شرير خود را نخواهند نمود. 18 و در آن ايّام خاندان يهودا با خاندان اسرائيل راه خواهند رفت و ايشان از زمين شمال به آن زميني كه نصيب پدران ايشان ساختم با هم خواهند آمد. 19 و گفتم كه من تو را چگونه در ميان پسران قرار دهم و زمين مرغوب و ميراث زيباترين امّت‌ها را به تو دهم؟ پس گفتم كه مرا پدر خواهي خواند و از من ديگر مرتدّ نخواهي شد. 20 خداوند مي‌گويد: هر آينه مثل زني كه به شوهر خود خيانت ورزد، همچنين شما اي خاندان اسرائيل به من خيانت ورزيديد. 21 آواز گريه و تضرّعات بني‌اسرائيل از بلنديها شنيده مي‌شود زيرا كه راههاي خود را منحرف ساخته و يهوه خداي خود را فراموش كرده‌اند. 22 اي فرزندان مرتدّ بازگشت نماييد و من ارتدادهاي شما را شفا خواهم داد.»
(و مي‌گويند): «اينك نزد تو مي‌آييم زيرا كه تو يهوه خداي ما هستي. 23 به درستي كه ازدحام كوهها از تلّها باطل مي‌باشد. زيرا به درستي كه نجات اسرائيل در يهوه خداي ما است. 24 خجالت مشقّت پدران ما، يعني رمه وگله و پسران و دختران ايشان را از طفوليّت ما تلف كرده است. 25 در خجالت خود مي‌خوابيم و رسوايي ما، ما را مي‌پوشاند زيرا كه هم ما و هم پدران ما از طفوليّت خود تا امروز به يهوه خداي خويش گناه ورزيده و آواز يهوه خداي خويش را نشنيده‌ايم.»
ترجمه تفسيری
اسرائيل خيانتكار
خداوند مي‌فرمايد: «اگر مـردي زن خود را طلاق بدهد و زن برود شوهر كند، آن مرد نبايد دوباره او را به همسري بگيرد، چون ديگر فاسد و بي‌عفت شده است. ولي تو، هر چند مرا ترك كردي و به من خيانت ورزيدي، باوجود اين از تو مي‌خواهم كه نزد من باز گردي. 2 آيا در سراسر اين سرزمين جايي پيدا مي‌شود كه با زناي خود، يعني پرستش بتها، آن را آلوده نكرده باشي؟ مانند فاحشه بر سر راه به انتظار فاسق مي‌نشيني، درست مثل عرب باديه‌نشين كه در كمين رهگذر مي‌نشيند. تو با كارهاي شرم‌آور خود زمين را آلوده كرده‌اي! 3 براي همين است كه نه رگبار مي‌بارد و نه باران بهاري، چون تو مانند يك روسپي شرم و حيا را از خود دور كرده‌اي. 4و5 با اينحال به من مي‌گويي: اي پدر، از زمان كودكي تو مرا دوست داشته‌اي؛ پس تا ابد بر من خشمگين نخواهي ماند! اين را مي‌گويي و هر كار زشتي كه از دستت برآيد، انجام مي‌دهي.»
6 در زمان سلطنت يوشياي پادشاه، خداوند به من فرمود:
«مي‌بيني اسرائيل خيانتكار چه مي‌كند؟ مثل يك زن هرزه كه در هر فرصتي خود را در اختيار مردان ديگر قرار مي‌دهد، اسرائيل هم روي هر تپه و زير هر درخت سبز، بت مي‌پرستد. 7 من فكر مي‌كردم روزي نزد من باز خواهد گشت و بار ديگر از آن من خواهد شد، اما چنين نشد. خواهر خيانت پيشه او، يهودا هم ياغيگري‌هاي دايمي اسرائيل را ديد. 8 با اينكه يهودا ديد كه من اسرائيل بي‌وفا را طلاق داده‌ام، نترسيد و اينك او نيز مرا ترك كرده، تن به روسپي‌گري داده و بسوي بت‌پرستي رفته است. 9 او با بي‌پروايي بتهاي سنگي و چوبي را پرستيده، زمين را آلوده مي‌سازد؛ بااينحال اين گناهان در نظر او بي‌اهميت جلوه مي‌كند. 10 يهودا، اين خواهر خائن هنگامي نيز كه نزد من بازگشت، توبه‌اش ظاهري بود نه از صميم قلب. 11 در واقع گناه اسرائيل بي‌وفا سبكتر از گناه يهوداي خائن است!»
12 همچنين خداوند به من گفت كه بروم و به اسرائيل بگويم: «اي قوم گناهكار من، نزد من برگرد، چون من با گذشت و دلسوزم و تا ابد از تو خشمگين نمي‌مانم. 13 به گناهانت اقرار كن! بپذير كه نسبت به خداوند، خداي خود ياغي شده‌اي و با پرستش بتها در زير هر درختي، مرتكب زنا گشته‌اي؛ اعتراف كن كه نخواستي مرا پيروي كني. 14 اي فرزندان خطاكار، بسوي من باز گرديد، چون من صاحب شما هستم و شما را در هر جا كه باشيد بار ديگر به سرزمين اسرائيل باز مي‌گردانم 15 و رهبراني بر شما مي‌گمارم كه مورد پسند من باشند تا از روي فهم و حكمت، شما را رهبري كنند!»
16 خداوند مي‌فرمايد: «وقتي بار ديگر سرزمين شما از جمعيت پر شود، ديگر حسرت دوران گذشته را نخواهيد خورد، دوراني كه صندوق عهد خداوند در اختيارتان بود؛ ديگر كسي از آن روزها ياد نخواهد كرد و صندوق عهد خداوند دوباره ساخته نخواهد شد. 17 در آن زمان شهر اورشليم به «محل سلطنت خداوند» مشهور خواهد شد و تمام قومها در آنجا به حضور خداوند خواهند آمد و ديگر سركشي نخواهند نمود و بدنبال خواستهاي ناپاكشان نخواهند رفت. 18 در آن هنگام اهالي يهودا و اسرائيل با هم از تبعيد شمال بازگشته، به سرزميني خواهند آمد كه من به اجدادشان به ارث دادم.
19 «مايل بودم در اينجا با فرزندانم ساكن شوم؛ در نظر داشتم اين سرزمين حاصلخيز را كه در دنيا بي‌همتاست، به شما بدهم؛ انتظار داشتم مرا «پدر» صدا كنيد و هيچ فكر نمي‌كردم كه بار ديگر از من روي بگردانيد؛ 20 اما شما به من خيانت كرديد و از من دور شده، به بتهاي بيگانه دل بستيد. شما مانند زن بي‌وفايي هستيد كه شوهرش را ترك كرده باشد.»
21 از كوهها صداي گريه و زاري شنيده مي‌شود؛اين صداي گريه بني‌اسرائيل است كه از خدا روي گردانده و سرگردان شده‌اند! 22 اي فرزندان ناخلف و سركش نزد خدا بازگرديد تا شما را از بي‌ايماني شفا دهد.
ايشان مي‌گويند: «البته كه مي‌آييم، چون تو خداوند، خداي ما هستي. 23 ما از بت‌پرستي بر بالاي تپه‌ها و عياشي بر روي كوهها خسته شده‌ايم؛ اين كارها بيهوده است؛ بني‌اسرائيل تنها در پناه خداوند، خداي ما مي‌تواند نجات يابد. 24 از كودكي با چشمان خود ديده‌ايم كه چگونه پيروي شرم‌آور بتها باعث شده گله‌ها و رمه‌ها، پسران و دختران قوم ما تلف شوند! 25 هم ما و هم پدرانمان از كودكي نسبت به خداوند، خدايمان گناه كرده‌ايم و دستورات او را پيروي ننموده‌ايم؛ پس بگذار در شرمساري‌مان غرق شويم! بگذار رسوايي، ما را فرا گيرد!»
راهنما
باب 3 . يهودا شريرتر از اسرائيل
واژة «اسرائيل» در باب 2، بيانگر قوم خدا مي‌باشد. اما منظور از «اسرائيل» در اين باب، حكومت شمالي مي‌باشد كه 300 سال پيش، از يهودا جدا شده و بصورت حكومت مستقلي درآمده بود و 100 سال پيش از اين نبوت نيز توسط آشوريان سقوط كرده و به اسارت برده شده بود. يهودا همچون شخص نابينايي، سقوط و علت انحطاط و زوال اسرائيل را نمي‌ديد. اين قوم نه فقط از گناه خود توبه نمي‌كرد، بلكه در زمان حكومت مَنَسي هر روز بر شرارت خود مي‌افزود. اتحاد مجدد يهودا و اسرائيل (17 الي 18 همچنين 50 : 4 - 5 و هوشع 1 : 11) پيشگويي و نبوت شده است. در آية 20 شرارت عليه خدا به زن زناكار و خيانتكار نسبت به شوهر خود تشبيه شده است.
