ترجمه قدیمی گویا
|
مكافات اسرائيل
اي اسرائيل مثل قومها شادي و وجد منما زيرا از خداي خود زنا نمودي و در همه خرمنها اجرت را دوست داشتي. 2 خرمنها و چرخشتها ايشان را پرورش نخواهد داد و شيره در آن ضايع خواهد شد. 3 در زمين خداوند ساكن نخواهند شد بلكه افرايم به مصر خواهد برگشت و ايشان در آشور چيزهاي نجس خواهند خورد. 4 براي خداوند شراب نخواهند ريخت و مقبول او نخواهند شد. قربانيهاي ايشان مثل خوراك ماتميان خواهد بود و هركه از آنها بخورد نجس خواهد شد، زيرا خوراك ايشان براي اشتهاي ايشان است. پس آن در خانه خداوند داخل نخواهد شد.
5 پس در ايام مواسم و در ايام عيدهاي خداوند چه خواهيد كرد؟ 6 زيرا اينك از ترسِ هلاكت رفتهاند، اما مصرْ ايشان را جمع خواهد كرد و موف ايشان را دفن خواهد نمود. مكانهاي نفيسه نقره ايشان را خارها به تصرّف خواهند گرفت و در منازل ايشان شَوْكها خواهد بود. 7 ايّام عقوبت ميآيد. ايّام مكافات ميرسد و اسرائيل اين را خواهند دانست. نبي احمق گرديد وصاحب روح ديوانه شد، به سبب كثرت گناه و فراواني بغض تو. 8 افرايم از جانب خداي من ديدهبان بود. دام صياد بر تمامي طريقهاي انبيا گسترده شد. در خانه خداي ايشان عداوت است. 9 مثل ايام جِبْعَه فساد را به نهايت رسانيدهاند؛ پس عصيان ايشان را بياد ميآورد و گناهِ ايشان را مكافات خواهد داد.
10 اسرائيل را مثل انگورها در بيابان يافتم. پدران شما را مثل نوبر انجير در ابتداي موسمش ديدم. اما ايشان به بَعْلْ فَغُور رفتند و خويشتن را براي رسوايي نذيره ساختند و مانند معشوقه خود مكروه شدند. 11 جلال افرايم مثل مرغ ميپرد. زاييدن و حامله شدن و در رحم قرار گرفتن نخواهد شد. 12 و اگر فرزندان را بپرورانند ايشان را بياولاد خواهم ساخت به حدّي كه انساني نخواهد ماند. واي بر ايشان حيني كه من نيز از ايشان دور شوم. 13 افرايم حيني كه او را برگزيدم، مثل صور در مرتع نيكو مغروس بود، اما افرايم پسران خود را براي قاتل بيرون خواهد آورد. 14 اي خداوند به ايشان بده. چه بدهي؟ رحم سقطكننده و پستانهاي خشك به ايشان بده.
15 تمامي شرارت ايشان در جلجال است زيرا كه در آنجا از ايشان نفرت داشتم. پس ايشان را به سبب اعمال زشت ايشان از خانه خود خواهم راند و ايشان را ديگر دوست نخواهم داشت چونكه جميع سروران ايشان فتنهانگيزند. 16 افرايم خشك شده است و ريشه ايشان خشك گرديده، ميوه نميآورند و اگر نيز بزايند نتايج مرغوب رحم ايشان را خواهم كُشت. 17 خداي من ايشان را ترك خواهد نمود، چونكه او رانشنيدند؛ پس در ميان امّتها آواره خواهند شد.
مجازات اسرائيل
اي اسرائيل، مثل ساير قومها شادي نكن، چون به خداي خود خيانت كرده اي و او را ترك گفته و بدنبال خدايان ديگر افتاده اي و در هر خرمنگاهي به آنها قرباني تقديم كرده اي. 2 بنابراين غله تو كم خواهد شد و انگورهايت روي شاخه ها فاسد خواهد گرديد.
3 اي قوم اسرائيل، شما ديگر در سرزمين خداوند زندگي نخواهيد كرد. شما را به مصر و آشور خواهند برد و در آنجا ساكن شده، خوراكهاي پس مانده خواهيد خورد. 4 در آن سرزمين غريب قادر نخواهيد بود به منظور قرباني در راه خداوند شرابي بريزيد؛ و هرگونه قرباني اي كه در آنجا تقديم كنيد او را خشنود نخواهد كرد. قربانيهاي شما مثل خوراكي خواهد بود كه در مراسم عزاداري خورده ميشود؛ تمام كساني كه گوشت آن قربانيها را بخورند نجس خواهند شد. شما حق نخواهيد داشت آن قربانيها را به خانه خداوند بياوريد و به او تقديم كنيد، زيرا آنها قرباني محسوب نخواهند شد. 5و6 پس وقتي شما را به اسارت به آشور ببرند، در روزهاي مقدس و عيدهاي خداوند چه خواهيد كرد؟ اموال جا مانده شما را چه كسي به ارث خواهد برد؟ مصريان آنها را تصرف نموده، مردگان شما را جمع آوري خواهند كرد و در شهر ممفيس به خاك خواهند سپرد، و خار و خس در ميان ويرانه هايتان خواهد روييد.
7 زمان مجازات اسرائيل فرا رسيده و روز مكافات او نزديك است. اسرائيل بزودي اين را خواهد فهميد. مردم اسرائيل درباره من ميگويند: «اين نبي احمق است.» آنها فاسد و گناهكارند و با بغض و كينه درباره كساني كه از روح خدا الهام ميگيرند سخن ميگويند و ايشان را ديوانه ميخوانند. 8 خدا مرا فرستاده است تا نگهبان قوم او باشم، ولي مردم اسرائيل در تمام راه هايم دام ميگذارند و در خانه خداوند آشكارا نفرت خود را نسبت به من نشان ميدهند. 9 اين قوم مانند زماني كه در جبعه بودند، در فساد غرق شده اند. خدا اين را فراموش نميكند و حتماً ايشان را به سزاي اعمالشان خواهد رسانيد.
10 خداوند ميگويد: «اي اسرائيل، در آن زمان، يافتن تو براي من مانند يافتن انگور در بيابان و ديدن نوبر انجير در ابتداي موسمش، لذتبخش بود. ولي پس از آن تو مـرا در شهر فغـور بخاطر خداي بعل ترك كردي و خود را به خدايان ديگـر سپـردي؛ طولي نكشيد كه تو هم مثل آنها پليد و كثيف شدي. 11 شكوه و جلال اسرائيل همچون پرنده اي پرواز ميكند و دور ميشود، زيرا فرزندان او به هنگام تولد ميميرند يا سقط ميشوند، و يا هرگز در رحـم شكل نميگيرند. 12 اگر فرزندانش بزرگ هم بشوند، آنها را از او ميگيرم. همة قوم اسرائيل محكوم به فنا هستند. آري، روزي كه از اسرائيل برگردم و او را تنها بگذارم روز غم انگيزي خواهد بود.»
13 فرزندان اسرائيل را ميبينم كه محكوم به فنا هستند و اسرائيل آنها را به كشتارگاه ميبرد. 14 اي خداوند، براي قوم تو چه آرزويي بكنم؟ آرزوي رحمهايي را ميكنم كه نزايند و سينه هايي كه خشك شوند و نتوانند شير بدهند.
15 خداوند ميفرمايد: «تمامي شرارت ايشان از جلجال شروع شد. در آنجا بود كه از ايشان نفرت پيدا كردم. آنها را از سرزمين خودم بسبب بت پرستي بيرون ميكنم. ديگر آنها را دوست نخواهم داشت، چون تمام رهبرانشان ياغي هستند. 16 اسرائيل محكوم به فناست. ريشه اسرائيل خشكيده و ديگر ثمري نخواهد داد؛ اگر هم ثمري بدهد و فرزنداني بزايد، آنها را خواهم كشت.»
راهنما
باب 9 . «مانند معشوقة خود مكروه شدند»