|
ترجمه قدیمی گویا
|
ترجمه قدیمی(کتاب دوم تواریخ)
شروع بناي خانة خداوند
و سليمان شروع كرد به بنا نمودن خانة‌خداوند در اورشليم بر كوه موريا، جايي كه ( خداوند ) بر پدرش داود ظاهر شده بود، جايي كه داود در خرمنگاه ارنون يبوسي تعيين كرده بود. 2 و در روز دوم ماه دوم از سال چهارم سلطنت خود به بنا كردن شروع نمود. 3 و اين است اساس‌هايي كه سليمان براي بنا نمودن خانة خدا نهاد: طولش به ذراعها برحسب پيمايش اول شصت ذراع و عرضش بيست ذراع، 4 و طول رواقي كه پيش خانه بود مطابق عرض خانه بيست ذراع، و بلنديش صد و بيست ذراع و اندرونش را به طلاي خالص پوشانيد. 5 و خانة بزرگ را به چوب صنوبر پوشانيد و آن را به زر خالص‌پوشانيد، و بر آن درختان خرما و رشته‌ها نقش نمود. 6 و خانه را به سنگهاي گرانبها براي زيبايي مُرَصَّع ساخت، و طلاي آن طلاي فروايِم بود. 7 و تيرها و آستانه‌ها و ديوارها و درهاي خانه را به طلا پوشانيد و بر ديوارها كروبيان نقش نمود.
8 و خانة قدس‌الاقداس را ساخت كه طولش موافق عرض خانه بيست ذراع، و عرضش بيست ذراع بود، و آن را به زر خالص به مقدار ششصد وزنه پوشانيد. 9 و وزن ميخها پنجاه مثقال طلا بود، و بالاخانه‌ها را به طلا پوشانيد.
10 و در خانة قدس‌الاقداس دو كروبي مجسمه‌كاري ساخت و آنها را به طلا پوشانيد. 11 و طول بالهاي كروبيان بيست ذراع بود كه بال يكي پنج ذراع بوده، به ديوار خانه مي‌رسيد و بال ديگرش پنج ذراع بوده، به بال كروبيِ ديگر برمي‌خورد. 12 و بال كروبيِ ديگر پنج ذراع بوده، به ديوار خانه مي‌رسيد وبال ديگرش پنج ذراع بوده، به بال كروبيِ ديگر ملصق مي‌شد. 13 و بالهاي اين كروبيان به قدر بيست ذراع پهن مي‌بود و آنها بر پايهاي خود ايستاده بودند، و رويهاي آنها به سوي اندرون خانه مي‌بود. 14 و حجاب را از آسمانجوني و ارغوان و قرمز و كتان نازك ساخت، و كروبيان بر آن نقش نمود.
15 و پيش خانه دو ستون ساخت كه طول آنها سي و پنج ذراع بود و تاجي كه بر سر هر يكي از آنها بود پنج ذراع بود. 16 و رشته‌ها مثل آنهايي كه در محراب بود ساخته، آنها را بر سر ستونها نهاد و صد انار ساخته، بر رشته‌ها گذاشت. 17 و ستونها را پيش هيكل يكي به دست راست، و ديگري به طرف چپ برپا نمود، و آن را كه به طرف راست‌بود ياكين و آن را كه به طرف چپ بود بوعز نام نهاد.
ترجمه تفسیری
بناي خانه خدا شروع مي‌شود
(اول پادشاهان 6:1-38)
سليـمان كار ساختن خانه خداوند را شروع كرد. محل آن در اورشليم روي كوه موريا بود، يعني همان زمين خرمنكوبي ارونه يبوسي كه در آن خداوند به داود پادشاه، پدر سليمان، ظاهر شد و داود آنجا را براي خانه خدا در نظر گرفت. 2 كار ساختمان خانه خدا در روز دوم ماه دوم از سال‌چهارم سلطنت سليمان پادشاه آغاز شد.
3 زير بناي خانه خدا به طول شصت و به عرض بيست ذراع بود. 4 ايوان جلو ساختمان نيز به پهناي بيست ذراع و به بلندي صد و بيست ذراع ساخته شد. ديوارهاي داخل آن روكش طلا داشت.
5 تالار اصلي خانه خدا را با چوب صنوبر پوشاندند، سپس روي آن طلا كشيده، بر آن نقشهاي درختان خرما و حلقه‌هاي زنجير منبت كاري كردند. 6 سنگهاي قيمتي زيبا روي ديوارها كار گذاشته شد تا بر شكوه و زيبايي آن بيفزايد. طلاي بكار رفته از بهترين طلاي فروايم بود. 7 تمام ديوارها، تيرهاي سقف، درها، و آستانه‌هاي خانه خدا را با طلا پوشانيدند و روي ديوارها تصاوير فرشتگان حكاكي كردند.
8 در داخل خانه خدا، اتاقي براي قدس‌الاقداس ساخته شد. طول و عرض اين اتاق هر كدام بيست ذراع بود. بيش از بيست تن طلاي ناب براي پوشاندن ديوارهاي آن بكار رفت. 9 حدود ششصد گرم ميخ طلا در آن مصرف شد. بالاخانه‌ها نيز با طلا پوشانده شد.
10 سليمان در قدس‌الاقداس، دو مجسمه فرشته ساخت و آنها را با طلا پوشاند. 11و12و13 آنها با بالهاي گسترده ايستاده بودند و صورتشان بطرف بيرون بود و نوك دو بال آنها بهم مي‌رسيد و نوك بالهاي ديگرشان تا ديوارهاي دو طرف قدس‌الاقداس كشيده مي‌شد. طول هر يك از بالهاي فرشتگان پنج ذراع و مجموع طول بالهاي آنها بيست ذراع بود. 14 پرده قدس‌الاقداس از كتان نازك به رنگهاي آبي، ارغواني و قرمز تهيه شده و با نقش فرشتگان تزيين شده بود.
دو ستون مفرغي
(اول پادشاهان 7:15-22)
15 سليمان جلو خانه خدا دو ستون ساخت، كه طول آنها سي و پنج ذراع بود و روي هر كدام يك‌سرستون به طول پنج ذراع قرار داشت. 16 او رشته‌هايي از زنجير، مانند زنجيرهايي كه در قدس‌الاقداس بود، ساخت و آنها را با صد انار مفرغي كه به زنجيرها متصل شده بودند، بر سر ستونها گذاشت. 17 سپس ستونها را جلو خانه خدا، يكي در طرف راست و ديگري در سمت چپ برپا نمود. نام ستون طرف راست را ياكين و ستون سمت چپ را بوعز گذاشت .
راهنما
دوم تواريخ
سلطنت سليمان
هيكل
تاريخ يهودا پس از جدا شدن ده سبط
كتاب دوم تواريخ در بردارنده مطالب كتابهاي اول و دوم پادشاهان است، با اين تفاوت كه به وقايع مربوط به پادشاهان ده سبط جدا شده نمي‌پردازد.
باب‌هاي 1 تا 9 . هيكل ، و شكوه سلطنت سليمان
(به اول پادشاهان 1 تا 11 نيز مراجعه كنيد).
به مدت 400 سال اسرائيل خيمه‌اي را به منظور مكان سكونت خدا در ميان خودشان، در اختيار داشتند و به نظر مي‌رسد خدا از اين امر راضي بود (دوم سموئيل 7 : 5 - 7). ولي هنگامي كه قوم مصلحت ديدند كه معبدي براي خدا بسازند، خدا نظر خود را دربارة نوع ساختمان آن اظهار داشت و نقشة آن را با «دست خط خودش» به داود داد (اول تواريخ 28 : 19 ؛ خروج 25 : 9)، تا «بسيار عظيم و نامي و جليل در تمامي زمينها» بشود (اول تواريخ 22 : 5).
داود قصد داشت هيكل را بسازد، ولي خدا او را منع كرد چرا كه او يك مرد جنگجو بود (اول تواريخ 22 : 8). خدا به داود در جنگها كمك مي‌كرد. ولي ظاهراً از نظر خدا مناسب نبود كه يك مرد جنگجو بنا كنندة خانة خدا باشد؛ تا ملل مغلوب احساس تلخي نسبت به خداي اسرائيل نداشته باشند، چرا كه در نهايت هدف خدا اين بود كه از طريق قوم خودش، ملل ديگر را به سوي خود بكشاند.
هيكل از سنگهاي عظيم و تيرها و تخته‌هايي از جنس سرو كه با طلا پوشانده شده بودند، ساخته شده بود (اول پادشاهان 6 : 14 - 22؛ 7 : 9 - 12). ارزش طلا و نقره و مواد ديگري كه در بناي هيكل بكار رفته‌اند (اول تواريخ 22 : 14 - 16 ؛ 29 : 2 - 9)، با پول امروزي ما بين 2 تا 5 ميليارد دلار تخمين زده شده كه بدون ترديد در آن زمان گرانقيمت‌ترين و باشكوه‌ترين ساختمان روي زمين بوده است. جلال و عظمت هيكل شايد هدفي داشته، ولي طلاي آن حرص و آز پادشاهان ديگر را برانگيخت.
هيكل بر اساس نقشة كلي خيمه ساخته شد (به نقشة 26 مراجعه كنيد)، ولي اندازة هر قسمت آن دو برابر خيمه بود؛ يعني اگر هر ذراع را 5/0 متر حساب كنيم، ابعاد هيكل به اين صورت بودند: 30 متر طول، 10 متر عرض و 15 متر ارتفاع (اول پادشاهان 6:2).
هيكل رو به شرق داشت. 10 متر غربي آن، قدس‌الاقداس يا محراب را تشكيل مي‌داد. 20 متر شرقي مكان اقدس يا خانه بود (اول پادشاهان 6 : 16 - 20). اين دو قسمت بوسيلة يك پرده از يكديگر جدا مي‌شدند (دوم تواريخ 3 : 14).
در قدس‌الاقداس، صندوق عهد قرار داشت كه دو كروبي بر آن سايه مي‌افكندند (اول پادشاهان 6:23 - 28). در مكان اقدس در كنار پرده و در مركز، مذبح طلايي بخور، در قسمت شمالي و قسمت جنوبي هر يك 5 شمعدان طلايي و 5 ميز نان تقدمه وجود داشت (اول پادشاهان 7 : 48 ، 49 ؛ دوم تواريخ 4 : 8).
در جلو، به جانب شرق، ايواني به عرض خانه وجود داشت كه عرض آن 5 متر بود. در دو سوي ايوان دو ستون برنزي، هر يك به قطر 2 متر و ارتفاع 12 متر قرار داشت (اول پادشاهان 6:3؛ 7:15-21).
در طول ديوارهاي شمالي، جنوبي و غربي هيكل، سه طبقه اتاق براي كاهنان بنا شده بود (اول پادشاهان 6 : 5 - 10).
در برابر هيكل، مذبح برنزي قربانيهاي سوختني به مساحت 10 مترمربع و ارتفاع 5 متر نصب شده بود (دوم تواريخ 4 : 1)؛ كه تصور مي‌شود محل آن همان صخره‌اي بوده كه ابراهيم اسحق را بر آن تقديم كرد و امروزه صخرة گنبد ناميده مي‌شود و دقيقاً در زير مركز مسجد مسلمانان قرار دارد. در نزديكي آن در سمت جنوب حوض برنزي عظيمي به قطر 15 فوت و عمق 8 فوت قرار داشت كه بر روي 12 گاو برنزي نصب شده بود تا كاهنان در آن شستشو كنند. و 10 حوضچة كوچك‌تر قابل حمل نيز، يعني 5 عدد در قسمت شمالي و 5 عدد در قسمت جنوبي، وجود داشت كه آب لازم را براي گذراندن قربانيها فراهم مي‌كرد (اول پادشاهان 7:38و39؛ دوم تواريخ 4:1-6).
هيكل بين دو حياط احاطه شده بود: حياط يا «صحن دروني» و «صحن بزرگ» (اول پادشاهان 6:36 ؛ 7:12). مساحت آنها مشخص نيست. احتمالاً ساختمان قصر نيز در صحن بزرگ قرار داشته است.
هيكل بدست 000/30 اسرائيلي و 000/150 كنعاني بنا شد (اول پادشاهان 5:13-16؛ دوم تواريخ 2:17، 18؛ 8:7-9). بناي آن 7 سال طول كشيد (اول پادشاهان 6 : 38). هر قسمت آن در فاصله‌اي دور از محل هيكل ساخته و آماده مي‌شد و سپس در جاي مناسب خودش قرار داده مي‌شد، بي‌آنكه صداي چكش يا ابزار ديگري شنيده شود (اول پادشاهان 6:7).
اورشليم بر 5 تپه بنا شده بود (به نقشة شماره 8 مراجعه كنيد). «ديوار داود» تپة جنوب شرقي را مي‌پوشاند. «ديوار سليمان» تصور مي‌شود تپه‌هاي شرقي مركزي و جنوب غربي را در برداشته. «قصر سليمان» در پايين تپه و درست در شرق حياط هيكل قرار داشت؛ در جنوب قصر محل تخت سلطنت سليمان و در جنوب آن خانة جنگل لبنان بود، كه تصور مي‌شود اسلحه خانه بوده باشد (اول پادشاهان 7 : 2 و 8).
هيكل سليمان 400 سال پا بر جا ماند (970 - 589 ق. م.)؛ معبد زروبابل 500 سال (520 - 20 ق. م.) و معبد هيروديس 90 سال (20 ق. م. 70 ميلادي).
معبدهاي خدا
خيمه: به صورت چادر بود. محل سكونت خدا در ميان قوم اسرائيل به مدت 400 سال بود. بيشتر مواقع در شيلوه نگهداري مي‌شد (به خروج 25 تا 40 مراجعه كنيد).
معبد سليمان: شكوه آن چندان دوامي نداشت. در عرض پنج سال پس از مرگ سليمان اين معبد دستخوش غارت و چپاول گرديد. سرانجام در 586 ق.م. بدست بابلي‌ها ويران شد.
معبد حزقيال (حزقيال 40 - 43): معبد واقعي نبود بلكه رؤياي معبد ايده‌آل ساخته شدة آينده بود.
نقشه 41 - نماي احتمالي هيكل (معبد) و كاخ سليمان
كنايس: در طول دوران اسارت به وجود آمدند. به صورت معبد نبودند بلكه بصورت ساختمانهايي كوچك در جوامع پراكندة يهودي بودند.
معبد زروبابل: پس از بازگشت از اسارت ساخته شد (به قسمت مربوط به عزرا و نحميا مراجعه كنيد). 500 سال دوام آورد.
معبد هيروديس: اين همان معبدي است كه مسيح در آن پا نهاد. بدست هيروديس، و از مرمر و طلا ساخته شد. شكوه و جلال آن غير قابل توصيف بود. در 70 ق. م. بدست روميان تخريب شد (به قسمت مربوط به يوحنا 2 : 13 مراجعه كنيد).
بدن مسيح: عيسي از بدن خود به عنوان معبد ياد مي‌كرد (يوحنا 2:19-21). خدا بواسطة او در ميان انسانها سكونت گزيد. از نظر عيسي، وجود معابد زميني براي پرستش خدا ضروري نيست (يوحنا 4:20-24).
كليسا به صورت جامع، معبد خدا و محل سكونت خدا در جهان است (اول قرنتيان 3:16-19).
هر فرد مسيحي، يك معبد خداست (اول قرنتيان 6:19)، كه عظمت و جلال معبد سليمان شايد نمونه‌اي از آن بوده باشد.
ساختمانهاي كليساها گاهي معابد خدا ناميده مي‌شوند، ولي اين مطلب در هيچ جاي كتاب‌مقدس ذكر نشده است.
معبد در آسمان: خيمه، الگوي چيزي در آسمان بود (عبرانيان 9:11 و 24). يوحنا معبدي را در رؤيا ديد (مكاشفه 11:19). بعدها خدا و بره خودشان معبد شدند (مكاشفه 21:22).
