|
ترجمه قدیمی گویا
|
ترجمه قدیمی(کتاب حزقیال)
محكوميت بت‌پرستان
و كساني چند از مشايخ اسرائيل نزد من آمده، پيش رويم نشستند. 2 آنگاه كلام خداوند بر من نازل شده، گفت: 3 «اي پسر انسان، اين اشخاصْ بتهاي خويش را در دلهاي خود جاي دادند و سنگ مصادم گناه خويش را پيش روي خود نهادند. پس آيا ايشان از من مسألت‌نمايند؟ 4 لهذا ايشان را خطاب كن و به ايشان بگو: خداوند يهوه چنين مي‌فرمايد: هركسي از خاندان اسرائيل كه بتهاي خويش را در دل خود جاي دهد و سنگ مصادم گناه خويش را پيش روي خود بنهد و نزد نبي بيايد، من كه يهوه هستم آن را كه مي‌آيد موافق كثرت بتهايش اجابت خواهم نمود، 5 تا خاندان اسرائيل را در افكار خودشان گرفتار سازم چونكه جميع ايشان به سبب بتهاي خويش از من مرتدّ شده‌اند. 6 بنابراين به خاندان اسرائيل بگو خداوند يهوه چنين مي‌فرمايد: توبه كنيد و از بتهاي خود بازگشت نماييد و رويهاي خويش را از همه رجاسات خود برگردانيد. 7 زيرا هر كس چه از خاندان اسرائيل و چه از غريباني كه در اسرائيل ساكن باشند كه از پيروي من مرتدّ شده، بتهاي خويش را در دلش جاي دهد و سنگ مصادم گناه خود را پيش رويش نهاده، نزد نبي آيد تا به واسطه او از من مسألت نمايد، من كه يهوه هستم خودْ او را جواب خواهم داد. 8 و من نظر خود را بر آن شخص دوخته، او را مورد دهشت خواهم ساخت تا علامتي و ضرب‌المثلي بشود و او را از ميان قوم خود منقطع خواهم ساخت و خواهيد دانست كه من يهوه هستم. 9 و اگر نبي فريب خورده، سخني گويد، من كه يهوه هستم آن نبي را فريب داده‌ام و دست خود را بر او دراز كرده، او را از ميان قوم خود اسرائيل منقطع خواهم ساخت. 10 و ايشان بار گناهان خود را متحمّل خواهند شد و گناه مسألت كننده مثل گناه آن نبي خواهد بود. 11 تا خاندان اسرائيل ديگر از پيروي من گمراه نشوند و باز به تمامي تقصيرهاي خويش نجس نگردند. بلكه خداوند يهوه مي‌گويد: ايشان قوم من خواهند بود و من خداي ايشان خواهم‌بود.»
داوري
12 و كلام خداوند بر من نازل شده، گفت: 13 «اي پسر انسان، اگر زميني خيانت كرده، به من خطا ورزد و اگر من دست خود را بر آن دراز كرده، عصاي نانش را بشكنم و قحطي در آن فرستاده، انسان و بهايم را از آن منقطع سازم، 14 اگر چه اين سه مرد يعني نوح و دانيال و ايّوب در آن باشند، خداوند يهوه مي‌گويد كه ايشان (فقط) جانهاي خود را به عدالت خويش خواهند رهانيد. 15 و اگر حيوانات درنده به آن زمين بياورم كه آن را از اهل آن خالي سازند و چنان ويران شود كه از ترس آن حيوانات كسي از آن گذر نكند، 16 اگر چه اين سه مرد در ميانش باشند، خداوند يهوه مي‌گويد: به حيات خودم قَسَم كه ايشان پسران و دختران را رهايي نخواهند داد. ايشان به تنهايي رهايي خواهند يافت ولي زمين ويران خواهد شد. 17 يا اگر شمشيري به آن زمين آورم و بگويم: اي شمشير از اين زمين بگذر. و اگر انسان و بهايم را از آن منقطع سازم، 18 اگر چه اين سه مرد در ميانش باشند، خداوند يهوه مي‌گويد: به حيات خودم قسم كه پسران و دختران را رهايي نخواهند داد بلكه ايشان به تنهايي رهايي خواهند يافت. 19 يا اگر وبا در آن زمين بفرستم و خشم خود را بر آن با خون بريزم و انسان و بهايم را از آن منقطع بسازم، 20 اگر چه نوح و دانيال و ايّوب در ميانش باشند خداوند يهوه مي‌گويد: به حيات خودم قسم كه نه پسري و نه دختري را رهايي خواهند داد بلكه ايشان (فقط) جانهاي خود را به‌عدالت خويش خواهند رهانيد. 21 پس خداوند يهوه چنين مي‌گويد: چه قدر زياده حيني كه چهار عذاب سخت خود يعني شمشير و قحط و حيوان درنده و وبا را بر اورشليم بفرستم تا انسان و بهايم را از آن منقطع سازم. 22 ليكن اينك بقيّتي از پسران و دختراني كه بيرون آورده مي‌شوند در آن واگذاشته خواهد شد. هان ايشان را نزد شما بيرون خواهند آورد و رفتار و اعمال ايشان را خواهيد ديد و از بلايي كه بر اورشليم وارد آورده و هر آنچه بر آن رسانيده باشم، تسلّي خواهيد يافت. 23 و چون رفتار و اعمال ايشان را ببينيد شما را تسلّي خواهند داد و خداوند يهوه مي‌گويد: شما خواهيد دانست كه هر آنچه به آن كردم بي‌سبب بجا نياوردم.»
ترجمه تفسیری
محكوميت بت‌پرستي
روزي عده‌اي از بزرگان اسرائيل به ديدنم آمدند تا براي آنها از خداوند طلب راهنمايي كنم. 2 همان وقت خداوند با من سخن گفت و فرمود:
3 «اي انسان خاكي، اين اشخاص، دلشان پيش بتهايشان است و شرارت را در عمق وجود خود جاي داده‌اند؛ پس چرا از من طلب راهنمايي مي‌كنند؟ 4 حال، از جانب من به ايشان چنين بگو:
«هركس كه دراسرائيل بتها و شرارت رادر دل خود جاي داده باشد و براي طلب راهنمايي، پيش يك نبي برود، من كه خداوند هستم، خودم به درخواست او پاسخ خواهم داد، پاسخي فراخور تعداد بتهايش! 5 از اين رو، به آناني كه فريب بتها را خورده و از من دور شده‌اند، زشتي افكارشان را نشان خواهم داد.
6 «بنابراين، از جانب من به ايشان بگو:
«توبه كنيد! بتهاي خود را رها سازيد و از شرارت روگردان شويد. 7 زيرا اگر كسي، چه از قوم اسرائيل و چه از بيگانگاني كه در سرزمين شما زندگي مي‌كنند، از پيروي من دست كشيده، در پي بتها و شرارتهاي خود برود و در همان حال براي طلب راهنمايي پيش يك مرد خدا بيايد، من كه خداوند هستم شخصاً جواب او را خواهم داد.
8 «نظر خود را باخشم برآن شخص خواهم دوخت و نابودش خواهم ساخت تا مايه عبرت و وحشت ديگران گردد. آنگاه خواهيد دانست كه من خداوند هستم. 9 اما اگر يكي از انبياء، پيامي براي او بياورد، بدانيد كه آن نبي گمراه است و پيامش نيز دروغ! من خود اجازه داده‌ام كه او گمراه شود. بنابراين، قوم خود، اسرائيل را از وجود او پاك خواهم ساخت. 10 هم آن نبي دروغين و هم آن شخص گناهكاري كه ادعا مي‌كند در طلب هدايت من است، هر دو به يكسان مجازات خواهند شد. 11 تا قوم اسرائيل بياموزند كه از من دور نشوند و ديگر خود را به گناه آلوده نسازند، بلكه آنها قوم من باشند و من خداي ايشان!»
محكوميت الهي قطعي است
12 سپس اين پيغام از جانب خدا بر من نازل شد:
13 «اي انسان خاكي، هرگاه مردم اين سرزمين از من روگردانده، در حق من گناه ورزند، و بسبب آن نانشان را قطع كنم و چنان قحطي‌اي بفرستم تا انسان و حيوان از بين بروند، 14 آنگاه حتي اگر نوح و دانيال و ايوب هم در ميانشان باشند، خداترسي و درستكاري‌ايشان فقط باعث نجات جان خودشان خواهد شد!
15 «يا اگر اين سرزمين را مورد هجوم حيوانات وحشي قرار دهم تا ويرانش كنند، آنچنانكه از ترس حيوانات كسي جرأت نكند از آنجا بگذرد، 16 اگر چه آن سه مرد درستكار هم در آنجا باشند، به حيات خود سوگند كه نخواهند توانست حتي جان فرزندان خود را رهايي دهند، بلكه فقط خودشان نجات خواهند يافت و بقيه همه از بين خواهند رفت!
17 «يا اگر اين سرزمين را درگير جنگ كنم و سپاه دشمن را بر آن دارم كه همه چيز را از بين ببرند، 18 اگر چه اين سه مرد خداترس در آن سرزمين زندگي كنند، به حيات خود سوگند كه حتي قادر به رهانيدن جان فرزندانشان نيز نخواهند بود و تنها خودشان نجات خواهند يافت!
19 «و يا اگر اين سرزمين را دچار وبا سازم و در خشم خود، انسان و حيوان را هلاك كنم و از بين ببرم، 20 اگر چه نوح و دانيال و ايوب در ميان آنها باشند، به حيات خود سوگند كه نخواهند توانست حتي جان فرزندانشان را رهايي دهند؛ درستكاري آنها فقط خودشان را نجات خواهد داد!
21 «پس حال، ملاحظه كنيد كه چه مصيبت بزرگي پديد خواهد آمد، زماني كه اين چهار مجازات سهمگين خود را بر اورشليم بفرستم تا انسان و حيوان را از بين ببرد، يعني جنگ، قحطي، وبا و حيوانات درنده را!
22 «اما اگر كساني زنده باقي بمانند و فرزندان خود را نيز از هلاكت نجات دهند و به نزد شما به بابل بيايند، آنگاه با چشمان خود خواهيد ديد كه چقدر شرورند و خواهيد دانست كه حق داشتم اورشليم را اينچنين مجازات نمايم. 23 بلي، با ديدن رفتار و كارهاي گناه‌آلود ايشان، پي خواهيد برد كه آنچه كرده‌ام، بي‌سبب نبوده است.»
راهنما
باب 14 . شنوندگان رياكار
پاسخ خدا به نمايندگان دوستداران بت، در زبان و كلام نيست، بلكه عكس‌العملي تند است كه نتيجة آن ويراني اسرائيل بت‌پرست مي‌باشد. احتمالاً نبوكدنصر بخاطر دانيال از ويران كردن اورشليم چشم پوشي كرده بود (آية 14). اما اين اوضاع ماندگار نبود.
