|
ترجمه قدیمی گویا
|
تضرع به حضور خدا
مزمور داود
اي خداوند دعاي مرا بشنو و به تضرّع من گوش بده! در امانت و عدالت خويش مرا اجابت فرما! 2 و بر بنده خود به محاكمه برميا. زيرا زنده‌اي نيست كه به حضور تو عادل شمرده شود. 3 زيرا كه دشمن بر جان من جفا كرده، حيات مرا به زمين كوبيده است و مرا در ظلمت ساكن گردانيده، مثل آناني كه مدّتي مرده باشند. 4 پس روح من در من مدهوش شده، و دلم در اندرونم متحيّر گرديده است.
5 ايّام قديم را به ياد مي‌آورم. در همه اعمال تو تفكّر نموده، در كارهاي دست تو تأمّل مي‌كنم. 6 دستهاي خود را بسوي تو دراز مي‌كنم. جان من مثلِ زمينِ خشك، تشنه تو است، سلاه. 7 اي خداوند ، بزودي مرا اجابت فرما زيرا روح من كاهيده شده است. روي خود را از من مپوشان، مبادا مثل فروروندگان به هاويه بشوم. 8 بامدادان رحمت خود را به من بشنوان زيرا كه بر تو توكّل دارم. طريقي را كه برآن بروم، مرا بياموز زيرا نزد تو جان خود را برمي‌افرازم.
9 اي خداوند مرا از دشمنانم برهان زيرا كه نزد تو پناه برده‌ام. 10 مرا تعليم ده تا اراده تو را بجا آورم زيرا خداي من تو هستي. روح مهربان تو مرا در زمين هموار هدايت بنمايد. 11 به خاطر نام خود اي خداوند مرا زنده ساز؛ به خاطر عدالت خويش جان مرا از تنگي برهان؛ 12 و به خاطررحمت خود، دشمنانم را منقطع ساز. و همه مخالفان جان مرا هلاك كن زيرا كه من بنده تو هستم.
دعاي شخص نوميد
اي خداوند، دعاي مرا بشنو و به التماس من گوش بده! تو عادل و امين هستي، پس دعايم را اجابت فرما. 2 بنده خود را محاكمه نكن، زيرا هيچكس در نزد تو عادل و بي‌گناه نيست.
3 دشمن مرا از پاي درآورده و به زمين كوبيده است! روزگارم را آنچنان سياه كرده كه مرگ را در چند قدمي خود مي‌بينم! 4 روحيه خود را بكلي باخته‌ام و از ترس نزديك است قالب تهي كنم.
5 گذشته خـود را به يـاد مي‌آورم و به كارهايـي كه تو اي خـدا، براي مـن انجـام داده‌اي مي‌انديشـم. 6 دستهاي خود را بسوي تو دراز مي‌كنم. جان من همچون زمين خشك، تشنه و طالب توست!
7 اي خداوند، دعاي مرا هرچه زودتر اجابت فرما، زيرا نوميد و مأيوسم. روي خود را از من بر نگردان، مبادا بميرم. 8 هر روز صبح رحمت خود را به من بنمايان، زيرا بر تو توكل دارم. راهي را كه بايد بپيمايم به من نشان ده، زيرا از صميم قلب به حضور تو دعا مي‌كنم.
9 اي خداوند، مرا از دست دشمنانم برهان، زيرا به تو پناه آورده‌ام. 10 مرا تعليم ده تا اراده تو را بجا آورم، زيرا تو خداي من هستي. باشد كه روح مهربان‌تو مرا به راه راست هدايت نمايد.
راهنما
مزمور 143 : نالة دردناك داود بجهت طلب كمك و هدايت از جانب خدا مي‌باشد كه احتمالاً مربوط به زماني است كه ابشالوم عليه او شوريده بود (دوم سموئيل 17 و 18).
