|
ترجمه قدیمی گویا
|
باب 3 . قصرهاي فاسد سامره
سامره، پايتخت حكومت شمالي، واقع بر تپه‌اي به ارتفاع تقريبي 90 متر در دره‌اي بسيار زيبا كه از سه طرف توسط كوهها احاطه شده بود، قرار داشت كه به همان اندازه‌اي كه زيبا بود، غير قابل تسخير نيز بشمار مي‌رفت. كاخهاي آن بر شالودة ظلم و غارت مردم فقير بنا شده بود (2 : 6 و 7 ؛ 10:3 ؛ 5 : 11 ؛ 8 : 4 - 7). ظلم و جور حاكم آنچنان بود كه حتي مصريان و ساكنان غزه را نيز كه بت‌پرست بودند، متأثر ساخته بود (آيات 9 الي 10).
بيت ئيل (آية 14)، محلي كه عاموس در آن نبوت مي‌كرد (7 : 13)، مركز و پايگاه مذهبي حكومت شمالي بود كه در 20 كيلومتري شمال اورشليم، جايي كه يربعام اول گوسالة طلايي را در آن بر پا داشت (دوم پادشاهان 12 : 25 - 33) و هنوز هم در آنجا بود (هوشع 13 : 2)، قرار داشت. عاموس نبي بمنظور ابلاغ آخرين هشدارها، نبوت خود را متوجه اين مركز فاسد بت پرستي كرد.
دليل مجازات اسرائيل
اي اسرائيل، به پيام خداوند گوش دهيد. اين پيام براي تمام قومي است كه او از سرزمين مصر بيرون آورد:
2 «از ميان تمام اقوام روي زمين، من تنها شما را انتخاب كرده ام. به همين دليل، وقتي گناه ميكنيد، شما را تنبيه ميكنم؛ 3 زيرا گناهان شما باعث ميشود رابطه بين من و شما تيره گردد.
4 «تا دليلي نداشته باشم، آيا مثل شير غرش ميكنم؟ شير ژيان وقتي غرش ميكند نشان ميدهد كه خود را براي طعمه آماده ميكند. 5 تله، تا پا رويش نگذارند بسته نميشود؛ همچنين شما نيز پا روي تله گذاشته ايد. 6 شيپور جنگ در شهر به صدا درآمده است! پس بترسيد؛ زيرا من كه خداوند هستم سرزمين شما را دچار مصيبت و بلا ميگردانم؛ 7 ولي پيش از آن بوسيله انبياء به شما هشدار خواهم داد.»
8 شير غرش كرده است! از ترس بلرزيد. خداوند، خود حكم محكوميت شما را صادر كرده است و من جرأت ندارم آن را اعلام نكنم.
9 ساكنان قصرهاي اشدود و مصر را جمع كنيد و به آنها بگوييد: «روي كوههاي سامره بنشينيد تا شاهد
جنايتهاي ننگين اسرائيل باشيد.»
10 خداوند ميفرمايد: «قوم من درستكاري را از ياد برده اند. كاخهاي آنها پر از غنايمي است كه از راه دزدي و غارت بدست آمده است. 11 بنابراين، دشمن ميآيـد و آنها را محاصره نموده، قلعه هايشان را ويران ميكند و آن كاخهاي مجلل را غارت مينمايد.»
12 خداوند ميفرمايد: «هرگاه چوپاني بخواهد گوسفندش را از چنگ شير برهاند، فقط ميتواند دو ساق يا يك گوش گوسفند را از دهان شير بيرون بكشد. در سامره نيز وضعيت همينطور خواهد بود و فقط عده كمي از بني اسرائيل كه بر تختهاي مجلل نشسته اند جان سالم بدر خواهند برد.»
راهنما
باب‌هاي 1 و 2 . عقوبت اسرائيل و همسايگان آن
عاموس نبوت خود را با ذكر تقصيرات عمومي اقوام آن سرزمينهاي مجاور آغاز ميكند. اين اقوام عبارت بودند از: اراميان (دمشق)، فلسطينيان (غزه)، فينيقيها (صور)، ادوم، بني عمون، موآب، يهودا و اسرائيل. سپس توجه خود را بر اسرائيل متمركز مي‌سازد. او هر يك از آنان را در قالب مشابهي خطاب ميكند كه عبارت بود از: «بسبب سه و چهار تقصير»، كه حاكي از تقصيرات و گناهان ويژه‌اي است كه هر يك از آنها دارا بودند. واژة «اسارت» يكي از كلمات كليدي اين كتاب محسوب ميشود (5:1 و 15 ؛ 5 : 5 و 27 ؛ 6 : 7 ؛ 7 : 9 و 17). اين نبوت‌ها در عرض 50 سال كاملاً بوقوع پيوست.
خانة عاموس در «تقوع» (1 : 1) كه در 16 كيلومتري جنوب اورشليم و در 9 كيلومتري بيت‌لحم در ارتفاع تقريبي 800 متري در دشت گسترده‌اي مشرف بر بيابان يهودا، يعني جايي كه گفته ميشود يحيي تعميد دهنده 8 قرن بعد جواني خود را در آن بسر برد، قرار داشت. عاموس در اينجا بعنوان فردي عادي معرفي ميشود؛ اونه كاهن بود و نه در سَلك انبياء قرار داشت (7 : 14)، بلكه رمه‌باني بود كه انجيرهاي بيابان را مي‌چيد. انجير بيابان از انواع تيرة انجيرهاي نامرغوب بود كه چيزي بود بين انجير و توت.
