|
ترجمه قدیمی گویا
|
ترجمه قدیمی(کتاب تثنیه)
نگه داشتن احكام خداوند
اين است كلمات عهدي كه خداوند در زمين موآب به موسي امر فرمود كه با بني‌اسرائيل ببندد، سواي آن عهد كه با ايشان در حوريب بسته بود.
2 و موسي تمامي اسرائيل را خطاب كرده، به ايشان گفت: «هر آنچه خداوند در زمين مصر با فرعون و جميع بندگانش و تمامي زمينش عمل نمود، شما ديده‌ايد. 3 تجربه‌هاي عظيم كه چشمان تو ديد و آيات و آن معجزات عظيم. 4 اما خداوند دلي را كه بدانيد و چشماني را كه ببينيد و گوشهايي را كه بشنويد تا امروز به شما نداده است. 5 و شما را چهل سال در بيابان رهبري نمودم كه لباس شما مندرس نگرديد، و كفشها در پاي شما پاره نشد. 6 نان نخورده و شراب و مسكرت ننوشيده‌ايد، تا بدانيد كه من يَهُوَه خداي شما هستم. 7 و چون به اينجا رسيديد، سيحون، ملك حشبون، و عوج، ملك باشان، به مقابلة شما براي جنگ بيرون آمدند و آنها را مغلوب ساختيم. 8 و زمين ايشان را گرفته، به رؤبينيان و جاديان و نصف سبط منسي به ملكيت داديم. 9 پس كلمات اين عهد را نگاه داشته، بجا آوريد تادر هر چه كنيد كامياب شويد.
10 «امروز جميع شما به حضور يَهُوَه، خداي خود حاضريد، يعني رؤساي شما و اسباط شما و مشايخ شما و سروران شما و جميع مردان اسرائيل، 11 و اطفال و زنان شما و غريبي كه در ميان اردوي شماست از هيزم‌شكنان تا آب‌كشان شما، 12 تا در عهد يَهُوَه خدايت و سوگند او كه يَهُوَه خدايت امروز با تو استوار مي‌سازد، داخل شوي. 13 تا تو را امروز براي خود قومي برقرار دارد، و او خداي تو باشد چنانكه به تو گفته است، و چنانكه براي پدرانت، ابراهيم و اسحاق و يعقوب، قسم خورده است. 14 و من اين عهد و اين قسم را با شما تنها استوار نمي‌نمايم، 15 بلكه با آناني كه امروز با ما به حضور يَهُوَه خداي ما در اينجا حاضرند، و هم با آناني كه امروز در اينجا با ما حاضر نيستند. 16 زيرا شما مي‌دانيد كه چگونه در زمين مصر سكونت داشتيم، و چگونه از ميان امت‌هايي كه عبور نموديد، گذشتيم. 17 و رجاسات و بتهاي ايشان را از چوب و سنگ و نقره و طلا كه در ميان ايشان بود، ديديد. 18 تا در ميان شما مرد يا زن يا قبيله يا سبطي نباشد كه دلش امروز از يَهُوَه خداي ما منحرف گشته، برود و خدايان اين طوايف را عبادت نمايد، مبادا در ميان شما ريشه‌اي باشد كه حنظل و افسنتين بار آورد.
19 «و مبادا چون سخنان اين لعنت را بشنود در دلش خويشتن را بركت داده، گويد: هر چند در سختي دل خود سلوك مي‌نمايم تا سيراب و تشنه را با هم هلاك سازم، مرا سلامتي خواهد بود. 20 خداوند او را نخواهد آمرزيد، بلكه در آن‌وقت خشم و غيرت خداوند بر آن شخص دودافشان خواهد شد، و تمامي لعنتي كه در اين كتاب مكتوب است، بر آن كس نازل خواهد شد، و خداوند نام او را از زير آسمان محو خواهد ساخت. 21 و خداوند او را از جميع اسباط اسرائيل براي بدي جدا خواهد ساخت، موافق جميع لعنتهاي عهدي كه در اين طومار شريعت مكتوب است. 22 و طبقة آينده يعني فرزندان شما كه بعد از شما خواهند برخاست، و غريباني كه از زمين دور مي‌آيند، خواهند گفت، هنگامي كه بلاياي اين زمين و بيماريهايي را كه خداوند به آن مي‌رساند ببينند، 23 و تمامي زمين آن را كه كبريت و شوره و آتش شده، نه كاشته مي‌شود و نه حاصل مي‌رويد و هيچ علف در آن نمو نمي‌كند و مثل انقلاب سدوم و عموره و اَدمَه و صبوئيم كه خداوند در غضب و خشم خود آنها را واژگون ساخت، گشته است؛ 24 پس جميع امت‌ها خواهند گفت: چرا خداوند با اين زمين چنين كرده است و شدت اين خشم عظيم از چه سبب است؟ 25 آنگاه خواهند گفت: از اين جهت كه عهد يَهُوَه خداي پدران خود را كه به وقت بيرون آوردن ايشان از زمين مصر با ايشان بسته بود، ترك كردند، 26 و رفته، خدايان غير را عبادت نموده، به آنها سجده كردند، خداياني را كه نشناخته بودند و قسمت ايشان نساخته بود. 27 پس خشم خداوند بر اين زمين افروخته شده، تمامي لعنت را كه در اين كتاب مكتوب است، بر آن آورد. 28 و خداوند ريشة ايشان را به غضب و خشم و غيض عظيم، از زمين ايشان كند و به زمين ديگر انداخت، چنانكه امروز شده است. 29 چيزهاي مخفي از آن يَهُوَه‌خداي ماست و اما چيزهاي مكشوف تا به ابد از آن ما و فرزندان ما است، تا جميع كلمات اين شريعت را به عمل آوريم.
ترجمه تفسیری
عهد خداوند با اسرائيل در دشت موآب
اين است شرايط عهدي كه خداوند در سـرزمين موآب توسط موسي با قوم اسرائيل بست. اين عهد غير از عهدي بود كه قبلاً در كوه حوريب بسته شده بود. 2و3 موسي تمام بني‌اسرائيل را احضار كرد و سخنان زير را به ايشان گفت:
شما با چشمان خود بلاهايي را كه خداوند بر سر فرعون و درباريانش آورد، ديديد و شاهد معجزات عظيم خداوند در سراسر مصر بوديد. 4 ولي تا امروز خداوند دلهايي كه بفهمند و چشماني كه ببينند و گوشهايي كه بشنوند به شما نداده است. 5 خداوند چهل سال شما را در بيابان هدايت كرد. در اين مدت نه لباس‌هايتان كهنه شد و نه كفشهايتان پاره گشت. 6 هر چند ناني براي خوردن و شرابي براي نوشيدن نداشتيد، اما خداوند روزي شما را مي‌رساند تا به شما بفهماند كه او خداي شماست.
7 زماني كه به اينجا رسيديم سيحون (پادشاه سرزمين حشبون) و عوج (پادشاه سرزمين باشان) با ما
به جنگ برخاستنـد، ولـي ما ايشان را شكست داديم 8 و سرزمينشان را گرفتيم و به قبيله‌هاي رئوبين، جاد و نصف قبيله منسي داديم.
9 شرايط اين عهد را اطاعت كنيد تا در تمام كارهايتان موفق باشيد. 10 همگي شما يعني رهبران، ريش سفيدان، مردان قوم 11 همراه با كودكان و همسرانتان و غريباني كه در بين شما زندگي مي‌كنند يعني كساني كه هيزم مي‌شكنند و برايتان آب مي‌آورند امروز در حضور خداوند، خدايتان ايستاده‌ايد. 12 اينجا ايستاده‌ايد تا به عهدي كه خداوند، خدايتـان امروز با شما مي‌بندد وارد شويد. 13 امروز خداوند مي‌خواهد شما را بعنوان قوم خود تأييد كند و خداي شما باشد، همانطور كه به شما و به پدرانتان، ابراهيم و اسحـاق و يعقوب وعده داد. 14و15 اين پيمان تنها با شما كه امروز در حضورش ايستاده‌ايد بسته نمي‌شود بلكه با تمام نسلهاي آينده اسرائيل نيز بسته مي‌شود.
16 يقيناً به ياد مي‌آوريد كه چگونه در سرزمين مصر زندگي مي‌كرديم و پس از خروج از آنجا چطور از ميان قوم‌هاي ديگر گذشتيم. 17 شما بتهاي قبيح آن سرزمينها را ديديد كه از چوب و سنگ و نقره و طلا ساخته شده بودند. 18 امروز در ميان شما مرد يا زن، خاندان يا قبيله‌اي نباشد كه از خداوند، خدايمان برگردد و بخواهد اين خدايان را بپرستد و با اين كار، بتدريج قوم را مسموم كند.
19 كسي در ميان شما نباشد كه پس از شنيدن اين هشدارها، آنها را سرسري بگيرد و فكر كند اگر به راه‌هاي گستاخانه خود ادامه دهد صدمه‌اي نخواهد ديد. اين كار او همگي شما را نابود خواهد كرد؛ 20 چون خداوند از سر تقصيرات او نمي‌گذرد بلكه خشم و غيرتش برضد آن شخص شعله‌ور خواهد شد و تمام لعنت‌هايي كه در اين كتاب نوشته شده بر سر او فرود خواهد آمد و خداوند اسم او را از روي زمين محو خواهد كرد. 21 خداوند او را از تمامي قبيله‌هاي اسرائيل جدا خواهد نمود و كليه لعنت‌هايي را كه در ايـن كتاب ذكـر شده، بـر سر او نـازل خواهـد كـرد. 22 آنگاه فرزندان شما و نسلهاي آينده و غريباني كه ازكشورهاي دور دست از سرزمين شما عبور كنند، بلاها و بيماريهايي را كه خداوند بر اين سرزمين نازل كرده است خواهند ديد. 23 آنها خواهند ديد كه تمام زمين، شوره‌زاري است خشك و سوزان كه در آن نه چيزي كاشته مي‌شود و نه چيزي مي‌رويد. سرزمينتان درست مثل سدوم و عموره و ادمه و صبوئيم خواهد بـود كه خداونـد در خشـم خـود آنها را ويران كرد. 24 قومها خواهند پرسيد: «چرا خداوند با اين سرزمين چنين كرده است؟ دليل اين خشم بي‌امان او چه بوده است؟» 25 در جواب ايشان گفته خواهد شد: «چون مردم اين سرزمين عهدي را كه هنگام خروج از مصر خداوند، خداي پدرانشان با ايشان بسته بود، شكستند. 26 ايشان به پرستش خداياني پرداختند كه آنها را قبلاً نمي‌شناختند و خداوند، پرستش آنها را منع كرده بود. 27 پس خشم خداوند عليه اين سرزمين افروخته شد و كليه لعنتهاي او كه در اين كتاب نوشته شده، بر سرشان فرو ريخت. 28 خداوند با خشم و غضب شديد خود، ايشان را از سرزمينشان ريشه كن ساخت و آنها را به سرزمين ديگري راند كه تا امروز در آنجا زندگي مي‌كنند.»
29 اسراري هست كه خداوند، خدايمـان بر ما كشف نفرموده است، اما او قوانين خود را بر ما و فرزندانمان آشكار نموده است تا آنها را اطـاعت كنيم.
راهنما
باب 29 و 30 . عهد و اخطارهاي نهايي
آخرين كلام موسي، در حالي كه پيامدهاي هولناك ارتداد را پيش بيني مي‌كرد، اين است: پيروي خدا، طريق حيات است؛ و پيروي بتها، مرگ مسلّم.
