ترجمه قدیمی گویا
|
وَحي درباره نينـوي. كتاب رويـاي ناحُوماَلْقوشي.
غضب خدا بر نينوا
2 يهوه خداي غيّور و انتقام گيرنده است. خداوند انتقام گيرنده و صاحب غضب است. خداوند از دشمنان خويش انتقام ميگيرد و براي خصمان خود خشم را نگاه ميدارد. 3 خداوند ديرغضب و عظيمالقوّت است و گناه را هرگز بيسزا نميگذارد. راه خداوند در تند باد و طوفان است و ابرها خاك پاي او ميباشد. 4 دريا را عتاب ميكند و آن را ميخشكاند و جميع نهرها را خشك ميسازد. باشان و كَرْمَلْ كاهيده ميشوند و گُلِ لُبنان پژمرده ميگردد. 5 كوهها از او متزلزل و تلّها گداخته ميشوند و جهان از حضور وي متحرّك ميگردد و ربع مسكون و جميع ساكنانش. 6 پيش خشم وي كه تواند ايستاد؟ و در حِدَّت غضب او كه تواند برخاست؟ غضب او مثل آتش ريخته ميشود و صَخْرهها از او خرد ميگردد. 7 خداوند نيكو است و در روز تنگي ملجا ميباشد و متوكّلان خود را ميشناسد. 8 و به سيل سرشار، مكان آن را بالكلّ خراب خواهد ساخت و تاريكي دشمنان او را تعاقب خواهد نمود. 9 كدام تدبير را به ضدّ خداوند توانيد نمود؟ او دفعةً هلاك خواهد كرد و مصيبت دفعه ديگر بر پا نخواهد شد. 10 زيرا اگرچه مثل خارها به همپيچيده و مانند ميگساران مست بشوند، ليكن چون كاهِ خشك بالّكل سوخته خواهند شد. 11 مُشيرِ بَليّعال كه به ضدّ خداوند بد ميانديشد، از تو بيرون آمده است.
12 خداوند چنين ميگويد: «اگرچه ايشان در قوّت سالم و در شماره نيز بسيار باشند ليكن منقطع شده، در خواهند گذشت. و اگر چه تو را ذليل ساختم، ليكن بار ديگر تو را ذليل نخواهم نمود. 13 و الا´ن يوغ او را از گردن تو خواهم شكست و بندهاي تو را خواهم گسيخت.» 14 و خداوند درباره تو امر فرموده است كه بار ديگر ذريّتي به نام تو نخواهد بود و از خانه خدايانت بتهاي تراشيده و اصنام ريخته شده را منقطع خواهم نمود و قبر تو را خواهم ساخت زيرا خوار شدهاي. 15 اينك بر كوهها پايهاي مبشّر كه سلامتي را ندا ميكند! اي يهودا عيدهاي خود را نگاه دار و نذرهاي خود را وفا كن زيرا كه مردِ بَليّعال بار ديگر از تو نخواهد گذشت بلكه بالّكل منقطع خواهد شد.
انتقام خداوند از نينوا
خداوند ايـن رؤيـا را كه در باره نينـوا است به ناحوم القوشي نشان داد: 2 خداوند غيور است و از كساني كه با وي مخالفت ورزند، انتقام مي گيرد و با خشم شديد آنان را مجازات مي كند. 3 خداوند دير خشمگين مي شود ولي گناه را هـرگز بي سزا نمي گذارد. قدرت او عظيم است و آن را مي توان در گردبادهاي وحشتناك و طوفانهاي شديد مشاهده كرد. ابرها خاك زير پاي او هستند! 4 به فرمان خداوند درياها و رودها خشك مي شوند، چراگاههاي سبز و خرم باشان و كرمل از بين مي روند و جنگلهاي سـرسبز لبنان طراوت و خرمي خود را از دست مي دهند. 5 در حضور او كوهها مي لرزند، تپه ها ناپديد مي شوند، زمين متلاشي مي گردد و ساكنانش نابود مي شوند.
6 كيست كه بتواند در برابر خشم خدا ايستادگي كند؟ غضب او مانند آتش فرو مي ريزد و كوهها در برابر خشم او خرد مي شوند.
7 خداوند نيكوست و در روز بلا و سختي پناهگاه مي باشد. او از كساني كه به او توكـل مي كننـد مراقبت مي نمايد، 8 ولي دشمنان خود را با سيلابي شديد از بين مي برد و آنها را به ظلمت مرگ روانه مي كند.
9 اي نينوا، چرا به فكر مخالفت با خداوند هستي ؟ او با يك ضربه تو را از پاي در خواهد آورد، بطوري كه ديگر نخواهي توانست مقاومت كني . 10 او دشمنانش را مثل خارهاي بهم پيچيده به داخل آتش مي اندازد و آنها همچون كاه در شعله هاي آتش سوخته شده دود مي شوند. 11 اين پادشاه تو كيست كه جرأت مي كند بضد خداوند توطئه كند؟ 12 خداوند مي فرمايد: «سپاه آشور هرقدر هم قوي و بزرگ باشد، محو و نابود خواهد شد.
«اي قوم من ، به اندازه كافي شما را تنبيه كـرده ام ! 13 اينك زنجيرهاي شما را پاره مي كنم و شما را از قيد اسارت پادشاه آشور آزاد مي سازم .»
14 خداوند به پادشاه آشور مي فرمايد: «نسل تو را از بين مي برم تا نام و نشاني از تو باقي نماند. بتها و بتخانه هاي تو را نابود مي كنم و قبرت را مي كنم ، چون بر اثر گناه فاسد شده اي .»
خبر سقوط نينوا
راهنما
بابهاي 1 و 2 و 3 . وحي دربارة ويراني نينوا
در طي اين سه باب، هلاكت و ويراني نينوا با ذكر جزئيات روشني در قالب كلماتي كه گاه از نينوا سخن ميگويد و گاه با نينوا، بيان شده است.
احتمالاً عبارت «دير غضب بودن خداوند» (1 : 3)، اشارهاي است به منظور يادآوري ملاقات يونس نبي از شهر نينوا كه سالها پيش صورت گرفته بود. در كتابمقدس خشم خداوند (1 : 2 - 8) نقطة مقابل رحمت او ميباشد.
سقوط شهر خون ريز (3 : 1)، براي جهاني كه بيرحمانه توسط نينوا آزار و شكنجه ديده بود، خبر خوش و مژدة زائدالوصفي بشمار ميرفت؛ خصوصاً براي يهودا كه بارها مورد تهديد قرار گرفته بود.
به علت وجود تعداد زيادي كانالهاي دفاعي و امنيتي كه در امتداد ديوارهاي نينوا قرار داشت، اين شهر «مانند بركة آب» (2 : 8)، بنظر ميرسيد.
صفنيا نيز سقوط نينوا را در قالب اين كلمات اين چنين پيشگويي كرد: «نينوا، شهر فرحناك كه در اطمينان ساكن ميبود، و در دل خود ميگفت من هستم و غير از من ديگري نيست، ويران خواهد شد و به خوابگاه حيوانات و بيابان مبدل خواهد گرديد كه مرغ سقّا و خارپشت در شهرهاي آن جاي خواهند گرفت و هر كه از آن عبور كند بر آن سُخريه خواهد كرد (صفنيا 2 : 13 - 15).
نينوا
نينوا پايتخت امپراطوري آشور بود كه اسرائيل را نابود كرده بود. اين شهر توسط نمرود و كمي پس از طوفان نوح تأسيس شد (پيدايش 10 : 11 - 12). اين شهر از همان ابتدا بعنوان رقيب بابل محسوب ميشد. بابل در بخش جنوبي درة رود فرات قرار داشت، در حاليكه نينوا در قسمت شمالي درة اين رود واقع بود. اين دو شهر در حدود 450 كيلومتر از يكديگر فاصله داشتند. نينوا تقريباً در سال 900 ق.م. به قدرتي جهاني مبدل گرديد و چندي نگذشت كه كمر به نابودي اسرائيل بست. در حدود سال 785 ق.م. خداوند يونس نبي را به اين شهر اعزام كرد تا بدين وسيله آن را از مَشي سلطه جويانهاش بازگرداند. در طي 60 سال متوالي (در حدود 721 ق.م.)، سپاهيان آشور، حكومت شمالي اسرائيل را بطور كامل نابود كردند. نينوا به مدت 100 سال ديگر در دوراني آرام و عاري از جنگ، قوي و قويتر شد.
نينوا در دوران نبوت ناحوم، ملكة تمامي ممالك جهان بود و اقتدار و بيرحمي فوق تصوري داشت كه بر پاية قدرت نظامي و غارت ساير امتها بنا شده بود. ثروت بيانتهاي اقصاي جهان به خزاين نينوا ميريخت. ناحوم آن را به بيشة شيران ژيان كه خون امتها را ميمكند تشبيه ميكند (ناحوم 2 : 11 - 13).
واژة «نينوا» درواقع به كل روستاهاي متحد شدهاي اطلاق ميشد كه توسط يك سيستم عظيم آبياري، شُرب شده؛ و توسط برجهاي مستقر بر استحكامات واقع بر امتداد رود، محافظت ميشد. شهر اصلي نيز نينوا نام داشت. اين شهر در واقع منطقة كاخ مانند عظيمي بود كه در مركز مجموعة بزرگتر قرار داشت.
نينواي بزرگتر در حدود 45 كيلومتر طول و 15 كيلومتر عرض داشت. اين شهر بوسيلة 5 ديوار و 3 كانال كه توسط هزاران هزار اسيران بيگانه، تحت برنامة كار اجباري ساخته شده بود، محافظت ميشد بطوريكه يونس نبي از وجود 120000 طفل در اين شهر خبر ميدهد (يونس 4 : 11)، كه اشارهاي است بر اينكه جمعيت اين شهر قريب بر يك ميليون نفر بوده است. شهر نينواي اصلي كه در داخل اين مجموعه قرار داشت در حدود 5 كيلومتر طول و 5/2 كيلومتر عرض داشت و در محل تلاقي رود دجله با رود «خوسِر» (khoser) ساخته شده بود كه بوسيلة ديوارهايي به ارتفاع 30 متر محافظت ميشد. اين ديوارها به اندازهاي پهن بودند كه در بالاي آنها 4 ارابه در كنار هم محيط 13 كيلومتري اين ديوارها را طي ميكردند.