|
ترجمه قدیمی گویا
|
ترجمه قدیمی(کتاب تثنیه)
مذبح در كوه عيبال
و موسي و مشايخ اسرائيل، قوم را امر فرموده، گفتند: «تمامي اوامري را كه من امروز به شما امر مي‌فرمايم، نگاه داريد. 2 و در روزي كه از اردن به زميني كه يَهُوَه، خدايت، به تو مي‌دهد عبور كنيد، براي خود سنگهاي بزرگ برپا كرده، آنها را با گچ بمال. 3 و بر آنها تمامي كلمات اين شريعت را بنويس، هنگامي كه عبور نمايي تا به زميني كه يَهُوَه، خدايت، به تو مي‌دهد، داخل شوي، زميني كه به شير و شهد جاري است، چنانكه يَهُوَه خداي پدرانت به تو وعده داده است. 4 و چون از اردن عبور نمودي اين سنگها را كه امروز به شما امر مي‌فرمايم در كوه عيبال برپا كرده، آنها را با گچ بمال. 5 و در آنجا مذبحي براي يَهُوَه خدايت بنا كن، و مذبح از سنگها باشد و آلت آهنين بر آنها بكار مبر. 6 مذبح يَهُوَه خداي خود را از سنگهاي ناتراشيده بنا كن، و قرباني‌هاي سوختني براي يَهُوَه خدايت، بر آن بگذران. 7 و ذبايح سلامتي ذبح كرده، در آنجا بخور و به حضور يَهُوَه خدايت شادي نما. 8 و تمامي كلمات اين شريعت را بر آن به خط روشن بنويس.»
لعنتها
9 پس موسي و لاويان كهنه تمامي اسرائيل راخطاب كرده، گفتند: 10 «اي اسرائيل خاموش باش و بشنو. امروز قوم يَهُوَه خدايت شدي. 11 پس آواز يَهُوَه خدايت را بشنو و اوامر و فرايض او را كه من امروز به تو امر مي‌فرمايم، بجا آر.»
و در آن روز موسي قوم را امر فرموده، گفت: 12 «چون از اردن عبور كرديد، اينان يعني شمعون و لاوي و يهودا و يسّاكار و يوسف و بنيامين بر كوه جَرِزّيم بايستند تا قوم را بركت دهند. 13 و اينان يعني رؤبين و جاد و اشير و زبولون و دان و نفتالي بر كوه عيبال بايستند تا نفرين كنند. 14 و لاويان جميع مردان اسرائيل را به آواز بلند خطاب كرده، گويند:
15 «ملعون باد كسي كه صورت تراشيده يا ريخته شده از صنعت دست كارگر كه نزد خداوند مكروه است، بسازد، و مخفي نگاه دارد.» و تمامي قوم در جواب بگويند: «آمين!»
16 «ملعون باد كسي كه با پدر و مادر خود به خِفَّت رفتار نمايد.» و تمامي قوم بگويند: «آمين!»
17 «ملعون باد كسي كه حد همساية خود را تغيير دهد.» و تمامي قوم بگويند: «آمين!»
18 «ملعون باد كسي كه نابينا را از راه منحرف سازد.» و تمامي قوم بگويند : «آمين!»
19 «ملعون باد كسي كه داوري غريب و يتيم و بيوه را منحرف سازد.» و تمامي قوم بگويند: «آمين!»
20 «ملعون باد كسي كه با زن پدر خود همبستر شود، چونكه دامن پدر خود را كشف نموده‌است.» و تمامي قوم بگويند: «آمين!»
21 «ملعون باد كسي كه با هر قسم بهايمي بخوابد.» و تمامي قوم بگويند: «آمين!»
22 «ملعون باد كسي كه با خواهر خويش چه دختر پدر و چه دختر مادر خويش بخوابد.» و تمامي قوم بگويند: «آمين!»
23 «ملعون باد كسي كه با مادر زن خود بخوابد.» و تمامي قوم بگويند: «آمين!»
24 «ملعون باد كسي كه همساية خود را در پنهاني بزند.» و تمامي قوم بگويند: «آمين!»
25 «ملعون باد كسي كه رشوه گيرد تا خون بي‌گناهي ريخته شود.» و تمامي قوم بگويند: «آمين!»
26 «ملعون باد كسي كه كلمات اين شريعت را اثبات ننمايد تا آنها را بجا نياورد.» وتمامي قوم بگويند: «آمين!»
ترجمه تفسیری
بناي يادبود بر كوه عيبال
آنگاه موسي و ريش سفيدان اسرائيل، اين دستورات را نيز به قوم دادند و از آنها خواستند تا آنها را بجا آورند:
2و3و4 «وقتي كه از رود اردن عبور كرديد و به سرزمين موعود يعني به سرزميني كه شير و عسل در آن جاري است رسيديد، سنگهاي بزرگي از كف رودخانه بيرون آوريد و آنها را بصورت بناي يادبودي در آنطرف رودخانه بر كوه عيبال بر روي يكديگر قرار دهيد. روي سنگها را با گچ بپوشانيد و سپس قوانين خداوند را بر آن بنويسيد. 5و6 در آنجا يك قربانگاه با سنگهاي نتراشيده كه ابزار آهني بر آنها نخورده باشد براي خداوند، خدايتان بسازيد و قرباني‌هاي سوختني براي خداوند، خدايتان بر آن تقديم كنيد. 7 قرباني‌هاي سلامتي را نيز بر روي آن ذبح كرده، بخوريد و در همانجا در حضور خداوند،خدايتان شادي كنيد. 8 كليه اين قوانين را با خط خوانا روي بناي يادبود بنويسيد.»
9 آنگاه موسي به همراهي كاهنان لاوي خطاب به تمام بني‌اسرائيل گفت: «اي اسرائيل بشنو! امروز تو قوم خداوند، خدايت شده‌اي. 10 بنابراين بايد از خداوند، خداي خود پيروي نمايي و قوانين او را كه امروز به تو مي دهم اطاعت كني.»
لعنتها
11 درهمان روز موسي اين دستور را به قوم اسرائيل داد:
12 پس از عبور از رود اردن، قبايل شمعون، لاوي، يهودا، يساكار، يوسف و بنيامين بايد بر روي كوه جَرِزيم بايستند و بركات را اعلام كنند 13 و قبايل رئوبين، جاد، اشير، زبولون، دان و نفتالي بايد بر كوه عيبال بايستند و لعنتها را اعلام كنند. 14 آنگاه لاوي‌ها كه در بين آنها ايستاده‌اند با صداي بلند به تمام بني‌اسرائيل بگويند:
15 «لعنت خدا بر كسي كه بتي از سنگ، چوب يا فلز بسازد و مخفيانه آن را پرستش كند، زيرا خداوند از بت‌پرستي متنفر است.»
و تمامي قوم بگويند: «آمين.»
16 «لعنت خدا بر كسي كه نسبت به پدر و مادرش بي‌احترامي كند.»
و تمامي قوم بگويند: «آمين.»
17 «لعنت خدا بر كسي كه مرز بين زمين خودش و همسايه‌اش را تغيير دهد.»
و تمامي قوم بگويند: «آمين.»
18 «لعنت خدا بر كسي كه شخص نابينا را از راه، منحرف كند.»
و تمامي قوم بگويند: «آمين.»
19 «لعنت خدا بر كسي كه نسبت به غريبان، يتيمان و بيوه زنان بي‌عدالتي نمايد.»
و تمامي قوم بگويند: «آمين.»
20 «لعنت خدا بر كسي كه با زن پدرش همبستر شود، چون آن زن به پدرش تعلق دارد.»
و تمامي قوم بگويند: «آمين.»
21 «لعنت خدا بر كسي كه با حيواني رابطه جنسي برقرار كند.»
و تمامي قوم بگويند: «آمين.»
22 «لعنت خدا بر كسي كه با خواهر خود، چه تني و چه ناتني، همبستر شود.»
و تمامي قوم بگويند: «آمين.»
23 «لعنت خدا بر كسي كه با مادر زن خود همبستر شود.»
و تمامي قوم بگويند: «آمين.»
24 «لعنت خدا بر كسي كه مخفيانه مرتكب قتل شود.»
و تمامي قوم بگويند: «آمين.»
25 «لعنت خدا بر كسي كه رشوه بگيرد تا فرد بي‌گناهي را به قتل برساند.»
و تمامي قوم بگويند: «آمين.»
26 «لعنت خدا بر كسي كه قوانين و دستورات خدا را اطاعت نكند.»
و تمامي قوم بگويند: «آمين.»
راهنما
باب 27 . لزوم ثبت شريعت بر كوه عيبال
يوشع، اين كار را انجام داد (يوشع 8 : 30 - 32). در آن دوران كه كتاب ناياب بود، رسم بر اين بود كه قوانين را بر الواح سنگي ثبت كنند و در شهرهاي مختلف بپا كنند تا مردم از آنها آگاه شوند. اين كار در مصر و بابل انجام مي‌شد، براي مثال مي‌شود به قانون حمورابي اشاره كرد. موسي به اسرائيل فرمان داد كه اين كار را به محض ورود به كنعان انجام دهند. اين الواح سنگي مي‌بايست گچ مالي مي‌شدند، سپس قوانين «به خط روشن» بر آن نوشته مي‌شد.
