اين كتاب كمي پيش از سقوط حكومت شمالي اسرائيل در 722 ق.م.نوشته شده است. ميكاه، مانند ساير انبيا، در اين كتاب بر ضد گناهان اسرائيل سخن مي گويد، اما در عين حال از آينده اي خبر مي دهد كه در آن بركت خدا شامل حال قومش خواهد شد.
گناهاني كه خدا را خشمگين مي ساخت عبارت بود از بت پرستي، بهره كشي از فقرا و سرپيچي از دستورات خداوند. ميكاه پيشگويي مي كند كه اورشليم و سامره،پايتختهاي يهودا و اسرائيل، بدست دشمنان ويران خواهند شد.
در مقابل اين تصوير تاريك، ميكاه از نقشة خداوند براي نجات بشر نيز سخن مي گويد. مسيح موعود خواهد آمد تا نقشة نجاتي را كه خدا طرح كرده، به اجدا در آورد. ميكاه تنها نبي اي است كه محل تولد مسيح را پيشگويي كرده است.
راهنما
ميكاه نبي
راهنماي مطالعه كتاب‌مقدس
در آستانة سقوط اسرائيل و يهودا
تولد مسيح موعود در بيت‌لحم
ميكاه نبي در دوران سلطنت يوتام، آحاز و حزقياي پادشاه نبوت كرد. يوتام و حزقيا پادشاهان خوبي بودند اما آحاز بسيار شرير بود. بدين ترتيب ميكاه شاهد ارتداد و در عين حال بيداري قدرت حاكم بود. خانة او در مورشتي بود كه در حاشية مرز فلسطين در نزديكي جتّ و حدود 45 كيلومتري جنوب غربي اورشليم قرار داشت. او معاصر با اشعيا و هوشع بود.
پيغام ميكاه خطاب به حكومت‌هاي اسرائيل و يهودا بود كه در ابتدا از پايتختهاي هر يك از آنها يعني سامره و اورشليم آغاز نمود. مضمون پيغام او دربرگيرندة سه نكتة اساسي بود كه عبارتند از: گناهان آنان، هلاكت آنان و نهايتاً تجديد حيات آنان. در اين كتاب، موارد ياد شدة فوق در قالب آميخته‌اي از اشارات دور و نزديك كه حاكي از نابودي كنوني و جلال آينده مي‌باشد، بيان شده‌اند.
