|
ترجمه قدیمی گویا
|
ترجمه قدیمی(کتاب ملاکی)
روز داوري
اينك من رسول خود را خواهم فرستاد و او طريق را پيش روي من مهيّا خواهد ساخت؛ و خداوندي كه شما طالب او مي‌باشيد، ناگهان به هيكل خود خواهد آمد، يعني آن رسول عهدي كه شما از او مسرور مي‌باشيد. هان او مي‌آيد! قول يهوه صبايوت اين است. 2 امّا كيست كه روز آمدن او را متحمّل تواند شد؟ و كيست كه در حين ظهور وي تواند ايستاد؟ زيرا كه او مثل آتش قالگر و مانند صابون گازران خواهد بود. 3 و مثل قالگر و مصفّي' كننده نقره خواهد نشست و بني‌لاوي را طاهر ساخته، ايشان را مانند طلا و نقره مصفّي خواهد گردانيد تا ايشان هديه‌اي براي خداوند به عدالت بگذرانند. 4 آنگاه هديه يهودا و اورشليم پسنديده خداوند خواهد شد چنانكه درايّام قديم و سالهاي پيشين مي‌بود. 5 و من براي داوري نزد شما خواهم آمد و به ضدّ جادوگران و زناكاران و آناني كه قَسَم دروغ مي‌خورند و كساني كه بر مُزْدور در مزدش و بيوه‌زنان و يتيمان ظلم مي‌نمايند و غريب را از حقّ خودش دور مي‌سازند و از من نمي‌ترسند، بزودي شهادت خواهم داد. قول يهوه صبايوت اين است. 6 زيرا من كه يهوه مي‌باشم، تبديل نمي‌پذيرم و از اين سبب شما اي پسران يعقوب هلاك نمي‌شويد.
گول زدن خدا
7 شما از ايّام پدران خود از فرايض من تجاوز نموده، آنها را نگاه نداشته‌ايد. امّا يهوه صبايوت مي‌گويد: بسوي من بازگشت نماييد و من بسوي شما بازگشت خواهم كرد، امّا شما مي‌گوييد به چه چيز بازگشت نماييم. 8 آيا انسان خدا را گول زند؟ امّا شما مرا گول زده‌ايد و مي‌گوييد در چه چيز تو را گول زده‌ايم؟ در عُشرها و هدايا. 9 شما سخت ملعون شده‌ايد زيرا كه شما يعني تمامي اين امّت مرا گول زده‌ايد. 10 تمامي عُشرها را به مخزنهاي من بياوريد تا در خانه من خوراك باشد و يهوه صبايوت مي‌گويد مرا به اينطور امتحان نماييد كه آيا روزنه‌هاي آسمان را براي شما نخواهم گشاد و چنان بركتي بر شما نخواهم ريخت كه گنجايش آن نخواهد بود؟ 11 و يهوه صبايوت مي‌گويد: خورنده را به جهت شما منع خواهم نمود تا ثمرات زمين شما را ضايع نسازد و مَوِ شما در صحرا بي‌بار نشود. 12 و همه امّت‌ها شما را خوشحال خواهند خواند زيرا يهوه‌صبايوت مي‌گويد كه شما زمين مرغوب خواهيد بود.
13 خداوند مي‌گويد: به ضدّ من سخنان سخت گفته‌ايد و مي‌گوييد به ضدّ تو چه گفته‌ايم؟ 14 گفته‌ايد: بي‌فايده است كه خدا را عبادت نماييم و چه سود از اينكه اوامر او را نگاه داريم و بحضور يهوه صبايوت با حزن سلوك نماييم؟ 15 و حال متكبّران را سعادتمند مي‌خوانيم و بدكاران نيز فيروز مي‌شوند و ايشان خدا را امتحان مي‌كنند و (معهذا) ناجي مي‌گردند.
16 آنگاه ترسندگان خداوند با يكديگر مكالمه كردند و خداوند گوش گرفته، ايشان را استماع نمود و كتاب يادگاري به جهت ترسندگان خداوند و به جهت آناني كه اسم او را عزيز داشتند مكتوب شد. 17 و يهوه صبايوت مي‌گويد كه ايشـان در آن روزي كه مـن تعيين نموده‌ام، مِلْك خاصّ من خواهند بود و بر ايشان ترحّم خواهم نمود، چنانكه كسي بر پسرش كه او را خدمت مي‌كند ترحّم مي‌نمايد. 18 و شما برگشته، در ميان عادلان و شريران و در ميان كساني كه خدا را خدمت مي‌نمايند و كساني كه او را خدمت نمي‌نمايند، تشخيص خواهيد نمود.
ترجمه تفسیری
خداوند قادر متعال مي فرمايد: «قاصد خود را مي فرستم تا راه را براي من آماده كند. سپس خداوندي كه انتظارش را مي كشيد ناگهان به خانه خود خواهد آمد. آن رسولي كه شما مشتاق ديدارش هستيد خواهد آمد و عهد مرا به شما اعلان خواهدكرد.»
2 اما كيست كه ياراي ايستادن در مقابل او را داشته باشد؟ و كيست كه بتواند آمدنش را تحمل كند؟ زيرا او همچون آتش سوزاني است كه فلز را تصفيه مي كند و مثل صابوني است كه كثيف ترين لباس ها را پاك مي كند. 3 او مانند كسي كه فلز را تصفيه مي كند كاهنان را همچون طلا و نقره پاك خواهد كرد تا آنها با دل پاك هدايا را به خداوند تقديم كنند. 4 آنگاه مثل گذشته ، خداوند از هدايايي كه مردم يهودا و اورشليم برايش مي آورند خشنود خواهد شد.
5 خداوند قادر متعال مي فرمايد: «من براي داوري به ميان شما خواهم آمد و بضد بدكاران شهادت خواهم داد يعني بضد جادوگران ، زناكاران و دروغگويان ، بضد تمام كساني كه حق كارگران خود را نمي دهند، و كساني كه به بيوه زنان ، يتيمان و غريبان ظلم مي كنند و از من نمي ترسند.»
دزدي از خدا
6 خداوند قادر متعال مي فرمايد: «من خداوندي تغييرناپذير هستم . به همين دليل است كه شما، اي نسل يعقوب ، تابحال از بين نرفته ايد. 7 هر چند شما هم مثل پدران خود از احكام من سرپيچي نموده ، آنها را به جا نياورده ايد، ولي اينك بسوي من بازگشت نماييد و من شما را خواهم بخشيد. مي گوييد: مگر ما چه كرده ايم كه بايد بازگشت كنيم ؟
8 «آيا كسي از خدا دزدي مي كند؟ ولي شما از من دزدي كرده ايد!
«مي پرسيد: مقصودت چيست ؟
«مقصودم ده يك ها و هداياست . 9 اي قوم اسرائيل ، همه شما ملعون هستيد، زيرا از مال من مي دزديد. 10 ده يك دارايي خود را بطور كامل به خانه من بياوريد تا خوراك كافي در آنجا باشد. به اين ترتيب مرا امتحان كنيد و ببينيد چگونه روزنه هاي آسمان را باز مي كنم و شما را از بركات خود لبريز مي سازم ! 11 من حشرات و آفات را از زمين شما دور مي كنم تا محصولتان از بين نرود و تاكستانهايتان ميوه فراوان بدهند. 12 همه قوم ها شما را خوشبخت خواهند خواند، زيرا صاحب سرزميني با صفا خواهيد بود.»
13 خداوند مي فرمايد كه شما بضد او سخنان دروغ گفته ايد؛ ولي شما به او مي گوييد: «بضد تو چه گفته ايم ؟»
14و15 گفته ايد: «عبادت خدا و اطاعت از او بي فايده است . چرا براي اعمالمان بايد به حضور خداوند برويم و اظهار پشيماني كنيم ؟ ببينيد چطور آدمهاي متكبر خوشبخت زندگي مي كنند و بدكاران كامياب مي شوند و با وجود اينكه مرتكب اعمال زشت مي شوند خدا آنها را مجازات نمي كند!»
16 آنگاه كساني كه ترس خداوند را در دل داشتند، با يكديگر به گفتگو نشستند و خداوند به گفتگوي آنان گوش داد و سخنان ايشان را شنيد. سپس در كتابي كه در حضور خداوند بود اسامي كساني كه ترس خداوند را در دل داشتند و نام او را گرامي مي داشتند، نوشته شد. 17 خداوند قادر متعال مي فرمايد: «در آن روزي كه من تعيين كرده ام ، آنها قوم خاص من خواهند بود و همانطور كه يك پـدر، پسر مطيع خود را مي بخشد، من نيز ايشان را خواهم بخشيد. 18 آنگاه خواهيد ديد كه خدا با اشخاص خوب و بد، با خدمتگزاران خود و آناني كه او راخدمت نمي كنند، چگونه رفتار مي كند.»
راهنما
باب 3 : 1 - 6 . آمدن روز خداوند
ملاكي در پاسخ به اين انحطاط اظهار مي‌دارد كه: ظهور روز داوري خداوند سخنان طعنه آميز آنان را پاسخ خواهد داد و آشكار خواهد كرد كه خدمت خدا چه سودي دربردارد (آية 5 . رجوع كنيد به ذيل 3 : 13 - 18).
باب 3 : 7 - 12 . عُشرها
سخنان شديداللحن ديگري موضوع را عوض مي‌كند. امتناع و دريغ از پرداختن عُشرها «دزدي از خدا» ناميده شده؛ چرا كه بر اساس قوانين موسوي عُشر بعنوان مايملك خدا محسوب مي‌شد و همچنانكه شخص نسبت به مايملك ديگري هيچ حقي ندارد، شخص دهندة عُشر نيز نسبت به اين پول هيچ حقي نداشت. وعدة خدا در مورد بركت حاصل از امانت در دادن عُشرها خاطرنشان شده و اينكه خداوند آنان را فرا مي‌خواند تا در اين زمينه او را امتحان كنند.
باب 3 : 13 - 18 . مسامحة مجدد قوم
آنها به وعدة خدا در مورد عُشرها ايمان نياوردند. در نظر آنها تقديم پول و دست رنج به خداوند بيهوده بود. ملاكي در پاسخ به آنها مي‌گويد: ببينيم و تعريف كنيم؛ عاقبت همه چيز آشكار خواهد شد (آيات 16 - 17). اين بخش به زيبايي از وفاداري و امانت عدة معدودي در زمان ارتداد عمومي و از مكتوب شدن نام آنان توسط خداوند و يادآوري آنان در «آن روز» سخن مي‌گويد.
