|
ترجمه قدیمی گویا
|
ترجمه قدیمی(کتاب تثنیه)
ممانعت از حضور در
جماعت خداوند
شخصي كه كوبيده بيضه و آلت بريده باشد، داخل جماعت خداوند نشود.
2 حرام‌زاده‌اي داخل جماعت خداوند نشود، حتي تا پشت دهم احدي از او داخل جماعت خداوند نشود. 3 عمّوني و موآبي داخل جماعت خداوند نشوند. حتي تا پشت دهم، احدي از ايشان هرگز داخل جماعت خداوند نشود. 4 زيرا وقتي كه شما از مصر بيرون آمديد، شما را در راه به نان و آب استقبال نكردند، و از اين جهت كه بَلْعام بن بعور را از فتورِ ارام نهرين اجير كردند تاتو را لعنت كند. 5 ليكن يَهُوَه خدايت نخواست بلعام را بشنود، پس يَهُوَه خدايت لعنت را به جهت تو، به بركت تبديل نمود، چونكه يَهُوَه خدايت تو را دوست مي‌داشت. 6 ابداً در تمامي عمرت جوياي خيريت و سعادت ايشان مباش.
7 ادومي را دشمن مدار چونكه برادر توست، و مصري را دشمن مدار چونكه در زمين وي غريب بودي. 8 اولادي كه از ايشان زاييده شوند، در پشت سوم داخل جماعت خداوند شوند.
تقديس اردو
9 چون در اردو به مقابله دشمنانت بيرون روي، خويشتن را از هر چيز بد نگاه دار.
10 اگر در ميان شما كسي باشد كه از احتلام شب نجس شود، از اردو بيرون رود و داخل اردو نشود. 11 چون شب نزديك شود، با آب غسل كند، و چون آفتاب غروب كند، داخل اردو شود.
12 و تو را مكاني بيرون از اردو باشد تا به آنجا بيرون روي. 13 و در ميان اسباب تو ميخي باشد، و چون بيرون مي‌نشيني با آن بكَن و برگشته، فضلة خود را از آن بپوشان. 14 زيرا كه يَهُوَه خدايت در ميان اردوي تو مي‌خرامد تا تو را رهايي داده، دشمنانت را به تو تسليم نمايد؛ پس اردوي تو مقدس باشد، مبادا چيز پليد را در ميان تو ديده، از تو روگرداند.
احكام مختلف
15 غلامي را كه از آقاي خود نزد تو بگريزد، به آقايش مسپار. 16 با تو در ميان تو در مكاني كه‌برگزينـد در يكــي از شهرهـاي تـو كـه بـه نظـرش پسنـد آيـد، ساكـن شـود، و بر او جفا منما.
17 از دختران اسرائيل فاحشه‌اي نباشد و از پسران اسرائيل لواطي نباشد. 18 اجرت فاحشه و قيمت سگ را براي هيچ نذري به خانة يَهُوَه خدايت مياور، زيرا كه اين هر دو نزد يَهُوَه خدايت مكروه است.
19 برادر خود را به سود قرض مده نه به سود نقره و نه به سود آذوقه و نه به سود هر چيزي كه به سود داده مي‌شود. 20 غريب را مي‌تواني به سود قرض بدهي، اما برادر خود را به سود قرض مده تا يَهُوَه خدايت در زميني كه براي تصرفش داخل آن مي‌شوي، تو را به هر چه دستت را بر آن دراز مي‌كني، بركت دهد.
21 چون نذري براي يَهُوَه خدايت مي‌كني در وفاي آن تأخير منما، زيرا كه يَهُوَه خدايت البته آن را از تو مطالبه خواهد نمود، و براي تو گناه خواهد بود. 22 اما اگر از نذر كردن ابا نمايي، تو را گناه نخواهد بود. 23 آنچه را كه از دهانت بيرون آيد، هوشيار باش كه بجا آوري، موافق آنچه براي يَهُوَه خدايت از ارادة خود نذر كرده‌اي و به زبان خود گفته‌اي.
24 چون به تاكستان همساية خود درآيي، از انگور، هر چه مي‌خواهي به سيري بخور، اما در ظرف خود هيچ مگذار.
25 چون به كشتزار همساية خود داخل شوي، خوشه‌ها را به دست خود بچين، اما داس بر كشت همساية خود مگذار.
ترجمه تفسیری
اخراج از جماعت
مردي كه بيضه‌هايش له شده و يا آلت تناسلي‌اش بريده شده باشد، نبايد داخل جماعت خداوند شود. 2 شخص حرامزاده و فرزندان او تا ده نسل نبايد وارد جماعت خداوند شوند.
3 از قوم عموني يا موآبي هيچكس وارد جماعت خداوند نشود حتي بعد از نسل دهم. 4 اين دستور بدان سبب است كه وقتي از مصر بيرون آمديد اين قومها با نان و آب از شما استقبال نكردند و حتي بلعام، پسر بعور، اهل فتور را از بين‌النهرين اجير كردند تا شما را لعنت كند. 5 ولي خداوند به بلعام گوش نكرد و در عوض چون شما را دوست داشت آن لعنت را به بركت تبديل نمود. 6 پس هرگز تا زماني كه زنده هستيد نبايد با عموني‌هاو موآبي‌ها صلح كنيد و با آنها رابطه دوستي برقرار نماييد. 7 ولي ادوميها را دشمن نشماريد، زيرا برادران شما هستند. مصريها را نيز دشمن نشماريد، زيرا زماني در ميان ايشان زندگي مي‌كرديد. 8 نسل سوم ادوميها و مصريها مي‌توانند به جماعت خداوند داخل شوند.
ناپاكي در اردوگاه
9و10 در زمان جنگ، مرداني كه در اردوگاه هستند بايد از هر نوع ناپاكي دوري كنند. كسي كه بخاطر انزال شبانه، شرعاً نجس مي‌شود بايد از اردوگاه خارج گردد 11 و تا غروب بيرون بماند. سپس خود راشسته، هنگام غروب بازگردد. 12 مستراحها بايد بيرون اردوگاه باشند. 13 هركس بايد در بين ابزار خود وسيله‌اي براي كندن زمين داشته باشد و بعد از هر بار قضاي حاجت، با آن گودالي حفر كند و مدفوعش را بپوشاند. 14 اردوگاه بايد پاك باشد، چون خداوند در ميان شما قدم مي‌زند تا شما را محافظت فرمايد و دشمنانتان را مغلوب شما سازد. اگر او چيز ناپسندي ببيند، ممكن است روي خود را از شما برگرداند.
قوانين گوناگون
15 اگر برده‌اي از نزد اربابش فرار كند نبايد او را مجبور كنيد كه برگردد. 16 بگذاريد در هر شهري كه مايل است در ميان شما زندگي كند و بر او ظلم نكنيد.
17 از دختران اسرائيلي كسي نبايد فاحشه شود و از پسران اسرائيلي كسي نبايد لواط شود. 18 هيچگونه هديه‌اي را كه از درآمد يك فاحشه يا يك لواط تهيه شده باشد به خانه خداوند نياوريد، چون هر دو در نظر خداوند نفرت‌انگيز هستند.
19 وقتي به برادر اسرائيلي خود پول، غذا يا هر چيز ديگري قرض مي‌دهيد، ازاو بهره نگيريد. 20 از يك غريبه مي‌توانيد بهره بگيريد، ولي نه از يك اسرائيلي. اگر اين قانون را رعايت كنيد خداوند، خدايتان زماني كه وارد سرزمين موعود شويد به شما بركت خواهد داد.
21 هنگامي كه براي خداوند نذر مي‌كنيد نبايد در وفاي آن تأخير كنيد، چون خداوند مي‌خواهد نذرهاي خود را بموقع ادا كنيد. ادا نكردن نذر، گناه محسوب مي‌شود. 22 (ولي اگر از نذر كردن خودداري كنيد، گناهي انجام نداده‌ايد.) 23 بعد از اينكه نذر كرديد بايد دقت كنيد هر چه را كه گفته‌ايد ادا كنيد، زيرا با ميل خود به خداوند، خدايتان نذر كرده‌ايد.
24 از انگورهاي تاكستان ديگران، هر قدر كه بخواهيد مي‌توانيد بخوريد، اما نبايد انگور در ظرف ريخته با خود ببريد. 25 همينطور وقتي داخل كشتزار همسايه خود مي‌شويد، مي‌توانيد با دست خود خوشه‌ها را بچينيد و بخوريد، ولي حق داس زدن نداريد.
