|
ترجمه قدیمی گویا
|
ترجمه قديمي(كتاب امثال سليمان)
كسي كه بعد از تنبيه بسيار گردنكشي مي‌كند، ناگهان منكسر خواهد شد و علاجي نخواهد بود.
2 چون عادلان افزوده گردند قوم شادي مي‌كنند، اما چون شريران تسلّط يابند مردم ناله مي‌نمايند.
3 كسي كه حكمت را دوست دارد، پدر خويش را مسرور مي‌سازد؛ اما كسي كه با فاحشه‌ها معاشرت كند اموال را تلف مي‌نمايد.
4 پادشاه ولايت را به انصاف پايدار مي‌كند، اما مرد رشوه‌خوار آن را ويران مي‌سازد.
5 شخصي كه همسايه خود را چاپلوسي مي‌كند، دام براي پايهايش مي‌گستراند.
6 در معصيت مرد شرير دامي است، اما عادل ترنّم و شادي خواهد نمود.
7 مرد عادل دعويِ فقير را درك مي‌كند، اما شرير براي دانستن آن فهم ندارد.
8 استهزاكنندگان شهر را به آشوب مي‌آورند، اما حكيمان خشم را فرومي‌نشانند.
9 اگر مرد حكيم با احمق دعوي دارد، خواه غضبناك شود خواه بخندد، او را راحت نخواهدبود.
10 مردان خون‌ريز از مرد كامل نفرت دارند، اما راستان سلامتي جان او را طالبند.
11 احمق تمامي خشم خود را ظاهر مي‌سازد، اما مرد حكيم به تأخير آن را فرومي‌نشاند.
12 حاكمي كه به سخنان دروغ گوش گيرد، جميع خادمانش شرير خواهند شد.
13 فقير و ظالم با هم جمع خواهند شد، و خداوند چشمان هر دو ايشان را روشن خواهد ساخت.
14 پادشاهي كه مسكينان را به راستي داوري نمايد، كرسي وي تا به ابد پايدار خواهد ماند.
15 چوب و تنبيه، حكمت مي‌بخشد، اما پسري كه بي‌لگام باشد، مادر خود را خجل خواهد ساخت.
16 چون شريران افزوده شوند تقصير زياده مي‌گردد، اما عادلان، افتادن ايشان را خواهند ديد.
17 پسر خود را تأديب نما كه تو را راحت خواهد رسانيد، و به جان تو لذّات خواهد بخشيد.
18 جايي كه رؤيا نيست قوم گردنكش مي‌شوند، اما خوشابحال كسي كه شريعت را نگاه مي‌دارد.
19 خادم، محض سخن متنبّه نمي‌شود، زيرا اگر چه بفهمد اجابت نمي‌نمايد.
20 آيا كسي را مي‌بيني كه در سخن گفتن عجول است؟ اميد بر احمق زياده است از اميد بر او.
21 هر كه خادم خود را از طفوليّت به ناز مي‌پرورد، آخر پسر او خواهد شد.
22 مرد تندخو نزاع برمي‌انگيزاند، و شخص كج‌خلق در تقصير مي‌افزايد.
23 تكبّر شخص او را پست مي‌كند، اما مرد حليم‌دل، به جلال خواهد رسيد.
24 هر كه با دزد معاشرت كند، خويشتن را دشمن دارد، زيرا كه لعنت مي‌شنود و اعتراف نمي‌نمايد.
25 ترس از انسان دام مي‌گستراند، اما هر كه بر خداوند توكّل نمايد سرافراز خواهد شد.
26 بسياري لطف حاكم را مي‌طلبند، اما داوريِ انسان از جانب خداوند است.
27 مرد ظالم نزد عادلان مكروه است، و هر كه در طريق، مستقيم است نزد شريران مكروه مي‌باشد.
ترجمه تفسيري
كسي كه بعد از تنبيه بسيار، باز سرسختي كند، ناگهان خرد خواهد شد و ديگر علاجي نخواهد داشت.
2 وقتي قدرت در دست نيكان است مردم شادند، اما قدرت كه به دست بدان بيفتد مردم مي‌نالند.
3 پسر عاقل پدرش را خوشحال مي‌كند، اما پسري كه بدنبال زنان بدكاره مي‌رود اموالش را برباد مي‌دهد.
4 پادشاه عاقل به مملكتش ثبات مي‌بخشد، اما آنكه رشوه مي‌گيرد مملكت خود را نابود مي‌كند.
5 شخص متملق با چاپلوسي‌هاي خود به دوستش صدمه مي‌زند.
6 بدكاران در دام گناه خود گرفتار مي‌شوند، اما شادي نصيب درستكاران مي‌گردد.
7 شخص درستكار نسبت به فقرا باانصاف است، اما آدم بدكار به فكر آنها نيست.
8 آدم احمقي كه همه را مسخره مي‌كند مي‌تواند شهري را به آشوب بكشاند، اما شخص دانا تلاش مي‌كند صلح و آرامش برقرار نمايد.
9 بحث كردن با آدم نادان سودي ندارد، زيرا او يا عصباني مي‌شود يا مسخره مي‌كند.
10 افرادي كه تشنه خون هستند از اشخاص درستكار متنفرند و قصد جانشان را دارند.
11 آدم نادان خشم خود را فوري بروز مي‌دهد، اما شخص دانا جلو خشم خود را مي‌گيرد.
12 اگر حاكم به حرفهاي دروغ گوش كند، تمام افرادش دروغگو خواهند شد.
13 فقير و ثروتمند در يك چيز مثل هم هستند: خداوند به هر دو آنها چشم بينا داده است.
14 پادشاهي كه نسبت به فقرا باانصاف باشد، سلطنتش هميشه پابرجا خواهد ماند.
15 براي تربيت بچه، چوب تأديب لازم است. اگر او را به حال خود واگذاري و ادب نكني، باعث سرافكندگي مادرش خواهد شد.
16 وقتي اشخاص بدكار به قدرت مي‌رسند، فساد زياد مي‌شود؛ ولي قدرت آنها دوامي نخواهد داشت‌و نيكان سقوط آنها را به چشم خواهند ديد.
17 فرزند خود را تأديب كن تا باعث شادي و آرامش فكر تو شود.
18 در جايي كه پيام خدا نيست، مردم سركش مي‌شوند. خوشابحال قومي كه احكام خدا را به جا مي‌آورند.
19 خدمتكار را نمي‌توان تنها با نصيحت اصلاح كرد، زيرا او هر چند حرفهاي تو را بفهمد ولي به آنها توجه نخواهد كرد.
20 شخصي كه بدون فكر كردن و با عجله جواب مي‌دهد از يك احمق هم بدتر است.
21 غلامي كه اربابش او را از كودكي به نازپرورده باشد، براي اربابش غلامي نخواهد كرد.
22 شخص تندخو نزاع به پا مي‌كند و باعث ناراحتي مي‌شود.
23 تكبر، انسان را به زمين مي‌زند، ولي فروتني منجر به سربلندي مي‌شود.
24 كسي كه با دزد رفيق مي‌شود، دشمن جان خويش است، زيرا شهادت دروغ مي‌دهد و به اين ترتيب خود را زير لعنت قرار مي‌دهد.
25 كسي كه از انسان مي‌ترسد گرفتار مي‌شود، اما شخصي كه به خداوند توكل مي‌كند در امان مي‌ماند.
26 بسياري از مردم از حاكم انتظار لطف دارند غافل از اينكه خداوند است كه حق هر كس را مي‌دهد.
27 درستكاران از بدكاران نفرت دارند و بدكاران از درستكاران.
راهنما
باب‌هاي28 و 29 . آنكه‌چشمان‌خود را از فقرا بپوشاند، لعنت‌بسيار خواهد يافت. احمق‌تماميِ خشم‌خود را ظاهر مي‌سازد، اما مرد حكيم‌به‌تأخير آن‌را فرو مي‌نشاند. بخش‌عمدة‌اين‌باب‌ها از شخص‌احمق‌سخن‌مي‌گويد. سليمان‌با احمقان‌سازگاري‌نداشت؛ او غالباً با احمق‌موافق‌حماقتش‌رفتار مي‌نمود.
