|
ترجمه قدیمی گویا
|
زمان آخر
«و در آن زمان ميكائيل، امير عظيمي كه‌براي پسران قوم تو ايستاده است، خواهد برخاست و چنان زمان تنگي خواهد شد كه از حيني كه امّتي به وجود آمده است تا امروز نبوده، و در آنزمان هر يك از قوم تو كه در دفتر مكتوب يافت شود رستگار خواهد شد. 2 و بسياري از آناني كه در خاك زمين خوابيده‌اند بيدار خواهند شد، اما اينان به جهت حيات جاوداني و آنان به جهت خجالت و حقارت جاوداني. 3 و حكيمان مثل روشنايي افلاك خواهند درخشيد و آناني كه بسياري را به راه‌عدالت رهبري مي‌نمايند، مانند ستارگان خواهند بود تا ابدالا´باد. 4 اما تو اي دانيال كلام را مخفي دار و كتاب را تا زمان آخر مهر كن. بسياري بسرعت تردّد خواهند نمود و عِلم افزوده خواهد گرديد.»
5 پس من دانيال نظر كردم و اينك دو نفر ديگر يكي به اينطرف نهر و ديگري به آنطرف نهر ايستاده بودند. 6 و يكي از ايشان به آن مرد ملبّس به كتان كه بالاي آبهاي نهر ايستاده بود گفت: «انتهاي اين عجايب تا به كي خواهد بود؟» 7 و آن مرد ملبّس به كتان را كه بالاي آبهاي نهر ايستاده بود شنيدم كه دست راست و دست چپ خود را بسوي آسمان برافراشته، به حيّ ابدي قسم خورد كه براي زماني و دو زمان و نصف زمان خواهد بود و چون پراكندگي قوّت قوم مقدّس به انجام رسد، آنگاه همه اين امور به اتمام خواهد رسيد.
8 و من شنيدم اما درك نكردم. پس گفتم: «اي آقايم آخر اين امور چه خواهد بود؟» 9 او جواب داد كه «اي دانيال برو زيرا اين كلام تا زمان آخر مخفي و مختوم شده است. 10 بسياري طاهر و سفيد و مصفّي' خواهند گرديد و شريران شرارت خواهند ورزيد و هيچ كدام از شريران نخواهند فهميد، ليكن حكيمان خواهند فهميد. 11 و از هنگام موقوف شدن قرباني دايمي و نصب نمودن رجاست ويراني، هزار و دويست و نود روز خواهد بود. 12 خوشابه حال آنكه انتظار كشد و به هزار و سيصد و سي و پنج روز برسد. 13 اما تو تا به آخرت برو زيرا كه مُستريح خواهي شد و در آخر اين ايّام در نصيب خود قايم خواهي بود.»
زمان آخر
آن فرستاده آسماني كه لباس كتان برتن داشت، در ادامه سخنانش گفت: «در آن زمان، فرشته اعظم، ميكائيل، به حمايت از قوم تو برخواهد خاست. سپس چنان دوران سختي پيش خواهد آمد كه در تاريخ بشر بيسابقه بوده است، اما هر كه از قوم تو نامش در كتاب خدا نوشته شده باشد، رستگار خواهد شد.
2 «تمام مردگان زنده خواهند شد بعضي براي زندگي جاوداني و برخي براي شرمساري و خواري جاوداني.
3 «حكيمان همچون آفتاب خواهند درخشيد و كساني كه بسياري را به راه راست هدايت كرده اند، چون ستارگان تا ابد درخشان خواهند بود.»
4 سپس به من گفت: «اما تو اي دانيال، اين پيشگويي را مثل يك راز نگهدار؛ آن را مهر كن تا وقتي كه زمان آخر فرا رسد. بسياري به سرعت حركت خواهند كرد و عِلم خواهد افزود.»
5 آنگاه من، دانيال، نگاه كردم و دو نفر ديگر را نيز ديدم كه يكي در اينسوي رودخانه و ديگري در آنسوي آن ايستاده بودند. 6 يكي از آنها از آن فرستاده آسماني كه لباس كتان برتن داشت و در اين هنگام بالاي رودخانه ايستاده بود، پرسيد: «چقدر طول خواهد كشيد تا اين وقايع عجيب به پايان برسد؟»
7 او در جواب، دو دست خود را بسوي آسمان بلند كرد و به خدايي كه تا ابد باقي است قسم خورد و گفت: «اين وضع تا سه سال و نيم طول خواهد كشيد. وقتي ظلم و ستمي كه بر قوم خدا ميشود پايان يابد، اين وقايع نيز به پايان خواهد رسيد.»
8 آنچه را كه او گفت شنيدم، ولي آن را درك نكردم. پس گفتم: «اي سرورم، آخر اين وقايع چه خواهد شد.»
9 او جواب داد: «اي دانيال، تو راه خود را ادامه بده، زيرا آنچه گفته ام مهر خواهد شد و مخفي خواهد ماند تا زمان آخر فرا رسد. 10 عده زيادي پاك و طاهر خواهند شد، ولي بدكاران به كارهاي بدشان ادامه خواهند داد. از بدكاران هيچكدام چيزي نخواهند فهميد، اما حكيمان همه چيز را درك خواهند كرد.
11 «از وقتي كه تقديم قربانيهاي روزانه منع شود و آن بت در خانه خدا برپا گردد، يك دوره هزار و دويست و نود روزه سپري خواهد شد. 12 خوشابحال آن كه صبر ميكند تا به پايان دوره هزار و سيصد و سي و پنج روزه برسد!
راهنما
باب 12 . زمان آخر
دانيال شرح خلاصة دوران‌هاي تاريخ و وقايع تاريخ جهان را با نگرشي به زمان آخر به پايان مي‌رساند (آيات 4 و 9 و 13). يعني زماني كه چنان خواهد بود كه تا امروز نبوده (آية 1)، ايامي كه از قيامت مردگان و جلال ابدي مقدسين سخن به ميان آمده است (آيات 2 و 3).
«چنان زمان تنگي خواهد شد كه ... تا امروز نبوده» (آية 1) چندان هم بي‌ارتباط با عصر ما نيست. چرا كه زجر و عذاب، مصيبت و مرگ از طريق عوامل دست نشاندة شيطان، بر تمام مردم جهان سايه افكنده است، بطوري كه شايد شقاوت‌هايي كه آنتيوخوس، تيطوس، امپراتوران روم و دادگاههاي تفتيش عقايد پاپ‌ها، مرتكب شدند، فجيع‌تر از آنچه امروزه وجود دارد، نباشند؛ بلكه اوضاع كنوني تا اندازه‌اي نيز نسبت به آنچه در گذشته وجود داشت، بي‌نظير و استثنايي باشد.
«بسياري بسرعت تردد خواهند نمود و علم افزوده خواهد گرديد» (آية 4)، نشانه‌اي است از ويژگي‌هاي زمان آخر. ضمناً اين آيه بطور خاصي به عصر ما اشاره ميكند، بطوري كه وسايلي از قبيل: قطار، اتومبيل، كشتي، هواپيما، كتاب، روزنامه‌ها و مجلات و راديو، كه به معني انتقال سريع و انتشار علم محسوب مي‌شوند، در هيچ دوران ديگري به اين صورت نبوده‌اند.
