|
ترجمه قدیمی گویا
|
ترجمه قدیمی(کتاب تثنیه)
نوبر و ده يك
و چون به زميني كه يَهُوَه خدايت تو را نصيب مي‌دهد داخل شدي، و در آن تصرف نموده، ساكن گرديدي، 2 آنگاه نوبر تمامي حاصل زمين را كه از زميني كه يَهُوَه خدايت به تو مي‌دهد، جمع كرده باشي بگير، و آن را در سبد گذاشته، به مكاني كه يَهُوَه خدايت برگزيند تا نام خود را در آن ساكن گرداند، برو. 3 و نزد كاهني كه در آن روزها باشد رفته، وي را بگو: «امروز براي يَهُوَه خدايت اقرار مي‌كنم كه به زميني كه خداوند براي پدران ما قسم خورد كه به ما بدهد، داخل شده‌ام.» 4 و كاهن سبد را از دستت گرفته، پيش مذبح يَهُوَه خدايت بگذارد. 5 پس تو به حضور يَهُوَه خداي خود اقرار كرده، بگو: «پدر من اَراميِ آواره بود، و با عددي قليل به مصر فرود شده، در آنجا غربت پذيرفت، و در آنجا امتي بزرگ و عظيم و كثير شد. 6 و مصريان با ما بدرفتاري نموده، ما را ذليل ساختند، و بندگي سخت بر ما نهادند. 7 و چون نزد يَهُوَه، خداي پدران خود، فرياد برآورديم، خداوند آواز ما را شنيد و مشقت و محنت و تنگي ما را ديد. 8 و خداوند ما را از مصر به دست قوي و بازوي افراشته و خوف عظيم، و با آيات و معجزات بيرون آورد. 9 و ما را به اين مكان درآورده، اين زمين را زميني كه به شير و شهد جاري است به ما بخشيد. 10 و الا´ن اينك نوبر حاصل زميني را كه تو اي خداوند به من دادي، آورده‌ام.» پس آن را به حضور يَهُوَه خداي خود بگذار، و به حضور يَهُوَه، خدايت، عبادت نما. 11 و تو با لاوي و غريبي كه در ميان تو باشد از تمامي نيكويي كه يَهُوَه، خدايت، به تو و به‌خاندانت بخشيده است، شادي خواهي نمود.
12 و در سال سوم كه سال عشر است، چون از گرفتن تمامي عشر محصول خود فارغ شدي، آن را به لاوي و غريب و يتيم و بيوه‌زن بده، تا در اندرون دروازه‌هاي تو بخورند و سير شوند. 13 و به حضور يَهُوَه خدايت بگو: «موقوفات را از خانة خود بيرون كردم، و آنها را نيز به لاوي و غريب و يتيم و بيوه‌زن، موافق تماميِ اوامري كه به من امر فرمودي، دادم، و از اوامر تو تجاوز ننموده، فراموش نكردم. 14 در ماتم خود از آنها نخوردم و در نجاستي از آنها صرف ننمودم، و براي اموات از آنها ندادم، بلكه به قول يَهُوَه، خدايم، گوش داده، موافق هر آنچه به من امر فرمودي، رفتار نمودم. 15 از مسكن مقدس خود از آسمان بنگر، و قوم خود اسرائيل و زميني را كه به ما دادي چنانكه براي پدران ما قسم خوردي، زميني كه به شير و شهد جاري است، بركت بده،.»
نگهداري اوامر خدا
16 امروز يَهُوَه، خدايت، تو را امر مي‌فرمايد كه اين فرايض و احكام را بجا آوري، پس آنها را به تمامي دل و تمامي جان خود نگاه داشته، بجا آور. 17 امروز به يَهُوَه اقرار نمودي كه خداي توست، و اينكه به طريقهاي او سلوك خواهي نمود، و فرايض و اوامر و احكام او را نگاه داشته، آواز او را خواهي شنيد. 18 و خداوند امروز به تو اقرار كرده است كه تو قوم خاص او هستي، چنانكه به تو وعده داده است، و تا تمامي اوامر او را نگاه داري. 19 و تا تو را در ستايش و نام و اكرام‌از جميع امت‌هايي كه ساخته است، بلند گرداند، و تا براي يَهُوَه، خدايت، قوم مقدس باشي، چنانكه وعده داده است.
ترجمه تفسیری
نوبر محصولات و عشريه
پس از اينكه وارد سرزمين موعود شده، آن را تصرف كرديد و در آن سكونت گزيديد، 2و3 بايد نوبر محصول برداشتي زمين خود را به مكاني كه خداوند بعنوان عبادتگاه خود بر مي‌گزيند بياوريد و به خداوند تقديم كنيد. آن را در سبد گذارده، به كاهني كه سر خدمت است بدهيد و بگوييد: «من اقرار مي‌كنم كه خداوند، خدايم مرا به سرزميني كه به پدران ما وعده نمود، آورده است.» 4 سپس كاهن سبد را از دست شما گرفته، آن را جلو قربانگاه خداوند، خدايتان بگذارد. 5 بعد شما در حضور خداوند، خدايتان اقرار كرده، بگوييد: «اجداد من اراميهاي سرگرداني بودند كه به مصر پناه بردند. هر چند عده آنها كم بود، ولي در مصر قوم بزرگي شدند. 6 مصري‌ها با ما بدرفتاري كردند و ما را برده خود ساختند. 7 ما نزد خداوند، خداي پدرانمان فرياد برآورديم و خداوند صداي مارا شنيده، زحمت و مشقت و مشكلاتمان را ديد 8 و ما را باقدرت عظيم خود از مصر بيرون آورد. او در حضور مصريان معجزاتي بزرگ انجام داده، آنها را به وحشت انداخت 9 و ما را به سرزمين حاصلخيزي كه در آن شير و عسل جاري است آورد. 10 اكنون اي خداوند، نگاه كن، من نمونه‌اي از نوبر اولين محصولات زميني را كه به من عطا كرده‌اي برايت آورده‌ام.» سپس نمونه را در حضور خداوند، خداي خود گذارده، او را پرستش كنيد. 11 آنگاه برويد و بسبب تمام نعمت‌هايي كه خدا به شما عطا كرده است او را شكر كنيد و با خانواده خود و با لاويان و غريباني كه در ميان شما زندگي مي‌كنند، شادي نماييد.
12 هر سه سال يك بار، سال مخصوص عشريه است. در آن سال بايد تمام عشريه‌هاي محصول خود را به لاويان، غريبان، يتيمان و بيوه‌زنان شهرتان بدهيد تا بخورند و سير شوند. 13 سپس در حضور خداوند، خدايتان اعلام كنيد: «اي خداوند، همانگونه كه امر فرمودي تمام عشريه‌هايم را به لاويان، غريبان، يتيمان و بيوه زنان داده‌ام و از هيچكدام از قوانين تو سرپيچي ننموده آنها را فراموش نكرده‌ام. 14و15 زماني كه شرعاًنجس بودم و وقتي كه عزادار بودم، دست به عشريه نزده‌ام و چيزي از آن را براي مردگان هديه نكرده‌ام. از تو اطاعت كرده‌ام و تمام احكام تو را بجا آورده‌ام. اي خداوند، از آسمان كه جايگاه مقدس توست نظر انداخته، قوم خود اسرائيل را بركت بده. اين سرزمين حاصلخيز را نيز كه طبق وعده‌ات به ما داده‌اي، بركت عطا فرما.»
قوم خاص خدا
16 امروز خداوند، خدايتان امر مي‌فرمايد كه تمام قوانين او را اطاعت كنيد؛ پس شما با تمامي دل و جان آنها را بجا آوريد. 17 امروز اقرار كرده‌ايد كه او خداي شماست و قول داده‌ايد از او پيروي نموده، احكامش را بجا آوريد. 18 خداوند امروز طبق وعده‌اش اعلام فرموده است كه شما قوم خاص او هستيد و بايد تمامي قوانين او را اطاعت كنيد. 19 اگر احكامش را بجا آوريد او شما را از همه قومهاي ديگر بزرگتر ساخته، اجازه خواهد داد عزت، احترام و شهرت بيابيد؛ اما براي كسب اين عزت و احترام بايد قوم مقدسي براي او باشيد.
