|
ترجمه قدیمی گویا
|
ترجمه قدیمی(کتاب مراثی ارمیا)
اي يهوه آنچه بر ما واقع شد به ياد آور و ملاحظه فرموده، عار ما را ببين.
2 ميراث ما از آن غريبان و خانه‌هاي ما از آنِ اجنبيان گرديده است.
3 ما يتيم و بي پدر شده‌ايم و مادران ما مثل بيوه‌ها گرديده‌اند.
4 آب خود را به نقره مي‌نوشيم و هيزم ما به ما فروخته مي‌شود.
5 تعاقب كنندگان ما به گردن ما رسيده‌اند و خسته شده، راحت نداريم.
6 با اهل مصر و آشور دست داديم تا از نان سير شويم.
7 پدران ما گناه ورزيده، نابود شده‌اند و ما متحمّل عصيان ايشان گرديده‌ايم.
8 غلامان بر ما حكمراني مي‌كنند و كسي نيست كه از دست ايشان رهايي دهد.
9 از ترس شمشير اهل بيابان، نان خود را بخطر جان خويش مي‌يابيم.
10 پوست ما به سبب سمومِ قحط مثل تنور سوخته شده است.
11 زنان را در صهيون بي‌عصمت كردند و دوشيزگان را در شهرهاي يهودا.
12 سروران از دست ايشان به دار كشيده شده و به مشايخ اعتنا ننمودند.
13 جوانان سنگهاي آسيا را برمي‌دارند و كودكان زير بار هيزم مي‌افتند.
14 مشايخ از دروازه‌ها نابود شدند و جوانان از نغمه‌سرايي خويش.
15 شادي دل ما نيست شد و رقص ما به ماتم مبدّل گرديد.
16 تاج از سر ما افتاد، واي بر ما زيرا كه گناه كرديم.
17 از اين جهت دل ما بيتاب شده است و به سبب اين چيزها چشمان ما تار گرديده است.
18 يعني به خاطر كوه صهيون كه ويران شد و روباهان در آن گردش مي‌كنند.
19 امّا تو اي يهوه تا ابدالا´باد جلوس مي‌فرمايي و كرسي تو تا جميع دهرها خواهد بود.
20 پس براي چه ما را تا به ابد فراموش كرده و ما را مدّت مديدي ترك نموده‌اي.
21 اي يَهُوَه ما را بسوي خود برگردان و بازگشت خواهيم كرد و ايّام ما را مثل زمان سلف تازه كن.
22 و الاّ ما را بالّكل ردّ نموده‌اي و بر ما بي‌نهايت غضبناك شده‌اي.
ترجمه تفسیری
اي خداوند، به ياد آور كه چه بر سر ما آمده است. ببين چگونه رسوا شده‌ايم. سرزمين ما بدست دشمنان افتاده است و خانه‌هاي ما را بيگانگان تصرف كرده‌اند. 3 ما يتيميم؛ پدرانمان كشته و مادرانمان بيوه شده‌اند. 4 آب خود را مي‌خريم و مي‌نوشيم و هيزم ما به ما فروخته مي‌شود. 5 در زيرفشار و آزار دشمنان به ستوه آمده‌ايم و آسايش نداريم. 6 خود را تسليم مصر و آشور كرده‌ايم تا نان به دست آوريم و از گرسنگي نميريم.
7 پدرانمان گناه كردند و مردند، و اينك جور گناهانشان را ما مي‌كشيم.
8 نوكران ديروزمان، اربابان امروزمان شده‌اند و كسي نيست كه ما را از دست آنها نجات دهد. 9 براي يك لقمه نان، در بيابانها جانمان را به خطر مي‌اندازيم. 10 از شدت گرسنگي در تب مي‌سوزيم و پوست بدنمان مثل تنور داغ شده است. 11 زنان و دختران ما را در يهودا بي‌عصمت كرده‌اند. 12 رهبرانمان را به دار كشيده‌اند و ريش‌سفيدانمان را بي‌حرمت نموده‌اند. 13 جوانان ما را مانند غلامان، در آسياب به كارهاي سخت وامي‌دارند و كودكان ما زير بارهاي سنگين هيزم، افتان و خيـزان راه‌مي‌رونـد.
14 پيران ما ديگر در كنار دروازه‌هاي شهر نمي‌نشينند؛ جوانان ما ديگر نمي‌رقصند و آواز نمي‌خوانند. 15 شادي دلهاي ما رفته و رقص ما به ماتم تبديل شده است. 16 واي بر ما كه گناه كرده‌ايم و شكوه و جلال خود را از دست داده‌ايم. 17 دلهايمان بيتاب و چشمانمان تار شده‌اند، 18 زيرا خانه خدا ويران گشته و پناهگاه شغالها شده است.
19 اي خداوند، تو تا ابد باقي هستي و تخت سلطنت تو بي‌زوال است. 20 مدت مديدي است كه تو ما را ترك كرده‌اي و ديگر ما را به ياد نمي‌آوري. 21و22 اي خداوند، آيا تو ما را بكلي طرد كرده‌اي و تا ابد بر ما غضبناك خواهي بود؟ اگر چنين نيست، پس ما را بسوي خود بازگردان و شكوه دوران گذشته ما را به ما باز ده.
راهنما
باب‌هاي 4 و 5 . مصيبت‌هاي محاصره
ارمياء در اين باب‌ها بطور خلاصه يكايك اين مصيبت‌ها را برمي‌شمارد. او نمي‌تواند وحشت ناشي از اين محاصره و فرياد اطفال گرسنه (آيات 2 : 11 و 12 و 19 و 4 : 4)، همچنين زنهايي را كه بچه‌هاي خود را براي غذاي خود مي‌پزند، ناديده بگيرد (2 : 20 و 4 : 10).
با وجود اين، اورشليم از اين مصيبت‌هاي وحشتناك درس عبرت نگرفت. اين شهر پس از دوران اسارت، بار ديگر بازسازي شد و در زمان عيسي مسيح عظمت پيشين خود را بدست آورد. گناه اين شهر زماني به نقطة اوج خود رسيد كه پسر خدا را مصلوب كرد. پس از آن در سال 70 ميلادي بدست لشگريان روم ويران گرديد (رجوع كنيد به ذيل عبرانيان باب 13).
