|
ترجمه قدیمی گویا
|
ترجمه قدیمی(کتاب میکاه)
كوه خانه خداوند
و در ايّام آخر، كوهِ خانه خداوند بر قلّه كوهها ثابت خواهد شد و بر فوق تلّها برافراشته خواهد گرديد و قوم‌ها بر آن روان خواهند شد. 2 و امّت‌هاي بسيار عزيمت كرده، خواهند گفت: بياييد تا به كوه خداوند و به خانه خداي يعقوب برآييم تا طريق‌هاي خويش را به ما تعليم دهد و به راههاي وي سلوك نماييم زيرا كه شريعت از صهيون و كلام خداوند از اورشليم‌صادر خواهد شد. 3 و او در ميان قومهاي بسيار داوري خواهد نمود و امّت‌هاي عظيم را از جاي دور تنبيه خواهد كرد و ايشان شمشيرهاي خود را براي گاوآهن و نيزه‌هاي خويش را براي ارّه‌ها خواهند شكست و امّتي بر امّتي شمشير نخواهد كشيد و بار ديگر جنگ را نخواهند آموخت. 4 و هر كس زير مَوِ خود و زير انجير خويش خواهد نشست و ترساننده‌اي نخواهد بود زيرا كه دهان يهوه صبايوت تكلّم نموده است. 5 زيرا كه جميع قوم‌ها هر كدام به اسم خداي خويش سلوك مي‌نمايند امّا ما به اسم يهوه خداي خود تا ابدالا´باد سلوك خواهيم نمود.
6 خداوند مي‌گويد كه در آن روز لنگان را جمع خواهم كرد و رانده شدگان و آناني را كه مبتلا ساخته‌ام فراهم خواهم آورد. 7 و لنگان را بقيتي و دور شدگان را قوم قوّي خواهم ساخت و خداوند در كوه صَهْيوُن برايشان از الا´ن تا ابدالا´باد سلطنت خواهد نمود. 8 و تو اي برج گله و اي كوه دختر صَهيون اين به تو خواهد رسيد و سلطنت اوّل يعني مملكت دختر اورشليم خواهد آمد. 9 الا´ن چرا فرياد برمي‌آوري؟ آيا در تو پادشاهي نيست و آيا مُشير تو نابود شده است كه دردْ تو را مثل زني كه ميزايد گرفته است؟ 10 اي دختر صَهيون مثل زني كه ميزايد درد زه كشيده، وضع حمل نما زيرا كه الا´ن از شهر بيرون رفته، در صحرا خواهي نشست و به بابل رفته، در آنجا رهايي خواهي يافت و در آنجا خداوند تو را از دست دشمنانت رهايي خواهد داد. 11 و الا´ن امّت‌هاي بسيار بر تو جمع شده، مي‌گويند كه صهيون نجس خواهد شد و چشمان ما بر اوخواهد نگريست. 12 امّا ايشان تدبيرات خداوند را نمي‌دانند و مشورت او را نمي‌فهمند زيرا كه ايشان را مثل بافه‌ها در خرمنگاه جمع كرده است. 13 اي دختر صهيون برخيز و پايمال كن زيرا كه شاخ تو را آهن خواهم ساخت و سمهاي تو را برنج خواهم نمود و قومهاي بسيار را خواهي كوبيد و حاصل ايشان را براي يهوه و دولت ايشان را براي خداوند تمامي زمين وقف خواهي نمود.
ترجمه تفسیری
صلح جهاني
و اما در روزهاي آخر، كوه خانة خداوند مشهورترين كوه جهان خواهد شد و مردم از سراسر دنيا به آنجا آمده، 2خواهند گفت: « بياييد به ديدن كوه خداوند برويم و خانة خداي اسرائيل را زيارت كنيم. او راههاي خود را به ما خواهد آموخت و ما مطابق آن عمل خواهيم كرد؛ چون شريعت و كلام خداوند از اورشليم صادر مي شود. »
3خداوند در ميان قوم ها داوري خواهد كرد و به اختلافات بين قدرتهاي بزرگ در سرزمينهاي دور دست پايان خواهد بخشيد. ايشان شمشيرها و نيزه هاي خود را در هم شكسته، از آنها گاوآهن و اره خواهند ساخت. دولتها ديگر بجان هم نخواهند افتاد و خود را براي جنگ آماده نخواهند كرد.4 هر كس در خانة خود در صلح و امنيت زندگي خواهد كرد، زيرا چيزي كه باعث ترس شود وجود نخواهد راشت. اين وعده را خداوند قادر متعال داده است.
5قوم هاي جهان خدايان خود را عبادت مي كنند و از آنها پيروي مي نمايند، ولي ما تا ابد خداوند، خداي خود را عبادت خواهيم كرد و از او پيروي خواهيم نمود.
بازگشت قوم اسرائيل به وطن
6و7خداوند مي فرمايد: « در آن روز قوم بيمار و لنگ خود را كه از سرزمين خود رانده شده و تنبيه گشته اند، دوباره در وطن خودشان به قدرت خواهم رسانيد و از آنها قوم نيرومندي بوجود خواهم آورد، و من تا ابد در اورشليم بر آنها سلطنت خواهم كرد. 8اي اورشليم، اي برج ديده باني خدا، قوت و قدرت سلطنت خود را مثل سابق باز خواهي يافت! »
9اي اورشليم چرا فرياد بر مي آوري؟ چرا مثل زني كه ميزايد، درد مي كشي؟ آيا به اين علت است كه پادشاهي نداري و مشاورانت از بين رفته اند؟10 اي مردم اورشليم از درد بخود بپيچيد و بناليد، چون بايد اين شهر را ترك نموده، در صحرا زندگي كنيد! شما به سرزمين دور دست بابل تبعيد مي شويد؛ ولي در آنجا من به داد شما مي رسم و شما را از چنگ دشمن رهايي بخشم.
11درست است كه قوم هاي زيادي بضد شما برخاسته اند و تشنة خون شما هستند و مي خواهند شما را نابود كنند،12 ولي آنها از قصد خداوند بي اطلاعند و نمي دانند كه روزي فرا مي رسد كه خداوند آنها را مثل بافه ها در خرمنگاه جمع مي كند.
13خداوند مي فرمايد: « اي مردم اورشليم به پاخيزيد و اين خرمن را بكوبيد. من به شما شاخهاي آهنين و سمهاي برنجين خواهم داد تا قومهاي بسياري را پايمال نماييد و اموالشان را كه به زور به چنگ آورده اند، به خداوند كه مالك تمامي زمين است تقديم كنيد. »
راهنما
باب 4 . حكومت جهاني صهيون
اين باب بيانگر رؤيايي است در مورد دنيايي بدون جنگ، سرشار از شادي و نيك‌بختي و ترس خداوند كه صهيون بر آن حكومت مي‌كند. دنيايي بسيار متفاوت با آنچه در حال حاضر بر جهان حكمفرماست! آيات 4 : 1 - 3 تكرار همان آياتي است كه در اشعيا 2 : 2 - 4 نوشته شده‌اند. كلامي عالي و بسيار با ارزش كه اين چنين مجدداً تكرار مي‌شود. نبي خداوند به ناگاه در ميان اين سرودة زيبا كه بيانگر وقايع آينده است، به مشكلات زمانة خود و عصيان اورشليم كه قبلاً به آنها اشاره كرده بود، باز مي‌گردد (3 : 12) و اعلام مي‌دارد كه قوم به اسارت بابل خواهد رفت (4 : 10). اين بخش از كتاب‌مقدس يكي از نبوت‌هاي شگفت‌آور و جالب مي‌باشد. در اين زمان، آشور هر آنچه را كه بر سر راه خود مي ديد، نابود مي كرد. از نظر تاريخي اين دوران 100 سال پيش از ظهور امپراطوري بابليان مي‌باشد. با اين حال، اورشليم توانست در برابر حملة سخت آشوريان طاقت بياورد و تا زمان سقوط آشوريها بدست بابليان نيز پا بر جا بماند. اورشليم بالاخره در سال 606 ق.م. بدست بابلي‌ها سقوط كرد و سكنة آن به بابل به اسيري برده شدند.
