ترجمه قدیمی گویا
|
طهارت گناه
در آن روز براي خاندان داود و ساكنان اورشليم چشمهاي به جهت گناه و نجاست مفتوح خواهد شد. 2 و يهوه صبايوت ميگويد در آن روز نامهاي بتها را از روي زمين منقطع خواهم ساخت كه بار ديگر آنها رابياد نخواهند آورد و انبيا و روح پليد را نيز از زمين دور خواهم كرد. 3 و هر كه بار ديگر نبوّت نمايد پدر و مادرش كه او را توليد نمودهاند، وي را خواهند گفت كه زنده نخواهي ماند زيرا كه به اسم يهوه دروغ ميگويي. و چون نبوّت نمايد پدر و مادرش كه او را توليد نمودهاند، وي را عرضه تيغ خواهند ساخت. 4 و در آن روز هر كدام از آن انبيا چون نبوّت ميكنند، از رؤياهاي خويش خجل خواهند شد و جامه پشمين به جهت فريب دادن نخواهند پوشيد. 5 و هر يك خواهد گفت: من نبي نيستم، بلكه زرع كننده زمين ميباشم زيرا كه از طفوليّت خود به غلامي فروخته شدهام. 6 و او را خواهند گفت: اين جراحات كه در دستهاي تو ميباشد چيست؟ و او جواب خواهد داد آنهايي است كه در خانه دوستان خويش به آنها مجروح شدهام.
شبان و گوسفندان
7 يهوه صبايوت ميگويد: «اي شمشير به ضدّ شبان من و به ضدّ آن مردي كه همدوش من است برخيز! شبان را بزن و گوسفندان پراكنده خواهند شد و من دست خود را بر كوچكان خواهمبرگردانيد.»
8 و خداوند ميگويد كه «در تمامي زمين دو حصّه منقطع شده خواهند مُرد و حصّه سوّم در آن باقي خواهد ماند. 9 و حصّه سوّم را از ميان آتش خواهم گذرانيد و ايشان را مثل قال گذاشتن نقره قال خواهم گذاشت و مثل مصفّي ساختن طلا ايشان را مصفّي خواهم نمود و اسم مرا خواهند خواند و من ايشان را اجابت نموده، خواهم گفت كه ايشان قوم من هستند و ايشان خواهند گفت كه يهوه خداي ما ميباشد.»
«در آن زمان براي خاندان داود ومردم اورشليم چشمه اي جاري خواهد شد، چشمه اي كه ايشان را از همه گناهان و ناپاكي هايشان پاك خواهد ساخت .»
پاك شدن اسرائيل از انبياي دروغين
2 خداوند قادر متعال مي فرمايد: «در آن روز هرگونه بت پرستي را در سراسر سرزمين اسرائيل برمي اندازم ، بطوري كه اثري از آن باقي نماند و نام بتها فراموش شود. سرزمين را بكلي از وجود انبياي دروغين و فالگيران پاك مي كنم ، 3 و اگر كسي باز به دروغ نبوت كند، به دست پدر و مادر خودش كشته خواهد شد! به او خواهند گفت : «تو بايد كشته شوي ، چون به نام خداوند كاذبانه نبوت مي كني .»
4 «در آن روز انبياي دروغين از نبوتهايشان خجالت خواهند كشيد و ديگر براي فريب دادن مردم لباس انبيا را برتن نخواهند كرد. 5 هر يك از آنها خواهند گفت : «من نبي نيستم ، من يك كشاورزم وشغلم از جواني كشاورزي بوده است .» 6 و اگر كسي بپرسد: «پس اين زخمها روي بدن تو چيست ؟» جواب مي دهد: «در نزاع با دوستان زخمي شده ام .»
كشته شدن شبان خدا
راهنما
بابهاي 12 و 13 و 14 . رؤياي مربوط به آيندة اسرائيل
همچنانكه بابهاي 9 و 10 و 11 تحت عنوان «وحي» در بارةهمسايگان قوم اسرائيل ناميده شد، به همان نحو بابهاي 12 و 13 و 14 به «وحي» در بارة قوم اسرائيل اشاره ميكند. از اين نظر اين دو بخش كاملاً شبيه يكديگر ميباشند. هر دوي آنها بسط گستردهتر همان مطالبي ميباشند كه در رؤياهاي هشت باب اول اين كتاب مطرح شده بود. بعبارت ديگر همان مطالب را در قالبهاي متفاوتي بازگو ميكنند.
در آيات 12 : 1 - 6 از نبرد يهودا با جميع امّتها صحبت ميشود. 1:14-8 ادامة شرح چگونگي اين جنگ ميباشد. برخي عقيده دارند كه شيوة بيان اين قسمت تلويحاً و بصورت استعاري از منازعة خدا با اقوام مختلف در كلّ دوران مسيحي ياد ميكند. عدهاي ديگر نيز نسبت دادن آن را به آخر زمان مناسبتر ميدانند.
آيات 12 : 7 - 13 : 9 حاكي از نوحه گري و ماتم تلخ در خاندان داود ميباشد. مطالب مطروحة اين بخش آشكارا بر خاندان داود متمركز شدهاند. اگرچه متن موجود دشوار ميباشد اما در عين حال بوضوح ترسيم كنندة انواع مصيبتهايي است كه در خاندان داود رخ ميدهند كه در برگيرندة يك ماتم تلخ در زماني است كه برخي از شخصيتهاي پيشاهنگ و رهبري كننده در خاندان داود، زده ميشوند (13 : 7)، دستهاي آنها مجروح شده (12 : 10 و 13 : 6) و چشمهاي بجهت گناه مفتوح ميشود (1:13). اين وقايع در روزي رخ خواهند داد كه خاندان داود «مانند خدا» بشود (12 : 8). تنها يك نفر از خاندان داود مانند خدا بود يعني همانا عيسي مسيح. اين مشخصات در مورد شخصي دلالت ميكنند كه «شاخه» (3 : 8) ناميده ميشود كه «عصيان اين زمين را در يك روز رفع خواهد نمود» (9:3) و «هيكل خداوند را بنا خواهد نمود» (12 : 6) و از كران تا كران سلطنت خواهد كرد (رجوع كنيد به ذيل 9:6-15). اين مطالب نبوت شگفتآوري در خصوص ذكر جزئيات مرگ مسيح ميباشد كه دربارة هيچ شخص ديگري مصداق پيدا نميكنند. از اين رو مرگ شاخه در خاندان داود نمايانگر چگونگي اقتدار خدا در برابر جميع امتهاي جهان ميباشد (2:12-4) بطوريكه تأثير آن در دور شدن بتها و انبياي كذبه از زمين نمايان ميگردد (13 : 2 - 5).
آيات 1:14-2 از جنگ يهودا با امتهاي جهان سخن ميگويد (رجوع كنيد به 1:12-6).
آيات 14 : 3 - 21 حاكي از پيروزي و غلبة خدا و استقرار حاكميت جهاني او ميباشد. اوج رؤياهاي نبوتي به روز بازگشت خداوند، و آغاز ملكوت جاوداني و سلطنت ابدي او اشاره ميكند. برخي از دانشمندان كتابمقدس عقيده دارند كه آيات 4 الي 8 به زمان بازگشت عيسي مسيح اشاره ميكند كه عليالظاهر تخت خود را بر كوه زيتون مستقر خواهد كرد و كوه زيتون منشق شده و چشمهاي از ميانش بطرف شرق و غرب اورشليم جاري خواهد شد و بطوريكه در آيات 10 الي 21 آمده، اورشليم كانون زائران بسياري از ملل گوناگون جهان خواهد شد. برخي ديگر متن حاضر را بياني استعاري و تمثيلي از زميني جديد و آسماني جديد ميدانند كه بصورت زيبا و خجسته به تصوير كشيده شده است. يعني مقتدرترين حكومت زميني كه كتاب مكاشفه باب 21 آسمان را بصورت شهري زميني كه بسيار با شكوه و پر جلال است نمايش ميدهد. احتمالاً منظور از «دو سوم حصه» (13 : 8)، به معني بخش عظيمي از قوم ميباشد كه در اثر نپذيرفتن عيسي مسيح به هنگام نابودي اورشليم هلاك شدند (سال 70 ميلادي).
خلاصهاي از نبوتهاي زكرياي نبي دربارة عيسي مسيح
كفاره مرگ مسيح به جهت رفع گناه (3 : 8 - 9 ؛ 13 : 1).
مسيح بعنوان بنا كنندة خانة خدا (6 : 12).
حكومت جهاني او در قالب پادشاه و كاهن (6 : 13 ؛ 9 : 10).
ورود پيروزمندانة او (9 : 9 كه در انجيل متي 21 : 5 و انجيل يوحنا 12 : 15 نقل قول شده است).
تسليم شدن بخاطر سي پاره نقره (12:11 كه در انجيل متي 9:27 و 10 نقل قول شده است).
الوهيت او (12 : 8).
سوراخ شدن دستهاي او (10:12؛ 6:13 كه در انجيل يوحنا 37:19 نقل قول شده است).
شبان مجروح (7:13 كه در انجيل متي 31:26 و انجيل مرقس 27:14 نقل قول شده است).