|
ترجمه قدیمی گویا
|
ترجمه قدیمی(کتاب اشعیا)
واي بر تو اي غارتگر كه غارت نشدي و اي خيانت كاري كه با تو خيانت نورزيدند. هنگامي كه غارت را به اتمام رسانيدي، غارت خواهي شد و زماني كه از خيانت نمودن دست برداشتي، به تو خيانت خواهند ورزيد.
2 اي خداوند بر ما ترحّم فرما زيرا كه منتظر تو مي‌باشيم و هر بامداد بازوي ايشان باش و در زمان تنگي نيز نجات ما بشو.
3 از آواز غوغا، قوم‌ها گريختند و چون خويشتن را برافرازي امّت‌ها پراكنده خواهند شد. 4 و غارت شما را جمع خواهند كرد بطوري كه موران جمع مي‌نمايند و بر آن خواهند جهيد بطوري كه ملخها مي‌جهند.
5 خداوند متعال مي‌باشد زانرو كه در اعلي‌علّيّين ساكن است و صَهْيون را از انصاف و عدالت مملّو خواهد ساخت. 6 و فراوانيِ نجات و حكمت و معرفتْ استقامت اوقات تو خواهد شد. و ترس خداوند خزينه او خواهد بود. 7 اينك‌شجاعان ايشان در بيرون فرياد مي‌كنند و رسولانِ سلامتي زار زار گريه مي‌نمايند. 8 شاهراهها ويران مي‌شود و راه‌گذريان تلف مي‌گردند. عهد را شكسته است و شهرها را خوار نموده، به مردمان اعتنا نكرده است. 9 زمين ماتم‌كنان كاهيده شده است و لبنان خجل گشته، تلف گرديده است و شارون مثل بيابان شده و باشان و كَرْمَلْ برگهاي خود را ريخته‌اند.
10 خداوند مي‌گويد كه الا´ن برمي‌خيزم و حال خود را برمي‌افرازم و اكنون متعال خواهم گرديد. 11 و شما از كاه حامله شده، خس خواهيد زاييد. و نَفَس شما آتشي است كه شما را خواهد سوزانيد. 12 و قوم‌ها مثل آهك سوخته و مانند خارهاي قطع شده كه از آتش مشتعل گردد خواهند شد.
13 اي شما كه دور هستيد، آنچه را كه كرده‌ام بشنويد و اي شما كه نزديك مي‌باشيد، جبروت مرا بدانيد. 14 گناه‌كاراني كه در صهيون‌اند مي‌ترسند و لرزه منافقان را فرو گرفته است، (و مي‌گويند): كيست از ما كه در آتش سوزنده ساكن خواهد شد و كيست از ما كه در نارهاي جاوداني ساكن خواهد گرديد؟ 15 امّا آنكه به صداقت سالك باشد و به استقامت تكلّم نمايد و سود ظلم را خوار شمارد و دست خويش را از گرفتن رشوه بيفشاند و گوش خود را از اصغاي خون ريزي ببندد و چشمان خود را از ديدن بديها بر هم كُنَد؛ 16 او در مكان‌هاي بلند ساكن خواهد شد و ملجاي او ملاذ صخره‌ها خواهد بود. نان او داده خواهد شد و آب او ايمن خواهد بود.
17 چشمانت پادشاه را در زيباييش خواهد ديد و زمين بي‌پايان را خواهد نگريست. 18 دل تو متذكّر آن خوف خواهد شد (وخواهي گفت):كجا است نويسنده و كجا است وزن كنندة (خراج) و كجا است شمارنده برجها؟ 19 قوم ستم پيشه و قوم دشوار لغت را كه نمي‌تواني شنيد و الكن زبان را كه نمي‌تواني فهميد بار ديگر نخواهي ديد. 20 صهيون شهر جشن مقدّس ما را ملاحظه نما. و چشمانت اورشليم مسكن سلامتي را خواهد ديد يعني خيمه‌اي را كه منتقل نشود و ميخهايش كنده نگردد و هيچكدام از طنابهايش گسيخته نشود. 21 بلكه در آنجا خداوند ذوالجلال براي ما مكان جويهاي آب و نهرهاي وسيع خواهد بود كه در آن هيچ كشتي با پاروها داخل نخواهد شد و سفينه بزرگ از آن عبور نخواهد كرد. 22 زيرا خداوند داور ما است. خداوند شريعت دهنده ما است. خداوند پادشاه ما است پس ما را نجات خواهد داد. 23 ريسمانهاي تو سست بود كه پايه دكل خود را نتوانست محكم نگاه دارد و بادبان را نتوانست بگشايد، آنگاه غارت بسيار تقسيم شد و لنگان غنيمت را بردند. 24 ليكن ساكن آن نخواهد گفت كه بيمار هستم و گناه قومي كه در آن ساكن باشند آمرزيده خواهد شد.
ترجمه تفسیری
واي بر شما اي آشوريها كه همه را غارت مي‌كنيد و پيمانهايي را كه با قوم‌هاي ديگر بسته‌ايد زير پا مي‌گذاريد. بزودي اين غارت و خيانت شما پايان خواهد يافت و آنگاه خود شما مورد غارت و خيانت واقع خواهيد شد.
2 اي خداوند، بر ما رحم كن، زيرا چشم اميد ما به توست. هر بامداد به ما قدرت عطا كن و ما را از سختي نجات ده. 3 دشمن وقتي صدايت را بشنود خواهد گريخت؛ زماني كه تو برخيزي قوم‌ها پراكنده خواهند شد. 4 اموال دشمنان ما، مانند مزرعه‌اي كه مورد هجوم ملخ واقع شده باشد، غارت خواهد گرديد.
5 خداوند بزرگ و والا است و بر همه چيز تسلط دارد. او اورشليم را از عدل و انصاف پر خواهد ساخت 6 و به قوم يهودا استحكام خواهد بخشيد. او هميشه از قوم خود حمايت مي‌كند و به ايشان حكمت و بصيرت مي‌بخشد. خداترسي گنج بزرگ ايشان است!
7 اما در حال حاضر فرستادگان قوم يهودا از شدت نااميدي گريانند، زيرا آشور تقاضاي ايشان را براي صلح نپذيرفته است. 8 شاهراههاي يهودا خراب شده و ديگر اثري از مسافران نيست. آشوريها پيمان صلح را زيرپا نهاده‌اند و به وعده‌هايي كه در حضور گواهان داده‌اند توجهي ندارند؛ آنها به هيچكس اعتنا نمي‌كنند. 9 سرزمين اسرائيل از بين رفته، لبنان نابود شده، شارون به بيابان تبديل گشته و برگهاي درختان باشان و كرمل ريخته است.
اخطار خداوند به دشمنان
10 اما خداوند مي‌فرمايد: «برمي‌خيزم و قدرت و توانايي خود را نشان مي‌دهم! 11 اي آشوريها، هر چه تلاش كنيد سودي نخواهد داشت. نفس خودتان به آتش تبديل شده، شما را خواهد كشت. 12 سپاهيان شما مثل خارهايي كه در آتش انداخته مي‌شوند، سوخته و خاكستر خواهند شد. 13 اي قومهايي كه دور هستيد، به آنچه كرده‌ام توجه كنيد؛ و اي قومهايي كه‌نزديك هستيد، به قدرت من پي ببريد.»
14 گناهكاران و خدانشناساني كه در اورشليم هستند از ترس مي‌لرزند و فرياد برمي‌آورند: «كدام يك از ما مي‌تواند از آتش سوزان و دايمي مجازات خدا جان سالم بدر برد؟» 15 كسي مي‌تواند از اين آتش جان سالم بدر برد كه درستكار باشد و به راستي عمل نمايد، بخاطر منافع خود ظلم نكند، رشوه نگيرد، و با كساني كه شرارت و جنايت مي‌كنند همدست نشود. 16 چنين اشخاص در امنيت بسر خواهند برد و صخره‌هاي مستحكم، پناهگاه ايشان خواهد بود.
آينده پرجلال
17 بار ديگر چشمان شما پادشاه‌تان را در شكوه و زيبايي‌اش خواهد ديد و سرزمين وسيعي را كه او بر آن سلطنت مي‌كند مشاهده خواهد كرد. 18 در آن زمان به روزهاي ترسناكي كه در گذشته داشتيد فكر خواهيد كرد روزهايي كه سرداران آشور برجهاي شما را مي‌شمردند تا ببينند چقدر غنيمت مي‌توانند از شما بدست آورند. 19 ولي آن روزها گذشته است و از آن اجنبيان ستمگري كه زبانشان را نمي‌فهميديد ديگر اثري نيست. 20 به اورشليم، اين شهر جشنهاي مقدس نگاه كنيد و ببينيد چگونه در صلح و امنيت به سر مي‌برد! اورشليم محكم و پابرجا خواهد بود درست مانند خيمه‌اي كه ميخهايش كنده نمي‌شود و طنابهايش پاره نمي‌گردد. 21 خداوند پرجلال ما را همچون رودخانه‌اي وسيع محافظت خواهد كرد تا هيچ دشمني نتواند از آن عبور كرده، به ما يورش برد! 22 خداوند پادشاه و رهبر ماست؛ او از ما مراقبت خواهد كرد و ما را نجات خواهد داد. 23 طناب كشتي‌هاي دشمن سست خواهد شد و پايه‌هاي دكل را نگه نخواهد داشت و افراد دشمن نخواهند توانست بادبانها را بكشند. ما تمام غنايم دشمن را به چنگ خواهيم آورد؛ حتي لنگان نيز سهمي از اين غنايم خواهنـد برد. 24 هر كه در سـرزمين ما باشد ديگرنخواهد گفت: «بيمار هستم»؛ و تمام گناهان ساكنان اين سرزمين بخشيده خواهد شد.
راهنما
باب 33 . در آستانة نبرد
باب‌هاي 28 الي 33 به ايام دهشتناك محاصرة اورشليم توسط آشوريان اختصاص دارد كه در باب‌هاي 36 و 37 ذكر آن آمده است. لشگر سنحاريب شهرها و شاهراههاي اطراف را ويران و غارت مي‌كرد (آيات 8 - 9). در اين حالت، قومْ آشفته و سراسيمه بود (آيات 13 - 14). اشعيا تحت اين شرايط سعي مي‌كرد تا قوم را به آرامي با اين پيام مطمئن سازد كه خداوند، دشمن را بطور مهيبي شكست خواهد داد و آنها از دست غارتگران جبار خلاصي خواهند يافت (آيات 3 - 4) و خود خداوند همچون گردابي، كشتي‌هاي دشمن را فرو خواهد برد (آيات 21 - 22 ، رجوع كنيد به باب‌هاي 36 و 37).
