|
ترجمه قدیمی گویا
|
ترجمه قدیمی(کتاب پیدایش)
نسل عيسو
و پيدايش عيسو كه ادوم باشد، اين‌است: 2 عيسو زنان خود را از دختران كنعانيان گرفت: يعني عاده دختر ايلون حتي، و اهوليبامه دختر عني، دختر صبعون حوي، 3 و بسمه دختر اسماعيل، خواهر نبايوت. 4 و عاده، اليفاز را براي عيسو زاييد، و بسمه، رعوئيل را بزاد، 5 و اهوليبامه يعوش، و يعلام و قورح را زاييد. اينانند پسران عيسو كه براي وي در زمين كنعان متولد شدند. 6 پس عيسو زنان و پسران و دختران و جميع اهل بيت، و مواشي و همة حيوانات و تمامي اندوختة خود را كه در زمين كنعان اندوخته بود گرفته، از نزد برادر خود يعقوب به زمين ديگر رفت. 7 زيرا كه اموال ايشان زياده بود از آنكه با هم سكونت كنند و زمين غربت ايشان بسبب مواشي ايشان گنجايش ايشان نداشت. 8 و عيسو در جَبَل سعير ساكن شد. و عيسو همان ادوم است.
9 و اين است پيدايش عيسو پدر ادوم در جبل سعير: 10 اينست نامهاي پسران عيسو: اليفاز پسر عاده، زن عيسو، و رعوئيل، پسر بسمه، زن عيسو. 11 و بني‌اليفاز: تيمان و اومار و صفوا و جعتام و قناز بودند. 12 و تمناع، كنيز اليفاز، پسر عيسو بود. وي عماليق را براي اليفاز زاييد. اينانند پسران عاده زن عيسو. 13 و اينانند پسران رعوئيل: نحت و زارع و شمه و مزه. اينانند پسران بسمه زن عيسو. 14 و اينانند پسران اهوليبامه‌دختر عني، دختر صبعون، زن عيسو كه يعوش و يعلام و قورح را براي عيسو زاييد.
15 اينانند امراي بني‌عيسو: پسران اليفاز نخست‌زادة عيسو، يعني امير تيمان و امير اومار و امير صفوا و امير قناز، 16 و امير قورح و امير جعتام و امير عماليق. اينانند امراي اليفاز در زمين ادوم. اينانند پسران عاده.
17 و اينان پسران رعوئيل بن عيسو مي‌باشند: امير نحت و امير زارح و امير شمه و امير مزه. اينها امراي رعوئيل در زمين ادوم بودند. اينانند پسران بسمه زن عيسو.
18 و اينانند بني‌اهوليبامه زن عيسو: امير يعوش و امير يعلام و امير قورح. اينها امراي اهوليبامه دختر عني، زن عيسو مي‌باشند. 19 اينانند پسران عيسو كه ادوم باشد و اينها امراي ايشان مي‌باشند.
20 و اينانند پسران سعير حوري كه ساكن آن زمين بودند، يعني: لوطان و شوبال و صبعون و عني، 21 و ديشون و ايصر و ديشان. اينانند امراي حوريان و پسران سعير در زمين ادوم.
22 و پسران لوطان: حوري و هيمام بودند و خواهر لوطان تمناع، بود. 23 و اينانند پسران شوبال: علوان و منحت و عيبال و شفو و اونام. 24 و اينانند بني‌صبعون: ايه و عني. همين عني است كه چشمه‌هاي آب گرم را در صحرا پيدا نمود، هنگامي كه الاغهاي پدر خود، صبعون را مي‌چرانيد. 25 و اينانند اولاد عني: ديشون و اهوليبامه دختر عني. 26 و اينانند پسران ديشان: حمدان و اشبان و يتران و كران. 27 و اينانند پسران ايصر: بلهان و زعوان و عقان. 28 اينانندپسران ديشان: عوص و اران.
29 اينها امراي حوريانند: امير لوطان و امير شوبال و امير صبعون و امير عني، 30 امير ديشون و اميـر ايصـر و اميـر ديشان. اينها امراي حوريانند به حسب امراي ايشـان در زميـن سعيـر.
پادشاهان ادوم
31 و اينانند پادشاهاني كه در زمين ادوم سلطنت كردند، قبل از آنكه پادشاهي بر بني‌اسرائيل سلطنت كند: 32 و بالع بن بعور در ادوم پادشاهي كرد، و نام شهر او دينهابه بود. 33 و بالع مرد، و در جايش يوباب بن زارح از بصره سلطنت كرد. 34 و يوباب مرد، و در جايش حوشام از زمين تيماني پادشاهي كرد. 35 و حوشام مرد و در جايش هداد بن بداد كه در صحراي موآب، مديان را شكست داد، پادشاهي كرد، و نام شهر او عويت بود. 36 و هداد مرد و در جايش سَمْلَه از مسريقه پادشاهي نمود. 37 و سَمْلَه مرد، و شاؤل از رحوبوت نهر در جايش پادشاهي كرد. 38 و شاؤل مرد و در جايش بعل حانان بن عكبور سلطنت كرد. 39 و بعل حانان بن عكبور مرد، و در جايش، هدار پادشاهي كرد و نام شهرش فاعو بود، و زنش مسمّي' به مهيطبئيل دختر مطرد، دختر مي‌ذاهب بود.
40 و اينست نامهاي امراي عيسو، حسب قبائل ايشان و اماكن و نامهاي ايشان: امير تمناع و امير علوه و امير يتيت، 41 و امير اهوليبامه و امير ايله و امير فينون، 42 و امير قناز و اميرتيمان و امير مبصار، 43 و امير مجديئيل و امير عيرام. اينان امراي ادومند، حسب مساكن ايشان در زمين ملك ايشان. همان عيسو پدر ادوم است.
ترجمه تفسیری
اسامي زنان و فرزندان عيسو كه او را ادوم نيز مي‌گفتند از اين قرار است:
2و3 عيسو با سه دختر كنعاني ازدواج كرد: عاده (دختر ايلون حيتّي)، اهوليبامه (دختر عنا، نوه صبعون حّوي) و بسمه (دختر اسماعيل و خواهر نبايوت.)
4 عاده، اليفاز را براي عيسو زاييد و بسمه رعوئيل را. 5 اهوليبامه، يعوش و يعلام و قورح را زاييد. همه پسران عيسو در سرزمين كنعان متولد شدند.
6و7و8 عيسو، زنان و پسران و دختران و همه اهل بيت و تمامي حيوانات و دارايي خود را كه در سرزمين كنعان به دست آورده بود، برداشت و از نزد برادرش يعقوب به كوه سعير رفت، زيرا هر دو گله‌ها و رمه‌هاي فراوان داشتند و زمين آنقدر بزرگ نبود كه در يكجا باهم زندگي كنند.
9-12 اسامي ادومي‌ها يعني نوادگان عيسو، كه از زنان او عاده و بسمه در كوهستان سعير متولد شدند، از اين قرار است:
فرزندان اليفاز پسر عاده: تيمان، اومار، صفوا، جعتام، قناز و عماليق (كه مادرش تمناع كنيز اليفاز بود). 13 عيسو نوه‌هاي ديگري هم داشت كه فرزندان رعوئيل پسر بسمه بودند؛ اسامي آنها از اين قرار است: نحت، زارح، شمه و مزه.
14 اهوليبامه، زن عيسو (دختر عنا و نوه صبعون) سه پسر براي عيسو زاييد به نامهاي يعوش، يعلام و قورح.
15و16 نوه‌هاي عيسو سران اين قبايل شدند: تيمان، اومار، صفوا، قناز، قورح، جعتام و عماليق. قبايل نامبرده فرزندان اليفاز پسر ارشد عيسو و همسرش عاده بودند.
17 سران اين قبايل فرزندان رعوئيل پسر عيسو از همسرش بسمه بودند: نحت، زارح، شمه و مزه.
18و19 سران اين قبايل پسران عيسو از همسرش اهوليبامه بودند: يعوش، يعلام و قورح.
20و21 قبايلي كه از نسل سعير حوري، يكي از خانواده‌هاي ساكن سرزمين سعير، به وجود آمدند عبارتند از: لوطان، شوبال، صبعون، عنا، ديشون، ايصر و ديشان.
22-28 حوري و هومام فرزندان لوطان بودند. لوطان خواهري داشت به نام تمناع. فرزندان شوبال: علوان، مناحت، عيبال، شفو و اونام. فرزندان صبعون: ايّه و عنا (عنا همان پسري بود كه موقع چرانيدن الاغهاي پدرش چشمه‌هاي آب گرم را در صحرا يافت). فرزندان عنا: ديشون و اهوليبامه. فرزندان ديشون: حمدان، اشبان، يتران و كران. فرزندان ايصر: بلهان، زعوان و عقان. فرزندان ديشان: عوص و اران.
29و30 اسامي سران قبايل حوري كه در سرزمين سعير بودند عبارتند از: لوطان، شوبال، صبعون، عنا، ديشون، ايصر و ديشان.
پادشاهان ادوم
(1 تواريخ 1:43-54)
31-39 پيش از اين كه در اسرائيل پادشاهي روي كار آيد، در سرزمين ادوم اين پادشاهان يكي پس از ديگري به سلطنت رسيدند:
بالع، پسر بعور اهل دينهابه واقع در ادوم.
يوباب، پسر زارح از شهر بصره.
حوشام، از سرزمين تيمانيها.
حداد، پسر بداد. او لشكر مدياني‌ها را در سرزمين موآب شكست داد. نام شهر او عويت بود.
سمله، از اهالي مسريقه.
شائول، اهل رحوبوت كه در كنار رودخانه اي واقع بود.
بعل حانان، پسر عكبور.
حداد، از اهالي فاعو كه نام زنش مهيطبئيل دختر مطرد و نوه ميذهب بود.
40-43 اين قبايل از عيسو به وجود آمدند: تمناع، علوه، يتيت، اهوليبامه، ايله، فينون، قناز، تيمان، مبصار، مجديئيل و عيرام. همه اينها ادومي بودند و هر يك نام خود را بر ناحيه‌اي كه در آن ساكن بودند نهادند.
راهنما
«پيدايش عيسو» . باب 36
دهمين سند كتاب پيدايش. گزارشي كوتاه از پيدايش ادوميان.
عيسو شخصيتاً، آدمي «قبيح» و غير مذهبي بود و حق نخست زادگي خود را «خوار» مي‌شمرد. در مقايسة با او، يعقوب براي پدري قوم مسيح، فرد مناسب‌تري بود.
ادومي‌ها و سرزمين ادوم (به نقشة شمارة 27 مراجعه كنيد).
عمالقه (آية 12) شاخه‌اي از اخلاف عيسو بودند. آنها طايفه‌اي كوچ‌نشين بودند كه عمدتاً در اطراف قادش در بخش شمالي شبه جزيرة سينا اقامت مي‌كردند، ولي در دواير وسيع‌تري، حتي در داخل يهودا و تا شرق، مي‌گشتند. آنها اولين كساني بودند كه پس از خروج بني‌اسرائيل از مصر، به آنان حمله كردند. و در دوران داوران، اسرائيل را تحت فشار قرار مي‌دادند.
برخي تصور مي‌كنند «يوباب» (34) همان «ايوب» كتاب ايوب است. از «اليفاز» و «تيمان» (10 و 11) در كتاب ايوب نام برده شده. شايد اين باب نشانگر مكان و زمان كتاب ايوب باشد.
