|
ترجمه قدیمی گویا
|
ترجمه قدیمی(کتاب اشعیا)
در آن روز خداوند به شمشيرِ سختِ عظيمِ محكمِ خود آن مار تيز رو لِوْياتان را و آن مار پيچيده لِوْياتان را سزا خواهد داد و آن اژدها را كه در دريا است خواهد كشت. 2 در آن روز براي آن تاكستان شراب بسراييد. 3 من كه يهوه هستم آن را نگاه مي‌دارم و هر دقيقه آن را آبياري مي‌نمايم. شب و روز آن را نگاهباني مي‌نمايم كه مبادا احدي به آن ضرر برساند. 4 خشم ندارم. كاش كه خس و خار با من به جنگ مي‌آمدند تا بر آنها هجوم آورده، آنها را با هم مي‌سوزانيدم. 5 يا به قوّت من متمسّك مي‌شد تا با من صلح بكند و با من صلح مي‌نمود.
6 در ايّام آينده، يعقوب ريشه خواهد زد و اسرائيل غنچه و شكوفه خواهد آورد. و ايشان روي ربع مسكون را از ميوه پر خواهند ساخت.
7 آيا او را زد بطوري كه ديگران او را زدند؟ يا كشته شد بطوري كه مقتولان وي كشته شدند؟ 8 چون او را دور ساختي به اندازه با وي معارضه نمودي. با باد سخت خويش او را در روز باد شرقي زايل ساختي. 9 بنابراين گناه يعقوب از اين كفّاره شده و رفع گناه او تمامي نتيجه آن است. چون تمامي سنگهاي مذبح را مثل سنگهاي آهك نرم شده مي‌گرداند، آنگاه اشيريم و بتهاي آفتاب ديگر برپا نخواهد شد. 10 زيرا كه آن شهر حصين منفرد خواهد شد و آن مسكن، مهجور و مثل بيابان واگذاشته خواهد شد. در آنجا گوساله‌ها خواهند چريد و در آن خوابيده، شاخه‌هايش را تلف خواهند كرد. 11 چون شاخه‌هايش خشك شود شكسته خواهد شد. پس زنان آمده، آنها را خواهند سوزانيد، زيرا كه ايشان قوم بيفهم هستند. لهذا آفريننده ايشان بر ايشان ترحّم نخواهد نمود و خالق ايشان بر ايشان شفقت نخواهد كرد.
12 و در آن روز واقع خواهد شد كه خداوند از مسيل نهر (فرات) تا وادي مصر غلّه را خواهد كوبيد. و شما اي بني‌اسرائيل يكي يكي جمع كرده خواهيد شد. 13 و در آن روز واقع خواهد شد كه كَرِنّاي بزرگ نواخته خواهد شد و گم‌شدگان زمين آشور و رانده شدگان زمين مصر خواهند آمد. و خداوند را در كوه مقدّس يعني در اورشليم عبادت خواهند نمود.
ترجمه تفسیری
در آن روز، خداوند با شمشير بسيار تيز و برنده خود، «لوياتان» را كه ماري تيزرو و پيچنده است به سزاي اعمالش خواهد رساند و آن اژدها را كه در درياست خواهد كشت.
2 در آن روز، خداوند درباره تاكستان پربار خود خواهد گفت:
3 «من از اين تاكستان مراقبت مي‌نمايم و مرتب آن را آبياري مي‌كنم. روز و شب مواظب هستم تا كسي‌به آن آسيبي نرساند. 4و5 ديگر بر تاكستان خود خشمگين نيستم. اگر ببينم خارها مزاحمش هستند، آنها را يكجا آتش خواهم زد، مگر اينكه اين دشمنان قوم من تسليم شوند و از من تقاضاي صلح كنند.»
6 زماني خواهد رسيد كه اسرائيل ريشه خواهد زد، غنچه و شكوفه خواهد آورد و دنيا را از ميوه پر خواهد ساخت.
7 خداوند به اندازه‌اي كه دشمنان قوم اسرائيل را تنبيه كرده است اين قوم را تنبيه نكرده است. 8 او براي مجازات اسرائيل، آنها را از سرزمينشان به ديار دور تبعيـد كرد گويي باد شرقي وزيد و آنان را با خود برد. 9 او اين كار را كرد تا گناه قوم اسرائيل را كفاره كند و آنها را از هر چه بت و بتكده هست پاك سازد و قوم اسرائيل ديگر بتها را نپرستند.
10 شهرهاي مستحكم اسرائيل خالي از سكنه شده و مانند بيابان متروك گرديده‌اند. در آنجا گاوها مي‌چرند و شاخ و برگ درختان را مي‌خورند. 11 شاخه‌هاي درختان خشك شده، مي‌افتند و زنها آنها را جمع كرده، در اجاق مي‌سوزانند. خدا بر اين قوم رحم و شفقت نمي‌كند، زيرا خالق خود را نمي‌شناسند.
12 اما زماني خواهد رسيد كه خداوند مانند كسي كه خوشه‌هاي گندم را دانه‌دانه برمي‌چيند و از پوستش جدا مي‌كند، بني‌اسرائيل را از رود فرات تا مرز مصر جمع خواهد كرد. 13 در آن روز، شيپور بزرگ نواخته خواهد شد و بسياري از قوم يهود كه به آشور و مصر تبعيد شده‌اند باز خواهند گشت و خداوند را در اورشليم بر كوه مقدسش پرستش خواهند كرد.
راهنما
باب 27 . شكوفه كردن تاكستان خدا
اشعيا در باب 5 آيات 1 الي 7 مرثيه‌اي براي تاكستان خدا سراييد. اما اين باب دربرگيرندة سرودي مسرت بخش است كه ناشي از زندگي دوبارة تاكستان مي‌باشد. شكوفه كردن مسيحيت از ميان بقية ويران شدة يهودا و گسترش اثرات و ثمرات آميخته به محبت آن در كلّ جهان چه زيبا بيان شده است! «لِوياتان»، «مار» و «اژدهاي» مذكور در آية 1 احتمالاً اشاراتي است به: آشور، بابل و مصر يا القابي در بيان قدرت‌هاي شرير. آيات (7 - 11) بيانگر داوري‌هاي خدا در جهت اصلاح يهودا مي‌باشد. همايش نهايي اسرائيل در كليساي پيروزمند در آيات 12 و 13 اين باب نبوت شده است.
عبارت «در آن روز» در آيات 1، 2، 12 و 13 اين باب بكار برده شده است. در آيات ذيل مشخص مي‌شود كه اين عبارت غالباً در كتاب اشعيا مورد استفاده قرار گرفته است: 4 : 2 ، 7 : 20 و 23 ، 11 : 10 و 11 ، 12 : 1 ، 14 : 3 ، 17 : 4، 7 و 9 ، 19 : 16، 18 و 19، 23 و 24 ، 22 : 12 ، 26 : 1 ، 5:28، 29 : 18 : 30 : 23 و غيره. مي‌توانيم عبارت «آن روز» را بعنوان موضوع كتاب بكار گيريم كه در اين صورت اشارات مربوط به روزگار اشعيا را نيز در بر مي‌گيرد.
