ریشهیابی واژه یوبیل دشوار است. ظاهراً این کلمه در اصل از ریشۀ عبریِ "یوبِل" بهمعنی قوچ مشتق شده است، زیرا از شاخ قوچ در سال یوبیل بهعنوان شیپور برای فراخوانی قوم خدا استفاده میشد. سال یوبیل پس از هفت دورۀ هفت ساله (سالهای شبات)، در سال پنجاهم اعلام میشد. این سال بهطور جامع در کتاب لاویان باب ۲۵ توضیح داده شده است.