|
ترجمه قدیمی گویا
|
ترجمه قدیمی(کتاب اشعیا)
وحي دربارة دمشق:
اينك دمشق از ميان شهرها برداشته مي‌شود و توده خراب خواهد گرديد. 2 شهرهاي عَرُوعير متروك مي‌شود و به جهت خوابيدن گله‌ها خواهد بود و كسي آنها را نخواهد ترسانيد. 3 و حصار از افرايم تلف خواهد شد و سلطنت از دمشق و از بقيّه اَرام. و مثل جلال بني‌اسرائيل خواهند بود زيرا كه يهوه صبايوت چنين مي‌گويد. 4 و در آن روز جلال يعقوب ضعيف مي‌شود و فربهي جسدش به لاغري تبديل مي‌گردد. 5 و چنان خواهد بود كه دروگران زرع را جمع كنند و دستهاي ايشان سنبله‌ها را درو كند.و خواهد بود مثل وقتي كه در وادي رفايم سنبله‌ها را بچينند. 6 و خوشه‌هاي چند در آن باقي ماند و مثل وقتي كه زيتون را بتكانند كه دو يا سه دانه بر سر شاخه بلند و چهار يا پنج دانه بر شاخچه‌هاي بارور آن باقي ماند. يهوه خداي اسرائيل چنين مي‌گويد.
7 در آن روز انسان بسوي آفريننده خود نظر خواهد كرد و چشمانش بسوي قدّوس اسرائيل خواهد نگريست. 8 و بسوي مذبح‌هايي كه به دستهاي خود ساخته است نظر نخواهد كرد و به آنچه با انگشتهاي خويش بنا نموده يعني اشيريم و بتهاي آفتاب نخواهد نگريست.
9 در آن روز شهرهاي حصينش مثل خرابه‌هايي كه در جنگل يا بر كوه بلند است خواهد شد كه آنها را از حضور بني‌اسرائيل واگذاشتند و ويران خواهد شد. 10 چونكه خداي نجات خود را فراموش كردي و صخره قوّت خويش را به ياد نياوردي، بنابراين نهالهاي دلپذير غرس خواهي نمود و قلمه‌هاي غريب را خواهي كاشت. 11 در روزي كه غرس مي‌نمايي، آن را نمّو خواهي داد و در صبحْ مزروعِ خود را به شكوفه خواهي آورد، امّا محصولش در روز آفت مهلك و حزن علاج‌ناپذير بر باد خواهد رفت.
12 واي بر شورش قوم‌هاي بسيار كه مثل شورش دريا شورش مي‌نمايند، و خروش طوايفي كه مثل خروش آبهاي زورآور خروش مي‌كنند. 13 طوايف مثل خروش آبهاي بسيار مي‌خروشند، امّا ايشان را عتاب خواهد كرد و به جاي دور خواهند گريخت و مثل كاه كوهها در برابر باد رانده خواهند شد و مثل غبار در برابرگردباد. 14 در وقت شام اينك خوف است و قبل از صبح نابود مي‌شوند. نصيب تاراج‌كنندگان ما و حصّه غارت نمايندگان ما همين است.
ترجمه تفسیری
اين است پيغام خدا درباره دمشق:
«دمشق از بين خواهد رفت و تبديل به ويرانه خواهد شد. 2 شهرهاي «عروعير» متروك خواهند شد و گوسفندان در آنجا خواهند خوابيد و كسي نخواهد بود كه آنها را بترساند. 3 اسرائيل قدرتش را از دست خواهد داد و دمشق سقوط خواهد كرد. بازماندگان سوريه مانند قوم اسرائيل خوار و ضعيف خواهند شد.» اين را خداوند قادر متعال فرموده است.
4 خداوند مي‌فرمايد: «عظمت اسرائيل محو خواهد شد و ثروتش از بين خواهد رفت. 5 در آن روز، اسرائيل مانند كشتزارهاي دره رفائيم خواهد بود كه پس از درو، چيزي در آن باقي نمي‌ماند. 6 عده بسيار كمي از قوم اسرائيل باقي خواهند ماند، همانگونه كه پس از چيدن زيتون دو سه دانه روي شاخه‌هاي بلند، و چهار پنج دانه نوك شاخه‌هاي كوچك باقي مي‌ماند.» اين را خداوند، خداي اسرائيل فرموده است.
7 در آن روز، مردم بسوي آفريننده خود كه خداي مقدس اسرائيل است روي خواهند آورد، 8 و ديگر به بتهايي كه بدست خود ساخته‌اند، يعني اشيريم و بتهاي آفتاب، رو نخواهند نمود. 9 در آن روز، شهرهاي مستحكم ويران خواهند شد همچون شهرهاي حوي‌ها و اموري‌ها كه ساكنانشان آنها را در حين فرار براي اسرائيلي‌ها واگذاشتند.
10 اي اسرائيل، تو خداي نجات دهنده خود و «صخره» مستحكم خويش را فراموش كرده‌اي و درختان مي‌كاري تا در زير آنها بتها را بپرستي. 11 ولي بدان كه حتي اگر در همان روزي كه درختان را مي‌كاري آنها نمو كرده، شكوفه آورند، با وجود اين محصولي نخواهند داد. در آن روز، آنچه نصيب شما مي‌شود بلاي كشنده و درد علاج ناپذير خواهد بود.
12 قوم‌هاي جهان مثل دريا مي‌خروشند و همچون طوفان غرش مي‌كنند 13 و مانند سيل يورش مي‌آورند. اما خدا آنها را خاموش مي‌كند و به عقب مي‌راند. ايشان مانند كاه در برابر باد، و خاك در برابر گردباد هستند. 14 در شب رعب و وحشت ايجاد مي‌كنند، ولي پيش از فرا رسيدن صبح نابود مي‌شوند. اين سزاي كساني است كه سرزمين ما را تاراج مي‌كنند و به يغما مي‌برند.
راهنما
باب 17 . دمشق
احتمالاً اين باب در ادامة همان انديشه‌اي است كه در باب 7 نوشته شده و همزمان با آن بوده يعني در زمان حملة مشترك دمشق و اسرائيل به يهودا در سال 734 ق.م. كه كمي پس از آن به هنگام حملة تِغلَت فَلاسَر و سارگون به انجام رسيده است. ضمناً اين نبوت مستقيماً متوجه اسرائيل نيز مي‌باشد (آيات 3 - 4) چرا كه آنها با دمشق هم پيمان بودند. عبارت «نظر به سوي آفرينندة خود» (آية 7) اشاره به بقية وفادار مانده در حكومت شمالي دارد كه بسوي يهوه بازگشت كردند و ذكر آن در دوم تواريخ 34 : 9 آمده است. اين باب با بيان رؤيايي پايان مي‌پذيرد كه در آن از عتاب و سرنگوني آشوريان سخن مي‌گويد كه اين نبوت پس از غلبة آنها بر دمشق و اسرائيل بوقوع خواهد پيوست (آيات 12-14). خصوصاً آية 14 كه ظاهراً بيان مشابهي با 36:37 دارد.
