|
ترجمه قدیمی گویا
|
ترجمه قدیمی(کتاب ایوب)
و الِيهو باز گفت: 2 «براي من اندكي صبر كن تا تو را اعلام نمايم، زيرا از براي خدا هنوز سخني باقي است. 3 عِلم خود را از دور خواهم آورد و به خالق خويش، عدالت را توصيف خواهم نمود. 4 چونكه حقيقت كلام من دروغ نيست، و آنكه در عِلم كامل است نزد تو حاضر است. 5 اينك خدا قدير است و كسي را اهانت نمي‌كند و در قوّت عقل قادر است. 6 شرير را زنده نگاه نمي‌دارد و داد مسكينان را مي‌دهد. 7 چشمان خود را از عادلان برنمي‌گرداند، بلكه ايشان را با پادشاهان بر كرسي تا به ابد مي‌نشاند، پس سرافراشته مي‌شوند. 8 امّا هرگاه به زنجيرها بسته شوند، و به بندهاي مصيبت گرفتار گردند.9 آنگاه اعمال ايشان را به ايشان مي‌نماياند و تقصيرهاي ايشان را از اينكه تكبّر نموده‌اند، 10 و گوشهاي ايشان را براي تأديب باز مي‌كند، و امر مي‌فرمايد تا از گناه بازگشت نمايند. 11 پس اگر بشنوند و او را عبادت نمايند، ايّام خويش را در سعادت بسر خواهند برد، و سالهاي خود را در شادماني. 12 و امّا اگر نشنوند از تيغ خواهند افتاد، و بدون معرفت، جان را خواهند سپرد. 13 امّا آناني كه در دل، فاجرند غضب را ذخيره مي‌نمايند، و چون ايشان را مي‌بندد استغاثه نمي‌نمايند. 14 ايشان در عنفوان جواني مي‌ميرند و حيات ايشان با فاسقان (تلف مي‌شود). 15 مصيبت‌كشان را به مصيبت ايشان نجات مي‌بخشد و گوش ايشان را در تنگي باز مي‌كند.
16 «پس تو را نيز از دهان مصيبت بيرون مي‌آورد، در مكان وسيع كه در آن تنگي نمي‌بود و زاد سفره تو از فربهي مملوّ مي‌شد. 17 و تو از داوري شرير پر هستي، ليكن داوري و انصاف با هم مُلْتَصِقند. 18 باحذر باش مبادا خشم تو را به تعدّي ببرد، و زيادتي كفّاره تو را منحرف سازد. 19 آيا او دولت تو را به حساب خواهد آورد؟ ني، نه طلا و نه تمامي قواي توانگري را. 20 براي شب آرزومند مباش، كه امّت‌ها را از جاي ايشان مي‌برد. 21 با حذر باش كه به گناه مايل نشوي، زيرا كه تو آن را بر مصيبت ترجيح داده‌اي. 22 اينك خدا در قوّت خود متعال مي‌باشد. كيست كه مثل او تعليم بدهد؟ 23 كيست كه طريق او را به او تفويض كرده باشد؟ و كيست كه بگويد تو بي‌انصافي نموده‌اي ؟ 24 به ياد داشته باش كه اعمال او را تكبير گويي كه درباره آنها مردمان مي‌سرايند. 25 جميع آدميان به آنها مي‌نگرند. مردمانْ آنها را از دور مشاهده مي‌نمايند. 26 اينك‌خدا متعال است و او را نمي‌شناسيم، و شماره سالهاي او را تفحّص نتوان كرد. 27 زيرا كه قطره‌هاي آب را جذب مي‌كند و آنها باران را از بخارات آن مي‌چكاند. 28 كه ابرها آن را به شدّت مي‌ريزد و بر انسان به فراواني مي‌تراود. 29 آيا كيست كه بفهمد ابرها چگونه پهن مي‌شوند، يا رعدهاي خيمه او را بداند؟ 30 اينك نور خود را بر آن مي‌گستراند و عمق‌هاي دريا را مي‌پوشاند. 31 زيرا كه به واسطه آنها قوم‌ها را داوري مي‌كند، و رزق را به فراواني مي‌بخشد. 32 دستهاي خود را با برق مي‌پوشاند، و آن را بر هدف مأمور مي‌سازد. 33 رعدش از او خبر مي‌دهد و مواشي از برآمدن او اطّلاع مي‌دهند.
ترجمه تفسیری
اليهو از نيكي خدا تمجيد مي‌كند
حوصله كن و به آنچه كه درباره خدا مي‌گويم گوش بده. 3 من با دانش وسيع خود به تو نشان خواهم داد كه خالق من عادل است. 4 بدان كسي كه در مقابل تو ايستاده، مردي فاضل است و آنچه مي‌گويد عين حقيقت مي‌باشد.
5 فهم و دانايي خدا كامل است. او قادر به انجام هر كاري است، با وجود اين كسي را خوار نمي‌شمارد. 6 او بدكاران را بي‌سزا نمي‌گذارد و به داد مظلومان مي‌رسد. 7 از نيكان حمايت كرده، آنها را چون پادشاهان سرافراز مي‌نمايد و عزت ابدي به آنها مي‌بخشد. 8 هرگاه در زحمت بيافتند و اسير و گرفتار شوند، 9 خدا اعمال گناه‌آلود و تكبر ايشان را كه موجب گرفتاريشان شده به آنها نشان مي‌دهد 10 و به ايشان كمك مي‌كند كه به سخنان او توجه نمايند و از گناه دست بكشند. 11 اگر به او گوش داده، از او اطاعت كنند، آنوقت تمام عمر شادمان و خوشبخت خواهند بود؛ 12 و اگر گوش ندهند، در جنگ هلاك شده، در جهل و ناداني خواهند مرد.
13 اشخاص خدانشناس در دل خود خشم را مي‌پرورانند و حتي وقتي خدا آنها را تنبيه مي‌كند از او كمك نمي‌طلبند. 14 آنها بسوي فساد و هرزگي كشيده مي‌شوند و در عنفوان جواني مي‌ميرند. 15 خدا بوسيله سختي و مصيبت با انسان سخن مي‌گويد و او را از رنجهايش مي‌رهاند.
16 خدا مي‌خواهد تو را از اين سختي و مصيبت برهاند و تو را كامياب سازد تا بتواني در امنيت و وفور نعمت زندگي كني. 17 اما در حال حاضر تو براي شرارت خود مجازات مي‌شوي. 18 مواظب باش كسي با رشوه و ثروت، تو را از راه راست منحرف نسازد. 19 فرياد تو بجايي نخواهد رسيد و با قدرت خودنمي‌تواني از اين تنگنا آزاد شوي.
20 در آرزوي فرا رسيدن شب و فرصت‌هاي آن براي ارتكاب گناه مباش. 21 از گناه دوري كن، زيرا خدا اين گرفتاري را به همين سبب فرستاده است تا تو را از گناه دور نگه دارد.
22 بدان كه قدرت خدا برتر از هر قدرتي است. كيست كه مثل او بتواند به انسان تعليم دهد؟ 23 چه كسي مي‌تواند چيزي به خدا ياد دهد و يا او را به بي‌انصافي متهم سازد؟
اليهو عظمت خدا را اعلام مي‌كند
24 خدا هميشه بخاطر كارهايش مورد ستايش مردم قرار گرفته است، پس تو هم بايد او را ستايش كني. 25 همه مردم كارهاي خدا را مشاهده مي‌كنند، هر چند از درك كامل آنها عاجزند. 26 زيرا خدا بقدري عظيم است كه نمي‌توان او را آنچنانكه بايد شناخت و به ازليت وي پي برد.
27 او بخار آب را به بالا مي‌فرستد و آن را به باران تبديل مي‌كند. 28 سپس ابرها آن را به فراواني براي انسان فرو مي‌ريزند. 29 آيا واقعاً كسي چگونگي گسترده شدن ابرها در آسمان و برخاستن غرش رعد از درون آنها را مي‌فهمد؟ 30 ببينيد چگونه سراسر آسمان را با برق روشن مي‌سازد، ولي اعماق دريا همچنان تاريك مي‌ماند. 31 خدا با كارهاي حيرت‌انگيز خود غذاي فراوان در دسترس همه انسانها قرار مي‌دهد. 32 او دستهاي خود را با تيرهاي آتشين برق پر مي‌كند و هر يك از آنها را بسوي هدف پرتاب مي‌نمايد. 33 رعد او از فرا رسيدن طوفان خبر مي‌دهد؛ و حتي حيوانات نيز از آمدن آن آگاه مي‌شوند.
راهنما
مضمون بابهاي 32 الي 37 به مباحثات اليهو اختصاص دارد. ايوب سه دوست خود را ساكت و مجاب كرده بود. اليهو از آنها بدين سبب كه در پاسخ دادن و محكوم كردن ايوب تسليم شده‌اند عصباني بود؛ و از سوي ديگر از اينكه ايوب خود را صالح مي‌شمرد و خود را بيش از خدا عادل مي‌دانست نيز به خشم آمده بود. و اكنون نوبت اليهو بود كه آنها را مخاطب قرار دهد. آيا او خودبين و از خود راضي بود؟ اي ساكنان زمين خاموش باشيد، چرا كه اليهو سخن مي‌گويد!
بخش عمدة صحبت‌هاي او به اين اختصاص دارد كه به آنها بگويد قصد دارد چه چيزهاي مهمي را بيان كند. اما او نيز همچون ديگر دوستان ايوب، مهمترين كاري كه كرد اين بود كه طوري صحبت كرد كه بيش از آنچه منظور او روشن و آشكار شود، آن را مبهم‌تر كرد. بنظر مي‌رسد كه محور اصلي بحث او شامل اين نكته بوده كه بلاياي صادره از جانب خداوند به منظور اصلاح و تأديب مي‌باشند و نه تنبيه و مجازات.
