ترجمه تفسیری(انجیل لوقا)
سرگذشت عيسي مسيح
نوشتة لوقا
لوقا پزشك بود و اغلب با پولس رسول همسفر مي شد تا در رساندن پيام مسيح به مردم او را ياري دهد. در ضمن ، تاريخ نويس هم بود و به همين جهت است كه در اين انجيل ، سرگذشت عيسي مسيح را با رعايت دقيق ترتيب رويدادها بيان مي كند. و باز در اين انجيل است كه ما با عيسايي روبرو مي شويم كه همه را محبت مي كند، چون براي او فقير و پولدار، فرمانده و فرمانبر، ارباب و غلام ، زن و مرد، ديندار و بي دين ، ... تفاوتي نمي كنند. همه محتاج محبتند، و او سرچشمة محبت است . عيسي بقدري با اشخاص مختلف مي آميخت كه او را «دوست گناهكاران » لقب داده بودند، چون بگفتة خودش ، او طبيبي بود كه براي دردمندان آمده بود ... و بزرگترين درد انسان گناه است .
راهنما
انجيل لوقا
عيسي، پسر خدا
لوقا بيش از هر چيز جنبة بشري عيسي را مورد تأكيد قرار مي‌دهد. او در حالي كه عيسي را به عنوان پسر خدا معرفي مي‌كند، به مهرباني عيسي نسبت به ضعفا، رنجديدگان و مطرودين جامعه اشاره مي‌كند.
مخاطبين نهايي هر انجيل، همة بني نوع بشر مي‌باشند. ولي با اين وجود به نظر مي‌رسد كه متي انجيل خويش را براي يهوديان، مرقس براي روميان و لوقا خطاب به يونانيان مي‌نويسد.
تمدن يهودي برپاية نوشته‌هاي عهد عتيق بنا شده بود. به همين جهت متي در نوشته‌هايش بارها به كتب عهد عتيق اشاره مي‌كند. شكوه و جلال تمدن رومي در قدرت و اقتدار امپراطوري روم مستتر بود و به همين جهت مرقس توجه خوانندگان را به قدرت مافوق بشري معجزات عيسي معطوف مي‌دارد.
تمدن يونان در فرهنگ، فلسفه، حكمت، استدلال، زيبايي و تحصيلات خلاصه مي‌شد. بنابراين جهت جلب ذهن متفكر و فلسفه گراي يوناني، لوقا سعي بر اين داشت كه به صورتي كامل و منظم بوسيلة نقل داستان كلاسيك زندگي عيسي، نمايشگر كامليت و زيبايي پرشكوه عيسي باشد. هدف او اين است كه عيسي را به عنوان شخصيتي ايده‌آل و جهانگير معرفي نمايد. از انجيل لوقا به عنوان «زيباترين داستان عالم» ياد شده است.
به اضافة اين سه انجيل، يوحنا نيز كوشش مي‌كند الوهيت عيسي را به صورت حقيقتي قطعي و عاري از اشتباه، تشريح كند. او بر اين مطلب كه عيسي، خداي مجسم است، تأكيد مخصوص مي‌نمايد.
لوقا
نام لوقا تنها سه بار در كل عهد جديد ذكر شده است: در كولسيان 4 : 14 از او به عنوان «طبيب حبيب»، و در فليمون 24 به عنوان «همكارِ» پولس ياد شده است، و در دوم تيموتائوس 4 : 11 مي‌بينيم كه او در لحظات تاريك شهادت پولس با او همراه بود. نكتة جالب توجه اين است كه در اين سه مورد، مرقس نيز با لوقا همراه است.
در آخرين بخش كتاب اعمال رسولان، بكارگيري لغاتي از قبيل «آنان» و «ما» نشانگر آن است كه لوقا از ترواس تا فيليپي با پولس همراه بوده است. يعني در واقع در اوايل سفر دوم پولس، همچنين تقريباً 6 سال بعد، اواخر سفر سوم پولس و در عين حال از زمان زنداني شدن پولس در قيصريه و روم تا زمان شهادتش، لوقا با پولس بود (جهت اطلاعات بيشتر به بخش لوقا در كتاب اعمال رسولان، مراجعه شود).
تاريخ نگارش
عقيدة عمومي نشانگر آن است كه لوقا انجيل خود را در حدود سال 60 ميلادي هنگاميكه پولس در زندان قيصريه بسر مي‌برد، نوشته است. او همچنين در طي دو سال بعد كه پولس در زندان روم بود، اقدام به نوشتن كتاب اعمال رسولان نمود. چرا كه هر دو اين كتابها خطاب به يك شخص نوشته شده است و به نظر مي‌رسد كه اين دو كتاب، دو جلد از يك اثر ويژه بوده‌اند. اقامت دو سالة لوقا در قيصريه (58 - 60 ميلادي) براي او فرصتي ايجاد كرد كه بتواند اطلاعات دست اولي از همراهان عيسي و بنيانگزاران كليساي اوليه بدست آورد. قطعاً اين اطلاعات، صحيح و همراه با جزئيات بود.
قيصريه تنها چند كيلومتر با اورشليم فاصله داشت. به نظر مي‌رسد مادر عيسي هنوز در قيد حيات بود و در خانة يوحنا در اورشليم زندگي مي‌كرد. احتمالاً لوقا اطلاعات بسيار پر ارزشي از آنچه مريم دربارة پسرش به ياد داشت، كسب نموده بود. همچنين يعقوب، اسقف كليساي اورشليم كه برادر عيسي نيز بود، شرح حال كاملي از زندگي عيسي در اختيار لوقا قرار داده بود.
مسألة «اناجيل هم نظر»
متي، مرقس و لوقا، «اناجيل هم نظر» نامگذاري شده‌اند و اين به آن دليل است كه هر سه آنها نظر كلي مشابهي نسبت به زندگي مسيح داشته‌اند و تقريباً وقايع مشتركي را برشتة تحرير درآورده‌اند. در اين اناجيل، سبك نگارش خاص، روابط متقابل اناجيل باهم و ارتباط احتمالي با يك منبع مشترك باعث گرديد نام «هم نظر» به اين سه انجيل اطلاق شود.
بعضيها عقيده بر اين دارند كه انجيل مرقس اول از همه به رشتة تحرير درآمده و پس از آن متي، در سطحي گسترده‌تر به ذكر اين وقايع پرداخته است و سپس لوقا جهت نوشتن انجيل خود از هر دوي اينها استفاده نموده است.
اما برخي نيز عقيده دارند كه متي اولين انجيل را نوشت و سپس مرقس نمونة مختصري از آن را ارائه داد. اين مسلم است كه اصلاً لازم نيست كه فكر كنيم كداميك از نويسندگان اناجيل از نوشتجات ديگري استفاده نموده است. زيرا وقايع زندگي مسيح و سخنان او سالها بوسيلة رسولان و ديگران تكرار شده بود و به همين ترتيب بين مسيحيان پخش شده بود. اين وقايع اصول اصلي موعظه‌هاي رسولان را تشكيل مي‌داد.
در واقع از همان ابتدا بسياري از اين موارد به رشتة تحرير درآمد، اما به صور مختلف. بعضي از آنها به صورتي مختصر و برخي به شكل مفصل‌تر. هنگامي كه متي، مرقس و لوقا اقدام به نوشتن اين وقايع نمودند، هر يك بر حسب هدفي كه داشت، از آنچه به صورت كتبي يا شفاهي بين مسيحيان رواج داشت، استفاده مي‌نمودند. در عين حال نبايد از ياد برد كه مثلاً متي، خود جزو شاهدان عيسي بود و همچنين اين وقايع را بارها از زبان ديگران نيز شنيده بود.
