|
ترجمه قدیمی گویا
|
ترجمه قدیمی(کتاب اشعیا)
اي پيروان عدالت و طالبان خداوند مرا بشنويد! به صخره‌اي كه از آن قطع گشته و به حفره چاهي كه از آن كنده شده‌ايد، نظر كنيد. 2 به پدر خود ابراهيم و به ساره كه شما را زاييد نظر نماييد زيرا او يك نفر بود حيني كه او را دعوت نمودم و او را بركت داده، كثير گردانيدم. 3 به تحقيق خداوند صهيون را تسلّي داده، تمامي‌خرابه‌هايش را تسلّي بخشيده است و بيابان او را مثل عدن و هامون او را مانند جنّت خداوند ساخته است. خوشي و شادي در آن يافت مي‌شود و تسبيح و آواز ترنّم.
4 اي قوم من به من توجّه نماييد و اي طايفه من به من گوش دهيد. زيرا كه شريعت از نزد من صادر مي‌شود و داوري خود را برقرار مي‌كنم تا قوم‌ها را روشنايي بشود. 5 عدالت من نزديك است و نجات من ظاهر شده، بازوي من قوم‌ها را داوري خواهد نمود و جزيره‌ها منتظر من شده، به بازوي من اعتماد خواهند كرد. 6 چشمان خود را بسوي آسمان برافرازيد و پايين بسوي زمين نظر كنيد زيرا كه آسمان مثل دود از هم خواهد پاشيد و زمين مثل جامه مندرس خواهد گرديد و ساكنانش همچنين خواهند مرد. امّا نجات من تا به ابد خواهد ماند و عدالت من زايل نخواهد گرديد.
7 اي شما كه عدالت را مي‌شناسيد! و اي قومي كه شريعت من در دل شما است! مرا بشنويد. از مذمّت مردمان مترسيد و از دشنام ايشان هراسان مشويد. 8 زيرا كه بيد ايشان را مثل جامه خواهد زد و كِرم ايشان را مثل پشم خواهد خورد امّا عدالت من تا ابدالا´باد و نجات من نسلاً بعد نسل باقي خواهد ماند. 9 بيدار شو اي بازوي خداوند ، بيدار شو و خويشتن را با قوّت ملبّس ساز. مثل ايّام قديم و دوره‌هاي سلف بيدار شو. آيا تو آن نيستي كه رَهَب را قطع نموده، اژدها را مجروح ساختي. 10 آيا تو آن نيستي كه دريا و آبهاي لجّه عظيم را خشك كردي و عمق‌هاي دريا را راه ساختي تا فديه شدگان عبور نمايند؟ 11 و فديه شدگان خداوند بازگشت نموده، با ترنّم‌به صهيون خواهند آمد و خوشي جاوداني بر سر ايشان خواهد بود و شادماني و خوشي را خواهند يافت و غم و ناله فرار خواهد كرد.
12 من هستم، من كه شما را تسلّي مي‌دهم. پس تو كيستي كه از انساني كه مي‌ميرد مي‌ترسي و از پسر آدم كه مثل گياه خواهد گرديد؟ 13 و خداوند را كه آفريننده تو است كه آسمانها را گسترانيد و بنياد زمين را نهاد فراموش كرده‌اي و دائماً تمامي روز از خشم ستمكار وقتي كه به جهت هلاك كردن مهيّا مي‌شود مي‌ترسي؟ و خشم ستمكار كجا است؟ 14 اسيران ذليل بزودي رها خواهند شد و در حفره نخواهند مرد و نان ايشان كم نخواهد شد. 15 زيرا من يهوه خداي تو هستم كه دريا را به تلاطم مي‌آورم تا امواجش نعره زنند، يهوه صبايوت اسم من است. 16 و من كلام خود را در دهان تو گذاشتم و تو را زير سايه دست خويش پنهان كردم تا آسمانها غرس نمايم و بنياد زميني نهم و صهيون را گويم كه تو قوم من هستي.
كاسه غضب خدا
17 خويشتن را برانگيز اي اورشليم! خويشتن را برانگيخته، برخيز! اي كه از دست خداوند كاسه غضب او را نوشيدي و دُرد كاسه سرگيجي را نوشيده، آن را تا ته آشاميدي. 18 از جميع پسراني كه زاييده است يكي نيست كه او را رهبري كند و از تمامي پسراني كه تربيت نموده، كسي نيست كه او را دستگيري نمايد. 19 اين دو بلا بر تو عارض خواهد شد؛ كيست كه براي تو ماتم كند؟ يعني خرابي و هلاكت و قحط و شمشير، پس چگونه تو را تسلّي دهم. 20 پسران‌تو را ضعف گرفته، به سر همه كوچه‌ها مثل آهو در دام خوابيده‌اند. و ايشان از غضب خداوند و از عتاب خداي تو مملّو شده‌اند. 21 پس اي زحمت كشيده اين را بشنو! و اي مست شده امّا نه از شراب! 22 خداوند تو يهوه و خداي تو كه در دعوي قوم خود ايستادگي مي‌كند چنين مي‌گويد: اينك كاسه سرگيجي را و دُرد كاسه غضب خويش را از تو خواهم گرفت و آن را بار ديگر نخواهي آشاميد. 23 و آن را به دست آناني كه بر تو ستم مي‌نمايند مي‌گذارم كه به جان تو مي‌گويند: خم شو تا از تو بگذريم و تو پشت خود را مثل زمين و مثل كوچه به جهت راه گذريان گذاشته‌اي.
ترجمه تفسیری
خداونـد مي‌فـرمايـد: «اي كسانـي كه مي‌خواهيد نجات يابيد، اي كساني كه چشم اميدتان به من است، سخنان مرا بشنويد. به معدني كه از آن استخراج شده‌ايد و به صخره‌اي كه از آن جدا گشته‌ايد، توجه نماييد. 2 به اجدادتان ابراهيم و ساره فكر كنيد كه از ايشان بوجود آمديد. هنگامي كه ابراهيم را دعوت كردم او فرزندي نداشت و تنها بود، اما من او را بركت دادم و ملت بزرگي از او بوجود آوردم.
3 «من بار ديگر اسرائيل را بركت خواهم داد و خرابه‌هاي آن را آباد خواهم ساخت. زمينهاي باير و بيابانهاي خشك آن چون باغ عدن سرسبز خواهند شد. خوشي و شادماني همه جا را پر خواهد ساخت،و شكرگزاري همراه با سرودهاي شاد در همه جا به گوش خواهد رسيد.
4 «اي قوم من، به من گوش دهيد. من احكام و قوانين خود را صادر مي‌كنم تا بوسيله آنها به قوم‌هاي جهان روشنايي ببخشم. 5 بزودي مي‌آيم تا آنها را نجات دهم و با عدل و انصاف بر آنها حكومت كنم. سرزمينهاي دور دست دنيا كه چشم به راه من هستند به قدرت من اعتماد خواهند كرد. 6 چشمان خود را به آسمان بدوزيد و به زمين زير پايتان نگاه كنيد، روزي خواهد آمد كه آسمان مانند دود، ناپديد خواهد شد و زمين همچون لباس، پوسيده خواهد شد و مردمش خواهند مرد. اما نجاتي كه من به ارمغان مي‌آورم براي هميشه باقي خواهد ماند و عدالت من هرگز از بين نخواهد رفت.
7 «اي كساني كه احكام مرا دوست مي‌داريد و خوب را از بد تشخيص مي‌دهيد، به من گوش كنيد. از سرزنش و تهمت مردم نترسيد؛ 8 زيرا بيد، آنها را مانند لباس از بين خواهد برد و كرم، ايشان را همچون پشم خواهد خورد. اما عدالت من هرگز از بين نخواهد رفت و كار نجاتبخش من نسل‌اندرنسل باقي خواهد ماند.»
9 اي خداوند برخيز و با قدرتت ما را نجات ده همانگونه كه در گذشته ما را نجات دادي. تو همان خدايي هستي كه اژدهاي رود نيل، يعني مصر را نابود كردي. 10 تو دريا را خشك ساختي و راهي از ميان آن باز كردي تا قومي كه آزاد ساخته بودي از آن عبور كنند. 11 اي خداوند بگذار كساني كه آزاد كرده‌اي سرودخوانان و شادي‌كنان به اورشليم باز گردند. بگذار غم و اندوه آنان پايان يابد و خوشي و شادماني جاوداني نصيبشان شود.
12 خداوند مي‌فرمايد: «من هستم كه به شما تسلي مي‌دهم و شما را شاد مي‌سازم؛ پس چرا از انسان فاني مي‌ترسيد انساني كه مانند گياه، خشك شده، از بين مي‌رود؟ 13 آيا مرا كه آفريننده شما هستم و زمين را بنياد نهادم و آسمانها را بر آن گسترانيدم، فراموش كرده‌ايد؟ چرا دايم از ظلم و ستم انسانها مي‌ترسيد و تمام روز از خشم آنان مي‌هراسيد؟ 14 شما اسيران،بزودي آزاد خواهيد شد. ديگر در سياه چالها گرسنه نخواهيد ماند و نخواهيد مرد. 15 من خداوند، خداي شما هستم همان خداوند قادر متعال كه از ميان امواج خروشان دريا، راهي خشك براي شما پديد آورد! 16 من كه زمين را بنياد نهادم و آسمانها را برقرار ساختم، به اسرائيل مي‌گويم: «شما قوم من هستيد. من احكام خود را به شما داده‌ام و با دست خود شما را حفظ مي‌كنم.»
پايان رنجهاي اورشليم
17 برخيز اي اورشليم، برخيز! به اندازه كافي از كاسه غضب خداوند نوشيده‌اي. آن را تا ته سر كشيده‌اي و سرگيجه گرفته‌اي. 18 كسي از ساكنانت باقي نمانده تا دستت را بگيرد و تو را راهنمايي كند. 19 بلاي مضاعف بر تو عارض شده است؛ سرزمينت خراب شده و مردمانت از قحطي و شمشير به هلاكت رسيده‌اند. ديگر كسي باقي نمانده تا تو را دلداري و تسلي دهد. 20 مردم تو مانند آهواني هستند كه در دام صياد گير كرده باشند؛ آنها در كوچه‌هايت افتاده‌اند و قدرت ندارند از جا برخيزند، زيرا خداوند غضب خود را بر آنها نازل كرده است. 21 اما اي مصيبت‌زدگان كه مست و گيج هستيد، اما نه از شراب، اكنون گوش دهيد. 22 خداوند، خدايتان كه مدافع شماست چنين مي‌گويد: «من كاسه غضب خود را كه باعث سرگيجه شما شده از دست شما مي‌گيرم و شما ديگر مجبور نخواهيد شد از آن بنوشيد. 23 كاسه غضب خود را بدست كساني خواهم داد كه بر شما ظلم مي‌كنند وشما را وا مي‌دارند در كوچه‌ها دراز بكشيد تا شما را مانند خاك زمين لگدمال كنند.»
راهنما
باب‌هاي 51 و 52 . نجات و احياي دوبارة صهيون
نجات اسرائيل از مصيبت‌هاي حاصله از اسارت با يادآوري اعمال عجيبي كه خداوند در گذشته انجام داده است، تضمين مي‌شود. اين مسئله، تحقق قسمتي از نقشة ابدي خدا مي‌باشد كه از يك نفر آغاز شده بود (51 : 2) و در طي قرون متمادي، به نجات جهان و جلال ابدي خدا ادامه پيدا مي‌كرد (51 : 6). باب 52 عبارت است از سرودهاي در خصوص روز پيروزي صهيون.
