|
ترجمه قدیمی گویا
|
ترجمه قدیمی(کتاب دوم تواریخ)
يهوآحاز، پادشاه يهودا
و قوم زمين، يَهُوآحاز بن يوشيا را گرفته، او را در جاي پدرش در اورشليم به پادشاهي نصب نمودند. 2 يهوآحاز بيست و سه ساله بود كه پادشاه شد و در اورشليم سه ماه سلطنت نمود. 3 و پادشاه مصر، او را در اورشليم معزول نمود و زمين را به صد وزنة نقره و يك وزنة طلا جريمه كرد. 4 و پادشاه مصر، برادرش الياقيم را بر يهودا و اورشليم پادشاه ساخت، و اسم او را به يَهُوياقيم تبديل نمود، و نَكُو برادرش يَهُوآحاز را گرفته، به مصر برد.
پادشاهي يهوياقيم
5 يَهُوياقيم بيست و پنج ساله بود كه پادشاه شد و يازده سال در اورشليم سلطنت نمود، و در نظر يَهُوَه خداي خود شرارت ورزيد. 6 و نَبُوكَدْنَصَّر پادشاه بابل به ضد او برآمد و او را به زنجيرها بست تا او را به بابل بِبَرد. 7 و نَبُوكَدْنَصَّر بعضي از ظروف خانة خداوند را به بابل آورده، آنها را در قصر خود در بابل گذاشت. 8 و بقية وقايع يَهُوياقيم و رجاساتي كه به عمل آورد و آنچه در او يافت شد، اينك در تواريخ پادشاهان اسرائيل و يهودا مكتوب است. و پسرش يَهُوياكين در جايش پادشاهي كرد.
پادشاهي يهوياكين
9 يَهُوياكين هشت ساله بود كه پادشاه شد و سه ماه و ده روز در اورشليم سلطنت نمود و آنچه در نظر خداوند ناپسند بود، به عمل آورد. 10 و دروقت تحويل سال، نَبُوكَدْنَصَّر پادشاه فرستاد و او را با ظروف گرانبهاي خانة خداوند به بابل آورد، و برادرش صدقيا را بر يهودا و اورشليم پادشاه ساخت.
پادشاهي صدقيا
11 صدقيا بيست و يكساله بود كه پادشاه شد و يازده سال در اورشليم سلطنت نمود. 12 و در نظر يَهُوَه خداي خود شرارت ورزيده، در حضور ارمياي نبي كه از زبان خداوند به او سخن گفت، تواضع ننمود. 13 و نيز بر نَبُوكَدْنَصَّر پادشاه كه او را به خدا قسم داده بود عاصي شد و گردن خود را قوي و دل خويش را سخت ساخته، به سوي يَهُوَه خداي اسرائيل بازگشت ننمود. 14 و تمامي رؤساي كهنه و قوم، خيانتِ بسياري موافق همة رجاسات امّت‌ها ورزيدند و خانة خداوند را كه آن را در اورشليم تقديس نموده بود، نجس ساختند.
15 و يَهُوَه خداي پدر ايشان به دست رسولان خويش نزد ايشان فرستاد، بلكه صبح زود برخاسته، ايشان را ارسال نمود زيرا كه بر قوم خود و بر مسكن خويش شفقت نمود. 16 اما ايشان رسولان خدا را اهانت نمودند و كلام او را خوار شمرده، انبيايش را استهزا نمودند، چنانكه غضب خداوند بر قوم او افروخته شد، به حدي كه علاجي نبود.
17 پس پادشاه كلدانيان را كه جوانان ايشان را در خانة مقدسِ ايشان به شمشير كشت و بر جوانان و دوشيزگان و پيران و ريش‌سفيدان ترحم ننمود، بر ايشان آورد و همه را به دست او تسليم كرد. 18 و او ساير ظروف خانة خدا را از بزرگ و كوچك و خزانه‌هاي خانة خداوند و گنجهاي پادشاه و سرورانش را تماماً به بابل برد. 19 و خانة خدا را سوزانيدند و حصار اورشليم را منهدم ساختند و همة قصرهايش را به آتش سوزانيدند و جميع آلات نفيسة آنها را ضايع كردند. 20 و بقيّة‌السيّف را به بابل به اسيري برد كه ايشان تا زمان سلطنت پادشاهان فارس او را و پسرانش را بنده بودند. 21 تا كلام خداوند به زبان اِرْميا كامل شود و زمين از سَبَّت‌هاي خود تمتّع بَرَد زيرا در تمامي ايامي كه ويران ماند آرامي يافت، تا هفتاد سال سپري شد.
22 و در سال اولِ كورش، پادشاه فارس، تا كلام خداوند به زبان ارميا كامل شود، خداوند روح كورش، پادشاه فارس را برانگيخت تا در تمامي ممالك خود فرماني نافذ كرد و آن را نيز مرقوم داشت و گفت: 23 «كورش، پادشاه فارس چنين مي‌فرمايد: يَهُوَه خداي آسمانها، تمامي ممالك زمين را به من داده است و او مرا امر فرمود كه خانه‌اي براي وي در اورشليم كه در يهودا است بنا نمايم. پس كيست از شما از تمامي قوم او؟ يَهُوَه خدايش همراهش باشد و برود.»
ترجمه تفسیری
يهوآحاز، پادشاه يهودا
(دوم پادشاهان 23:30-35)
مردم يهودا يهوآحاز پسر يوشيا را بجاي پدرش به تخت سلطنت نشاندند. 2 يهوآحاز در سن بيست و سه سالگي پادشاه شد و سه ماه در اورشليم سلطنت نمود. 3 پادشاه مصـر او را معزول كرد و از يهودا حدود 400ر3 كيلوگرم نقره و 34 كيلوگرم طلا باج گرفت. 4 پادشاه مصر، الياقيم برادر يهوآحاز را بر تخت سلطنت يهودا نشاند و نام الياقيم را يهوياقيم گذاشت و يهوآحاز را به مصر به اسيري برد.
يهوياقيم، پادشاه يهودا
(دوم پادشاهان 23:36 - 24:7)
5 يهوياقيم بيست و پنج ساله بود كه پادشاه شد و يازده سال در اورشليم سلطنت كرد. او نسبت به خداوند، خداي خود گناه ورزيد. 6 نبوكدنصر، پادشاه بابل اورشليم را گرفت و يهوياقيم را به زنجير بسته، او را به بابل برد. 7 نبوكدنصر مقداري از اشياء قيمتي خانه خداوند را گرفته، به بابل برد و در معبد خود گذاشت. 8 شرح بقيه رويدادهاي دوران سلطنت يهوياقيم و تمام شرارتها و بديهايي كه كرد در كتاب «تاريخ پادشاهان اسرائيل و يهودا» نوشته شده است.
پس از او، پسرش يهوياكين پادشاه شد.
يهوياكين، پادشاه يهودا
(دوم پادشاهان 24:8-17)
9 يهوياكين هيجده ساله بود كه پادشاه شد، و سه ماه و ده روز در اورشليم سلطنت كرد. او نيز نسبت به خداوند گناه ورزيد. 10 در فصـل بهار نبوكدنصر پادشاه او را اسير كرده همراه اشياء قيمتي خانه خداوند به بابل برد. نبوكدنصر، صدقيا، عموي يهوياكين را به پادشاهي يهودا و اورشليم منصوب كرد.
صدقيا، پادشاه يهودا
(دوم پادشاهان 24:18-20 و ارميا 52:1-3)
11 صدقيا در سن بيست و يك سالگي پادشاه شد و يازده سال در اورشليم سلطنت كرد. 12 او نيز نسبت به خداوند، خداي خود گناه ورزيد و به پيام ارمياي نبي كه از جانب خداوند سخن مي‌گفت، گوش نداد. 13 او هر چند براي نبوكدنصر به نام خدا سوگند صداقت و وفاداري ياد كرده بود ولي عليه او قيام كرد. صدقيا با سرسختي به راه خود ادامه داد و نخواست فروتن شود و بسوي خداوند، خداي اسرائيل بازگشت كند.
سقوط اورشليم
(دوم پادشاهان 25:1-21، ارميا 52:3-11)
14 تمام رهبران، كاهنان و مردم يهودا از اعمال قبيح قوم‌هاي بت‌پرست پيروي كردند و به اين طريق خانه مقدس خداوند را در اورشليم نجس ساختند. 15 خداوند، خداي اجدادشان، انبياي خود را يكي پس از ديگري فرستاد تا به ايشان اخطار نمايند، زيرا بر قوم و خانه خود شفقت داشت. 16 ولي بني‌اسرائيل انبياي خدا را مسخره كرده، به پيام آنها گوش ندادند و به ايشان اهانت نمودند تا اينكه خشم خداوند بر آنها افروخته شد بحدي كه ديگر براي قوم چاره‌اي نماند. 17 پس خداوند پادشاه بابل را بضد ايشان برانگيخت و تمام مردم يهودا را به دست او تسليم كرد. او به كشتـار مردم يهودا پرداخت و به پير و جوان، دختر و پسر، رحم نكرد و حتي وارد خانه خدا شد و جوانان آنجا را نيز كشت. 18 پادشاه بابل اشياء قيمتي خانه خدا را، از كوچك تا بزرگ، همه را برداشت و خزانه خانه خداوند را غارت نمود و همراه گنجهاي پادشاه و درباريان به بابل برد. 19 سپس سپاهيان او خانه خدا را سوزاندند، حصار اورشليم را منهدم كردند، تمام قصرها را به آتش كشيدند و همه اسباب قيمتـي آنهـا را از بيـن بردنـد. 20 آناني كه زنده ماندند به بابـل به اسارت بـرده شدند و تا به قدرت رسيـدن حكومت پارس، اسير پادشاه بابل و پسرانش بودند.
21 به اين طريق، كلام خداوند كه بوسيله ارمياي نبي گفته شده بود به حقيقت پيوست كه سرزمين اسرائيل مدت هفتاد سال استراحت خواهد كرد تا سالهايي را كه در آنها قوم اسرائيل قانون سبت را شكسته بود جبران كند.
كورش فرمان بازگشت يهوديان را صادر مي‌كند
(عزرا 1:1-4)
22 در سال اول سلطنت كورش، امپراطور پارس، خداوند آنچه را كه توسط ارمياي نبي فرموده بود به انجام رسانيد. او كورش را بر آن داشت تا فرماني صادر كند و آن را نوشته، به سراسر امپراطوري خود بفرستد. اين است متن آن فرمان:
23 «من، كورش، امپراطور پارس اعلام مي‌دارم كه خداوند، خداي آسمانها تمام ممالك جهان را به من بخشيده و به من امر فرموده كه براي او در شهر اورشليم كه در سرزمين يهوداست خانه‌اي بسازم. پس، از تمام يهودياني كه در امپراطوري من هستند هر كه بخواهد مي‌تواند به آنجا بازگردد. خداوند، خداي اسرائيل همراه او باشد!»
راهنما
باب 36 : 1 - 4 . يهوآحاز (يوآحاز)، پادشاه يهودا، 608 ق. م.
3 ماه سلطنت كرد. (مذكور در دوم پادشاهان 23:30-34). بدست فرعون از سلطنت خلع و به مصر برده شد و در آنجا مرد.
باب 36 : 5 - 8 . يهوياقيم، پادشاه يهودا. 608 تا 597 ق. م.
11 سال سلطنت كرد. (مذكور در دوم پادشاهان 23:34-24:7). بدست فرعون بر تخت نشست. پس از سه سال تسليم پادشاه بابل شد (دانيال 1 : 1). 3 سال به پادشاه بابل خدمت كرد و سپس عليه او قيام نمود. پادشاه بابل به اورشليم آمد و او را به زنجيرها بست تا او را به بابل ببرد (دوم تواريخ 36:6). ولي پيش از اينكه شهر را ترك كند مرد يا كشته شد و همچون الاغي مدفون گرديد (ارميا 22:18و19؛ 36:3). يهوياقيم درست بر خلاف پدر خود يوشيا، شخصي متكبر، سختدل و شرير بود. او مكرراً تلاش مي‌كرد تا ارميا را به قتل برساند (ارميا 26 : 21 ؛ 36 : 26).
باب 36 : 8 - 10 . يهوياكين (يكُنيا) پادشاه يهودا، 597 ق. م.
3 ماه سلطنت كرد. (مذكور در دوم پادشاهان 24:6-17). به بابل به اسيري برده شد و 37 سال در آنجا زندگي كرد (دوم پادشاهان 24:15؛ 25:27).
نكتة باستان شناختي: يهوياكين. مُهر مباشر يهوياكين. كايل و آلبرايت در سال 1928 در قريه صفير، در قشري از خاكستر باقي مانده از آتش سوزي نبوكدنصر، دو دستة كوزه پيدا كردند كه بر آنها مُهر شده بود: «متعلق به الياقيم، مباشر يهوياكين.» يكي از اين دو اكنون در دانشكدة الهيات «پيتسبورگ‌خِنيا» نگهداري مي‌شود. همين مُهر در سال 1930 توسط گرانت در «بيت‌شمش» كشف شد.
«برافراشته شدن» و «مستمري گرفتن» يهوياكين (دوم پادشاهان 25 : 27 و 30). به گزارش آلبرايت، «وايدنر» در ويرانه‌هاي باغهاي معلق بابل الواحي كشف كرد كه بر آنها فهرست اسامي افرادي كه به آنها بطور منظم سهمية روغن و گندم تعلق مي‌گرفت، نوشته شده بود و در ميان آنها از «يهوياكين پادشاه سرزمين يهودا» نيز نام برده شده بود.
باب 36 . صدقيا، پادشاه يهودا. 597 - 586 ق. م.
11 سال سلطنت كرد. (مذكور در دوم پادشاهان 24 و 25). بدست نبوكدنصر بر تخت نشست و پادشاهي ضعيف بود. در سال چهارم سلطنتش از بابل بازديد كرد. ولي بعدها عليه بابل قيام نمود. پس نبوكدنصر به اورشليم آمد و آن را منهدم كرد و صدقيا را گرفته، چشمهايش را درآورد و او را در زنجيرها به بابل برد. صدقيا در بابل در زندان مرد (ارميا 52 : 11). آشكارا، اين پايان حكومت داود بود. (به قسمت مربوط به دوم پادشاهان 25 مراجعه كنيد).
حاكم شدن جدليا (دوم پادشاهان 25:22 - به ارميا 40 مراجعه كنيد).
فرار باقي ماندگان قوم به مصر (دوم پادشاهان 25:26 - به ارميا 42 مراجعه كنيد).
فرمان كورش (36:22 - به عزرا 1 مراجعه كنيد).
نكتة باستان شناختي: صدقيا. فرار صدقيا از شكاف «ميان دو ديوار» (دوم پادشاهان 25 : 4). امروزه مي‌توان اين «شكاف ميان دو ديوار» در گوشه جنوب شرقي اورشليم را مشاهده كرد.
