|
ترجمه قدیمی گویا
|
ترجمه قديمي(کتاب هوشع)
داوري بر اسرائيل
اي كاهنان اين را بشنويد و اي خاندان‌اسرائيل اصغا نماييد و اي خاندان پادشاهان گوش گيريد، زيرا كه اين فتوي براي شماست چونكه شما در مِصْفَه دام شديد و توري گسترده شده، بر تابور. 2 عاصيان در كشتار مبالغه نموده‌اند؛ پس من همگي ايشان را تأديب خواهم نمود. 3 من افرايم را مي‌شناسم و اسرائيل از من مخفي نيست زيرا كه حال، تو اي افرايم مرتكب زنا شده‌اي و اسرائيل خويشتن را نجس ساخته است. 4 كارهاي ايشان مانع ميشود كه بسوي خدا بازگشت نمايند چونكه روح زناكاري در قلب ايشان است و خداوند را نمي‌شناسند. 5 و فخر اسرائيل پيش روي ايشان شهادت ميدهد. اسرائيل و افرايم در گناه خود مي‌لغزند و يهودا نيز همراه ايشان خواهد لغزيد. 6 گوسفندان و گاوان خود را مي‌آورند تا خداوند را بطلبند، اما او را نخواهند يافت چونكه خود را از ايشان دور ساخته است. 7 به خداوند خيانت ورزيده‌اند زيرا فرزندان اجنبي توليد نموده‌اند. الا´ن هلالها ايشان را با ملكهاي ايشان خواهد بلعيد.
8 در جبعه كَرِنّا و در رامه سرنا بنوازيد و در بيت‌آوَن صدا بزنيد در عقب تو اي بنيامين.
9 افرايم در روزِ عتاب خراب خواهد شد. در ميان اسباط اسرائيل به يقين اعلام نمودم. 10 سروران اسرائيل مثل نقل‌كنندگان حدود مي‌باشند. پس خشم خويش را مثل آب بر ايشان خواهم ريخت. 11 افرايم مقهور شده و در داوري كوفته گرديده است زيرا كه به پيروي تقاليد خرسند مي‌باشد. 12 بنابراين من براي افرايم مثل بيد شده‌ام و براي خاندان يهودا مانند پوسيدگي. 13 چون افرايم بيماري خود را و يهودا جراحت خويش را ديدند، افرايم به آشور رفته و نزد پادشاهي كه دشمن بود فرستاده است. اما او شما را شفا نمي‌تواند داد و جراحت شما را التيام نتواند نمود. 14 و من براي افرايم مثل شير و براي خاندان يهودا مانند شير ژيان خواهم بود. من خودم خواهم دريد و رفته خواهم ربود و رهاننده‌اي نخواهد بود. 15 من روانه شده، به مكان خود خواهـم برگشت تا ايشـان به عصيان خود اعتراف نموده، روي مرا بطلبند. در تنگي خود صبح زود مرا خواهند طلبيد.
ترجمه تفسيري
داوري بر ضد اسرائيل
«اي كاهنان و اي رهبران اسرائيل گوش دهيد؛ اي خاندان سلطنتي، اين را بشنويد: نابودي شما حتمي است، زيرا در كوه مصفه و تابور بوسيله بتها قوم را فريب داده ايد. 2 اي ياغيان، شما بيرحمانه كشتار ميكنيد و حدي نميشناسيد، پس من همه شما را تنبيه خواهم كرد.
3 «من اعمال بد شما را ديده ام. اي اسرائيل، همانطوري كه يك فاحشه شوهرش را ترك ميكند، شما هم مرا ترك كرده و ناپاك شده ايد. 4 كارهاي شما مانع ميشود از اينكه بسوي من بازگشت كنيد، زيرا روح زناكاري در اعماق وجود شما ريشه دوانده است و نميتوانيد مرا بشناسيد.»
5 تكبر مردم اسرائيل برضد آنها گواهي ميدهد. آنها در زير بار گناهانشان خواهند لغزيد و مردم يهـودا نيز در پي ايشان بزمين خواهند افتاد. 6 آنان سرانجام با گله ها و رمه هاي خود خواهنـد آمد تا بـراي خداوند قرباني كنند، ولي او را پيدا نخواهند كرد، زيـرا او از ايشـان دور شده و آنهـا را تنهـا گذارده است. 7 آنهـا به خداونـد خيانت ورزيده اند و فرزندانـي بوجـود آورده اند كه از آن او نيستنـد. پس بـزودي آنـها با دار و ندارشـان از بيـن خواهنـد رفت.
8 شيپور خطر را در جبعه و رامـه و بيت ئيل به صـدا درآوريد! اي مـردم بنيامين به خود بلرزيـد! 9 اي اسرائيل، به اين اخطار توجه كن! وقتي كه روز مجازات تو فرا رسد، به ويرانـهاي تبديـل خواهـي شد.
10 خداوند ميفرمايد: «رهبران يهودا بصورت پست ترين دزدان درآمده اند؛ بنابراين، خشم خود را مثل سيلاب بر ايشان خواهم ريخت. 11 اسرائيل به حكم من درهم كوبيده خواهد شد، زيرا مايل نيست از بت پرستي خود دست بكشد. 12 من همچون بيد كه پشم را از بين ميبرد، اسرائيـل را از بين خواهـم بـرد و شيـره جان يهودا را گرفتـه، او را خشك خواهم كرد.
13 «هنگامي كه اسرائيل و يهودا پي بردند كه تا چه اندازه بيمار شده اند، اسرائيل به آشور روي آورد و به پادشاهش پناه برد. ولي آشور نه قادر است درد او را درمان كند و نه كمكي به او برساند.
14 «مثل شيري كه شكم شكار خود را ميدرد، من اسرائيل و يهودا را تكه پاره خواهم كرد و با خود خواهم برد و تمامي رهانندگانش را تارومار خواهم نمود؛ 15 سپس آنها را ترك كرده، به خانه خود باز خواهم گشت تا در شدت بيچارگي خود متوجه گناهانشان شده، آنها را اعتراف كنند و مرا بطلبند.»
راهنما
باب 5 . «افرايم در روز عتاب، خراب خواهد شد»
كاهنان، پادشاه و قوم، همگي ايشان در برابر خدا عصيان ورزيده‌اند (آيات 1 الي 3). آنها نه فقط در گناه خود مي‌لغزند بلكه به آن فخر هم مي‌كنند؛ «كارهاي ايشان مانع ميشود كه بسوي خدا بازگشت نمايند» (آيات 4 و 5). «فرزندان اجنبي» (آية 7) اشاره‌اي است به كودكاني كه در اثر آميزش با مرداني خارج از چارچوب ازدواج، توليد شده‌اند. عبارت «به پيروي تقاليد خرسند مي‌باشد» (آية 11) به آيين‌هايي اشاره ميكند كه يربعام اول هنگامي كه قصد تأسيس حكومت شمالي را داشت «در دل خود فكر كرد.»
