ترجمه تفسيري(کتاب هوشع)
زندگي و كتاب هوشع نبي، محبت خدا نسبت به قومش را مصور ميكند. سه فصل اول كتاب از زندگي هوشع سخن ميگويد. بقيه كتاب شامل پيامهايي است كه اين نبي خدا به قوم اسرائيل (حكومت شمالي)، پيش از سقوطش در 722 ق.م. داده است.
بسياري از مردم زمان هوشع ثروتمند بودند؛ با وجود اين، آنان ناشكر بودند و از كمك به فقيران شانه خالي ميكردند. بتها در سرزمين اسرائيل زياد شده بود و رفته رفته مردم از پرستش خداوند غافل ميشدند.
خداوند به هوشع ميفرمايد براي نشان دادن رابطه موجود بين اسرائيل و خدا، از رابطه زناشويي به عنوان سمبل استفاده كند. خدا داماد است و اسرائيل عروس بي وفايش. خدا به هوشع ميگويد با زني به نام گومر ازدواج كند. گومر، طبق پيشگويي خداوند، به هوشع خيانت ميكند و عاشقان جديدي براي خود مي يابد. گومر سمبل قوم اسرائيل است كه خدا را ترك گفته و به دنبال خدايان ديگر رفته است.
هوشع، مانند خدا كه قوم اسرائيل را بسوي خود ميخواند، به دنبال جومر ميرود و با وجود خيانتي كه كرده، او را مورد لطف و محبت خود قرار ميدهد.
هوشع از قوم اسرائيل ميخواهد كه توبه كنند و بسوي خداوند بازگشت نمايند: «اي قوم اسرائيل، بسوي خداوند، خداي خود بازگشت كنيد، زيرا در زير بار گناهانتان خرد شده ايد. هر كه داناست اين چيزها را درك كند. آن كه فهم دارد گوش دهد، زيرا راههاي خداوند راست و درست است و نيكان در آن راه خواهند رفت، ولي بدكاران لغزيده، خواهند افتاد.»
راهنما
هوشع نبي
راهنماي مطالعه كتاب‌مقدس
اسرائيل طرد خواهد شد
ساير قومها پذيرفته خواهند شد
هوشع از انبياي حكومت شمالي بشمار مي‌رفت، چرا كه از پادشاهان اين حكومت بعنوان «پادشاه ما» ياد ميكند (7 : 5). پيغام او بجز چند مورد خاص به يهودا، حكومت شمالي را مخاطب قرار مي‌داد.
دوران هوشع نبي
اين دوران دربرگيرندة حدود 40 سال از حكومت شمالي مي‌باشد. او خدمت خود را در زمان زمامداري يربعام دوم يعني زماني كه اسرائيل در اوج قدرت خود بسر مي‌برد، آغاز نمود. او معاصر با عاموس، اما جوانتر؛ ولي در مقايسه با اشعيا و ميكاه كه آنها نيز در همان دوران زندگي ميكردند، پيرتر بود. احتمالاً در زمان كودكي او، يونس نبي هنوز درقيد حيات بوده است. او در ايام عزيا، يوتام، آحاز، و حزقيا، پادشاهان يهودا و يربعام دوم پادشاه اسرائيل، نبوت مي‌كرده است. تاريخ‌هاي تقريبي اين پادشاهان به شرح ذيل مي‌باشند:
پادشاهان اسرائيل يا حكومت شمالي
يربعام دوم (790 الي 749 ق.م.) سلطنتي توأم با پيشرفت و ترقي روزافزون.
زكريا (748 ق.م.) شش ماه حكومت كرد و توسط شالوم به قتل رسيد.
شالوم (748 ق.م.) يك ماه حكومت كرد و توسط مَنَحيم به قتل رسيد.
مَنَحيم (748 الي 738 ق.م.) ستمكار توصيف ناپذيري بود كه از عوامل دست نشاندة آشور بشمار مي‌رفت.
فقحيا (738 الي 736 ق.م.) بدست فقح كشته شد.
فقح (748 الي 730 ق.م.) توسط هوشع كشته شد. اسارت جليل به سال 734 رخ داد.
هوشع (730 الي 721ق.م.) سقوط سامره (721) و انقراض سلطنت.
پادشاهان يهودا يا حكومت جنوبي
عزيا (787 الي 735 ق.م.) پادشاه خوبي بود.
يوتام (749 الي 734 ق.م.) پادشاه خوبي بود.
آحاز (741 الي 726 ق.م.) پادشاه بسيار شريري بود. اسارت جليل در سال 734 واقع شد.
حزقيا (726 الي 697 ق.م.) پادشاه خوبي بود. سامره در سال 721 ق.م. سقوط كرد.
بعضي از اين تاريخ‌ها در بخش‌هايي بر هم منطبق مي‌باشند كه همين امر باعث در هم آميختگي و اشتباه مي‌شود. بيشترين دوراني كه هوشع مي‌توانست در آن نبوت كرده باشد عبارت بود از حد فاصل سالهاي بين 790 الي 697 قبل از ميلاد و كمترين زماني را كه مي‌توان براي اين دوران در نظر گرفت در سالهاي مابين 750 الي 725 قبل از ميلاد است. با فرض آنكه خدمت او دربرگيرندة بخشي از فصل مشترك حكومت‌هاي پادشاهان يربعام و حزقيا بوده است، پذيرفتن دوران بين سالهاي 760 الي 720 ق.م. بعنوان دورة نبوت او، صحيح‌تر خواهد بود.
موقعيت تاريخي
در حدود 200 سال پيش از زمان هوشع نبي، ده سبط از اسباط اسرائيل جدا شده و تشكيل حكومت مستقلي دادند. آنها گوساله‌اي طلايي را كه از خدايان امت‌ها بود بعنوان معبود خود برگزيدند. در اين ضمن، خداوند انبيايي از جمله ايليا، اليشع، يونس، عاموس و در اين زمان هوشع را براي هدايت قوم اعزام كرد.
