|
ترجمه قدیمی گویا
|
ترجمه قدیمی(کتاب میکاه)
كلام خداوند كه بر ميكاهِ مورَشَتي در ايّام يوتام و آحاز و حِزْقيا، پادشاهان يهودا نازل شد و آن را درباره سامره و اورشليم ديد.
داوري بر سامره و اورشليم
2 اي جميع قوم‌ها بشنويد و اي زمين و هر چه در آن است گوش بدهيد، و خداوند يهوه يعني خداوند از هيكل قدسش بر شما شاهد باشد. 3 زيرا اينك خداوند از مكان خود بيرون مي‌آيد و نزول نموده، بر مكان‌هاي بلند زمين مي‌خرامد. 4 و كوهها زير او گداخته مي‌شود و واديها مُنْشَقّ مي‌گردد، مثل موم پيش آتش و مثل آب كه به نشيب ريخته شود. 5 اين همه به سبب عصيان يعقوب و گناه خاندان اسرائيل است. عصيان يعقوب چيست؟ آيا سامره نيست؟ و مكان‌هاي بلند يهودا چيست؟ آيا اورشليم نمي‌باشد؟ 6 پس سامره را به توده سنگ صحرا و مكان غَرس نمودن مَوْها مبدّل خواهم ساخت و سنگهايش را به درّه ريخته، بنيادش را منكشف خواهم نمود. 7 و همه بتهاي تراشيده شده آن خرد و همه مزدهايش به آتش سوخته خواهد شد و همه تماثيلش را خراب خواهم كرد زيرا كه از مزد فاحشه آنها را جمع كرد و به مزد فاحشه خواهد برگشت. 8 به اين سبب ماتم گرفته، وِلْوَلَه خواهم نمود و برهنه و عريان راه خواهم رفت و مثل شغالها ماتم خواهم گرفت و مانند شتر مرغهانوحه‌گري خواهم نمود. 9 زيرا كه جراحت‌هاي وي علاج‌پذير نيست چونكه به يهودا رسيده و به دروازه‌هاي قوم من يعني به اورشليم داخل گرديده است.
10 در جَتّ خبر مرسانيد و هرگز گريه منماييد. در خانه عَفْرَه، در غبار خويشتن را غلطانيدم. 11 اي ساكنه شافير عريان و خجل شده، بگذر. ساكنه صأنان بيرون نمي‌آيد. ماتم بيتْاِيْصَلْ مكانش را از شما مي‌گيرد. 12 زيرا كه ساكنه ماروت به جهت نيكويي درد زه مي‌كشد، چونكه بلا از جانب خداوند به دروازه اورشليم فرود آمده است. 13 اي ساكنه لاكيش اسب تندرو را به ارابه ببند. او ابتداي گناه دختر صَهيون بود، چونكه عصيان اسرائيل در تو يافت شده است. 14 بنابراين طلاق نامه‌اي به مُورَشَتْ جَتّ خواهي داد. خانه‌هاي اَكْذِيب، چشمه فريبنده براي پادشاهان اسرائيل خواهد بود. 15 اي ساكنه مَريِشَه بار ديگر مالكي بر تو خواهم آورد. جلال اسرائيل تا به عَدُلاّم خواهد آمد.
16 خويشتن را براي فرزندان نازنين خود گَرْ ساز و موي خود را بتراش. گري سر خود را مثل كركس زياد كن زيرا كه ايشان از نزد تو به اسيري رفته‌اند.
ترجمه تفسیری
در دوران سلطنت يوتام و آحاز و حزقيا، پادشاهان يهودا، خداوند اين پيام را در بارة اورشليم و سامره، بصورت رؤيا به ميكاه مورشتي داد.
مجازات سامره و اورشليم
2 اي تمام قوم ها بشنويد! اي همة ساكنان زمين گوش دهيد! خداوند از خانة مقدس خود بضد شما شهادت مي دهد.
3 اينك خداوند تخت فرمانروايي خود را در آسمان ترك نموده و از فراز كوهها به زمين مي آيد.4 كوهها در زير پاههايش مثل موم آب مي شوند و مانند سيل از بلنديها به دره سرازير مي گردند.
5تمام اينها بسبب گناهان مردم اسرائيل و يهودا اتفاق مي افتد. بت پرستي و ظلم سامره و اورشليم را كه پاييتختهاي اسرائيل و يهودا هستند، پر ساخته است.
6خداوند مي فرمايد: « شهر سامره را بصورت توده اي از خاك در مي آورم؛ آن را چنان شيار مي كنم كه بتوان براي كشت انگور از آن استفاده كرد. حصار و قلعه هاي آن را خراب نموده، سنگهايش را به دره مي ريزم تا بنيادش نمايان شود.7 تمام بتهايش خرد خواهند شد و بتكده هاي آراستة آن كه از هداياي بت پرستان ساخته شده به آتش كشيده خواهند شد.»
گريه و ماتم
8من گريه مي كنم و ماتم مي گيرم، مثل شغال زوزه ميكشم و مانند جغد شيون مي كنم.از غصه و سرافكندگي با پاي برهمه و تن عريان راه مي روم،9 چون زخم قوم من عميقتر از آنست كه شفا يابد. خداوند نزديك دروازه هاي اورشليم آماده ايستاده است تا قوم مرا مجازات كند.
10اين را به شهر جت نگوييد و مگذاريد اهالي آنجاگرية شما را بشنوند! اي ساكنان بيت عفره از شدت درد و شرمندگي در خاك بغلطيد! 11مردم شافير عريان و سرافكنده به اسارت برده مي شوند. اهالي صعنان جراُت نمي كنند از خانه هايشان بيرون بيايند. وقتي صداي ماتم مردم بيت ايصل را بشنويد، بدانيد كه در آنجا پناهگاهي نيست.12 ساكنان ماروت بي جهت در انتظار روزهاي بهتري هستند، چون خداوند بضد اورشليم برخاسته و تلخي و مرارت در انتظار ايشان است.
13اي مردم لاكيش بشتابيد! بر سريعترين عرابه هاي خود سوار شده، فرار كنيد، چون شما اولين شهر يهودا بديد كه گناه بت پرستي اسرائيل را دنبال كرديد و براي ساير شهرها سرمشق شديد.
14اي مردم يهودا، با شهر مورشت جت خداحافظي كنيد، زيرا اميدي براي نجات آن نيست. شهر اكذيب پادشاهان اسرائيل را فريفته است. 15اي مردم مريشه، دشمنانتان بر شما مسلط خواهند شد و بزرگان اسرائيل به غار عدولام پناه خواهند برد.
16براي بچه هاي خود گريه كنيد، چون آنها را از آغوشتان خواهند ربود و ديگر هرگز آنها را نخواهيد ديد. از غصه سرهاي خود را بتراشيد، زيرا فرزندان عزيزتان را به سرزمينهاي دور دست به اسارت خواهند برد.
راهنما
باب 1 . محكوميت سامره
سامره پايتخت حكومت شمالي بود. رؤسا و زمامداران آن مسئول مستقيم عصيان و فسادي بودند كه در قوم عموميت يافته بود (آية 5). از 200 سال پيش يعني از زمان ارتدادشان نسبت به خداوند، آنها عبادت گوسالة برنجين، عبادت بعل و ساير بتهاي كنعانيان، آراميان و آشوريان را برگزيده و رسوم بت پرستي را بجا آورده بودند. خداوند انبيايي همچون ايليا، اليشع و عاموس را فرستاد تا آنان را از طريق بت پرستي بازگردانند اما نتيجه‌اي حاصل نشد. آنها مستحق مرگ بودند. ميكاه نبي زنده ماند تا تحقق اين كلام را به چشم خود ببيند (آية 6). آشوريان در سال 734 ق.م. تمامي حكومت شمالي را به اسارت بردند بطوريكه در سال 721 ق.م. سامره حقيقتاً به «توده‌اي» مبدل گرديد.
اماكني كه در آيات 10 الي 15 از آنها نام برده شده است، در غرب يهودا و در قلمرو موطن ميكاه نبي قرار داشتند. اين قسمت‌ها به همراه كل حكومت شمالي بدست آشوريان ويران گرديد.
