ترجمه قدیمی گویا
|
ترجمه قدیمی
پاسخ ايوب
پس ايّوب در جواب گفت: 2 «امروز نيز شكايت من تلخ است، و ضرب من از ناله من سنگينتر. 3 كاش ميدانستم كه او را كجا يابم، تا آنكه نزد كرسي او بيايم. 4 آنگاه دعوي خود را به حضور وي ترتيب ميدادم، و دهان خود را از حجّتها پر ميساختم. 5 سخناني را كه در جواب من ميگفت ميدانستم، و آنچه را كه به من ميگفت ميفهميدم. 6 آيا به عظمت قوّت خود با من مخاصمه مينمود؟ حاشا! بلكه به من التفات ميكرد. 7 آنگاه مرد راست با او محّاجه مينمود و از داور خود تا به ابد نجات مييافتم. 8 اينك به طرف مشرق ميروم و او يافت نميشود و به طرف مغرب و او را نميبينم. 9 به طرف شمال جايي كه او عمل ميكند، و او را مشاهده نميكنم. و او خود را به طرف جنوب ميپوشاند و او را نميبينم، 10 زيرا او طريقي را كه ميروم ميداند و چون مرا ميآزمايد، مثل طلا بيرون ميآيم. 11 پايم اثر اقدام او را گرفته است و طريق او را نگاه داشته، از آن تجاوز نميكنم. 12 از فرمان لبهاي وي برنگشتم و سخنان دهان او را زياده از رزق خود ذخيره كردم. 13 ليكن او واحد است و كيست كه او را برگرداند؟ و آنچه دل او ميخواهد، به عمل ميآورد. 14 زيرا آنچه راكه بر من مقدّر شده است بجا ميآورد، و چيزهاي بسيار مثل اين نزد وي است. 15 از اين جهت از حضور او هراسان هستم، و چون تفكّر مينمايم از او ميترسم، 16 زيرا خدا دل مرا ضعيف كرده است، و قادرمطلق مرا هراسان گردانيده. 17 چونكه پيش از تاريكي منقطع نشدم، و ظلمت غليظ را از نزد من نپوشانيد.
ترجمه تفسیری
ايوب پاسخ ميدهد: شكايت من تلخ است
آنگاه ايوب پاسخ داد:
2 من هنوز هم از خدا شكايت دارم و نميتوانم ناله نكنم. 3 اي كاش ميدانستم كجا ميتوانم خدا را بيابم آنگاه نزد تخت او ميرفتم. 4 و دعوي خود را ارائه ميدادم و دلايل خود را به او ميگفتم 5 و پاسخهايي را كه به من ميداد ميشنيدم و ميدانستم از من چه ميخواهد. 6 آيا او با تمام قدرتش با من مخالفت ميكرد؟ نه، بلكه با دلسوزي به حرفهايم گوش ميداد 7 و شخص درستكاري چون من ميتوانست با او گفتگو كند و او مرا براي هميشه تبرئه ميكرد.
8 ولي جستجوي من بيفايده است. به شرق ميروم، او آنجا نيست. به غرب ميروم او را نمييابم. 9 هنگامي كه به شمال ميروم، اعمال او را ميبينم، ولي او را در آنجا پيدا نميكنم. به جنوب ميروم، اما در آنجا نيز نشاني از وي نيست. 10 او از تمام كارهاي من آگاه است و اگر مرا در بوته آزمايش بگذارد مثل طلاي خالص، پاك بيرون ميآيم.
11 من وفادارانه از خدا پيروي كردهام و از راه او منحرف نشدهام. 12 از فرامين او سرپيچي نكردهام و كلمات او را در سينهام حفظ نمودهام. 13 او هرگز عوض نميشود و هيچكس نميتواند او را از آنچه قصد كرده است منصرف نمايد. او هر چه اراده كندانجام ميدهد. 14 بنابراين هر چه براي من در نظر گرفته است به سرم خواهد آورد، زيرا او هميشه نقشههاي خود را عملي ميسازد. 15 وقتي به اين چيزها فكر ميكنم از او ميترسم. 16و17 خداي قادر مطلق جرأت را از من گرفته است و با تاريكي ترسناك و ظلمت غليظ مرا پوشانده است.
راهنما
ابهاي 23 و 24 هشتمين سري از سخنان ايوب را در بر دارد. او با جديّت از عدالت خود دفاع ميكند. عبارت «سخنان دهان خدا» (23 : 12) دلالت بر آن دارد كه در عصر ايوب «مكتوباتي» وجود داشت كه به عنوان «كلام خدا» شناخته ميشد.